All Chapters of เมียเฉิ่มของมาเฟีย: Chapter 31 - Chapter 35

“คุณไม่เห็นบอกฉันก่อนเลยว่าคุณจะพาฉันไปที่ภูเก็ตด้วย” เธอถามพลางเอาใบหน้าเกยไหล่หนาระหว่างที่นั่งอยู่บนเครื่องบินส่วนตัวมุ่งหน้าไปที่ภูเก็ตเขาคิดว่าเป็นเจ้าของชีวิตของเธอหรือไง ทำอะไรก็ไม่ปรึกษา พาเธอมาที่นี่ทั้งที่ยังไม่ได้ลางานเลยด้วยซ้ำ ทั้งที่คาเฟ่และมินิมาร์ท กลับไปได้โดนไล่ออกกันพอดี“ก็ถ้าชวนดีๆ ก็คงไม่มาด้วยไง ฉันรู้เดี๋ยวเธอก็อ้างโน่นอ้างนี่”“แล้วก็มัดมือชกกันมาเนี่ยนะ” มิน่าล่ะ ทำไมวันนี้ถึงพาไปช็อปปิ้งเสียเยอะแยะขนาดนั้น ชุดว่ายน้ำด้วยอีกต่างหาก ที่แท้ก็จะพามาภูเก็ตนี่เอง“ใช่ แล้วก็ไม่ต้องกลัวนะเรื่องที่ทำงาน”“ทำไม” “ระหว่างที่เธอไปภูเก็ตกับฉัน ฉันให้คนไปทำงานแทนเธอแล้ว ฉะนั้นก็ไม่ต้องห่วงว่าที่ทำงานของเธอจะขาดคน” เห็นไหม ทำอะไรก็ไม่เคยบอก คิดเองเออเองทั้งนั้นแต่ก็เอาน่า ถือซะว่าได้มาเที่ยวอย่างไม่ต้องห่วงอะไรหารู้ไม่ว่า ที่เจย์เดนหาคนไปทำงานแทนเธอทั้งที่คาเฟ่และมินิมาร์ทนั้นเป็นการจ้างทำแบบถาวรไปเลยเพราะเขาลาออกแทนเธอแล้วเธอจะได้อยู่กับเขาตลอดเวลา ไม่ต้องเสียเวลาไปทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำแต่ได้เงินเดือนละไม่กี่บาท เขาจะเลี้ยงและดูแลเธอให้ดีที่สุด อย่างที่ได้เคยพูดเอ

เจย์เดนปล่อยสาวๆ พูดคุยทำความรู้จักกัน ส่วนตัวเขาลากคริสและหมอธีโอออกมายืนดื่มเหล้านอกที่ระเบียงและอีกหน่อยก็จะเข้าไปพูดคุยกับกลุ่มนักธุรกิจสีเทาสักเล็กๆ น้อยๆ “เปิดตัวสักทีนะมึง ก็สวยใช้ได้นี่หว่า ไม่รู้ว่าจะหวงไว้ทำไมตั้งนาน” คริสว่าหลังจากกระดกแก้วเหล้าเข้าปาก“เออใช่ พอเห็นแล้ว…กูคิดว่ามึงจะยังชอบสเปคเดิมซะอีก เปลี่ยนซะงั้น” หมอธีโอว่า“ไม่ได้เปลี่ยนนิดๆ หน่อยๆ นะเว๊ย เปลี่ยนแบบคนละแนวไปเลย” คริสเสริม“นี่พวกมึงสังเกตอะไรผู้หญิงของกูขนาดนั้น” เจย์เดนหันหน้าต้านลมที่พัดมาต่อเนื่องพลางกระดกเหล้าเข้าปากท่ามกลางคลื่นลมและทะเลสีดำด้านนอกตัวเรือขนาดใหญ่“ไม่ได้สังเกตก็เห็นตั้งแต่แรกแล้วว่ะ คนก่อนกับคนปัจจุบันของมึงน่ะต่างกันสุดๆ” พวกเพื่อนต่างก็รู้สึกได้ว่าสเปคของเจย์เดนเปลี่ยนไป เมลินดาไพลิน แฟนคนก่อนของเขานั้นสวยและรวยระดับไฮโซ มีความมั่นใจและเชื่อมั่นในตัวเอง ทว่าต่างกับแฟนคนปัจจุบันของเขาที่แม้ว่าจะสวยไม่ต่างกันแต่เธอดูขี้อายและไม่ค่อยคุ้นชินกับสภาพแวดล้อมรอบกายของเขา“มึงเลิกพูดถึงเรื่องเก่าๆ สักที แล้วอย่าเอาเรื่องนี้ไปพูดให้นุ่มนิ่มได้ยินเชียวนะ”“กูอยู่เป็นน่า กูไม่ทำให้มึงเดือ

นี่มันโรงพยาบาลนี่นา สายน้ำเกลือ เตียง ผ้าปูที่นอน รวมถึงชุดผู้ป่วยที่กำลังสวมอยู่ตอนนี้ก็บ่งบอกว่าตอนนี้เธอกำลังนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลจริงๆพระเจ้าเธอไม่ได้ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองถูกขายตัวให้กับแก๊งค้ามนุษย์ ทั้งที่ก่อนสลบไปเธออยู่กับเขา…“ฟื้นแล้วเหรอ เป็นยังไงบ้าง” เสียงทุ้มห้าวดังข้างหู นริศราหันขวับไปทางต้นเสียงทันทีร่างสูงใหญ่บึกบึนที่สวมเสื้อเชิ้ตสีดำเปิดกระดุมสามเม็ดกับกางเกงแสล็คสีเข้ากันกำลังจ้องเธออยู่ ทำเอาหญิงสาวสะดุ้งตกใจเล็กน้อยเขาไม่ได้หายไปไหนหรอก แต่ตอนนี้กำลังยืนจ้องเธอไม่วางตา โชคดีที่เขายังไม่เอาเธอไปขาย หรือคงเห็นว่าเธอบาดเจ็บจึงเอามารักษาตัวก่อน ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องรีบหนีไปจากเขาให้เร็วที่สุด“คิดอะไรอยู่เหรอ” เมื่อเธอยังเงียบเขาเลิกคิ้วถามอีกครั้ง“อะ…เอ่อ…” “ช็อคจนพูดไม่ออกเลยเหรอ ไม่ต้องกลัวนะ เธอปลอดภัยแล้ว”ปลอดภัยจากไอ้พวกชั่วสองตัวนั่นแต่กลับมาตกอยู่ในอันตรายเพราะแกอีกน่ะสิ“เธออาจจะยังไม่พร้อมที่จะพูดอะไรเพราะเรื่องที่เจอคงหนักพอสมควร ไม่เป็นไรพักผ่อนไปก่อนก็ได้ ฉันไม่รบกวนเธอแล้ว แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็เรียกได้ตลอดเวลา” คาลอสเอ่ยเสร็จก็เดินไปนั