All Chapters of ซาตานพันธนาการร้าย: Chapter 1 - Chapter 10

ตึก ตึก ตึก"ฮึก ร้อน"น้ำเสียงแหบพร่าของหญิงสาวร่างเพรียวบางเดินไปตามเส้นทางตรงบริเวณสวนหย่อมของของโรงแรมะดับห้าดาวอยู่ใกล้ติดกับริมทะเล ความรู้สึกร้อนรุ่มในร่างกายทำให้ขาทั้งสองข้างก้าวไปอย่างไม่สม่ำเสมอ "ใครก็ได้ ช่วยดาวด้วย"หญิงสาวเปล่งเสียงเล็กร้องขอความช่วยเหลือเมื่อร่างกายของเธอในตอนนี้เกิดความผิดปกติจนไม่สามารถควบคุมมันได้ ใบหน้าสวยบัดนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อใสไหลไปถึงลำคอขาวระหงแม้สายลมพัดผ่านเอาความเย็นขึ้นมาจากทะเลก็ไม่สามารถดับความร้อนรุ่มภายในกายของ'แสงดาว'ได้เรื่องแบบนี้มันจะไม่เกิดขึ้นถ้าเธอยอมหยุดที่จะไม่รับแก้วเหล้าต่อจากคนภายในงานเลี้ยงปิดกล้องละครเรื่องล่าสุดไปเมื่อไม่นานมานี้"ฮึก ร้อนไม่ไหวแล้ว"แสงดาวประคองสติอันน้อยนิดของตัวเองบังคับขาให้ก้าวเดินไปตามเส้นทาง ฝ่ามือทั้งสองข้างลูปไล้ปัดป่ายไปตามร่างกายเมื่อเธอเริ่มที่จะควบคุมความต้องการไม่ได้ แต่แล้วขาทั้งสองข้างยังก้าวเดินไปไม่ถึงไหนร่างของแสงจันทร์ก็ต้องเซถลาเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายที่จ้องจะเคลมเธอ"จะไปไหนครับน้องแสงดาวคนสวย ฟ๊อด"ก้องเกียรติลูกชายเพียงคนเดียวของทางต้นสังกัดซึ่งเขาหมายปองแสงดาวมานานตั้งแต่เธอ

'นางเอกสาวถูกปลดฟ้าผ่าออกจากค่ายหลังจากมีรูปถ่ายหญิงสาวเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคนมีเจ้าของ'ใบหน้าของนักแสดงสาวอย่างแสงดาวเต็มเปี่ยมไปด้วยความตึงเครียดเมื่อตัวเธอเองกำลังเผชิญเรื่องยุ่งยากอยู่ในตอนนี้ปึก"เธอกล้ามากนะที่เข้ามายุ่งวุ่นวายกับลูกชายของฉัน ทั้งที่เธอเองก็รู้ว่าก้องเกียรติมีภรรยาอยู่แล้ว"เจ้าของบริษัทค่ายดังฟาดหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะด้วยอารมณ์คุกรุ่นเมื่อนางเอกสาวตรงหน้าเข้ามาวุ่นวายกับลูกชายจนมีภาพหลุดออกมาในขณะที่เดินทางไปเลี้ยงปิดกล้องต่างจังหวัด"คิดจะเป็นนางเอกดังแต่ทำตัวไม่ต่างอะไรกับแม่ค้าข้างถนน ชั้นต่ำ""ดาวต้องกราบขอประทานโทษคุณหญิงดุจเดือนด้วยนะคะ แต่เรื่องข่าวที่ออกมาดาวไม่ได้เป็นคนเข้าไปยุ่งกับคุณก้องเกียรติเลยด้วยซ้ำ"แสงดาวเงยหน้าขึ้นมาสบตาพร้อมกับอธิบายให้ประธานบริษัทของค่ายได้เข้าใจแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ผล"หึ ขนาดมีรูปถ่ายมายืนยันแน่ชัดขนาดนี้เธอยังหน้าด้านเถียงฉันอีกอย่างนั้นเหรอ ไป เก็บข้าวของออกไปจากบริษัทของฉันนับตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเธอไม่ใช่นักแสดงในบริษัทของฉันอีก"แสงดาวดับลงในพริบตาเมื่อไม่รู้ว่าใครแอบถ่ายรูปพวกนี้เอาไว้แล้วนำมาปล่อย จากนางเอกดังนามว่าแ

'นาทีนี้คงหนีไม่พ้นข่าวของอดีตนักแสดงสาว อย่าง แสงดาว ซึ่งตอนนี้เธอนั้นได้ประกาศขายคอนโดสุดหรูย่านอโศก'พรึ่บ"จนได้สินะ"แสงดาวในชุดเสื้อคลุมสีขาววางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะตรงหน้า เมื่อการประกาศขายห้องพักของเธอกำลังตกเป็นข่าวให้ผู้คนพูดถึงไม่เว้นแต่ละวัน เพราะเมื่อต้นเดือนก่อนหน้าที่เธอได้ประกาศขายรถคันหรูที่ซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรงเพื่อจะนำเงินไปรักษามารดาแต่ทว่ากลับไม่มีใครติดต่อมาจนครั้งนี้เธอตัดสินใจประกาศขายห้องพัก"คิดจะโจมตีกันไปถึงไหน ทำไมไม่มีใครเชื่อฉันบ้างแค่นี้มันยังไม่พอหรือไง"หญิงสาวตัดพ้อเมื่อไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่เธอพูด ครั้นจะออกไปแก้ข่าวแต่เธอก็ไม่มีทางสู้ฝั่งนิชานันท์ได้เมื่อฝ่ายนั้นใส่ไฟโจมตีจนเธอมอดไหม้ไม่มีที่ยืน"หวังว่าโชคชะตาจะไม่เล่นตลกอะไรกับฉันอีกนะ"เพราะแค่นี้เธอก็แทบจะมองไม่เห็นทางสว่าง ค่ารักษาพยาบาลของแม่ครั้งต่อไปก็ใกล้เข้ามาทุกทีแล้วอีกอย่างเงินในบัญชีที่มีอยู่ตอนนี้มันก็ไม่พอ แล้วไหนจะค่าจ้างพยาบาลพิเศษเฝ้าคนไข้นี่ยังไม่รวมค่ากินค่าใช้ของเธออีก"เฮ้อ""แม่คะ"น้ำเสียงแผ่วเบาเรียกผู้เป็นแม่ซึ่งกำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงคนไข้ ร่างกายซูบผอมทำให้คนเป็นลูกเจ็บปวดห

แสงดาวถึงกับต้องกลั้นหายใจไปชั่วครู่เมื่อฝ่ามือใหญ่ฉีกกระชากชุดสวยจนขาดวิ่นติดมือ เรือนร่างสวยสง่าของอดีตนักแสดงสาวเป็นที่พึงพอใจของผู้พบเห็น ยอดประทุมถันสีหวานชูช่องามทำเอาคนจ้องมองถึงกับต้องกลืนน้ำลาย"ถอดเสื้อผ้าให้ฉัน"ลีโอนาร์ทแกมบังคับทำให้แสงดาวต้องยอมทำตาม ฝ่ามือเล็กสั่นระริกยามเมื่อเอื้อมไปถอดชุดสูทตัวหน้าพร้อมกับเสื้อเชิ้ตสีขาวด้านในแผงอกใหญ่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามดังคนชอบออกกำลังกาย ซิกแพคเรียงรายสวยงามเป็นลอนอย่างชัดเจนทำเอาแสงดาวถึงกับใจสั่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนความสมบูรณ์แบบของลีโอนาร์ททำให้ผู้หญิงอย่างเธอยังรู้สึกอายเมื่อได้มอง"ถอดกางเกงสิ""คะ?""ถอดกางเกงให้ฉัน"ฟันซี่เล็กขบริมฝีปากล่างอย่างชั่งใจ เมื่อก้มสายตามองไปยังกางเกงสแลคสีดำซึ่งตรงเป้ามีอาวุธร้ายประจำกายขยายใหญ่แนบเด่นชัดจนเป็นรูปทรงอย่างเห็นได้ชัด"คะ...คือว่า""ไม่อยากให้แม่ของเธอหาย?"เจอคำถามนี้เข้าไปความกลัวภายในใจของแสงดาวถึงกับสลายหายไป เธอเดินเข้าไปประชิดยื่นฝ่ามือเล็ก ๆ ไปถอดเข็มขัดรูดซิปกางเกงราคาแพงของชายหนุ่มตามคำสั่งอย่างไม่รอช้า'มัน ใหญ่ มาก'แสงดาวถึงกับต้องร้องอุทานภายในใจหลังจากได้เห็นอาวุธร้าย

"อีกสองวันก็กลับบ้านได้แล้วนะครับ""กลับวันนี้ไม่ได้เหรอคะคุณหมอ"หญิงสาวในชุดคนไข้กำลังนั่งขอร้องอ้อนวอนต่อผู้เป็นหมอเจ้าของไข้ แต่อีกฝ่ายกลับส่ายหน้า"เป็นคำสั่งของคุณลีโอนาร์ทครับ"ริมฝีปากเรียวเม้มเข้าหาสายตามองแผ่นหลังของคุณหมอที่เดินออกไป"ใจร้ายชะมัด"เธออดไม่ได้ที่จะบ่นทั้งที่อาการของเธอเริ่มดีขึ้นแล้วแท้ ๆ แต่หมอก็ไม่อนุญาตให้เธอออกจากโรงพยาบาล ตอนนี้เธอรู้สึกเป็นห่วงผู้เป็นแม่ไม่รู้ว่าท่านจะเป็นอย่างไรบ้างแกร็กประตูห้องพักถูกเปิดออกในขณะที่เธอกำลังนั่งคิดถึงเรื่องผู้เป็นแม่ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีดำอันเป็นเอกลักษณ์เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง"คุณ"แสงดาวมองหน้าลีโอนาร์ทด้วยความตกใจ ทำไมเขาถึงได้มายืนอยู่ตรงนี้ ทั้งที่ป้าสายใจบอกว่าเขาบินไปทำงานต่างประเทศหรือว่าเขาจะพึ่งกลับมา ในหัวสมองของแสงดาวคิดไปต่างๆ นานา โดยไม่ทันได้ระวังรู้ตัวอีกทีริมฝีปากของเธอก็โดนริมฝีปากร้อนของอีกฝ่าย"อุ๊บ อื้อ"ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นอีกเท่าตัวแต่เมื่อนึกได้ว่าตัวเองอยู่ในตำแหน่งอะไรก็ยอมปล่อยตัวให้อีกฝ่ายได้ทำตามความต้องการปลายลิ้นสากสอดลึกเข้ามาในโพรงปากเพื่อควานหาความหวานดูดดึงหยอกล้อจนห