Semua Bab ซาตานพันธนาการร้าย: Bab 21 - Bab 29

"นี่มันอะไรกันคะก้อง"เสียงแหลมดังก้องกังวานเมื่อดวงตากลมโตมองร่างของชายวัยกลางคนซึ่งเป็นทนายความจากทางฝั่งของครัวของชายหนุ่มกำลังนั่งอยู่บนโซฟากลางห้องรับแขก โดยมีเอกสารบนโต๊ะสำหรับการหย่าร้างวางไว้อยู่"คุณช่วยบอกฉันที ว่านี่มันเรื่องอะไรกัน""ก็อย่างที่คุณเห็น ผมต้องการหย่า"ก้องเกียรติตอบหญิงสาวด้วยท่าทีเรียบนิ่งทำเอานิชานันท์แทบจะอยู่ไม่เป็นสุข สองฝ่ามือเล็กของเธอกำหมัดแน่นเมื่อเธอได้เห็นแววตาว่างเปล่าไร้ซึ่งความรักในดวงตาคมคู่นั้นอีกต่อไป"ฉันไม่หย่า ยังไงฉันก็จะไม่มีวันหย่ากับคุณเด็ดขาด""แต่คุณต้องหย่ากับผมนิชา ผมไม่อยากทนอยู่กับคุณอีกต่อไปแล้ว""...""ผมรับไม่ได้หรอกนะ ครอบครัวของคุณในตอนนี้ก็ไม่เหลืออะไรให้เป็นที่เชิดหน้าชูตาได้เลย"ก้องเกียรติตะโกนใส่หน้าหญิงสาวอย่างไม่คิดจะรักษาน้ำใจ ชายหนุ่มเลื่อนเอกสารสำหรับการหย่าไปวางไว้ตรงหน้าของเธอ"เซ็นซะ ผมไม่ได้ให้คุณหย่าไปฟรี ๆ หรอกนะ ถ้าคุณยอมเซ็นใบหย่าผมจะเอาเงินให้คุณไปตั้งตัวก้อนนึง"ดวงตาของนิชานันท์แดงก่ำด้วยความเสียใจและโกรธแค้น ความรักของเธอที่มีต่อเขามันไม่เคยมีประโยชน์หรืออยู่ในสายตาของผู้ชายตรงหน้าเลย"แล้วถ้าฉันไม่หย่าล่ะ

โรงแรมขนาดกลาง แถบชานเมืองนี่คือสถานที่ ที่ก้องเกียรติตัดสินใจเลือกพาร่างเพรียวบางของอดีตนักแสดงสาวอย่างแสงดาวมา เพราะโรงแรมแห่งนี้นั่นดันเป็นธุรกิจของเพื่อนสนิทซึ่งง่ายต่อการพาเธอเข้ามาภายในสถานที่แห่งนี้ ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาวางร่างเพรียวบางลงบนเตียงนอนขนาดกลาง หญิงสาวผู้มีใบหน้าสวยผิวพรรณใสดั่งราวกับนางฟ้าเทพธิดากำลังนอนหลับสนิทไม่ได้สติโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าภัยร้ายกำลังใกล้เข้ามาเยือนพรึ่บเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ของชายหนุ่มถูกปลดออกไป ดวงตาสีดำสนิทตวัดมองใบหน้าสวยซึ่งเป็นไปด้วยการรอคอย เขารอเวลาที่จะได้ครอบครองร่างกายของแสงดาวมานานและตอนนี้นั้นสวรรค์ก็เป็นใจทำให้เขาได้เธอมา"คุณต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้นแสงดาว""...""มาเป็นผู้หญิงของผมนะ"เสื้อผ้าอาภรณ์ของชายหนุ่มถูกปลดออกไปจากร่างกายทั้งหมด ร่างเปลือยเปล่าของก้องเกียรติก้าวขึ้นไปบนเตียงบอนสีขาว สายตาของเขากวาดมองร่างกายของหญิงสาวราวกับว่าอยากจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว"คุณสวยไปทั้งตัวเลยแสงดาว""...""สวยจนผมไม่อยากให้ใครได้เห็นคุณ"ชายหนุ่มรำพันออกมายามเมื่อฝ่ามือใหญ่ของเขาลูบไล้เรียวขาขาว ชุดราตรีสีดำกระโปรงผ่าข้างทำให้เรียวข

ร่างเล็กในชุดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่กำลังนั่งพิงผนังเตียงนอน หน้าตาซูบเซียวดูไม่สดใสนั่งเหม่อลอยมองออกไปยังนอกหน้าต่างท่ามกลางบรรยากาศเงียบงัน หลังจากที่คุณหมอเข้ามาตรวจอาการพร้อมกับให้ยาไว้ให้เธอได้ทานหมอวัยกลางคนผู้นั้นก็กลับออกไป แต่ก่อนที่เขาจะเดินออกไปจากห้องนอนได้กำชับกับเธอเอาไว้ว่า'อย่าลืมไปตรวจที่โรงพยาบาลให้แน่ชัดนะครับ'แกร๊ก"ดาว"เสียงหวานของเจนจิราเอ่ยเรียกหญิงสาวทันทีเมื่อผู้จัดการสาวเปิดประตูเข้ามาภายในห้องนอน"ทานอะไรสักหน่อยเอาไหม"กลิ่นหอมของข้าวต้มสำหรับคนป่วยถูกเตรียมพร้อมเอาไว้ เจนจิรายกถาดอาหารมาวางไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินมาหย่อนตัวนั่งใกล้ร่างของแสงดาว"แสงดาว"น้ำตาเม็ดใสไหลอาบใบหน้าซูบเซียวอย่างเงียบ ๆ โดยมีสายตาของเจนจิราจ้องมองใบหน้าสวยไร้ซึ่งความสดใสของแสงดาวด้วยความรู้สึกเข้าใจหัวอกของอีกฝ่ายในตอนนี้"พี่เจน"น้ำเสียงแหบแห้งดังขึ้นหลังจากที่แสงดาวนั่งเงียบอยู่นาน ความหนาวเหน็บเกาะกินร่างกายของเธอจนแสงดาวรู้สึกเจ็บปวดความรู้สึกมากมายพุ่งเข้ามาในครั้งเดียวกันมันเกินกว่าที่เธอจะรับไหว หัวใจดวงน้อยบอบช้ำหนักหนาสาหัสเมื่อนึกย้อนกลับไปกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับตัวเธอ"ไม่เป็น

'ยินดีด้วยนะคะ ตอนนี้คุณแสงดาวกำลังตั้งครรภ์ได้ห้าสัปดาห์แล้วค่ะ'น้ำเสียงอ่อนหวานของแพทย์หญิงวัยกลางคนพร้อมกับภาพอัลตร้าซาวด์บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่เป็นเครื่องมือช่วยยืนยันได้อย่างแน่ชัดแล้วว่า อดีตนักแสดงสาวกำลังตั้งครรภ์ทายาทของมาเฟียหนุ่มแห่งแดนกระทิงดุตามความเป็นจริงหลังจากที่อดีตนักแสงสาวบอกข่าวดีซึ่งเป็นข่าวช็อกวงการให้ชายหนุ่มได้รับรู้ มาเฟียแห่งแดนกระทิงดุไม่รอช้าเขารีบจัดการจับเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะพาเธอมายังโรงพยาบาลเพื่อตรวจให้แน่ชัดและผลก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี เมื่อแสงดาวกำลังอุ้มท้องลูกน้อยของเขาอยู่จริง ๆ"จะให้พวกผมเอาของไปไว้ไหนครับนาย""ในห้อง"ลีโอนาร์ทชี้นิ้วไปยังห้องที่ว่างก่อนชายหนุ่มจะประคองร่างของหญิงสาวนั่งลงบนโซฟาด้วยความทะนุถนอมก่อนที่ชายหนุ่มจะปลีกตัวเดินตามลูกน้องเข้าไปในห้องแสงดาวได้แต่นั่งยิ้มพลางส่ายหน้ากับการกระทำของว่าที่คุณพ่อ ซึ่งดูเหมือนกับว่าเขากำลังจะเห่อลูกน้อยในท้องของเธอเป็นพิเศษ"น้ำค่ะ คุณผู้หญิง""ขอบคุณนะคะ"แสงดาวเอ่ยขอบคุณแม่บ้านวัยกลางคนที่ชายหนุ่มจ้างมาเพื่อดูแลเธอโดยเฉพาะ หลังจากที่ลีโอนาร์ทรู้ว่าเธอตั้งท้องเขาก็ไม่ยอมให้เธอหยิบ