So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้

So Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้

last updateLast Updated : 2025-05-03
By:  Phat_saraOngoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
54Chapters
2.4Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

คิดว่าหล่อลากไส้จัญไรลากดินแล้วผู้หญิงทุกคนต้องสยบให้เหรอ ไม่หรอกมั้ง อย่างน้อยก็ไม่รวมขนมคนสวยเซ็กซี่น่ารักดูดีมีเสน่ห์คนนี้ก็แล้วกัน!

View More

Chapter 1

EP 1 : ขนมที่ไม่ใช่ของกินแต่น่ากิน

"I'm getting married again," Daven said. "And I won’t repeat myself, nor will I be asking for your permission."

He set his coffee cup down abruptly, ending breakfast, he hadn't even touched.

Althea stood frozen near the long dining table topped with white marble. Her fingers, still holding the spatula, began to tremble. But she kept her expression composed. She bowed her head slightly, letting Daven’s words sink in—though they felt like a slow-acting poison, quietly destroying her from the inside out.

"With Vanessa?" Her voice was barely more than a whisper.

Daven didn’t look at her. He simply took a shallow breath before replying coldly, “Yes. Who else?”

Her husband, Daven Callister, had never loved her. His heart belonged entirely to Vanessa Blake. In truth, their marriage had always been nothing more than an obstacle to his love story. But what could Althea do when the woman who arranged the marriage had been so kind to her?

Evelyn Callister—Daven’s grandmother.

Althea hadn’t wanted this marriage either. All she had wanted was a proper funeral for her mother. Everything that followed, she had accepted as fate. She had surrendered, despite the grief that still haunted her from losing her mother. But Evelyn had refused to let it end there. She demanded that her beloved grandson, Daven—the man responsible for Althea’s mother’s death—marry her as a form of atonement. Eve saw Althea as a lonely girl with no one else in the world.

Daven had only agreed because he was cornered by his grandmother’s wishes. He had no choice but to comply. But now, with Evelyn Callister gone—taken by illness two weeks ago—Daven finally saw a chance to escape a marriage he’d never wanted.

There was no reason to stay. Not anymore.

A faint, almost invisible smile appeared on Althea’s lips—not from joy, but from bitter resignation. She turned off the stove and gently set the spatula down. Once again, she closed her eyes tightly, trying to contain the storm raging inside her chest.

“I won’t stand in your way,” she said at last. Her voice was soft—so soft it barely reached across the wide room. “We both know I never had a place in your heart.”

Daven remained silent. He didn’t deny it. He didn’t correct her either. But there was the slightest flicker of disturbance in his gaze as Althea walked slowly toward him. For a moment, he thought she might cry, beg, or show just enough sorrow to make him feel guilty.

But she didn’t.

Althea stood tall. Her hands clenched lightly at the sides of her simple dress. Her long black hair flowed freely down her back, a quiet contrast to the calm strength in her posture. Her warm, light brown eyes now stared at him—blank, unreadable. At the man who had always been a stranger beneath the same roof.

Althea was beautiful, in her quiet way. But that beauty had never stirred anything in Daven. To him, Althea was nothing more than a disruption—an outsider forced into his life. And now that he had the chance to remove her, Daven intended to do exactly that.

“Give me one month of your time,” Althea said calmly. “Just one month ... Let me be your wife for real.”

Daven narrowed his eyes. “What do you mean?”

“I’ll leave, just like you want. After you say your wedding vows to the woman you love.” The words stung as they left Althea’s lips, each syllable carving pain deep into her chest. “You can divorce me, and I promise—I’ll disappear from your life for good. But before that, allow me to know what it feels like to be a wife. Not just some stranger living under your roof.”

Silence fell.

Then a dismissive laugh escaped Daven’s lips. He even wiped the corner of his eye, amused at how absurd her request sounded. What on earth was she thinking?

One month? The idea was laughable.

Daven took a step toward her, closing the distance. His eyes scanned her face, as if trying to decipher a hidden agenda. Maybe his mother had been all along—maybe Althea was just after the wealth tied to his name.

Who didn’t know Daven Callister? CEO of Callister Enterprise, one of the most influential young businessmen in Migathan City. People competed just to get close to him, especially women who thirsted for his attention. But Daven only loved one woman—and it wasn’t his wife.

It was someone else entirely—Vanessa Blake, a rising supermodel whose name was lighting up the fashion world.

“You’re serious?” he asked, his voice cold, laced with disbelief. “This isn’t some cheap soap opera, Althea.”

She gave a small nod. “I’m not asking for your love. Who am I to ask for something like that?” she said with a bitter laugh. “All I’m asking is to be treated properly—as your wife. Have dinner with me. Exchange a few words with me every day. Show me a little affection, even if it’s fake.”

She swallowed hard, her hands clenched into fists to keep herself steady. “After that, I’ll Walk away quietly. You’ll be free to marry anyone you want.”

Daven squinted, unsure whether to laugh harder or feel irritated. Yet beneath his disbelief, something in her words struck a nerve. A simple request—so painfully simple, it piqued his curiosity.

What is Althea's real purpose?

“Why not ask for something more reasonable?”

Althea fell silent. Looking away from Daven was difficult when those midnight-dark eyes were fixed on hers, commanding her not to break eye contact—not until he’d heard everything she had to say.

“If it’s money you want, just say it. I’ll give it to you.”

“No,” she said firmly, without hesitation. Her resolve had already been sealed. There was no turning back now.

“You really don’t know how to give up, do you?” Daven sneered.

“I already have, Daven,” Althea replied softly. “But I just want one memory to keep for the rest of my life. Before I walk away from you for good.”

Neither of them spoke after that.

This time, Daven’s gaze wasn’t as sharp. He looked at the woman before him with an unreadable expression. Was it confusion? Annoyance? Or... curiosity?

“I’m not promising to be nice,” he finally said.

“I never expected you to change,” Althea answered, her calmness more shattering than tears ever could be.

And with that, an unspoken agreement was formed.

One month. Thirty days for Althea to live as the wife of Daven Callister. A reality that should have existed a year ago—ever since their wedding day. But to Daven, she’d always been nothing more than an intruder.

Now, before everything ended, Althea could at least be grateful—Daven hadn’t rejected her request.

“Only one month, Althea,” Daven warned. “After that, you disappear from my sight.”

“I understand exactly what I’m asking for, Daven. You don’t have to worry.”

He scoffed, the corner of his lips curling with disdain. “And if you expect more than what I’m willing to give, I won’t hesitate to throw you out.”

Althea nodded obediently.

“Don’t you dare break your promise, Althea.” His gaze turned sharp again, piercing. “If you do, don’t blame me for destroying your life.”
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters
No Comments
54 Chapters
EP 1 : ขนมที่ไม่ใช่ของกินแต่น่ากิน
“ยินดีด้วยนะคะพี่มิน” ฉันยืนอยู่ต่อหน้าของผู้หญิงที่สวยที่สุดในวันนี้ ร่างบางสวยสูงโปร่ง ใบหน้าสวยหวาน สวยมาก สวยมากจริง ๆ โดยเฉพาะตอนที่เธอกำลังยิ้มมีความสุขในวันสำคัญของตัวเอง“ขอบใจจ้าขนม” พี่มิน หรือพี่มินตรา เจ้าสาวคนสวยยืนยิ้มหวาน ๆ พร้อมกับยื่นมือมารับกล่องของขวัญจากมือฉัน ก่อนที่พี่มินจะยื่นมันไปให้ผู้ชายข้าง ๆ ผู้ชายที่เป็นเจ้าบ่าวของพี่เขาเจ้าสาวตรงหน้าหันไปยิ้มหวานให้เจ้าบ่าวข้าง ๆ ที่เอาแต่มองเจ้าสาวของตัวเองด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรัก ผู้ชายของพี่มินตรา รุ่นพี่ที่บริษัทที่ฉันกำลังฝึกงานอยู่ตอนนี้ผู้ชายที่ฉันเจอบ่อย ๆ ผู้ชายที่...หล่อมาก~ กรี๊ด!!! อีหนมอิจฉาเจ้มิน อยากจะกรีดร้องทุกรอบที่เจอเฮียแกไปรับเจ้มินถึงที่ทำงาน คนบ้าอะไรหล่อบาดใจ หล่อไม่บันยะบันยัง หล่อฉิบหายวาดวอด~“มาถ่ายรูปกันดีกว่าครับ” พี่คนนั้น พี่ออสตินสุดหล่อที่ทำให้สาว ๆ แทบทุกคนในงานมองพี่มินตราด้วยความอิจฉาหันมาพูดด้วยน้ำเสียงเพราะจับใจพร้อมรอยยิ้มเท่ ๆ ส่งให้อีหนมจนอยากกระโดดขึ้นเวทีไปร้องเพลงให้เจ้าสาวตอนนี้จริง ๆ เลยค่ะ...ขอได้ไหมผู้ชายของเธอ~บ้า! ฮ่า ๆๆ พูดเล่นค่ะ ผัวเขาก็คือผัวเขาแอบกรี๊ดได้แต
last updateLast Updated : 2025-05-01
Read more
EP 2 : เควิน
“ไงมึง วันนี้ไม่ควงสาวมาเป็นเกียรติในงานกูเหรอ” เสียงไอ้เจ้าบ่าวในงานเอ่ยทักผมทันทีที่ผมเดินเข้ามาหามันหน้างาน เสียงกวนตีนฉิบหาย“เดี๋ยวมาหาเอาในงานว่ะ ยินดีด้วยนะมินวันนี้สวยมาก” ผมตอบมันแล้วก็ยื่นของขวัญให้มินตรา เจ้าสาวของออสตินเพื่อนโคตรสนิทของผม“ขอบคุณนะวิน” มินตรารับมันไปแล้วก็หันไปยื่นกล่องของขวัญให้คนเอาไปเก็บ ไอ้ห่าออสตินเลยขยับมาพูดใกล้ผม“อย่ามาร่านในงานกูนะไอ้เชี่ย” เหอะ! กูว่าแล้วต้องพูดแบบนี้ เห็นกูไม่ควงใครมาก็ดักคอกูทันทีเลยนะมึง“ไม่แน่ใจว่ะ แขกงานมึงเด็ด ๆ ทั้งนั้น” ผมบอกมันลอย ๆ แล้วแกล้งมองเข้าไปด้านในงาน แต่เด็ดจริง ๆ ครับ แต่ละคนจัดเต็มอย่างกับจะมาเป็นเจ้าสาวซะเอง“ไอ้เชี่ยวิน อย่านะมึงเดี๋ยวงานกูวุ่นวาย“มึงพูดมากจังวะมา ๆ ถ่ายรูปกัน” ผมพูดปัดไปอย่างรำคาญแล้วก็ขยับตัวแทรกมาตรงกลางก่อนที่จะทำตัวให้ชิดเจ้าสาวที่สุด ถ่ายรูปต้องถ่ายใกล้ ๆ กันครับภาพถึงจะสวย“ไอ้ห่าวินนั่นเมียกู ขยับมายืนข้างกูเดี๋ยวนี้” ไอ้ออสตินรีบดึงผมออกมาจากมินตราทันที แม่งจะหวงเมียอะไรนักหนา มินตราก็เพื่อนสนิทกู“มึงไร้มารยาทกับแขกจังวะไอ้ห่า ไม่เอากูจะถ่ายรูปตรงกลาง” ผมหันไปด่ามันทันทีครับ การไ
last updateLast Updated : 2025-05-01
Read more
EP 3 : ผู้ชายในฝัน
ฉันเดิน เดิน เดิน แล้วก็เดินทักทายเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่รู้จัก เวลานี้ว่างค่ะเพราะเป็นช่วงเวลาที่อยู่ในช่วงของการรับแขกอยู่เลย อีกสักพักใหญ่โน่นงานเลี้ยงกับพิธีการถึงจะเริ่มงาน พอพิธีการเริ่มก็มีสัมภาษณ์คู่บ่าวสาว มีตัดเค้ก มีบอกรักกันหอมแก้มกัน ชิส์ไม่เห็นจะมีอะไรน่าตื่นเต้นเลยสำหรับงานแต่งงาน มีแต่บรรยากาศที่อบอวลไปด้วยความรักของเจ้าบ่าวเจ้าสาว น่าเบื่อ ไม่น่าอิจฉาเลยสักนิดยิ่งสำหรับคนที่เกิดมาไม่เคยมีแฟนแบบขนมก็ยิ่งไม่อิจฉา ไม่อิจฉาเลยสักนิด! -_-!“มุเดี๋ยวมานะ” ฉันหันไปบอกมุตาเพราะรู้สึกอยากจะออกไปข้างนอก เหมือนในละครเลยใช่ไหมล่ะคะ นางเอกมางานแล้วเกิดอึดอัดบรรยากาศหรืออะไรสักอย่างเลยปลีกตัวออกไปที่สวนของโรงแรม ไปยืนนิ่ง ๆ เหม่อลอยเหมือนโดนยาสักตัวก่อนจะมีพระเอกเดินเข้ามาแอบมอง หรือเข้ามาทักทายแต่ไม่ใช่สำหรับขนมหรอกค่ะ ที่จะออกไปข้างนอกก็แค่เพราะหนมหนาวค่ะ หนาวจนเริ่มควบคุมตัวเองไม่ให้สั่นไม่ได้แล้ว เปิดแอร์บ้าบอคอแตกอะไรขนาดนั้นวะไม่เห็นเหรอว่ามีผู้หญิงใส่ชุดราตรีเกาะอกเปิดไหล่มาประชันกันเป็นสิบเป็นร้อย“ไปไหนอ่ะหนม” มุตาที่นั่งจิ้มอาหารกินอยู่ที่โต๊ะก็เอ่ยปากถามทันที“ไปข้างนอก หนาว
last updateLast Updated : 2025-05-01
Read more
EP 4 : สารภาพรัก
​"พี่เควินคะ" ฉันเดินเข้าไปหาผู้ชายที่ทั้งฮอตทั้งน่ารักก่อนที่จะเรียกชื่อพี่เขาออกมาด้วยพลังทั้งหมดที่มี"ครับ เรียกพี่เหรอ" พี่เขาหันมายิ้มให้ฉันพร้อมทั้งเอียงคอด้วยความสงสัยแล้วก็เอานิ้วชี้ที่ตัวเอง งือ~ น่าร้าก~ ยิ่งเห็นหน้าพี่เขาใกล้ ๆ แบบนี้ก็ยิ่งตกหลุมรัก หน้าหล่อ ขาวใส ออร่าเวอร์"ค่ะ" ฉันตอบเบา ๆ แล้วก็ยิ้มด้วยความอาย แถมขาเริ่มสั่นแล้ว เอาไงดี เอาไงดี!"มีอะไรกับพี่รึเปล่าครับ" พี่เขามองหน้าฉันยิ้ม ๆ งื้อ~ ถามบ้าอะไรก็ไม่รู้ มีอะไรกับพี่รึเปล่า บ้า! >///ไม่ใช่แล้วอย่าคิดลึกนะขนมอิอิ เอาวะมาถึงขนาดนี้เเล้วจะถอยก็คงไม่ทัน ตั้งใจแล้วก็ต้องสู้สิ ฉันค่อย ๆ สูดลมหายใจเข้าให้เต็มปอดแล้วก็มองหน้าพี่เขาที่กำลังยืนมองฉันอยู่"หนู...หนูชอบพี่ค่ะ หนูชอบพี่มาก หนูแอบชอบพี่มานานแล้ว พี่คบกับหนูได้ไหม!" กรี๊ด! พูดไปแล้ว พูดไปรัว ๆ คล้ายท่องอาขยาน แต่ไม่เป็นไรเพราะความจริงใจฉันใส่ไปเต็ม อิอิ“น้องชอบพี่?” พี่เขาดูจะไม่ได้อึ้งหรือแปลกใจอะไรกับการสารภาพรักของฉัน พี่เขาแค่ถามพร้อมกับยิ้มแค่นั้น“ค่ะ” ฉันพยักหน้าตอบรับแล้วก็ยิ้มแฉ่งให้ ใจเต้น ตื่นเต้นไปหมดแล้ว ^///^“ขอบคุณนะครับ ถ้างั้นพี่ขอต
last updateLast Updated : 2025-05-01
Read more
EP 5 : อยากกินขนม
เอาล่ะค่ะซิสหนมขอตัดฉับมาตอนนี้เลยค่ะตอนที่หนมตามเจ้หวานและพี่ ๆ ในบริษัทมาที่ห้องพักที่จองไว้ เพื่ออะไรรู้ไหมคะ เพื่อเปลี่ยนชุดไปแดนซ์ใน after party ไงคะ กรี๊ด~ หนมอยากแดนซ์มานานแล้ว ชุดที่เตรียมมาเพื่อการนี้เลือกยากกว่าชุดราตรีเมื่อกี้อีกนะบอกตรง ๆ อิอิอย่าว่างั้นงี้เลยนะคะ บรรยากาศในงานแต่งเมื่อกี้น้องเบื่อมาก เจ้าบ่าวเจ้าสาวมองตากันหวานฉ่ำ บอกรักกันหอมแก้มกัน ตัดมาที่โต๊ะหนมมีคุณพอร์ชกับเจ้หวานนั่งยิ้มจับมือกัน แล้วก็คุยกันว่างานเราเอาแบบนั้นแบบนี้ มองไปโต๊ะไม่ไกลเจอพี่มิลานกับพี่แอลฟ่าที่แต่งงานกันไปแล้วยังสวีทกันไม่เลิกอีก แล้วตัดมาที่อีหนม นั่งเป็นอีบ้าปากแดงกินข้าวเหนียวเปียกลำไยตบท้ายเมนูโต๊ะจีน!เอ่อ...งานเขาไม่ได้เสิร์ฟโต๊ะจีนให้แขกซดกระเพาะปลาหรอกนะคะหรอกนะคะแต่บังเอิญมีข้าวเหนียวเปียกลำไยเลยเอามากินแล้วเปรียบเปรยเฉย ๆ แหะ ๆๆ“หนมชุดสวยมาก~” พี่หวานหันมามองฉันที่ตอนนี้แปลงร่างเสร็จเรียบร้อย คนสวยชมแบบนี้หนมต้องถ่อมตัวไหมบอกเลยว่าไม่ค่ะ ยิ้มกว้าง ๆ พร้อมยืดของดีอย่าอกคัพ D รับด้วยความภูมิใจ“อิอิ ขอบคุณค่า แต่ทำไมชุดพี่หวานเบาอ่ะ” ฉันยิ้มขอบคุณแล้วก็มองชุดพี่หวานที่ดูซอฟท์
last updateLast Updated : 2025-05-01
Read more
EP 6
ฉันเดินออกมาจากโรงแรมด้วยความสนุกสนาน วันนี้สนุกมากจริง ๆ ค่ะ ถึงแม้จะเป็นความสนุกปนความอิจฉาก็ตาม แต่พี่สาวคนสวยแต่งงานทั้งทีความยินดีก็ต้องมีมากกว่าความอิจฉาอยู่แล้ว แต่ปาร์ตี้ย่อมมีวันเลิกราเพราะฉะนั้นขึ้นไปเก็บของจากห้องที่จองไว้สำหรับแต่งตัวเสร็จแล้วก็กลับหอดีกว่าจ้าและในตอนนี้ฉันก็กำลังจะเดินออกจากโรงแรมไปหาแท็กซี่ ตอนนี้ตี 2 แล้วค่ะก็กลัวนะไม่ใช่ไม่กลัวแต่ฉันไม่ชอบรบกวนใครถึงแม้ว่าจะมีพี่ ๆ หลายคนอาสาไปส่งก็ตาม นี่ก็แอบแว๊บออกมาเพราะไม่อยากให้พี่ ๆ เขาต้องมาลำบากไปส่งปริ๊น ๆๆเสียงแตรรถดังจากข้างหลังเหมือนกำลังดังทักทายใครทำให้ฉันหันมองซ้ายขวา ไม่มี ไม่มีใครอยู่แถวนี้ แล้วมันจะบีบแตรหาพระแสงของ้าวอะไรเวลานี้วะ“ลูกสาว~” เสียงหล่อ ๆ แต่ดัดจริตดังขึ้นจากด้านหลังฉันทำให้ฉันหันไปตามเสียงเลยถึงบางอ้อว่าเสียงแตรรถที่ดังมันมาจากรถหรูคันหนึ่งที่มีขุ่นแม่แมนนั่งอยู่ตรงเบาะข้างคนขับนั่นเองก่อนที่รถคันนั้นจะขับมาจอดใกล้ ๆ“ขึ้นมาค่ะลู๊ก~ ดึกแล้วคุณแม่ไปส่ง” พี่แมนนี่รีบกวักมือเรียกแต่ฉันเกรงใจอีกอย่างไม่ใช่รถพี่แมนนี่ด้วย ไม่รู้ว่าเป็นแฟนพี่แกรึเปล่ากลัวจะรบกวนเปล่า ๆ“ไม่เป็นไรค่ะพี่แม
last updateLast Updated : 2025-05-01
Read more
EP 7
​-สองอาทิตย์ต่อมา-“รอนานไหมคะ” ฉันเดินมาหาคนที่ยืนรอฉันอยู่ข้างรถสปอร์ตคันหรูแล้วก็เอ่ยทักเขาด้วยรอยยิ้ม“ไม่ครับ เหนื่อยไหมเรา” ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉันส่งยิ้มให้แล้วก็เดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้เสร็จสรรพขนมก็เลยยิ้มขอบคุณแล้วก็เข้าไปนั่งในรถหรูราคาเกือบ 20 ล้านคันนี้ที่ไม่รู้ว่ามีผู้หญิงนั่งมาครบร้อยคนรึยัง อี๋!ฮายค่ะซิส ขณะนี้เวลา 17.30 น. ของวันศุกร์ ณ บริเวณลานจอดรถหน้าตึก KG Enterprise นี่เป็นเวลาเลิกงานของน้อง และพอเลิกงานก็มีผู้มารับค่ะ ขับ Maserati gran turismo ที่เกิดมาก็ไม่เคยคิดว่าจะมีวาสนาตูดได้นั่งมารับแต่ไม่ต้องอิจฉาหรอกนะคะ อย่างที่บอกเมื่อกี้ว่าไม่รู้รถคันนี้มีผู้หญิงนั่งมาครบร้อยคนรึยังเพราะรถคันนี้เป็นของใครไปไม่ได้นอกจากรถของสุดหล่อ รวย เลวที่ชื่อเควินสงสัยล่ะสิว่าอีตานี่มารับหนมได้ยังไง คือแบบนี้ค่ะ 2 อาทิตย์ที่ผ่านมาฉันกับเขาก็เริ่มคุยกันนั่นล่ะค่ะซิส มีมารับไปกินข้าวบ้าง 2-3 วันครั้ง แต่ไม่ต้องห่วงนะคะขนมก็เล่นตัวอยู่ แต่ 3-4 วันมานี้อีตานี่คะยั้นคะยอขอมารับทุกวันเลย ก็ธรรมดาล่ะ สวย! อิอิ“หิวรึยังคะ อยากทานไรเป็นพิเศษไหม” พอขึ้นรถมาเขาก็หันมาถามทันที กินไรดีล
last updateLast Updated : 2025-05-01
Read more
EP 8
​“สวัสดีค่ะพี่คุณ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” ฉันเอ่ยทักเขาแล้วยิ้มสวยใส่“ยินดีที่ได้รู้จักครับ...ขนม” พี่เขามองฉันไม่วางตาแล้วก็ยิ้มอ่อนให้ พร้อมกับเรียกชื่อฉันเบา ๆ อื้อ~ ใจสั่น ขอยกเลิกแผนการเอาคืนไอ้คนข้าง ๆ แล้วหันไปซบอกพี่คุณตอนนี้เลยได้ไหม หนมรู้สึกเหมือนตัวเองจะเจอเนื้อคู่เข้าแล้ว >//////“อื้ม แล้วชอบที่นี่ไหมครับ”“ชอบค่ะคนเยอะดี บรรยากาศก็ดีด้วยขนมเริ่มติดใจที่นี่แล้วสงสัยต้องมาบ่อย ๆ แล้วพี่คุณล่ะคะมาที่นี่บ่อยรึเปล่า” ยิ้มสวยใส่ไปค่ะอีหนม ยิ้มสวยใส่พี่เขาเข้าไป เอาให้เข้าถึงใจทะลุทั้งสี่ห้องหัวใจไปเลย ฮรี่ๆ“ก็มาบ้างครับ แต่ต่อไปคงต้องมาบ่อย ๆ แล้วเหมือนกัน” พี่เขาตอบเเล้วส่ง
last updateLast Updated : 2025-05-01
Read more
EP 9 : ใครที่มันกล้าปฏิดสธขนม
ก๊อก ๆๆ“มีอะไร”“ไปช่วยอะไรหน่อยดิ”“ช่วย?”“อืม ในห้องอ่ะ” ผมบอกคนตรงหน้า ผู้หญิงข้างห้องที่ผมรู้จักแล้วก็สนิทมานาน ยัยนี่เป็นเพื่อนกับผมมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้นแล้วครับนานพอไหมล่ะ เธอชื่อเกล พอผมบอกเสร็จก็เดินนำเข้ามาในห้องทันที ส่วนยัยนั่นก็เดินตามมาโดยที่ไม่ได้ถามเซ้าซี้อะไร“เดี๋ยวนี้ถึงกับต้องมอมเหล้าเลยเหรอ” พอเกลเข้ามาในห้องนอนผมแล้วเห็นขนมนอนเมาหลับอยู่บนเตียงก็หันมาถามผมด้วยสีหน้าไม่ค่อยจะเชื่อสายตาเท่าไหร่“มอมบ้าไรวะไม่ได้มอมน้องเขาดื่มจนเมาหลับเอง ช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้น้องเขาทีดิ”“ทำไมนายไม่เปลี่ยนเองล่ะ ผู้หญิงของนายนี่”“เออน่าเรื่องนั้นช่างเหอะ แต่ช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้น้องเขาทีเดี๋ยวไปรอข้างนอก เสื้อผ้าอยู่บนเตียงนะ” ผมขี้เกียจอธิบายอะไรมากมายเลยออกมาข้างนอก ยัยเกลแม่งก็ทำหน้าเหลือเชื่อที่ผมไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ขนมเอง คือเห็นกูหื่นกูก็ไม่ได้หื่นเข้าขั้นลักหลับหรือทำมิดีมิร้ายคนเมานะเว้ย กูแค่หื่นมากแต่กูไม่ได้เลว“เรียบร้อยแล้ว” เกลเดินออกมาบอกผมหลังจากที่ปล่อยให้ผมนั่งรอเกือบ 10 นาที“อื้ม ขอบใจมากนะ”“นี่ตัวจริงเหรอหน้าตาสวยน่ารักจัง ท่าทางนายจะทะนุถนอมน่าดู”“หึ ๆๆ
last updateLast Updated : 2025-05-01
Read more
EP 10 : ไม่ได้ตามจีบเพราะไม่ได้อยากคบ
​“ได้ข่าวว่าตามจีบรุ่นน้องเมียกู” เสียงไอ้ออสตินดังขึ้นมาในระหว่างที่ผม มันแล้วก็ไอ้แอลฟ่ากำลังนั่งดื่มกันอยู่ที่ผับของมัน“คนอย่างกูต้องตามจีบใครด้วยเหรอวะ” ผมหันไปตอบมัน ไอ้ห่านี่แม่งถามได้จังหวะจริงๆ ครับ ถามเรื่องผมตามจีบผู้หญิงคนหนึ่งในขณะที่ผมกำลังจะฟัดผู้หญิงอีกคน ไอ้ฉิบหาย “แล้วที่ตามรับตามส่งไม่เรียกว่าจีบรึไงไอ้ห่า” ไอ้แอลฟ่าพูดขึ้นบ้าง สันดานมันชอบกัดผมอยู่แล้วครับ เมื่อก่อนกัดนิ่ง ๆ แต่พอมีเมียมันกัดเก่งกว่าเดิมอีก ไม่รู้เมียมันฝึกมารึเปล่า“ตามจีบหมายถึงอยากคบรึเปล่าวะ แต่กูไม่ได้อยากคบ” ผมบอกมันด้วยสีหน้ายิ้มภาคภูมิใจกับความคิดชั่ว ๆ ของตัวเอง แต่ที่จริงแล้วผมก็รู้สึกดีกับขนมนะครับ ผมยกให้เธอเป็นนัมเบอร์วันเลยในตอนนี้ แต่ก็ไม่ได้อยากคบว่ะแค่อยากรู้จักให้มากขึ้นแค่นั้น“แล้วที่มึงทำอยู่เรียกว่าเชี่ยไร” ไอ้ออสตินพูดขึ้นมาบ้าง พวกมันสองคนแม่งทำหน้าเหมือนไม่พอใจความคิดชั่ว ๆ ของผม ทำอย่างกับว่าพวกมันไม่เคยชั่ว ไอ้พวกลูกแมว“เสือกครับ” ผมบอกแค่นั้นแล้วก็หันไปสนใจคนข้าง ๆ ต่อ น้องเฟียสดาวคณะนิเทศ ฯ ม. M ผู้หญิงที่ใครหลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าได้ยากโคตร ๆ แต่ตอนนี้ผมได้เรี
last updateLast Updated : 2025-05-01
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status