Semua Bab Unloved By Him : Bab 51 - Bab 60

"Mr. Montenegro, this time gising na ang pasyente. And we found out na may temporary amnesia siya, ang tawag do'n ay transient global amnesia. Sa dami ba namang dugo ang nawala sa kanya. Naging sanhi iyon ng lack of sufficient blood or oxygen flow to the brain." "Gawin niyo po ang lahat para sa kaibigan ko, doktora. Alam kong magiging okay din siya." "Gagawin namin ang lahat ng aming magagawa, Mr. Montenegro. Sa ngayon, hindi pa po pwedeng mabisita ang pasyente. Inilipat na namin siya sa suite room na sinasabi niyo, sir." "Salamat," ani Lucas. Muli makatanggap siya ng text mula kay Celina. Damn! Hindi niya magawang iwan ang kaibigang si Gretel. Hindi na lamang siya nagreply, dahil alam naman niyang mag-aaway lang din naman sila nito sa text. Sh*t! "Mabuti na lamang at walang fracture ang pasyente. Nagkaro'n lang talaga siya ng temporary amnesia. After three days, pwede na siyang mailabas. There's no cure regarding this kind of situation, Mr. Montenegro. But with the help of psych

Pagkatapos uminom ni Gretel ng gatas ay nagpasya na siyang tumayo. Gusto niyang maglakad-lakad sa hardin. Nang makita niya ang Gazebo kung saan naroon ang swing naisipan niyang magtambay doon. At napangiti siya nang makita ang isang ukulele. Binati siya ng ilang mga naroon na tila inaalagaan ang mga ilang mamahaling bulaklak. May nagdidilig ng mga halaman at nag-aayos ng mga paso. At napansin niya ang ama ni Lovely na isang hardinero ng mga Montenegro. Naalala niyang sinabi sa kanya ng dalagita na hardinero ang ama nito. Naupo siya sa may swing. Nililipad ng hangin ang ilang mga baby hair niya. Pansin niyang napakaganda ng naturang lugar. May sariwang-hangin at may mababangong bulaklak. Nagulat siya nang mapansin niyang papalapit sa gawi niya si Celina. Nang tuluyan na itong makalapit sa kanya. Ngumiti ito. Wala siyang choice kundi ang magpakawala ng pekeng ngiti. "Alam kong nagulat ka sa paglapit ko," ani Celina kay Gretel. "I am. Dahil pansin ko kasing mainit ang dugo mo sa'kin.

Paano na lang ang anak niya na nasa sinapupunan niya ngayon? Damn! Muli, inayos niya ang kanyang maamong mukha. Matapang siya hindi ba? Kailangan niyang magpakatatag. Isa lang naman ang paraan. Ang tanggapin ang sakit at mag-move-on. Nag-retouch na lamang siya. Sisiguraduhin niyang blooming siyang tingnan. Pagkatapos ay napahaplos sa maliit niyang tiyan. Pero bakit wala naman yatang laman ang tiyan niya? Niloloko ba siya nina Lucas, Aialyn at Hercules? Dahil ang alam niya buntis siya. Hindi kaya—nakunan siya? Hindi lang sinasabi ng mga ito sa kanya dahil takot ang mga ito na masaktan siya? Damn! She need to confront them. Hindi siya papayag na wala siyang alam. Pero, agad rin niyang naalala ang sabi ng kanyang neurologist doctor na hindi pwedeng i-pressure niya ang sarili na maalala ang lahat dahil kusa namang babalik ang ilang mga alaala niya sa dahan-dahang proseso. Nagpakawala muna siya ng marahas na hininga bago tuluyang lumabas ng ladies room. Ngunit gano'n na lamang ang gulat

Ilang beses na ba niyang napapansin ang tila peklat sa kanyang bandang may puson. Kasalukuyan siyang naliligo. Maingat na hinaplos niya iyon. Naaksidente ba siya dati? Hindi kaya kasali ito sa aksidenteng kanyang natamo nang magkaro'n siya ng temporary amnesia? Pagkatapos maligo ay agad siyang nagbihis. Pagdakay bumaba na siya sa living room. Natagpuan niya si Celina na tila balisa at panay pabalik-balik ng lakad. Tumikhim siya para agawin ang atensyon nito. Napasulyap ito sa kanyang gawi at nilapitan siya nito. "Gretel, there's a bad news. N—nakunan si Alina. Namatay ang isang sanggol na nasa kanyang sinapupunan," malungkot na saad ni Celina. Niyakap ni Gretel ang malungkot na si Celina. "I'm so sorry, kung hindi sana dahil sa'kin ay hindi mangyayari iyon. Patawarin niyo ako," malungkot na tugon niya kay Celina. "Like what I've told you before, wala kang kasalanan. Lahat ng mga nangyayari ay itinakda ng Dios para sa ikabubuti nating lahat. Masakit man pero kailangan nating harap

Hindi na nga nakayanan ni Gretel ang sarili at nagmamadali siyang tumayo at tinungo ang sink. Damn! At doon siya nagsusuka. Sa ganoon siyang tagpo nang maabutan ni Thirdy. Tila nanghihina si Gretel. Sh*t! Muli, nasuka na naman siya. Argh! Kunot-noo na nakamasid lang si Thirdy sa nagsusuka na si Gretel. Hindi nakaligtas sa paningin niya ang bilugan nitong hita. Palibhasay nakatalikod ito sa kanya. Kitang-kita niya na hindi maganda ang pakiramdam nito. Imbes na magmukmok siya sa bar, he decided to visit the grapes production. Medyo nakainom siya, hindi niya alam kung bakit siya pumasok sa opisina ng dalaga ng walang paalam. Gulat na napalingon si Gretel sa lapastangang pumasok sa kanyang opisina. At dahil medyo nahihilo siya, hindi niya gaanong maaninag ang estranghero. "W—who are you?" "Hanggang ngayon, may amnesia ka pa rin o sadyang magaling ka lang magpanggap?" sarkastikong tugon ni Thirdy pagdakay tuluyang pumasok sa loob at ni-lock ang pinto ng naturang opisina at naupo siy