Semua Bab พิษรักคุณหมอ: Bab 211 - Bab 220

ขนอ่อนบนคอและแผ่นหลังของเธอลุกชันขึ้นมาเมื่อรู้ถึงความหมายของคนมากด้วยตัณหา หลังจากตั้งสติได้เธอก็หันมาถลึงตาใส่เขาโดยไม่ได้พูดอะไร“กินข้าวมาแล้วเหรอ ถึงบอกไม่อิ่มน่ะ”“เปล่าหรอกครับ ไม่ใช่ข้าวแต่เป็นของหวานต่างหาก” เสี้ยววินาทีนั้นมุมปากของชายหนุ่มก็ยกเป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ แก้มทั้งสองข้างของพิชชาผ่

พิชชาไม่แน่ใจนักว่าตัวเองเริ่มป่วยตั้งแต่ตอนไหน อาจเป็นเพราะพักผ่อนน้อย เมื่อเช้าตอนที่ฝืนลืมตาตื่น ศีรษะถึงได้หนักอึ้งจนแทบยกไม่ขึ้นทันทีที่มนต์มีนาโทรมา บอกว่าพิชชานอนซมอยู่ที่คอนโด พิชยะก็รีบขับรถตรงมาหาเธอโดยไม่ลังเล ก่อนพาเธอมายังโรงพยาบาลผลตรวจเบื้องต้นไม่มีอะไรน่ากังวล แค่ร่างกายอ่อนเพลียจา

“คุณหมอไม่รู้เหรอคะว่าน้องหมอฟันมาโรงพยาบาล”“แล้วตอนนี้พักอยู่ห้องไหนครับ”“น้ำเกลือหมดหมอเฟิร์นก็ให้กลับบ้านเลยค่ะ”คำบอกเล่าจากพยาบาลคนหนึ่ง ยังวนเวียนอยู่ในความคิดของชายหนุ่ม ตั้งแต่บ่าย ๆ จนตอนนี้นี้ธนาจึงแทบไม่มีสมาธิในการทำงานทำไมไม่ยอมบอกสักคำว่าตัวเองไม่สบาย“ใครไม่สบายเหรอคะ” หัวหน้าพยาบา

เสียงคีย์การ์ดปลดล็อคประตูดังขึ้นท่ามกลางความเงียบของเช้าวันใหม่ ประตูห้องบนชั้นสูงเฉียดฟ้าเปิดออกอย่างแผ่วเบา พิชยะก้าวเข้ามาด้านในพร้อมถุงอาหารในมือ ตามหลังด้วยมนต์มีนาภรรยาสุดที่รักวันนี้ทั้งคู่ฝากน้องของขวัญไว้กับคนรับใช้ที่บ้าน เพราะยังไม่อยากให้ลูกที่เพิ่งลืมตาดูโลกไม่กี่วันออกมาเจอมลพิษข้างน

เสียงปรบมือดังกึกก้องทั่วทั้งห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ ทุกคนต่างพากันปรบมือด้วยความชื่นชมและนับถือในตัวของคุณมนูญกับคุณเพ็ญพิชย์ และเสียงปรบมือนั้นยังถือเป็นการต้อนรับพิชชา ในฐานะที่ต่อไปนี้เธอจะขึ้นมาเป็นผู้บริหารอย่างเต็มตัวแล้วคุณเพ็ญพิชย์โอบไหล่บุตรสาวให้ก้าวมายืนที่ตำแหน่งหน้าไมโครโฟนแทนบิดา คุณมน