All Chapters of So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้: Chapter 31 - Chapter 40

​“หนูเป็นอะไรทำไมเดินแบบนั้น”ตอนนี้อีหนมกำลังเดินเขย่งแปลก ๆ ออกมาจากห้องน้ำค่ะ และพอออกมาก็เจอเฮียเควินคนดีที่นอนเล่นอยู่บนเตียงถามด้วยเสียงซื่อ ๆ พอได้ยินคำถามก็เลยมองแรงใส่“เอ้า! ถามไม่ตอบอีก” เหอะ! ไม่อยากจะเสวนาด้วยแล้ว จะทำอะไรอีหนมไม่ว่าเลยเพราะนี่ก็เสนอตัวให้เขาเองฉันยอมรับ แต่เฮียจะอึดซะยิ่งกว่าวิ่งมาราธอนแบบนี้ไม่ได้นะ! ขอพักสัก 2 แปดก็ไม่ยอมแล้วดูตอนนี้สินอนโชว์อก นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวกระดิกเท้าชิว ๆ แบบนี้มันใช่เหรอ!“ขนมจะไม่คุยกับพี่วิน” พูดเสร็จก็สะบัดหน้าใส่ค่ะ แต่สะบัดก้นไม่ได้เพราะน้องเดินไม่ไหว“ฮ่าๆๆ ก็มันคิดถึงนี่ มาพี่อุ้ม” เขาบอกอย่างอารมณ์ดีแล้วก็เดินมาหาฉันซึ่งมันเป็นจังหวะเดียวกันกับคำว่า พี่อุ้ม กรี๊ด~ >///ไม่ให้อุ้มแล้ว น้องโดนเฮียอุ้มจนล้าแล้วนะ!“อุ้มจริง ๆ ไม่ใช่อุ้มแตงอย่าคิดลึกยัยเด็ก เลิกคิดลามกได้แล้วพี่เหนื่อย” พี่เควินพูดแล้วก็เอามือมาขยี้หัวฉันเบา ๆ แต่พูดว่าอะไรนะ พี่เหนื่อยเหรอ สาบานให้เป็นม่ายหนมก็ไม่เชื่อค่ะ!“พี่วินขนมไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะ มีแต่พี่วินนั่นแหละชอบคิดอะไรลามก” พูดออกมาได้ไม่อายปากไอ้คนหื่น อยู่ด้วยกันมาเป็นเดือนไอ้เราก็นึก

หลังจากจัดการกับคนที่หื่นไม่รู้เวล่ำเวลาเสร็จเรียบร้อย ตอนนี้น้องหนมก็มาอยู่ที่ทำงานเรียบร้อยแล้วค่ะ ส่วนการจัดการเฮียแกนั้นอีน้องก็แค่ทำเป็นใจกล้าลูบแผงอกล่ำของเฮียผ่านเสื้อเชิ้ตจนเจอที่หมายก็คือหัวนมสีชมพูของเฮียแล้วก็ออกแรงหยิกเต็มแรงจนเฮียกรี๊ดออกมาลั่นรถนับวันเควินก็ยิ่งแสดงความหื่นออกมาเรื่อย ๆ จนน่ากลัว น่าหวาดผวา แต่หนมยังพอรับได้ที่เฮียแสดงความหื่น แต่ถ้าวันไหนแสดงความร่านวันนั้นคือวันตายแน่นอน!“น้องหนม~” เสียงหวานที่เต็มไปด้วยความร่าเริงบ่งบอกว่าเจ้าของเสียงเป็นคนที่โคตรอารมณ์ดีดังมาจากด้านบน คือตอนนี้หนมอยู่โถงด้านล่างค่ะเอื้อยส่วนเสียงเรียกที่ดังลั่นมาจากชั้นสามโดยที่ไม่สนใจสิ่งมีชีวิตใด ๆ ว่าจะหนวกหูหรือไม่เป็นเสียงของสตรีที่มีสิทธิในทรัพย์สินของเจ้าของบริษัทครึ่งหนึ่ง เจ้น้ำหวานนั่นเองค่ะอันที่จริงอีหนมก็อยากตะโกนตอบเจ้แกนะแต่เป็นแค่เด็กฝึกงานเลยทำได้แค่โบกมือส่งยิ้มพร้อมกับรีบปรี่ขึ้นไปหาอาซ้อทันที“สวัสดีค่ะเจ้หวาน เรียกหนูแต่เช้ามีอะไรให้รับใช้คะ” ฉันยิ้มหวานส่งให้พี่น้ำหวานทันทีที่เจอหน้าใกล้ ๆ คนอะไรซ้วยสวย“วันนี้ไปเจอลูกค้ากับพี่แล้วก็พี่แจนน้า งานของพี่คริชอ่ะ

​“หยุดพูดสักทีเกล! ถ้าฉันดูแลเธอกับลูกไม่ได้ฉันก็ไม่มีน้ำหน้าจะไปดูแลใครเหมือนกัน!”“...” หึ! คำนี้ได้ยินแล้วเจ็บสุด ๆ ไปเลยค่ะ ถ้าเขาบอกว่าเขาเลือกผู้หญิงคนนั้นฉันมั่นใจว่าฉันจะเจ็บ เจ็บมาก แต่คงไม่เจ็บเท่าประโยคนี้ของเขา... มึงจะห่วงหาอาวรณ์กันเท่าไหร่ก็ตามสบายแต่ไม่ใช่มาเหยียบใจอีหนมแบบนี้!ปั๊ก!“โอ๊ย!”“วิน!”“ดูแลกันให้หนำใจเลยนะ ดูแลเมียกับลูกของนายไปไอ้สันดานหมา! ส่วนพี่เกลก็เลิกร้องไห้สักที น่ารำคาญ!” พอร่างกายเป็นอิสระเพราะฉันถีบไข่ไอ้บ้านั่นจนล้มลงไปกองที่พื้นก่อนที่จะพูดออกไปดัง ๆ เอาให้ดังลั่นห้องลั่นไปทั้งตึกเลยปัง!ที่จริงอยากด่าแรง ๆ แต่ไม่อยากเสียปากเปลืองน้ำลายไปมากกว่านี้ก็เลยเลือกพูดแค่นั้นแต่ระบายความโกรธด้วยการตะโกนดัง ๆ แทน“ฮึก! ฮื่อ ๆๆ อีหนมอีโง่!” ตอนนี้ฉันวิ่งเข้ามาในห้องแล้ว อย่าว่าฉันโง่งี่เง่าไม่ยอมออกไปจากที่นี่หรือหนีกลับมารอเขามาง้อที่ห้องนะคะฉันแค่เข้ามาเก็บของเพราะข้าวของฉันอยู่ที่นี่หมดเก็บแล้วก็ย้ายออกไปให้เสร็จวันนี้ไปเลย เสียใจแต่ไม่มีอะไรต้องคิดเยอะเพราะอยู่ไปก็มีแต่จะเจ็บอุตส่าห์คิดว่าตัวเองโชคดีที่ได้เจอผู้ชายดี ๆ แบบเขา แต่ไม่ใช่เลย เมื่อก

​“พี่วินขา อาหารมาแล้วเหรอคะ” อีหนมเดินออกไปพร้อมเสียงที่เค้นให้หวาน ร่าเริง และมีความสุขที่สุดในชีวิต“อ้าว! พี่เกล” ยิ้มใส่ค่ะ พร้อมอ้าวด้วยโทนเดียวกันกับเจ้แกไปเลย นาทีนี้อีหนมจะยิ้มใส่เจ้แกอย่างเดียว “ขนม...” เรียกหนมทำไมคะเอื้อย เหอะ! ทำเป็นเรียกฉันด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเหมือนนางเอกขวัญเสียที่เจอนางร้าย กูนี่ค่ะนางเอกไม่ใช่มึงค่ะอีเจ้!“ขนมขอโทษนะคะกับเหตุการณ์เมื่อกี้” ฉันเป็นฝ่ายพูดมันก่อนเลย ตัดหน้าชิงพูดก่อน รู้สึกผิดก่อนก็ได้เป็นคนดีก่อนค่ะ อยากรู้ทันใครเราต้องเข้าหามันเลยนะคะอยู่ห่าง ๆ มันจับโป๊ะลำบาก“เอ่อ...จ้ะ วินเล่าให้ขนม...” นางหันไปถามพี่เควินด้วยเสียงที่สั่น คงจะถามว่าพี่เขาเล่าความจริงให้อีหนมฟังแล้วใช่ไหมสินะ“พี่วินไม่ได้เล่าอะไรหรอกค่ะ พี่วินแค่ขอโทษขนมที่ไม่ได้บอกเรื่องน้องกรีน ขนมใจร้อนไม่ฟังคำอธิบายแล้วโวยวายไปก่อนเอง เรื่องมันก็ผ่านมาแล้วยังไงก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ สู้เราอยู่กับปัจจุบันดีกว่า ใช่ไหมคะ” ฉันเดินไปหยุดอยู่ข้างหน้านางแล้วก็พูดขึ้น ถึงแม้จะเป็นการโกหกไปบ้างแต่อย่างที่พี่เควินบอกนางเคยพบจิตแพทย์เพราะเรื่องที่ท้องแล้วพี่คริชไม่รับ ถ้าพูดแล้วนางสะเ

​“พี่ประชุมเสร็จแล้วครับคนดีรอพี่แป๊บเดียวนะเดี๋ยวพี่รีบไปรับ” เสียงหล่อ ๆ ที่ดังมาจากปลายสายทำให้น้องยิ้มไม่หุบ แต่ไม่เอาดีกว่าพี่เขาบอกวันนี้มีประชุมเครียด ๆ หนมไม่อยากให้เฮียเหนื่อยเพิ่ม“ขนมขอกลับเองได้ไหมคะ พี่วินกลับไปรอที่คอนโดเลยน้า”“ไม่ได้ครับพี่ไม่เหนื่อยหรอก หนูรอที่ออฟฟิตนั่นแหละอย่าดื้อ” พอส่งเสียงอ้อนขอกลับเองเควินคนดีของขนมก็ส่งเสียงดุมาทันที ไม่รู้ว่านี่แฟนหรือพ่อ ดูแลอย่างกับไข่ในหิน อิจฉาตัวเองจังเลยหนมเอ๊ย~ อิอิ“ก็ได้ค่ะ แต่ไม่ต้องรีบนะคะขนมรอได้ค่ะ” ยังไงเฮียแกก็ไม่ยอมให้กลับเองเพราะฉะนั้นให้เฮียมาแบบไม่ต้องรีบดีกว่าค่ะถ้าไม่บอกเดี๋ยวจะขับรถเร็วเหมือนพาเมียไปคลอดบุตร“โอเคค่ะ รอพี่แป๊บเดียวนะ” พอสรุปกันได้ก็กดวางสายค่ะ เลิกงานแล้วไปหาเจ้ ๆ ที่ห้องแคนทีนดีกว่า แคนทีนที่นี่เลิศเวอร์ ยิ่งใหญ่เหมาะสำหรับการแอบไปชงกาแฟ หาของกินและนั่งเม้าท์ อิอิ“พี่หวาน~” พออีน้องหนมเดินมาถึงก็เจอเมียเจ้าของบริษัทกำลังง่วนอยู่กับการชงกาแฟมั้งนะ“อ้าวหนมพี่นึกว่ากลับไปแล้ว พี่วินยังไม่มารับเหรอ” พี่น้ำหวานหันมาถามพร้อมรอยยิ้มสวยประจำตัว“ยังค่ะพี่วินเพิ่งประชุมเสร็จ หนมว่าจะกลับเองแต่