All Chapters of NTR ผัวเพื่อน: Chapter 11 - Chapter 20

Chapter : 11พิมพ์ที่ยังคงส่งเสียงครวญครางอย่างต่อเนื่อง พยายามหอบหายใจ และเอ่ยตอบด้วยเสียงแหบพร่า “หนู...ไม่...แน่ใจ...” เสียงของเธอสั่นไหวจนแทบจะฟังไม่รู้เรื่อง ทุกคำที่ออกจากปากเต็มไปด้วยความอ่อนล้า ร่างกายของเธอเอนไปข้างหน้าอย่างไร้เรี่ยวแรง เมื่อกวินปล่อยมือจากตัวเธอ พิมพ์ก็เอนกายลงมาก้มหน้า ร่างกายอ่อนล้าเสียจนไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากยืนรับแรงกระแทกที่ยังคงโถมเข้าใส่ไม่หยุด เธอหลับตาพริ้ม ปล่อยให้ความรู้สึกทั้งหมดซัดกระหน่ำใส่ตัวเธอทั้งทางร่างกายและจิตใจกวินแสยะยิ้มพลางถอนหายใจเบา ๆ “ดูเหมือนว่าหนูจะไม่ไหวแล้วนะ” เสียงเขาเอ่ยขึ้นเบา ๆ แต่เต็มไปด้วยอำนาจ เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น ทว่าแฝงไปด้วยความหยาบคาย เขาทิ้งช่วงเล็กน้อย ก่อนจะยกมือขึ้นตีก้นของเธออย่างแรง “เพี๊ยะ!” เสียงดังสนั่นสะท้อนก้องในห้องพิมพ์สะดุ้งสุดตัว ความเจ็บปวดและความตื่นเต้นผสมผสานกันจนยากจะอธิบาย ร่างของเธอสั่นไหวไปตามจังหวะนั้น เขาจับสะโพกของเธอไว้อย่างมั่นคง มือหนาบีบรัดราวกับจะควบคุมทุกการเคลื่อนไหวของเธอได้ทั้งหมด เขายิ้มเยาะแล้วกล่าวต่อ “แต่ทางนี้เองก็ใกล้จะเสร็จแล้วเหมือนกัน... เพราะงั้นอดทนอีกนิดก็แ

Chapter : 13บรรยากาศในห้องน้ำเล็ก ๆ ของหอพักที่มีการปูด้วยกระเบื้องสีขาวสะอาดทั้งบนพื้นและผนัง ถูกแบ่งออกเป็นสามโซนแคบ ๆ ชักโครกติดมุมด้านหนึ่ง ส่วนอ่างล้างหน้าอยู่ถัดจากกระจกที่พิมพ์ยืนอยู่ ฝักบัวเล็ก ๆ ห้อยลงมาจากผนังอีกฝั่ง ที่นี่อาจดูไม่หรูหราแต่ความอึดอัดของพื้นที่ยิ่งทำให้ความใกล้ชิดระหว่างทั้งสองคนทวีความเข้มข้นขึ้นทุกขณะเมื่อกวินก้าวเข้าไปยังห้องน้ำ เขาถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็วราวกับทนความปรารถนาภายในไม่ไหว แผงอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นเป็นสัดส่วน หุ่นล้ำบึกที่แข็งแกร่งอย่างชายชาตรีปรากฏชัดเต็มตา แต่สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของพิมพ์ไม่แพ้กันก็คือความยาวใหญ่ของสิ่งที่ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างเด่นชัด มันชูชันขึ้นด้วยความแข็งขึง ร้อนแรงราวกับสะท้อนถึงอารมณ์ดิบที่กวินสะสมไว้พิมพ์มองเขาผ่านกระจก ตาของเธอแวววับ มีรอยยิ้มยั่วเย้าเล่นลิ้น “พี่ดูรีบจังเลยนะคะ” เธอกล่าวขณะค่อย ๆ ถอดแว่นอย่างเรียบง่ายก่อนที่จะถูกกวินที่ไร้อาภรณ์โอบกอดจากด้านหลัง มือใหญ่ของเขาสัมผัสผิวเนียนนุ่มของเธอราวกับสำรวจทุกส่วนด้วยความกระหาย เขาซุกใบหน้าลงบนไหล่บาง ๆ ของเธอ ลมหายใจร้อนพล่านเป่ารดบนต้นคอทำให้เธอขนลุก

Chapter : 15กวินก้มลงมองพิมพ์ที่ยังนั่งหมดแรงอยู่บนอุ้มมือของเขา ก่อนจะพูดอย่างอ่อนโยนขณะที่ประคองร่างของเธอด้วยมือทั้งสอง “ใช่ หนูมันร่าน แต่พี่ก็ไม่เห็นว่ามันจะเป็นปัญหาอะไรเลยนี่ เอาจริงพี่ออกจะชอบเวลาหนูเป็นแบบนี้” เขาพูดพร้อมรอยยิ้มที่แฝงความอบอุ่นเมื่อปลายเท้าของพิมพ์สัมผัสกับพื้น ความรู้สึกหนักอึ้งและเมื่อยล้าก็ถาโถมลงมาทันที ร่างกายของเธออ่อนแรงจนแทบพยุงตัวเองไม่ได้ ขาที่เคยมั่นคงกลับสั่นไหวจนเกือบล้มลง แต่กวินก็รีบคว้าเอวของเธอไว้ทันที เขาพยุงเธออย่างระมัดระวังและค่อย ๆ พาเธอเดินไปอาบน้ำต่อ“ไหวไหม?” เขาถามด้วยความเป็นห่วง ขณะที่มือยังคงจับประคองเธอไม่ให้ล้มแม้ว่าร่างกายจะสั่นเทาและเหนื่อยล้าจนแทบไม่ไหว แต่พิมพ์ก็ยังคงตอบกลับด้วยความมั่นใจ “ไหวค่ะ” แม้จะเป็นคำพูดที่ฟังดูหนักแน่น แต่ความจริงแล้วร่างกายของเธอกลับไม่เป็นเช่นนั้นทั้งสองยิ้มให้กันในความเงียบขณะที่น้ำเย็นยังคงไหลผ่านตัวพวกเขาในห้องน้ำเล็ก ๆ บรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่นและใกล้ชิด กวินกอดเธอไว้แนบแน่น ราวกับต้องการปกป้องเธอจากทุกสิ่งที่อาจเข้ามากระทบใจแต่ในหัวของพิมพ์ ความรู้สึกผิดยังคงคอยกัดกินจิตใจของเธอ ความค

Chapter : 17เมื่อเธอใช้ปากปรนนิบัติให้เขาอยู่พักใหญ่ พิมพ์ก็หยุดแล้วขย้อนมันออกมาช้า ๆ แท่งเนื้อขนาดไม่ธรรมดาที่อัดแน่นอยู่เต็มปากพิมพ์ตอนนี้มันมีน้ำลายของเธอที่ชโลมทั่วแท่งดูเย้ายวนยิ่งกว่าเก่าพนักงานออฟฟิศสาวเงยหน้าขึ้นสบตากับเจ้านายด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยทั้งความยั่วยวนและความท้าทาย กวินจ้องกลับลงมาที่เธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ ราวกับว่าเขาไม่สามารถละสายตาออกจากเธอได้ มือของเขายกขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าที่เปล่งประกายของเธออย่างอ่อนโยน“พี่ไม่เคยคิดเลยว่าคนที่ดูไร้เดียงสาและดูเนิร์ดอย่างหนูจะเก่งเรื่องแบบนี้ได้ถึงขนาดนี้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่แฝงด้วยความตื่นเต้น ขณะที่นิ้วมือของเขาไล้ไปตามแก้มนุ่ม ๆ ของเธอ พิมพ์ใช้ใบหน้าของเธอถูไถมือเขาอย่างมีจริต ราวกับกำลังยุเย้าและท้าทายไปพร้อมกัน“หนูดูไร้เดียงสาไม่ได้แปลว่าหนูไร้เดียงสาจริง ๆ ซะหน่อย” พิมพ์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงหวานปนขี้เล่น ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความมั่นใจ “และสิ่งที่เห็นก็ไม่ใช่ความเป็นจริงทั้งหมด” เธอพูดพร้อมกับยิ้มเล็ก ๆ ก่อนจะลุกขึ้นจากพื้นช้า ๆ แล้วก้าวขึ้นมาคร่อมร่างเขา สายตาของเธอสะท้อนความท้าทายอย่างชัดเจน

Chapter : 19ที่ระเบียงห้องนอนของพิมพ์ กลิ่นบุหรี่ลอยอ้อยอิ่งในอากาศ ควันขาวขุ่นไหลรินคล้ายม่านหมอกบาง ๆ ปกคลุมบรรยากาศยามค่ำคืน หญิงสาวสวมแว่นตาทรงกลมเล็ก ผูกผมหางม้าเรียบง่ายไว้หน้าม้าซีทรูที่ปิดบางส่วนของใบหน้า เธอสวมเสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงยีนส์ขาสั้น เผยผิวขาวละเอียดท่ามกลางแสงไฟอ่อนๆ บนระเบียง ข้างเธอชายหนุ่มร่างสูงโปร่งยืนสูบบุหรี่เช่นกัน เขาไม่สวมเสื้อ ท่อนบนเปลือยเปล่าเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและชัดเจนเหมือนงานศิลปะที่ปั้นแต่งไว้อย่างดี ร่างกายเขาถูกห่อหุ้มด้วยเพียงกางเกงวอร์มขายาวสีดำ เส้นผมชื้นเหงื่อปรกใบหน้าคมคายที่นิ่งสงบ แต่ซ่อนความเจ็บปวดลึก ๆ ไว้ในดวงตาที่ทอดยาวออกไปในความมืดกวินเป่าควันออกจากริมฝีปากพร้อมกับคำพูดที่ดูเหมือนลอยไปตามลมด้วยน้ำเสียงราบเรียบและไร้ซึ่งความรู้สึก “อัญเป็นผู้หญิงที่ร่าเริง สวยงาม และมีเสน่ห์” เขาเริ่มต้นด้วยการชื่นชมภรรยาของเขา ซึ่งทำให้บรรยากาศที่เงียบสงัดยิ่งสะท้อนความแปลกแยกในความสัมพันธ์ที่บิดเบี้ยวของพวกเขาพิมพ์ซึ่งเป็นชู้รักเงียบฟังอยู่ข้างๆ คำพูดของกวินเหมือนเข็มที่แทงลงไปในจิตใจของเธอ แต่เธอยังคงทำเพียงยืนเงียบ สูบบุหรี่ในมือเ