Semua Bab ชุยเหมยฮวานางร้ายกลับใจ (ยุค80) : Bab 31 - Bab 40

เถ้าแก่ต้วนหรือลุงต้วนรอคำตอบรับของสองสามีภรรยาอย่างใจจดใจจ่อ เขาอยากให้ถึงสามวันเร็ว ๆ แต่พอเห็นเซียวหย่งเสียนมาหาถึงร้านเขายิ้มกว้างขึ้นมาทันตา“มาแล้วเหรอ”“ครับลุงต้วน ตอนนี้เสี่ยวฮวารออยู่แล้วครับ สินค้าครบตามจำนวนที่สั่ง รบกวนให้ลุงต้วนพาคนงานไปพร้อมกับผมเลยนะครับ”เซียวหย่งเสียนตอบรับพร้อมกับแจ้งว่ารถที่สั่งไว้ได้ครบตามจำนวนแล้ว เมื่อเถ้าแก่ต้วนพยักหน้าและหันไปเรียกลูกน้อง จากนั้นทั้งหมดจึงขึ้นสามล้อของเซียวหย่งเสียนเพื่อเดินทางไปหาชุยเหมยฮวาทันทีที่มาถึงชุยเหมยฮวาเตรียมทุกอย่างรออยู่แล้ว รวมถึงข้าวของที่เธอต้องใช้ในการค้าขาย พร้อมกับจักรยานอีกหนึ่งคัน เธอมองว่าแค่สามล้อไม่น่าจะสะดวกเท่าไหร่ ในเมื่อชาวบ้านรู้แล้วว่าเธอทำการค้าโดยเป็นคนกลางระหว่างสองฝ่าย การที่จะเอารถจักรยานมาอีกคันคงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร“พี่หย่งเสียนมาแล้ว” ชุยเหมยฮวาเมื่อเห็นว่าสามีมาแล้วเธอจึงยิ้มกว้างและรีบเดินเข้ามาหา“สวัสดีค่ะลุงต้วน” หญิงสาวหันมากล่าวทักทาย“ไม่คิดว่าจะได้ของเร็ว ลุงนั่งนับวันรอเลยนะรู้ไหม”เถ้าแก่ต้วนพูดด้วยเสียงหัวเราะ ก่อนจะให้ลูกน้องขี่รถกลับไปก่อนเหลือเพียงคนสนิทที่ต้องรอรับเขากลับ

เย็นวันนี้ชุยเหมยฮวาก่อไฟตั้งเตาหน้าบ้านเพื่อทำผัดไทยแจกจ่ายให้กับชาวบ้านได้ลองชิม เธอให้สามีอย่างเซียวหย่งเสียนช่วยเจียวกากหมูให้ โดยมีทุกคนในครอบครัวช่วยกันคนละไม้คนละมือ ไม่นานกลิ่นหอมของผัดไทยโดยซอสสุดพิเศษของชุยเหมยฮวาจึงตลบอบอวลเชิญชวนให้น้ำลายไหลลอยฟุ้งไปทั่วชาวบ้านหลายคนมาเมียงมองดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันที่บ้านใหญ่เซียว แต่มีบางคนที่ชุยเหมยฮวาบอกล่วงหน้าไว้แล้วมายืนต่อแถวเพื่อรับผัดไทยไปกิน“เข้าแถวนะคะ รับรองได้ทุกคน วันนี้ฉันให้กินฟรีเพื่อสอบถามรสชาติว่าอร่อยหรือเปล่า อีกสองวันฉันจะทำขายที่ปากทางเข้าหมู่บ้านและตลาดนัดวันเสาร์อาทิตย์ หากใครอยากซื้อกินไปซื้อได้นะ รับรองราคาไม่แพงอย่างที่คิด”ชุยเหมยฮวาพูดเสียงสดใส เธอตักผัดไทยใส่ห่อ โดยให้สามีโรยกากหมูไว้ด้านบน ส่วนแม่สามีเอาผักอีกห่อหนึ่งส่งมาให้ เมื่อได้ทั้งสองอย่างจึงยื่นส่งให้ชาวบ้านที่มารอรับโดยเซียวจ้ายซวนและชุยหลายช่วยกันแจกจ่าย ส่วนชุยซีหานยืนดูความเป็นระเบียบของชาวบ้านเมื่อแต่ละคนรับมาต่างก็หาที่นั่งแถวนั้นเพื่อชิมอาหารที่ชื่อว่าผัดไทยของบ้านเซียว แต่พอได้ลองชิมเข้ามาและรู้รสชาติทำให้ทุกคนตาโต ไม่คิดว่าอาหารที่ไม่มีเนื้

สายวันต่อมาชุยเหมยฮวาแทบจะลุกขึ้นไม่ไหว ใครจะคิดว่าสามีปกติที่สุดแทนจะเย็นชา แต่กลับกลายร่างเป็นหมาป่าจอมหิวโหย กินไม่รู้จักพอแบบเมื่อคืน เซียวหย่งเสียนทำหน้าสำนึกผิดที่ไม่รู้จักหักห้ามใจของตนเองทั้งๆ ที่เขาและเธอเพิ่งจะมีความสัมพันธ์กันครั้งแรกตอนที่โดนเล่นงานและโดนจัดฉาก ต่อให้รู้ว่าไม่ได้เกิดอะไรขึ้นแต่เพื่อชื่อเสียงของชุยเหมยฮวาอีกทั้งพ่อเขาและพ่อของเธอเป็นเพื่อนกันจึงไม่อยากให้เสียชื่อเสียง เลยต้องส่งแม่สื่อไปสู่ขอ“พี่ขอโทษครับ หนูไม่โกรธพี่นะ พี่ห้ามตัวเองไม่ได้จริงๆ ใครใช้หนูร่างหนูนุ่มนิ่มน่าฟัดขนาดนั้นล่ะ”ชุยเหมยฮวาหมั่นไส้จนต้องหาหมอนปาใส่คนหน้ามึน แทนที่จะสารภาพผิดดีๆ กลับโยนความผิดให้เธอเสียอย่างนั้น นี่เธอคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่“พี่หย่งเสียน พี่จะคิดว่าหนูใจง่ายไหม เจอหน้าพี่ไม่กี่วันกลับยอมพี่อย่างง่ายดาย”แม้ว่ายุคที่เธอจากมากการมีวันไนต์สแตนด์ไม่ใช่เรื่องแปลก หรืออยู่ก่อนแต่งก็มีให้เห็นเกลื่อนไปหมด แต่ยุคนี้หากมีความสัมพันธ์กันก่อนแต่งงานจะโดนมองว่าใจง่ายหรือเปล่า เธอมัวแต่คิดจนลืมไปว่าร่างนี้และเซียวหย่งเสียนแต่งงานกันมาสามเดือนแล้วเซียวหย่งเสียนยิ้มเอ็นดู ก่อนจะน

เมื่อสองสามีภรรยามาถึงในอำเภอจึงไปติดต่อสำนักงานขายเพื่อขอเช่าโกดังแต่ไม่มีแบบเช่า ชุยเหมยฮวาจึงตัดสินใจซื้อแทน เพราะหากจะให้เธอมาทำการค้าเปิดร้านเองเธอยังไม่มีเวลา และยังไม่สะดวกที่จะเปิดร้านเอง คนที่เธอนึกถึงคือเถ้าแก่ต้วน หลังจากทำการซื้อขายโกดังเสร็จสิ้น สองสามีจึงขี่สามล้อมาหาเถ้าแก่ต้วนที่ร้าน“อ้าววันนี้ลมอะไรหอบมาหาลุงกันล่ะ” เถ้าแก่ต้วนหรือต้วนซาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม“พอดีว่าฉันกับพี่หย่งเสียนจะมาคุยเรื่องการค้ากับลุงค่ะ ลุงสนใจจะซื้อสินค้ามาขายหน้าร้านไหม ฉันกับพี่หย่งเสียนจะเป็นคนกลางติดต่อให้เอง ส่วนนี่คือรายการสินค้าทั้งหมดที่ฉันหาได้”ชุยเหมยฮวาเลือกที่จะเปิดประเด็นทันที เธอมีเวลาไม่มาก หากไม่ต้องการทำการค้าด้วยกันอย่างมาเธอก็หาลู่ทางเปิดร้านเอง เธอคิดว่าของพวกนี้จะขายได้สักกี่ปีกัน วันหนึ่งหากเธอตายไปครอบครัวและคนข้างหลังหรือแม้แต่ลูก ๆ ของเธอไม่มีมรดกตกทอดแต่ถ้าเธอทำร้านอาหาร ภัตตาคารหรือว่าทำแฟรนไชส์ ในอนาคตยังเป็นธุรกิจเล็ก ๆ ให้ลูกของเธอได้สานต่อ แต่ตอนนี้เธอต้องการเก็บเงินให้ได้มากที่สุดเถ้าแก่ต้วนตาเป็นประกายขึ้นมา เรื่องนี้เขากลุ้มใจอยู่ว่าจะคุยกับสองสามีภรรยายังไงเร

“ขอบใจแบบไม่ต้องกอดก็ได้มั้ง” เซียวหย่งเสียนมองด้วยสายตาเย็นชา เป็นพี่แล้วยังไง แล้วผู้ชายไหมล่ะ“อย่าบอกนะพี่หวงน้องสาวผมกับผมเนี่ยนะ” ตายๆๆ ดูแล้วพี่หย่งเสียนน้องเขยเขาจะอาการหนัก“เออ ฉันหวง หรือนายจะมีปัญหา” เซียวหย่งเสียนยอมรับว่าเขาหวงจริงๆ ไม่ว่ากับใครเขาก็หวงอาการของเซียวหย่งเสียนทำให้ทุกคนส่ายหน้าและหัวเราะชอบใจ บทจะหวงก็หวงจนอาการหนัก ชุยเหมยฮวาจึงเข้าห้ามทัพระหว่างพี่ชายกับสามี โดยการส่งผ้ากันเปื้อนให้กับทุกคน“นี่คือผ้ากันเปื้อนและหมวกค่ะ จะได้ถูกหลักอนามัย ตอนนี้ชาวบ้านและเด็กๆ เริ่มเดินทางไปโรงเรียนและไปทำงานแล้วหนูว่าทุกคนเร่งมือกันดีกว่านะ ผัดไทยไม่ใช่อาหารเช้าคิดว่าขายได้ไม่ดีเท่าช่วงเที่ยงหรือว่าช่วงเย็น”ชุยเหมยฮวารีบจัดร้านของเธอก่อนจะไปช่วยแม่สามีและพี่ชายจัดร้านต่อ ชุยหลายช่วยลูกชายเสียบลูกชิ้น เพราะคิดว่าขายเป็นไม้ดีกว่า เขาเลือกที่จะขายไม้ละสองเหมาสามไม้ห้าเหมาโดยมีผักและน้ำจิ้มให้ด้วย สาเหตุที่ขายราคานี้ เพราะราคาต้นทุนที่ลูกสาวบอกไม่ได้มากมายเลย หักค่าน้ำมันแล้วก็ไม่เท่าไหร่ กำไรมากพอตัวอีกทั้งน้ำจิ้มราดมีทั้งของเด็กและผู้ใหญ่รสชาติอร่อยมาก หากขายไม่ได้เขาย