เขาสวมกอดหล่อนจากทางด้านหลัง วางคางไว้ที่หัวไหล่ แอบหอมแก้มเสียงดังฟอดแล้วกระซิบถามข้างหูด้วยน้ำเสียงหวาน“ว่าไง… คิดถึงลุงไหมจ๊ะ”“คิดถึงค่ะบอส… ”หญิงสาวตอบ “บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเรียกบอส… เรียกคุณลุงเหมือนเดิมน่ะดีแล้ว”เขากอดหล่อนแน่นขึ้น จมูกซุกซนจูบไซ้อยู่ข้างซอกคอ ยิ่งทำเอาเอื้องผึ้งขนลุกซู่เมื่อรู้สึกว่าแก่นกายยาวใหญ่ของเขากำลังไถถูกับกลีบก้นของหล่อน“ทีหลังไม่ต้องเรียกบอสนะ” “ค่ะบอส… เอ๊ย… คุณลุงจะไม่ดื่มกาแฟก่อนหรือคะ”เอื้องผึ้งโดนกอดโดนไซ้จนขนลุกซู่ไปหมดแล้ว“ไม่จ้ะ… ลุงไม่อยากกินกาแฟ แต่อยากกินเอื้องผึ้งมากกว่า… ลุงอยากกินซูชิของหนู”ราชิดตวัดลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเอง ก่อนจะรวบร่างของเอื้องผึ้งขึ้นอุ้มไว้ในอ้อมแขนอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย“อุ๊ย… คุณลุงจะทำอะไรคะ”เอื้องผึ้งตกใจ! ทั้งที่ก็พอจะคาดเดาได้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับหล่อน เมื่อราชิดอุ้มหล่อนมาวางลงบนโต๊ะทำงานของเขา“ว้าย… คุณลุง… ”หญิงสาวอุทาน ราชิดเลิกชายกระโปรงของหล่อนขึ้นมากองไว้ที่เอว สอดมือเข้าใต้สะโพกแล้วรูดกางเกงในตัวจิ๋ว ปลิวออกไปจากปลายเท้า “ลุงอยากเห็น… ”เสียงกระเส่าไปด้วยความต้องการ มือดันเข่าสองข้าง
Last Updated : 2025-05-02 Read more