All Chapters of Married To A Billionaire Beast: Chapter 101 - Chapter 110

Malakas na ang ulan.Hawak ni Ethaniel ang payong habang nakatingin pababa kay Katrice, punung-puno ng yabang ang titig niya, para bang tinitingnan niya ito mula sa taas.Basang-basa si Katrice mula ulo hanggang paa, pero pinilit pa rin niyang ngumiti. "Ethaniel," mahina niyang tawag.Isang tingin lang at tila sumabog na ang galit ni Ethaniel. Mabilis siyang lumapit kay Katrice at isinalpak sa kamay nito ang payong."Take it!" utos niya."...Ah, okay," tugon ni Katrice habang marahang tinanggap ang payong.Hindi pa siya nakakahinga nang maluwag, nang biglang hubarin ni Ethaniel ang suot niyang coat at ibinalot ito sa ulo ni Katrice."Gusto mo bang magkasakit, ha? Gaano ka katanga para hindi magdala ng payong?" mariing sabi ni Ethaniel habang nakangiwi.Mahinang sagot ni Katrice, "Nakalimutan ko lang..."Hindi na sumagot si Ethaniel. Sinapo niya ang balikat ni Katrice at halos kaladkarin ito papasok ng bahay.Pagkarating sa loob, ibinato lang niya ang payong malapit sa pinto at tiningn

Galit na galit si Ethaniel.Ang ganda sana ng date nila ni Katrice, pero nawala lahat dahil lang sa isang pagkakamali ng waiter. Para siyang sasabog sa inis, pero agad siyang pinigilan ni Katrice."Hayaan mo na. Maliit na bagay lang 'yan. Gutom na rin ako… order na tayo," ani Katrice, kalmado ang boses.Hindi siya galit?Hindi makapaniwala si Ethaniel. Para kasing likas sa babae ang magselos. Pero si Katrice, tila ba walang nararamdaman."Napunta na rin kami dito ni Giselle noon," amin ni Ethaniel sa wakas. Wala na rin siyang balak itago.Pero pagkarating niya sa bahaging, “Pero noong panahon na ‘yon kami ni Giselle ay…”—bigla siyang natigilan. Hindi na niya maituloy ang paliwanag."Hindi mo na kailangang magpaliwanag," sagot ni Katrice. Nahihiya siya para kay Ethaniel. Sa totoo lang, hindi na talaga ito kailangan."Naiintindihan ko naman," dagdag pa niya, na may mahinhing ngiti.Tahimik at tila kalmado lang ang mukha ni Katrice. Parang wala lang talaga.Pero ang sinabi niyang "naiint

Nagising ang babaeng natutulog nang dumikit ang ilang hibla ng buhok niya sa kanyang pisngi. Marahan siyang napatingala, at tumambad ang maputi at malinis niyang mukha.Napakunot ang noo ni Ethaniel. Mabilis na sumiklab ang mabigat na damdamin sa kanyang dibdib.“Ethaniel,” masayang bati ni Giselle nang makita siyang gising na. “Gising ka na? Kumusta ang pakiramdam mo?”“Okay naman ako... pero ikaw?”Napansin niya ang mga benda sa mukha ni Giselle—may sugat siya sa ilang bahagi ng mukha, at balot ng benda ang kanang braso, bahagyang may tagas pa ng dugo.“Grabe ba ang pinsala mo?” tanong ni Ethaniel na may pag-aalala.“Hindi naman,” sagot ni Giselle habang inayos ang buhok niya. “Mga gasgas lang, mababaw lang lahat.”Naalala ni Ethaniel ang balita na nawala raw si Giselle, kaya agad siyang nagtanong.“Sabi ni Joe, nawawala ka raw. Anong nangyari?”“Ah…” Napakamot sa batok si Giselle, halatang nahihiya, saka pilit na ngumiti. “OA lang si Joe. Nagka-bad mood lang ako noon. Pagkatapos ng

Natigilan si Katrice.Pumunta naman talaga siya sa ospital para alagaan si Ethaniel. Pero... ayos naman na siya, ‘di ba?Napangiti siya ng bahagya, mahina ang boses, “I was wrong. Sabihin mo na lang kung ano'ng gusto mong ipagawa sa'kin.”“Lumapit ka dito,” mahinang sabi ni Ethaniel habang tumingin sa kanya.Tumango siya at lumapit. Biglang nagsalita ang lalaki, bahagyang paos ang boses.“Gusto kong maligo.”“Hindi pwede,” agad na sagot ni Katrice, matigas at walang pag-aalinlangan. Sanay na kasi siya sa ganitong sitwasyon bilang isang propesyonal.“Hindi puwedeng mabasa ang sugat mo,” paliwanag niya.Napangiwi si Ethaniel at ngumisi ng pilit. “Kailangan ko pa ring maligo. Ang init, ang lagkit, ang sama ng pakiramdam ko. Kung hindi ako liligong ngayon, baka lalo lang akong hindi gumaling!” Pagkasabi nito, tumagilid siya at inilinga ang katawan.“Bahala ka na.”Napabuntong-hininga si Katrice.Talaga bang nagmamatigas siya?“Walang paliligo,” mariin niyang ulit. “Pwede lang punasan ang

Binuksan ni Katrice ang pinto at lumabas ng silid.“Katrice.”Narinig niya ang malamig at mababang tinig ni Ethaniel mula sa likuran. May bahid ito ng galit at paninigas. “Tumigil ka diyan.”Napatigil si Katrice sa kinatatayuan ngunit hindi siya lumingon pabalik. Saglit lamang siyang nagdalawang-isip, pero agad din siyang tumuloy sa paglabas at isinara ang pinto sa likod niya.“Napaka-imposible naman talaga!”Nanlilisik ang mga mata ni Ethaniel habang nanatiling malamig ang ekspresyon sa kanyang gwapong mukha. Hindi siya titigilan ng babaeng ‘yon hangga’t hindi siya napipikon! Walang hiya!“Ethaniel…”Sa gilid, namumutla ang mukha ni Giselle habang tahimik na lumapit. Nag-aalangan niyang sabi, “Pasensya na. Kasalanan ko ‘to. Hindi ko na sana pinuntahan. Baka nagkamali lang ng pagkakaintindi si Doktora Basco. Gusto mo ba, ako na lang ang kumausap sa kanya?”Umiling si Ethaniel at pinikit ang mga mata sa pagkapikon. “Hindi na kailangan.”Wala na siyang dapat ipaliwanag pa. Kung nagsesel