All Chapters of พิศวาสมาเฟียเถื่อน NC+++: Chapter 31 - Chapter 40

ตอนที่ 30"อยากลองมีเซ็กซ์กับฉันในห้องน้ำคลับดูสักครั้งไหม? เปิดประสบการณ์ใหม่ชีวิตของเธอจะได้มีสีสัน" เพลิงเอ่ยกระซิบข้างใบหูขาวผ่องด้วยน้ำเสียงกระเส่าอย่างไม่ปิดบังพลางใช้มือหนาลูบไล้ที่หัวไหล่มนเบาๆก่อนจะใช้นิ้วปัดสายเดี่ยวบนหัวไหล่ของนามิให้หล่นลงที่แขน"เปลี่ยนบรรยากาศหน่อยก็น่าตื่นเต้นดี" ริมฝีปากหยักได้รูปกดจูบลงที่หัวไหล่มนเปลือยกายอย่างแผ่วเบาทำเอานามิรู้สึกเสียววูบวาบกับสัมผัสที่อ่อนโยนของเขาที่บริเวณใจกลางความเป็นสาวขึ้นมาในทันที"นายท่านออกไปนะ" มือเล็กทั้งสองข้างพยายามผลักแผงอกแกร่งให้ออกห่างพลางเบือนหน้าหลบสายตาหวานเยิ้มหากแต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์กะลิ้มกะเหลี่ยของผู้เป็นนายที่เอาแต่จ้องมองร่องอกอวบอิ่มของเธอไม่วางตา"เป็นอะไร" เพลิงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่กระเส่าพลางซุกไซ้สูดดมกลิ่นหอมจากเส้นผมดำขลับอย่างหลงใหลโดยที่มือหนาทำหน้าที่บีบเคล้นเต้าใหญ่ทั้งสองข้างอย่างหนักหน่วง"หนูรู้สึกวูบวาบเวลาที่อยู่ใกล้กับนายท่านเวลาที่นายท่านทำแบบนี้กับหนู" มือเล็กรีบดึงมือใหญ่ออกจากเต้านมใหญ่แต่ทว่ายิ่งต่อต้านเขายิ่งบีบขยำเต้านมใหญ่ของเธอแรงขึ้นจนเธอเบ้หน้า"สงสัยฉันคงต้องทำให้เธอหายวูบ

ตอนที่ 32"อื้อ" เด็กสาวส่งเสียงครางอู้อี้ในลำคอเมื่อริมฝีปากหนาบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของเธออย่างหนักหน่วงร้อนแรง"อ๊า~" มาเฟียหนุ่มใช้ประสบการณ์ที่มีมากกว่าหลอกล่อให้เด็กสาวเผลอไผลไปกับรสจูบอันแสนเร่าร้อนของเขาในตอนนี้ต่างฝ่ายต่างจูบแลกลิ้นกันอย่างนัวเนียอยู่ที่ริมระเบียงของห้องพักอย่างดุเดือด"หึ" มาเฟียหนุ่มหัวเราะในลำคอหนาเบาๆเขาเหลือบตามองสีหน้าเคลิบเคลิ้มของเด็กสาวพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะสอดลิ้นสากเข้ามาในโพรงปากเล็กตวัดเลียดูดดุนลิ้นเล็กจนน้ำลายใสของเด็กสาวและน้ำลายของเขาไหลยืดออกมาผสมเป็นหนึ่งเดียวกันเปรอะเปื้อนปลายคางและริมฝีปากของกันและกัน"ริมระเบียงก็ตื่นเต้นไปอีกแบบ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยกระซิบข้างใบหูขาวผ่องของเด็กสาวด้วยน้ำเสียงกระเส่าบ่งบอกได้ถึงอารมณ์ความต้องการของเขาได้เป็นอย่างดีก่อนจะซุกไซ้คลอเคลียดูดดุนผิวกายขาวผ่องตั้งแต่ลำคอระหงไล่ดูดลงมาจนถึงเนินอกอวบอิ่ม"อ๊า~ตะ..ตรงนี้ไม่ได้นะคะ" เด็กสาวร้องห้ามด้วยกลัวว่าจะมีคนมาเห็นบทรักอันแสนเร่าร้อนของเธอและผู้เป็นนายเข้าแม้ตอนนี้จะดึกมากแล้วก็ตามถึงผู้คนจะเข้านอนกันหมดแล้วแต่หากส่งเสียงดังก็อาจจะทำให้แขกที่มาพักอา

ตอนที่ 34"เป็นเมียฉันแล้วอย่าเที่ยวไปอ่อยผู้ชายคนอื่น" "หนูไม่เคยคิดที่จะทำแบบนั้น" "ฉันพูดเผื่อไว้ ถ้าวันไหนที่เธอไปยุ่งกับผู้ชายคนอื่นหรือผู้ชายคนอื่นมายุ่งกับเธอ" มือหนารั้งท้ายทอยของเด็กสาวเข้ามาหาตัวเองอีกครั้ง "ฉันเอาตาย""นะ..หนูจะไม่ทำแบบนั้นแน่นอนค่ะหนูสัญญา" นามิสะดุ้งตกใจกับวาจาที่เลือดเย็นของแฟนหนุ่มหมาดๆของเธอที่พึ่งเอ่ยออกมา คำสัญญาที่ลั่นออกมาจากปากของเธอที่ยังไม่ทันได้คิดไต่ตรองให้ดีก่อนที่จะเอ่ยคำสัญญาออกมานั้นทำให้มาเฟียหนุ่มนิ่งเงียบไป"สำหรับฉันคำสัญญามันยิ่งใหญ่ ถ้าเธอผิดสัญญาเมื่อไหร่ ฉันจะทำให้เธอเจ็บปวดทุกข์ทรมานแสนสาหัสที่กล้าหักหลังฉัน เธอเป็นคนสัญญาเองฉันไม่ได้บังคับเพราะฉะนั้นทำให้ได้เหมือนที่สัญญาเอาไว้ด้วย" มาเฟียหนุ่มเอ่ยประชิดริมฝีปากอวบอิ่มของแฟนสาวด้วยน้ำเสียงที่ดุดันทำเอาหัวใจดวงน้อยตกไปอยู่ที่ตาตุ่มหวาดกลัวกับคำขู่ของเขาเป็นอย่างมาก"นะ..หนูจะไม่หักหลังนายท่านค่ะหนูไม่ทำแน่นอนนายท่านโปรดวางใจ" มือเล็กโอบกอดลำคอหนาเอาไว้หลวมๆพลางซบใบหน้าจิ้มลิ้มเข้าหาแผงอกแกร่งอย่างออดอ้อน"รีบไปแต่งตัว เสื้อผ้าตัวใหม่ของเธออยู่บนโซฟา" เพลิงดันใบหน้าจิ้มลิ้มออกจาก

ตอนที่ 36ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูห้องนอนดังขึ้นรัวๆทำให้เพลิงที่กำลังจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนหันไปขมวดคิ้วมองที่บานประตูห้องนอน"พ่อตายรึไงวะถึงได้เคาะกระหน่ำขนาดนี้" เพลิงเอ่ยอย่างประชดประชันด้วยความรำคาญก่อนจะเดินไปเปิดประตูห้องนอนออก"ทำไมยังไม่นอนอีก" เพลิงที่เพิ่งเปิดประตูออกมาเห็นน้องสาวคนเล็กยืนรออยู่หน้าประตูจึงเอ่ยถามพลางใช้แขนค้ำประตูเอาไว้กันประตูไม่ให้น้องสาวเดินเข้ามาภายในห้องนอนของเขาได้"สึนามิว่างไหม" ยูมิเอ่ยถามหาว่าที่พี่สะใภ้พลางสอดศีรษะลอดใต้ท้องแขนของพี่ชายกวาดสายตามองหานามิทำเอาเพลิงถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ด้วยความเหนื่อยหน่ายกับความซนของน้องสาวคนเล็ก"กลับไปห้องตัวเองได้แล้ว" เพลิงดันศีรษะของน้องสาวออกห่างจากบานประตูห้องนอน"สึนามิ!" ยูมิตะเบ็งเสียงเรียกนามิเมื่อเห็นว่านามิกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำโดยที่บนตัวของนามิสวมใส่เสื้อคลุมอาบน้ำสีดำของเพลิงอยู่"คะ?" นามิที่ได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นเคยจึงหันมามองที่บานประตู"ออกมานี่หน่อย โอ๊ย" ยูมิร้องขึ้นด้วยความเจ็บเมื่อพี่ชายดึงรั้งคอเสื้อชุดนอนของเธอหิ้วลอยขึ้นฟ้าจนเท้าเล็กทั้งสองข้างของเธอลอยละลิ่วเหนือพื้น"จะเอาเมีย

ตอนที่ 38"ไม่ต้องกลัว" เพลิงเอ่ยบอกแฟนสาวพลางกดจูบลงที่หน้าผากมนของนามิอย่างอ่อนโยนพยายามปลอบประโลมไม่ให้เธอจิตตกกับคำพูดของน้องสาวคนเล็กของเขา"ใช่ ไม่ต้องกลัวพวกเราไม่ทำร้ายสึนามิหรอกแต่พวกเราทำร้ายคนอื่น ถ้าสึนามิอยากโดนทำร้ายก็ลองเลิกกับพี่ใหญ่ดูสึนามิจะได้กลายเป็นคนอื่นในสายตาของพวกเรา ถึงตอนนั้นหนูจะจัดการกับสึนามิแทนพี่ใหญ่เองเพราะพี่ใหญ่คงจะไม่กล้าทำร้ายสึนามิหรอก คิคิ..หนูล้อเล่นสึนามิกลัวเหรอ" ยูมิเอามือป้องปากหัวเราะด้วยความชอบใจที่ได้กลั่นแกล้งนามิจนนามิหน้าซีดตัวสั่น"จะไปก็รีบไปแต่งตัว" เพลิงหันมาแยกเขี้ยวใส่น้องสาวอย่างคาดโทษ"รับทราบค่ะนายใหญ่" ยูมิตอบรับคำสั่งของพี่ชายพลางลุกขึ้นยืนแล้วโค้งศีรษะทำความเคารพพี่ชายเลียนแบบการกระทำของลูกน้องที่เธอมักจะเห็นทุกวันจนเป็นภาพชินตาก่อนจะเดินหายเข้าไปด้านในของห้องแต่งตัวของเธอ"สภาพ..นี่มันลูกคนหรือลูกลิงดื้อจริงๆนักฆ่ากระโหลกกะลาเอ๊ยติงต๊องเป็นงานหลักจริงๆ" น้ำฟ้าว่าให้น้องสาวพลางหยัดกายลุกขึ้นแล้วเดินเลี่ยงออกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องนอนของตัวเองทันที"เดี๋ยวพาไปเปลี่ยนเสื้อผ้า" เพลิงเอ่ยพลางช้อนร่างเล็กของนามิขึ้นมาในท่าเจ้าส