All Chapters of หลงกลิ่นลีลาวดี: Chapter 41 - Chapter 44

ระย้าแก้วที่มีแผนจะต้องกลับไปเยี่ยมพ่อและแม่ที่เมืองสุพรรณ จึงได้พูดคุยกับพระพรายและพิกุลรอบนี้พระพรายจะเดินทางมากับระย้าแก้วและแม่พิกุลจะตามมาเที่ยวที่เมืองสุพรรณด้วย "พี่พระพรายเจ้าขา อีกสัก 2-3 เพลาหากพี่ภูผาดีขึ้น น้องจักต้องออกเดินทาง กลับสุพรรณเสียทีหนาเจ้าคะ น้องก็จากบ้านมาหลายปี ป่านนี้มิรู้พ่อและแม่ลืมหน้าลูกสาวเช่นข้าแล้วหรือยังระยาแก้วทำพูดทีเล่นทีจริงกับพระพราย "ผู้ใดจักกล้าลืมหน้าแม่บุษบาแห่ง เมืองสุพรรณได้เล่า บัดนี้โตเป็นสาวเต็มตัวสวยสะพรั่งยิ่งกว่าอัปสราเสียอีก" "หากน้องสวยถึงเพียงนั้น ป่านนี้น้องคงมีคู่หมายแล้วแหละเจ้าค่ะ ไม่อยู่ไร้คู่อยู่เป็นเพื่อนพี่แตงเหมือนทุกวันนี้ดอก"ระย้าแก้วถึงกับหัวเราะคิกคัก "เจ้าแน่ใจรือ พี่เห็นตัวเจ้านั้นหัวกระไดมิแห้งเลยหนา ผู้ไข้แต่ละคนมาบางคนก็มิได้ไข้ แต่กลับมาจีบเจ้ามากกว่า พี่เห็นขนมจีบเต็มโรงหมอเลย" "แหม ไปแอบดูน้องทำงานมาหรือเจ้าคะ รืออยากจักมาตรวจผู้ไข้เป็นเพื่อนน้องดีล่ะเจ้าคะ" "เอาเถอะพี่ไม่เถียงเจ้าแล้ว เถียงไปพี่ก็ไม่เคยชนะเจ้าดอกแม่ระย้าแก้ว "แล้วนี่น้องจะออกเดินทางเมื่อใด พี่จักได้ไปเป็นเพื่อนน้อง แลแม่พิกุลก็จะเดินทาง

"ข้าไหว้จ้ะพี่สิงห์ ข้าชื่อชบาอายุ 18 ปีแล้ว บ้านอยู่ทางคุ้งน้ำเหนือ แม่ของพี่ไปทาบทามข้ามาเพื่อดูตัวกับพี่ หากเราตกลงปลงใจกันได้ก็จะได้หาฤกษ์ยามเพื่อแต่งงานกันเจ้าค่ะ"ชบาเด็กสาวบ้านที่เลยคุ้งน้ำเหนือไปเป็นเด็กที่หน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก "เจ้ากลับไปเสียเถิด ข้ามิต้องการการงานแต่งงานใดๆ ทั้งสิ้น ข้าต้องขอโทษเอ็งด้วย ที่ทำให้เอ็งเสียเวลา"ไอ้สิงห์บัดนี้กลายเป็นคนสุขุมลุ่มลึก แม้คำพูดคำจาจะน้อยคำ แต่มันก็ยังคงพูดบ้าง แต่ดูเหมือนแม่สาวชบาจะแก่นแก้วไม่น้อยเดินชม้อยชม้ายชายตา ให้ท่าไอ้สิงห์เต็มที่ไอ้สิงห์ที่ขึ้นชื่อเรื่องรูปงามสาว ๆ สตรีนางใดก็หมายปองแถมยังมีฐานะที่ร่ำรวยมิแพ้ชายใด ไม่ว่าการตีรำฟันดาบไอ้สิงห์ก็ไม่เคยแพ้ผู้ใดแถมยังเป็นลูกหัวหน้าหมู่บ้านมีหรือ ว่านางชบาจะปล่อยไอ้สิงห์ไปง่าย ๆ "แต่ว่าข้าอยากเป็นเมียของพี่หนา ข้าถูกใจพี่มิใช่น้อย ส่วนแม่ของเราทั้งสอง ก็ต่างคนต่างก็ถูกใจเราทั้งคู่ เหตุใดพี่จึงมิมองข้าเล่า ข้าจักทำให้พี่มีความสุข" เด็กชบาที่ดูแก่นแก้ว และแก่แดดเกินวัยเสียเหลือเกินยิ่งทำให้ไอ้สิงห์รู้สึกรังเกียจขึ