All Chapters of พ่ายรักนางบำเรอ: Chapter 131 - Chapter 140

“สะ สวัสดีค่ะ พี่ไทเท พี่ไททัน แหะ มาอยู่ที่นี่ได้อย่างไงคะ??” เมื่อเคทเจอพี่ชายทั้งสองคนนั่งอยู่ตรงหน้าเธอก็ได้แต่ยิ้มอ่อนๆ อย่างคนรู้สึกผิด“มาตามเด็กดื้อ กลับบ้าน” ไททันพูดออกมา“กลับบ้านเดี๋ยวนี้” ไทเทพูดพร้อมลุกขึ้นยืนและเดินนำหน้าไปยังรถหรูที่จอดรออยู่นอกร้าน ทิ้งให้หญิงสาวเดินตาม พร้อมไททันเดินประกบหลัง เข้าไปยังรถหรูภายในรถหรูถูกออกแบบพิเศษมาอย่างกว้างขวางและสามารถนั่งสบายๆ ได้สามคน ชายหนุ่มทั้งสองคนทุมเงินดัดแปลงออกมาโดยเฉพาะ เพื่อให้เด็กสาวของเขานั่งด้วยได้อย่างสบายตอนนี้ทั้งสามคนนยั่งอยู่ภายในห้องผู้โดยสารในรถโรลส์รอยล์ โดยที่ไม่มีใครเอื้อนเอ่ยคำพูดใดๆ ออกมา ทำให้หญิงสาวนั้นเริ่มนั่งไม่อยู่กับที่ เพราะปกติแล้วพี่ไททันจะชวนเธอคุยเป็นชีวิตจิตใจ เว้นเสียแต่วันนี้เขานั้นกลับไม่พูดเอื้อนเอ่ยคำใดๆ ออกมาจากปากเลยแม้แต่น้อยส่วนพี่ไทเทนั้นก็นิ่งผิดปกติ ส่วนใหญ่พี่ชายคนโตของเธอจะไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว แต่ทุกครั้งมือของเขาจะต้องเอื้อมมือมาจับมือเธอเบาๆ ทุกครั้งที่นั่งรถด้วยกัน แต่วันนี้เขากลับเอามือกอดอกไว้ไม่ยอมเลือนมือมาจับที่มือน้อยๆ ของเธอ“พี่ไทเท พี่ไททัน คะ คือว่าเคทขอโทษที่ต้อง

ตอนนี้ร่างของหญิงสาวนั้นถูกไทเทพี่ชายคนโตของเธอนั้นทำรอยด้านบนตามลำคอถึงเนิ่นอก ส่วนด้านล่างนั้นก็ถูกไททันพี่ชายคนรองทำรอยรักลามมาถึงต้นขาของเธอชุดของเธอที่ส่วมใส่ก่อนหน้านี้นั้นหลุดไปตอนไหนเธอก็ไม่สามารถรู้ได้ เพราะเธอนั้นได้รับความรู้สึกแปลกใหม่จนไม่สามารถปฏิเสธได้“หือ พี่ไททัน เคทเป็นอะไรไม่รู้ เหมือนๆ จะปวดฉี่” ไททันที่ฉกชิมกลีบกุหลาบของเธออยู่นั้นไม่ยอมเอื้อนเอ่ยคำพูดใดๆ ออกมาและยังเน้นลิ้นรักร้อนๆ ดูดเข้าไปที่เม็ดกลีบกุหลาบน้อยของเธออย่างหนักหน่วง เมื่อไททันไม่ยอมฟังอะไรเธอเลยเธอก็หันหาไปหาไทเทเพื่อขอความช่วยเหลือ เมื่อเห็นแววตาอ้อนวอนของหญิงสาวเขาก็เงยหน้าจากการฉกชิมหน้าอกของเธอและพูดออกมา“ไม่ต้องกังวลไปนะเด็กน้อย ปล่อยมันออกมา”“อือ ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยเคทด้วย” เธอตะโกนร้องออกไปขอความช่วยเหลือจากผู้คนด้านนอกแต่ก็เป็นวิธีที่สิ้นคิดสิ้นดี เพราะลืมไปว่าคนที่มีอำนาจในบ้านหลังนี้ก็คือเขาทั้งสองคนที่กำลังรังแกเธออยู่นั้น“ฮือๆ เคทกลัว อย่าทำอย่างนี้กับเคทได้ไหม??”“มันสายไปแล้วสาวน้อย เธอทำให้เราสองคนโมโห” ไทเทพูดออกมา โดยที่ไททันยังงับและดูดเม็ดกลีบกุหลาบของเธอรุกหนักขึ้นเรื่

ตับๆๆๆๆ!!!“อ๊า!! กรี๊ดดด!! พวกพี่หยุดขยับเดี๋ยวนี้นะ!! อ๊ะ!! หยุดสักที อ๊าาา!!!”ทั้งสองหนุ่มไม่สนใจเสียงหญิงสาวแม้แต่น้อยและยังคงกระแทกแก่นกายเข้าออกจนสุดลำ ไททันนั้นยังยกขาของหญิงสาวทั้งสองขาพาดบ่าตัวเองและกระแทกเข้าไปทำให้หญิงสาวนั้น จุกที่ท้อง และร้องจนเสียงหลงออก“อ๊ะ หยุดทำแบบนี้กับเคทนะ พี่ทัน พี่เท มันจุก อื้อ…ไอ่พวกคนนิสัยไม่ดี”"หืม พูดจาไม่น่าฟงัต้องโดนทำโทษ" ไทเทพูดจบ ก็กระแทกแก่นกายแรงขึ้นเรื่อยๆหญิงสาวเอาแต่บ่นและต่อว่าไทเทและไททัน เธอพยายามจะดิ้นหนีแต่ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะตอนนี้ขาเรียวยาวของเธอนั้นถูกไททันพาดไปที่บ่าแกร่งของเขา เธอได้แต่ใช้มือทั้งสองข้างพยุงร่างตัวบนเตียงใหญ่ ส่วนเอวบางของเธอนั้นก็ยังโดนไทเท พี่ชายคนโตใช้มือแกร่งรั้งเอาไว้ไม่ให้ขยับไป“กรี๊ดดดดด อ๊า หยุดนะ มันละ ลึกไปแล้วนะ!! ฮืออออ!!!!” ตอนนี้เธอไม่รู้จะร้องไห้หรือทำอะไรดี ตอนนี้ความความรู้สึกของเธอนั้นมันปะปนกันไปหมด ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว ทั้งจุก จนน้ำตาของเธอไหลอาบแก้มออกมา“จุ๊บ!!! อดทนหน่อยนะคนดี ตอนนี้พี่หยุดไม่ได้ ร่องของหนูมันดูดพี่ไม่หยุดเลย” ไททันพูดออกมาเขาเห็นน้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาก็ก้มเข

ไทเทและไททัน ที่ได้ยินคำพูดนั้นจากปากของเด็กสาว ก็ทำให้เขานั้นตกใจและมีอารมณ์โมโหในเวลาเดียวกัน“พี่ให้พูดใหม่อีกครั้ง เมื่อกี้พูดว่าอะไร??” ไทเทกดน้ำเสียงทุ่มต่ำลงจนน่ากลัว“เคทบอกว่า..ก็แค่อารมณ์ชั่ววูบค่ะ เคท คิดว่ามันคือความผิดพลาดของพวกเรา เพราะฉะนั้น เคทจึงถือว่ามันเป็นเพียงวันไนท์ สแตนด์ค่ะ”“วันไนท์ สแตนด์เหรอ?? ความผิดพลาดอย่างนั้นเหรอ??” ไททันพูดออกมาอย่างหัวเสีย“ใช่ค่ะ เราทั้งสามคนกลับไปเป็นเหมือนเดิมนะคะ กลับไปเป็นพี่น้องกัน” หญิงสาวพูดออกมาเพื่อไม่อยากทำลายความสัมพันธ์ที่ผูกพันธ์กันมานาน“พี่น้องท้องชนกันนะเหรอ?? หึ ตลกชะมัด” ไทเทพูดจบก็เดินออกจากห้องไปทันที“พี่จะบอกให้นะน้องเคท เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันไม่ใช่ความผิดพลาดอย่างที่หนูเข้าใจ แต่มันคือความตั้งใจของพวกพี่ทั้งสอง และตอนนี้พี่ก็ไม่อยากฟังที่น้องจะพูดออกมาตอนนี้ด้วย เพราะฉะนั้นนอนพักผ่อนให้มากๆ และตอนเย็นก็ลงไปงานวันเกิดของหนูด้วย พวกพี่เตรียมงานไว้ให้แล้ว”ไททันลูบผมหญิงสาวเบาๆ และเดินออกจากห้องนอนของเธอไป“พวกพี่ๆ เป็นอะไรกันไปหมดคะ เคทพยายามหาทางออกแล้วนะ ทำไมพวกพี่ถึงไม่ยอมฟังที่เคทพูดบ้างเลย”หญิงสาวตะโก

“กรี๊ดดดดด!!! หยุดเดี๋ยวนี้นะพวกคนบ้า”หลังจากที่ไทเทอุ้มเธอขึ้นมาบนห้องนอน เธอก็เอาแต่ดิ้นและพยายามจะหลุดจากอ้อมกอดของเขา แต่ว่า…ตุ้บ!!!“โอ้ยยย เคทเจ็บนะ”ไทเทที่อุ้มหญิงสาวขึ้นมายังห้องนอนด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง พอถึงห้องของหญิงสาว จู่ๆ เขาก็โยนเธอลงบนเตียงนุ่มอย่างแรง จนเธอนั้นเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บ“เคท เจ็บนะ พี่ไทเท ทำบ้าอะไร??”“หึ อยู่ที่นี่พวกพี่มีให้ทุกอย่าง เลี้ยงดูอย่างดี อยู่ดีดี ก็มาขออิสระจากพวกพี่อย่างนั้นเหรอ???” ไทเทพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง โดยมีไททันนั้นยืนมองไม่สมอารมณ์“หรือเป็นเพราะไอ้หน้าอ่อนเมื่อวานนั้นใช่ไหม?? หนูถึงอย่างได้อิสระจากพวกพี่” ไททันพูดตะคอกอย่างเสียงดัง“ไม่ใช่นะ เคทแค่อยากออกไปจากตรงนี้ เพราะสิ่งที่พวกพี่ทั้งสองทำ มันไม่ถูกต้อง หยุดเถอะนะคะ ได้โปรดมองเคทเป็นแค่น้องสาวเถอะนะ”หญิงสาวขยับร่างลุกไปนั่งยังหัวเตียงนอน เพราะเธอเห็นแววตาของชายหนุ่มทั้งสองที่น่ากลัว เธอก็แอบหวั่นใจ แต่ก็ทำใจดีสู้เสือไว้ เพราะวันหนึ่งเธอต้องหนีจากที่นี่ไปให้ได้เสียที เพราะพี่ชายที่เธอรักทั้งสองนั้นทำให้เธอเสียใจ“พวกพี่เคยบอกแล้วไง ว่าไม่เคยเห็นหนูเป็นน้องสาว” ไททั