All Chapters of Mafia Of Love กลรักในรอยแค้น: Chapter 21 - Chapter 30

หลังจากที่งานเลี้ยงทุกอย่างสงบลง และคาริสาถูกจัดการไปเรียบร้อย กวินและวันสุขก็กลับมาที่บ้าน พระจันทร์คืนนี้เต็มดวง ส่องแสงอ่อน ๆ ลงมาเหมือนรู้ใจ"ของคุณ..." กวินพูดแผ่วเบา เมื่อยื่นกล่องบางอย่างให้เธอ“อะไรเหรอ?” เธอย้อนถาม"พ่อของคุณฝากมันไว้กับผม ก่อนที่ทุกอย่างจะเกิดขึ้น ผมว่าถึงเวลาที่คุณควรจะเห็นมันแล้ว" จากนั้นกวินก็เดินออกจากห้องไป เขาอยากให้วันสุขได้อยู่กับตัวเองวันสุขนั่งเหม่อลอยอยู่บนเตียง มือบางลูบกล่องไม้ใบเก่าที่กวินยื่นให้เธอก่อนหน้านี้ เธอไม่ได้เปิดดูทันที แต่ตอนนี้เมื่อหัวใจเริ่มเต้นแรงด้วยความหวั่นไหว เธออดไม่ได้ที่จะหยิบมันขึ้นมาภายในกล่องไม้นั้นมีเพียงซองจดหมายเก่า ๆ ฉบับหนึ่งและล็อกเก็ตรูปหัวใจที่ภายในมีรูปของเธอเมื่อตอนเด็กกับพ่อของเธอเอาไว้วันสุขกรีดซองจดหมายด้วยมือสั่นเทา เปิดอ่านลายมือที่คุ้นเคยของผู้เป็นพ่อ...ตัวหนังสือสั่นไหวอย่างกับพ่อเขียนด้วยมือที่แทบหมดแรงเต็มทีถึงลูกพ่อ วันสุข...ไม่ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น พ่ออยากให้ลูกเชื่อมั่นในตัวเอง และเชื่อใจคนที่พ่อเลือก หากลูกได้อ่านจดหมายฉบับนี้ นั่นหมายความว่าพ่ออาจไม่ได้อยู่ข้าง ๆ ลูกอีกแล้ว กวินเป็นคนที่พ่อ

เช้าวันใหม่...แสงแดดอ่อนลอดผ่านม่านสีขาวในห้องนอนขนาดใหญ่ วันสุขยืนอยู่หน้ากระจกในห้องเสื้อผ้า กำลังเลือกชุดสูทสำหรับวันสำคัญ วันแรก...ในฐานะประธานธาราพิพัฒน์กรุ๊ปเสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆ ก่อนที่กวินในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวพับแขนจะก้าวเข้ามา"แต่งตัวเสร็จรึยัง" เขาถามเสียงนุ่ม ดวงตาคมไล่มองเธออย่างพินิจวันสุขกำลังติดกระดุมสูทอยู่ มือสั่นนิดเล็กน้อย เพราะทั้งตื่นเต้นและกังวล"กำลังจะเสร็จ..." เธอตอบเบา ๆกวินเดินเข้ามาใกล้ ก่อนจะเอื้อมมือมาช่วยติดกระดุมให้อย่างแผ่วเบา"วันนี้คุณสวยมาก..." เขากระซิบข้างหูเธอเบา ๆแล้วทันใดนั้น กวินก็ทำหน้าจริงจังขึ้น"ผมไปด้วยนะ เผื่อมีอะไรเกิดขึ้น ผมจะได้ดูแลคุณทันที"วันสุขเบิกตากว้าง รีบโบกมือปฏิเสธทันที"ไม่เอาอ่ะ! นายมีงานที่บริษัทตัวเองต้องทำนะ ฉันดูแลตัวเองได้"กวินทำหน้าแบบไม่พอใจ เขาเอาหัวซุกลงกับไหล่เธอแบบออดอ้อนสุดชีวิต"ไม่อยากให้ไปเหรอ แต่ผมเป็นห่วงนี่นา..."วันสุขหัวเราะเบา ๆ ดันใบหน้าหล่อเหลาของเขาออก"ถ้านายไปด้วย ฉันจะกลายเป็นเด็กอนุบาลในสายตาคนอื่นหมด...ไม่เอาน่า นายก็รู้ว่าฉันอยากพิสูจน์ตัวเอง"กวินถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะกระซิบเบา ๆ

เช้าวันจันทร์ในขณะที่วันสุขกำลังนั่งเซ็นเอกสารที่ธาราพิพัฒน์กรุ๊ป เสียงโทรศัพท์ของกวินก็ดังขึ้น พร้อมชื่อของคีย์บนหน้าจอ“มีอะไร?” กวินถามทันทีที่รับสาย เสียงปลายสายเข้มเครียด“คาสิโนในฮ่องกงมีปัญหา...ไอ้ลูเซียโน่มันกลับมา คนของเราถูกลอบโจมตีเมื่อคืนมีคนตาย” เพียงแค่ได้ยินชื่อนั้น...สายตาของกวินก็ดุดันราวกับสัตว์ป่าที่ถูกปลุกขึ้นมาลูเซียโน่ อดีตมาเฟียอิตาลีที่เคยมีพันธมิตรทางธุรกิจกับกวิน แต่หักหลังและเคยวางแผนลอบสังหารเขาเมื่อหลายปีก่อน“มันกล้ากลับมาเหรอ...” กวินกัดฟันเสียงคีย์แทรกมาอีก“และมันไม่กลับมามือเปล่า มีคนจากฝั่งจีนหนุนหลังมันอีกชั้น เราอาจต้องเตรียมรับศึกหนัก”กวินเงียบไปเพียงครู่ ก่อนจะตอบชัดเจน“กูจะบินคืนนี้” วันสุขได้ยินจากโต๊ะข้าง ๆ เธอวางปากกาลงทันที แล้วเดินมาหาเขาด้วยสีหน้าไม่สบายใจ“เกิดอะไรขึ้น?” เธอถามเบา ๆ“ผมต้องไปฮ่องกง…มีปัญหาที่คาสิโน” กวินสบตาเธอ ก่อนจะพูดอย่างใจเย็น“ฉันไปด้วย” วันสุขพูดทันควันกวินส่ายหน้าเบา ๆ เรื่องนี้อันตราย เกินกว่าที่เขาจะวางใจให้เธออยู่ใกล้ ๆ“ไม่ได้ คุณมีเรื่องต้องดูแลที่นี่และฮ่องกงครั้งนี้ไม่ปลอดภัย”วันสุขขบฟันแน่น น้ำเสียงส

กลางดึก โกดังร้างชายขอบมาเก๊า สถานที่ที่แม้แต่กฎหมายก็ไม่กล้าย่างกรายเข้าไปใกล้เสียงฝีเท้า…หนักแน่น เสียงกระสุนถูกปลดเซฟ และเสียงหัวใจ ของผู้ชายคนหนึ่งกำลังเต้นดังเพียงชื่อของ ผู้หญิงที่เขาจะไม่มีวันยอมเสียกวินก้าวเท้าเข้าสู่ประตูโลหะสนิมขึ้นสนิท ตามหลังคือคีย์และทีมบอดี้การ์ดอีกหลายนายในชุดลุยเต็มกำลัง ในมือทุกคนถือปืนพร้อมกระสุนจริง แต่สิ่งที่อยู่ในมือกวินไม่ใช่แค่ปืน มันคือชีวิตของเขา ที่เอามาเดิมพันแลกหัวพวกศัตรู“ตามแผน เป่าด้านซ้ายก่อน แล้วเบี่ยงขึ้นชั้นบน” เสียงคีย์กระซิบในอินเอียร์กวินพยักหน้าเบา ๆ ก่อนพูดเสียงเรียบ แต่อาฆาตแรงสุดขั้ว“ห้ามปล่อยใครรอด แม้แต่หมาสักตัวของไอ้หลงเว่ย”เสียงปังแรกดังขึ้นจากมือของกวิน! ลูกกระสุนเจาะเข้ากลางหน้าผากของยามเฝ้าประตู เสียงระเบิดแฟลชบอมพุ่งเข้าในโกดัง ลูกน้องหลงเว่ยกรูกันออกมาอย่างโกลาหลปัง! ปัง! ปัง! การยิงสวนระหว่างสองฝ่ายราวกับสงครามย่อม ๆ เลือด กระสุน และเสียงตะโกนผสมกันมั่วไปหมดชั้นบนของโกดัง  ห้องขัง วันสุขพยายามดิ้น แม้จะเจ็บจากรอยตบท

//ปัจจุบัน//กวินยืนอยู่หน้ากระจกในห้องพักฟื้น มองเงาตัวเองในชุดคนไข้ และในหัวมีเพียงเงาของอดีตผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังไม่ได้ชำระบัญชี“ถ้ามึงคิดจะใช้วิธีเดิม กูจะฆ่าความรู้สึกครั้งนั้นให้ตายอีกครั้ง คราวนี้จะไม่มีการลังเล”โรงแรมหรู ฮ่องกง ห้องพักส่วนตัวของวันสุขคืนหลังจากได้พบกับอาโออิ วันสุขนั่งมองการ์ดใบหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะ การ์ดสีดำเรียบ ไม่มีชื่อ ไม่มีโลโก้ มีเพียงตัวอักษรเล็ก ๆ เขียนว่าสำหรับคนที่อยากรู้ว่ากำลังเดินอยู่ในเงาของใครวันสุขใช้บัตรนั้นสแกน QR Code ตามคำแนะนำ ลิงก์ที่เปิดขึ้นมานั้น คือลิงก์ลับที่มีไฟล์เอกสารหลายฉบับ เธอคลิกเข้าไป…ภาพของกวินกับอาโออิในโตเกียว รูปขณะนั่งกินข้าว  ขณะเดินจับมือกันกลางหิมะ ขณะยืนสบตาใต้แสงโคมไฟ บางภาพ…คือภาพที่เธอไม่เคยเห็นรอยยิ้มแบบนั้นจากกวินมาก่อนเลยและที่หนักกว่านั้น เอกสารแนบ บันทึกธุรกรรมระหว่างกวินกับโยชิดะไคที่มีลายเซ็นของอาโออิแนบข้าง พร้อมระบุว่า เธอคือคนจัดการต่อสายสัมพันธ์ให้กวินเข้าสู่เครือข่ายมาเฟียญี่ปุ่นในตอนนั้นวันสุขเม้มปากแน่นในใจไม่ได้โก