Semua Bab ป่าป๊าคือผู้บัญชาการรักอันดับหนึ่ง : Bab 21 - Bab 30

เผชิญหน้ากับแก๊งเสือดำ อันหว่านถิงวางมือเรียวสวยที่หน้าอกสามี และหล่อนรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวของหัวใจอีกฝ่ายด้วยมันเต้นแรง ทั้งส่งต่อถึงแรงสิเน่หาอันมากล้น เป็นช่วงเวลาเดียวกันที่ชายหนุ่มปลดปล่อยติดๆ กัน สองรอบ ฝ่ายหล่อนรู้สึกเขินอาย ทั้งทึ้งจัด แม้ก่อนหน้าจะเกิดเรื่องหวานฉ่ำเช่นนี้หลายครั้งหลายหนแล้ว แต่หล่อนก็ตื่นตาตื่นใจเสมอ เมื่อรู้ว่าเขาหลั่งออกมาอย่างมีความสุข อย่างไรก็ตาม การมีความสุขร่วมกันครั้งนี้ ทำให้ลูกสาวมาเกิดสักคน ก็นับว่าคุ้มค่าที่ลงแรงไป “โอ้ ผมเร่งเกินไป ก็เมียจ๋าเร่าร้อน แต่ทำแบบนี้บ่อยๆ เกิดผัวหัวใจวาย เดี๋ยวจะเป็นมะ หม้าย...” เขาไม่ทันกล่าวจบประโยคหล่อนก็ชิงจูบเขา อย่างไรเสียงอันหว่านถิงมาอยู่ในโลกนี้แล้วหล่อนจะไม่ยอมให้คนที่หล่อนใกล้ชิดจากไปง่ายๆ ดังนั้นสิ่งใดที่พูดแล้วบั่นทอนความสุข หล่อนไม่อยากให้มีผลต่อชีวิต และหญิงสาวไม่ใช่แค่จูบ หากตวัดลิ้นเรียวเล็กรัดลิ้นชายหนุ่มรัวๆ ทั้งคู่ได้รับรสชาติหวานฉ่ำของอีกฝ่าย พอบดเบียดริมฝีปากกันนานอีกนิด ก็พบว่ามันคือความสุขที่หาสิ่งใดเทียบเคียงได้ยาก “ฉัน เป็นของเหล่ากงนะคะ... และเราจะอ

จดหมายจากสามี เฉินรุ่ยเผิงยิ้มกว้าง และกินขนมแป้งทอดโรยงากับนมข้นหวาน เขาไม่ได้ดินคนเดียว ยังชวนหวังเฮ่อมากินเป็นเพื่อนที่ลานสนามหญ้าด้านนอก สักพักกั๋วซีขับรถเข้ามา พร้อมนายทหารรักษาความปลอดภัยอีกสามคน “นายหญิงเฉิน มีจดหมายมาขอรับ” อันหว่านถิงรับมา และแกะอ่านทันที ด้านในบอกหลายสิ่งเกี่ยวกับสถานการณ์บ้านเมือง สรุปได้ง่ายๆ คือจะมีการเปลี่ยนผู้นำ เนื่องจากมีกลุ่มของทหารยศสูงบางคนต้องการเปิดพื้นที่ให้ชาวต่างชาติเข้ามาทำการค้าอย่างสะดวก ลดภาษีต่างๆ ทั้งยังให้สิทธิการเป็นพลเมืองด้วย และนั่นเท่ากับการขายชาติ “ฉันหวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้นในเร็ววัน ตอนนี้ถนนหลายสายปิดการจราจร รวมถึงมีประกาศการเข้าออกพื้นที่ในยามวิกาลแล้วใช่ไหม” “คืนนี้จะเป็นคืนแรกขอรับ ตามที่นายหญิงได้ยินทางวิทยุ นอกจากนั้นผู้บัญชาการฯ ยังให้จัดของมาเพิ่มด้วย เป็นอาหารแห้ง เสื้อผ้า รวมถึงของเล่นคุณชายเผิง”อันหว่านถิงอึ้งสักหน่อย เนื่องจากรถด้านหลังอีกคันหนึ่ง บรรทุกของใช้ต่างๆ มาเกือบเต็มคันรถ “เข้าไปทำงานจริง ๆ หรือว่า วันๆ เอาแต่ช้อปปิ้ง เฮ้อ คิดว่าเงินเหลือเฟือนักหรือไร” หล่อนว

สถานการณ์ฉุกเฉิน เช้านี้ค่อนข้างทำให้อันหว่านถิงขวัญเสียไม่น้อย ด้วยตั้งแต่ช่วงตีสามมีรถถัง และรถทหารเคลื่อนออกจากค่ายเป็นจำนวนมาก นอกจากนั้นหลายพื้นที่มีการจัดตั้งด่านเพื่อตรวจคนสัญจรไปมา และเริ่มจำกัดการออกบริเวณของผู้คน ใครเดินทางไปที่ใดก็ต้องใช้บัตรผ่านทาง อันหว่านถิงไม่เคยตื่นตระหนกเช่นนี้ นับแต่มายังโลกคู่ขนาน “คุณนายเฉินขอรับ มีข้อความด่วนส่งมาจากผู้บัญชาการการ” กั๋วซีมีสีหน้าเครียดกว่าปกติ และหล่อนก็สังหรณ์ใจไม่ดีตั้งแต่เช้า หญิงสาวรับจดหมาย พอได้อ่านก็สั่งให้หวังเฮ่อเรียกอิงซิน “สถานการณ์ไม่ปกติ อย่างที่ฉันคาดไว้จริงๆ มีการจำกัดพื้นชาวต่างชาติ และพวกให้การสนับสนุนพวกเขาที่ขัดแย้งกับส่วนกลางกำลังถูกตัวส่งไปสอบสวน และในเมืองไม่อนุญาตให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไป” “เท่าที่ผมทราบ ผู้บัญชาการฯ กำลังเดินทางกลับมาที่เมืองฝูเจียง ทุกอย่างคงไม่ร้ายแรงมากนัก” “แต่อย่างไร เราก็นิ่งนอนใจไม่ได้ ต่างชาติมาลุงทุนที่นี่ อย่างไรคงไม่ยอมเสียประโยชน์” “ใช่ ครับ... และเรื่องนี้ที่ทำให้ผมร้อนใจ เพราะสกุลหลี่ก็ถูกเพ็งเล็งด้วย ตอนนี้หลี่เจ๋อฟูถู

ยอมตั้งแต่หน้าประตู เฉินรุ่ยเผิงดีใจอย่างที่สุด เขาหัวเราะเอิ๊กอ้ากและเต้นอยู่หน้าประตูบ้าน เมื่อพ่อเปิดประตูเข้ามาเด็กชายแกล้งทำผีหลอก และถูกอีกฝ่ายหอมแก้มไปฟอดใหญ่ ก่อนจะตามมาด้วยการอุ้มยกขึ้นสูง แล้วฟัดกันไปมาอย่างมันเขี้ยว “ป่าป๊าไม่หล่อ มีผมตรงนี้ และตรงนี้ เยอะๆ เหมือนลิงเจี๊ยกๆ” ชายหนุ่มหัวเราะเสียงห้าวใหญ่ อย่างที่เด็กน้อยบอก เขาไม่ได้ใส่ใจรูปลักษณ์ของตนในยามนี้นัก ผมจึงยาวและหนวดเคราก็ไม่ได้โกนมาพักใหญ่ ภารกิจเขานับว่ายากและหนักหนา พอกลับมาที่เมืองฝูเจียง ก็เดินทางแบบเป็นส่วนตัว แล้วก่อนจะมาถึงบ้านพักต้องอยู่ในเมืองเพื่อตรวจสอบหลายสิ่งก็นานอีกหลายวัน ใจอยากกลับมาหาลูกเมีย หากห่วงความปลอดภัยหลายสิ่ง นอกเหนือจากนั้น แม้ยามนี้หน่วยทหารจะรักษาการปกป้องเมืองนี้ และตำแหน่งเขาถูกพักไว้ก่อน ถึงอย่างนั้นเขาก็เพิกเฉยในการห่วงใยประชาชนไม่ได้ “พ่อไม่หล่อแล้วเผิงน้อยกับแม่ของลูก ยังรักพ่อไหมครับ” เด็กชายทำท่านึกอยู่ประเดี๋ยวเดียว ก็ทำนิ้วเล็กๆ แสดงออกถึงความรักที่มีให้พ่อ “นิดนึงนะ รักแบบนิดหน่อย แต่รอป่าป๊า ทูกวันเลยครับ เผิงเผิงทำไ

เลือดข้นกว่าน้ำ หลี่ชิงม่ายตั้งใจจะสร้างสถานการณ์เพื่อเรียกร้องความสนใจหวังให้เฉินซือหยางยอมรับเธอในฐานะภรรยาอีกคน แม้เข้าใจว่า ยามนี้เขากับอันหว่านถิงรักกันอย่างหวานชื่น แต่ความจริงที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลง ซึ่งอย่างไรเธอก็มาก่อน เรื่องนี้เธอจะเรียกร้องจากเฉินซือหยาง ฝ่ายนั้นต้องรับผิดชอบชื่อเสียงที่เสียหายไป อีกทั้งตอนนี้ อันหว่านถิงขีดเส้นตายให้เธอย้ายออกจากบ้านพักคนงานภายในห้าวัน และไม่สนว่าบ้านหลังเดิมที่ถูกไฟไหม้จะซ่อมแซมเสร็จแล้วหรือไม่ก็ตาม แล้วที่น่าน้อยใจ เฉินซือหยางไม่ยอมมาพบหน้าเธอ นับแต่เขากลับมาจากราชการเมืองหลวง เหตุการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้น แต่เธอคะเนได้ว่า ผู้หญิงใจร้ายอย่างอันหว่านถิงคงปั่นหัวเขา ใช้มารยาชั้นต่ำหลอกล่อไว้ส่วนหางหมี่ยามนี้ไม่ยอมติดต่อมา ให้คนมาส่งข่าวเท่านั้น ด้วยพยายามสลัดหลี่ชิงม่ายให้พ้นตัว เป็นเพราะฝ่ายสกุลหลี่ยามนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวเพื่อช่วยเหลือฝ่ายตรงข้ามผู้นำใหม่ของเกาะฉางไห่ คนสกุลหลี่ถูกจับกุมตัวหลายคน แล้วส่งออกไปนอกเมือง ดังนั้นเช้านี้เธอดักรอพบเฉินรุ่ยเผิง หวังใช้เด็กชายเป็นสะพานเชื่อมถึงบิดา เ