All Chapters of Hot Billionaire's Series 2: Best I Ever Had (R18+): Chapter 81 - Chapter 90

Kate's POV Tatlong araw na kami ngayon ni doc Trexie, dito sa nirentahan namin apartment sa Italy. Naka indefinite leave siya ngayon at ibang ob-gyne muna ang pinagduty niya sa kanyang clinic sa pinas. Dahil sinamahan lang niya ako dito. Grabe, ang swerte ko na may isang mabuting nilalang sa katauhan ni doc Trexie,na handang umaalalay sa akin. Nandito kami ngayon sa sofa. Kunting pahinga lang muna ang gagawin namin ngayon. Galing pa kami naghahanap ng pansamantalang mapasukan namin trabaho dito. Iyong pwede sa akin,dahil dalawang buwan pa naman ang pinagbubuntis ko. Hindi pwede na panay labas nalang ng pera sa account ko ang gagawin namin. Hanggang ngayon, wala na akong balita kay Nathaniel. Siguro,ayaw na niyang makipagbalita sa akin. Alam kong sukdulan ang galit nun sa akin. Dahil sa pag-iwan ko sa kanya na walang konkretong dahilan. " Oh! Malungkot ka na naman," basag ni doc Trexie sa pananahimik ko. Yeah! Simula ng dumating kami dito.Hindi ko maiwasan ang malungkot at mang

Kate's POV Present Time... Napangiti nalang ako,ng maalala ko iyong last ganap namin ni Nathaniel. Ang layo ko na sa kanya. I'm just a fool, kung sasabihin ko sa sarili ko na hindi ko siya namiss.I miss him everyday.Nahiya lang akong sabihin ni doc Trexie. Dahil ako naman nagplano lahat. It's my own decision too. " Kate, aalis na ako. Matulog kana, don't wait for me.Okay?" si doc Trexie. Nakaayos na ito na halatang pinaghandaan kung sino man ang ka date nito ngayon. " Take care... doktora Trex." wika ko. Matagal ng nakaalis si Trexie,pero nandito parin ako sa labas ng pintuan ng apartment namin.Dati gusto ko dito sa states manirahan. Pero iba na ngayon, ang lungkot ko at parang magkaka homesick pa yata ako. " Hi, you're new here?" tanong sa akin ng isang lalaki.Ngitian ko siya at tumango ako. " Nathaniel..." pakilala nito sa akin,sabay lahad ng kaliwang kamay niya. Jesus! H'wag mo naman akong biruin ng ganito.Napapikit kong dasal. " Kate..." pakilala ko din sa kanya.

Kate's POV Sabay na kaming lumabas ni doc Trexie sa kusina. Pero nandito parin ang pinsan ko na si Larry.Mataman nakaupo na tila ba hinihintay kami. " I'm sorry, bratty...I don't even know may mabigat ka palang pinagdaanan.I'm still proud of you, dahil hindi ka nag-isip ng masama sa baby na dinadala mo," nakangiti na wika ni Larry. " Asahan mo, hindi ko pakialaman ang desisyon mo.Wala akong sasabihin sa kanila," aniya pa niya. " Salamat..." " By the way, ano ba ang pwede ko na maitulong sa inyo? Nextweek ay babalik na ako sa Pilipinas. Actually, nandito ako para sa ka business deal ko," balita nito sa amin. Napakunot-noo ako. " You mean, walang nag-utos sa'yo na sundan kami dito?" Ngumiti ito." Masyadong masunurin si, Nathaniel. Sinabu mo sa kanya na 'wag ka niyang hanapin.Kaya hayun, nagpakalasing nalang ang gago," natatawang wika ni Larry.Tiningnan ko si doc Trexie,tahimik lang ito. Hindi siya nakisali sa usapan namin magpinsan. " Kate, hindi mo ba naalala kung

Kate's POV Mabilis lumipas ang mga araw at ngayon dalawang buwan na pala kami dito ni doc Trexie sa Italy. Parang kailan lang, anim na buwan nalang ang aantayin ko ay kabuwanan ko na. Nagtatrabaho na ako bilang junior designer sa kumpanya ng pamilya ni Nathaniel ng Italy.Si doc Trexie naman, ngayong araw na ito ang balik niya sa Pinas. Ayaw ko naman na maging selfish, two months are enough for me.Subrang pasasalamat ko sa kanya dahil sa pagsama niya sa akin dito.Lalo sa mga morning sickness ko. Saksi si doc Trexie, kung gaano ako kaselan sa pagbubuntis ko.Pero pinilit ko parin magtrabaho dahil napamahal na sa akin ang trabaho ko ngayon. At iyon naman talaga ang gusto ko na maging fashion designer. May profession din si doc Trexie na naiwan sa Pinas bilang OB-gyne.Ayaw ko naman mangyari iyon na pati ang pinakamamahal niyang propesyon ay i-give-up lang niya para sa akin. Sa loob ng dalawang buwan, kinaya ko ang lahat lalo na iyong sa tuwing gabi ay bago ako matulog mukha ni Nat

Kate's POV Two Years Later... Mabilis lumipas ang mga araw at buwan.Kung may bibigyan ng award na magaling magtiis, ako na siguro iyon. Dahil tiniis ko lahat ng pangungulila ko kay Nathaniel.Nabalitaan ko nalang kay Larry na may pinatayong bagong bar si Nathaniel na kasosyo nito si Bethany. Sa dalawang taon, never ko nabalitaan sa pamilya ko na kinumusta ako ni Nathaniel or nila tita Nathalie. Hindi na ako nagtataka pa, dahil sukdulan siguro ang galit nila sa akin. Sino ba naman mga magulang ang matutuwa sa ginawa ko sa kanilang anak. Kahit hindi ko niloko si Nathaniel. Sa mga mata nila, nagtaksil narin ako sa anak nila. Talagang nagtagumpay si Bethany. Dahil umayon sa kanya ang panahon. Cancer free na siya at higit sa lahat nakasama na niya ang taong mahal niya. I don't know the real score between her and Nathaniel.Pero nasasaktan parin ako sa dalawang taon na iyon sila ang laging magkasama. Hindi ko alam kung magpasalamat ba ako ni Bethany. Because she's always be there