Semua Bab Addicted to his stepmom : Bab 11 - Bab 20

Ann Pov's "Bakit nya ba to sa akin ginagawa? Bakit sya umiiwas" himutok ko kay Lei.Napa buntong hininga na lang sa akin ang kapatid ko. Walang makasagot ng mga tanong ko kung ano ba talaga ang nangyayari kay drake."Ate, wag ka ng masyadong mag isip. Hindi kita nakilalang ganyan. Tyaka diba may goal ka dito, ayun na lang muna ang pagtuunan mo." sambit ni lei.Siguro nga tama ang kapatid ko. Bakit naman ako magpapadala sa pagbabago ng biglaan ni drake e hindi naman sya ang pakay ko dito. Dumaan ang mga araw na sing lamig ng yelo ang pagitan ni drake. Pagkatapos ng mga maiinit na gabi na nahagkan nya ako ay kabaliktaran naman iyon ng nangyayari ngayon. Agad na akong umuwi pagkatapos kong kausapin si lei about sa nararamdaman ko. Pagkalabas ko ng pinto ay nakita ko si paulo. "Ate ann." tawag nya sa akin.Agad naman akong tumugon sa kanya dahil mukhang seryoso ang kanyang pagmumukha. "Ano yun paulo? May problema ba?""Wala naman ate." saad nito."Tungkol ba ito kay drake? Bakit?""a

Ann Pov's Tuloy tuloy ang pag uusap namin ni lei, habang nag iinom. Naituro na din sa kanya ni ate emily ang magiging kwarto nya. Ibinigay na sa kanya ni leo ang guest room since tatlo naman ang guest room dito sa mansyon. Hindi maipaliwanag ang saya ko dahil natatamasa na din ni lei ang dapat nyang maranasan nuon pa. Pinagsasaluhan pa namin ito.Madaming alak at pagkain ang naubos namin, binigay todo na talaga namin ang lahat. Nalalapit na kasal, nalalapit ding kayamananan. Tapos na kami sa pagiging mabuhay mahirap, ito na ang simula ng pag ahon ng Velasquez."O sya lei, mukhang hindi na natin kaya masakit na din talaga ang ulo ko. Ipapahatid na kita kay ate emily sa kwarto mo at magpapahinga na din ako." Saad ko sa kanya.Tinawag ko si ate emily upang alalayan si lei sa kanyang kwarto parang nalantang gulay na kasi ito sa sobrang kalasingan. Ako naman ay umakyat na patungo sa kwarto namin ni leo, hindi pa naman ako ganon kalasing alam ko pa naman ang nangyayari. Nasa dulo ang kwart

Ann Pov's Dumaan ang mga araw. Walang aberyang nangyayari. Lahat ng dapat tapusin sa kasal ay nagawa na namin ni leo. Invitation, venue, theme at ang aming mga susuotin pati sa mga bisita. Sobrang plakado ng mga plano. Sobrang ganda ng mga kinalabasan ng aming kasal. "Ate i'm so excited for you. Pero at the same time malungkot din ako." Ika ni lei "Ha bakit ka naman malulungkot hindi ka ba masaya sa nangyayari? Umaahon na tayo sa hirap hindi mo na kailangan gawin yung mga dati mong ginagawa. Settled ka na rin kay paulo at higit sa lahat makakabalik ka na ng pag-aaral." Paliwanag ko kay lei "Masaya naman ako sa nangyayari ate, ang akin lang malungkot ako kasi isinantabi mo ang pangarap mo para sa ating dalawa. Para sa akin." Malungkot na tinig nito Naisip ko na rin ang mga pangarap ko. Ang gusto kong kasal, ang pangarap kong lalaki, at ang masayang buhay na nais ko para sa akin. Pero ayokong maging unfair sa aking kapatid. Wala na sila mama at papa pati ba naman ako mawawala sa ka

Drake Pov's Nagdaan ang mga araw na magkasama kami ni trixie. Actually the work that i offer to her is very fun and interesting. Sobrang saya niyang kasama, sobrang kalmado, sobrang mabait pa."So ano drake bukas na yung kasal nila handa ka na ba talaga?" Mahinahong tanong sa akin ni trixie."Actually hindi pa, pero kailangan kong maging handa." Sagot ko naman sa kanya. May magagawa pa ba ako, bukas na yung kasal nila, hindi naman mag-a-adjust yung wedding nila para sa akin. So i need to put all of my efforts sa ginagawa namin ni trixie. "So ano? c'mon shopping na tayo." Yaya ko kay trixie. "Yes ready na din ako let's go."Nagpunta muna kami ng mall ni trixie upang mamili ng mga susuotin at nang ireregalo sa kasal nila. Hindi naman pwedeng pumunta kami doon ng wala kaming dala or hindi kami handa. We spend our time sa mall, halos maikot na namin yung buong lugar. Kumain kami and nilibre ko na din si trixie ng sine.Habang naglalakad-lakad kami sa mall ay nakasalubong namin si paul

Drake Pov's Nag tuloy tuloy ang inuman namin ni trixie, ibinuhos ko na lahat sa pagkalango sa alak. Sobrang mix emotion hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya para sa aking ama o dapat akong malungkot kasi kinasal na ang babaeng pinapangarap ko. Pumatak na ang alas tres ng madaling araw, nag aya na rin umuwi si trixie. Dahil malapit na rin magsara ang bar. "Drake, kailangan na nating umuwi magsasara na din iyan sila maya-maya. Ako na din ang magda-drive mukhang hindi mo na rin kaya eh." Ika nito sa akin."Are you sure? You can drive pala?" Takang sagot ko "Oo naman, marunong akong magmaneho gusto mong subukan?" "H-huh?" Tumawa siya ng bahagya sa aking reaksyon, medyo nakakagulat ang pagiging palaban ni trixie sobrang wild, mainit at ang intense. Agad na kaming bumyahe pauwi sa bahay at napagdesisyonan niya din na sa bahay na lang din siya magpapahinga. Pagkarating namin sa bahay ay agad na akong nagpaalam sa kanya as usual kailangan ko na namang mag-shower dahil kung h