All Chapters of เพื่อนเรารักนาย (อัทธ์ เฟื่อง ) : Chapter 31 - Chapter 37

เฟื่องลดาลดตัวลงก่อนจะดึงกางเกงยีนส์ออกจากเอวของเค้า ชั้นในสีขาวห่อหุ้มแก่นกายแข็งขืน มีน้ำซึมออกมาที่ปลายหัวบวมเป่ง เธอใช้นิ้วลูบวนที่ปลายหัวเบาๆ เค้าก้มลงมองสิ่งที่เธอทำ นี่แหละตัวจริงของเธอ ช่างยั่ว ช่างร้าย เกินกว่าที่เค้าคิดเอาไว้มาก เธอดึงกางเกงในเค้าลงแล้วยิ้มออกมาอย่างถูกใจในสิ่งที่เห็นปากนุ่มๆสัมผัสน้องชายของเค้าอย่างแผ่วเบา เธอขยับปากอมรูดอย่างไม่รังเกียจ อัทธ์เอามือจับกับข้างฝาห้องเอาไว้ เค้าขาสั่นไปหมดแล้ว เสียวสุดๆเลย หมูจ๋า เสียงเค้าครางออกมา เฟื่องลดาถอนปากออกแล้วจัดการถอดกางเกงเค้าออกจากตัว อัทธ์ถอดเสื้อตัวเองออกตามทันที เธอจูงมือเค้ามาที่ฟูกนอนอันเล็กร่างบอบบางเปล่าเปลือยนอยหงายอยู่บนฟูก แสงสว่างจ้ายามเช้าทำให้มองเห็นทุกอย่างชัดเจน เค้ามองภาพนางยั่วตรงหน้า แล้วยิ้มออกมา เนินเนื้ออวบอิ่มทำให้เค้าต้องก้มลงไปหอมกลิ่นของเธอ หน้าอกขาวผ่องอวบอิ่ม มีเม็ดเชอรี่สีสวยติดอยู่ ทำให้เค้าต้องก้มลงไปดูดอย่างชอบใจ ปากหนาๆประทับจูบปากบางเบาๆก่อนจะสอดลิ้นลงไป มือหนาบีบเคล้นก้อนเนื้อขาว อย่างทะนุถนอม เธอร้องครางออกมา ด้วยความเสียวซ่านแก่นกายพองขยายเต็มที่ แต่เค้ายังคงขยับโยกอยู่ด้านน

อัทธ์ยกขวดเบียร์ขึ้นดื่ม แล้วมองขึ้นไปบนฟ้า เค้าเลือกห้องพูลวิลล่า เพื่ออยากจะให้เธอได้เล่นน้ำในสระส่วนตัว เฟื่องลดาว่ายน้ำไม่เป็น และไม่เคยลงว่ายน้ำในสระว่ายน้ำสักครั้งต่างกับเค้าที่เป็นนักกีฬาว่ายน้ำของโรงเรียน ช่วงเรียนมอปลาย เค้าคิดว่า เล่นน้ำในทะเล สวมเสื้อกับกางเกงขาสั้นก็ไม่น่าเกลียดอะไร แต่ถ้าว่ายน้ำในสระต้องสวมชุดว่ายน้ำ แล้วเค้าก็แอบเตรียมมาให้เธอด้วย เค้าอยู่คนเดียว แล้วมองขวดเบียร์ขวดเล็กที่หมดไปสองขวดแล้ว หมดขวดนี้คงต้องพอ เค้าไม่อยากเสียแผนเสียงกุกกักเปิดประตูห้องน้ำออกมา ร่างขาวบางเย้ายวน สวมเสื้อยืดสีขาวตัวเก่าของเค้าออกมา อัทธ์ยิ้มออกมาอย่างดีใจ นางยั่วเค้ามาแล้ว เธอทรุดตัวนั่งลงข้างๆ แล้วเอียงคอหันมาหา ก่อนจะใช้นิ้วพันผมตัวเองเล่น"อย่าเมาน้าา หมูไม่ยอมจริงๆด้วย" เธอบอกเสียงอ้อน เค้าพยักหน้า"หมดขวดนี้พอแล้ว"เค้าตอบเธอ เฟื่องลดาย่นจมูก เหลืออีกตั้งเยอะ เธอขยับตัวเอนไปด้านหลังใช้ข้อศอกดันตัวเองเอาไว้ แสงไฟสะท้อน ภาพภายในเสื้อได้ชัดเจน เค้ากลืนน้ำลายทันที แล้วรีบวางขวดเบียร์ลงทันทีบิกินี่สีขาว มีสายเส้นเล็กผูกที่คอเอาไว้หลวมๆ เค้าดึงเธอมานั่งบนตักเค้า แล้วสอดมือเข้

อัทธ์ยื่นเอกสารทำเรื่องฝึกงานที่ธนาคารแห่งหนึ่ง โดยระบุสาขาที่ลงเป็นสาขาใก้ลบ้านเฟื่องลดา พ่อกับแม่บ่นออกมาอย่างไม่พอใจ ลูกชายเสียงอ่อย ก่อนจะอ้อนแม่อย่างที่เคยทำเหมือนทุกที"อัทธ์จะไปฝึกงานที่เดียวกับเฟื่อง มีอะไรจะได้ช่วยเฟื่องได้ แล้วจบปุ้ป อัทธ์จะให้แม่ไปขอเฟื่องให้อัทธ์ด้วย"พูดจบลูกชายก็เข้ามาคลอเคลีย นัวเนีย หอมแขน หอมมือแม่ อย่างที่แม่ชอบ ผู้เป็นพ่อส่ายหน้า ถ้ามาไม้นี้ แม่ถวายหัวให้แน่"ตามใจเถอะ จะฝึกอะไรที่ไหน ก็ตามใจ จะตบจะแต่ง มีเงินแล้วหรอ งานก็ยังไม่มี จะขอเมียแล้ว"แม่บ่นออกมาอย่างอารมณ์ดีที่ลูกชายมาคลอเคลีย"อัทธ์ไม่เลือกงานหรอกแม่ ขอให้ได้อยู่ใก้ลเฟื่อง จะทำอะไร อัทธ์ทำได้ทั้งนั้น ส่วนแต่งงาน สินสอดทองหมั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเราสองคนเลย แม่เชื่ออัทธ์เถอะ"ลูกชายบอกแม่อย่างที่ใจคิด เค้ารู้จักเฟื่องลดาดี เธอกับแม่จะไม่เรียกร้องอะไรเลยสักอย่าง ขอแค่ความรักที่มีให้กันเท่านั้นพอเฟื่องลดายิ้มออกมาก่อนจะบอกแม่ไปตามตรงว่า อัทธ์จะตามมาฝึกงานที่นี่ นางยิ้มรับ คิดในใจไม่มีผิด ขนาดปิดเทอมกลับมาบ้านเดือนเดียว ยังเทียวไปเทียวมากว่าสิบรอบ นี่ฝึกงานหลายเดือนคงต้องตามมาแน่ๆ แม่พย