หลังแยกจากเพื่อนแล้วพิศลดาก็ตรงมาที่บริษัททันที โดยมีลุงศรคนขับรถที่บ้านของตาเฒ่ามารอรับไปส่งที่บริษัท เธอบอกไม่ต้องรอลุงศรก็ดื้อบอกจะรอ สงสัยจะเป็นคำสั่งของคนเอาแต่ใจ พิศลดามาถึงบรัทแล้วก็เลือกเอาแต่ของกินลงมา ส่วนของอย่างอื่นก็ฝากให้ลุงศรเอากลับไปไว้ให้ที่บ้าน ร่างบางเดินเข้ามาก็ได้รับการทักทายอย่างนอบน้อมจากพนักงานทุกคนที่เธอเดินผ่าน พิศลดาแจกจ่ายรอยยิ้มให้กับทุกคนเช่นเดียวกันพิศลดาก้าวเท้าเข้ามาในห้องทำงานแล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อไม่เห็นเจ้าของห้อง เห็นแต่เพียงเด็กชายตัวเล็กอยู่หนึ่งคนที่กำลังนั่งเล่นของเล่นอยู่ที่พื้นคนเดียว คิ้วเรียวสวยจึงขมวดกันแน่นและเกิดคำถามขึ้นในหัวทันที"ลูกใครกัน"แพนเตอร์ที่กำลังนั่งรถถังอยู่ก็เงยหน้าขึ้นมามองคนที่นั่งยองๆ อยู่ตรงหน้า“สวยๆ” เสียงเล็กๆ เอ่ยขึ้นแล้วปล่อยของเล่นที่อยู่ในมือ คว้าคอคนที่เขาบอกว่าสวยไว้แน่น“น่ารักจังหนุ่มน้อย” พิศลดายิ้มกว้างเมื่อเห็นใบหน้าน่ารักที่ฉีกยิ้มให้เธอจนเห็นเหงือกแดงๆ“หนูชื่อน้องแพนเตอร์ใช่ไหมคะ” เธอจำเด็กน้อยได้เนื่องจากเธอชอบดูรูปในไอจีของกีรณาบ่อยๆ เธอยังไม่มีโอกาสได้เจอแพนเตอร์เลย ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรกที่ได้เห็
Terakhir Diperbarui : 2025-04-21 Baca selengkapnya