All Chapters of พิศวาสมาเฟียเถื่อน NC+++: Chapter 61 - Chapter 70

บทที่ 60"สรุปพี่ใหญ่จะไม่รับผิดชอบนามิกับลูก?" ยูมิเลิกคิ้วถาม เพลิงไม่ได้ตอบกลับอะไรเขาเบือนหน้าไปอีกทางเหมือนเคยพลางหยิบขวดเหล้าราคาแพงขึ้นมากระดกเหล้าเข้าปากอึกใหญ่ "ถ้านามิมาได้ยินเข้าคงจะเสียใจมาก""แล้วนายใหญ่จะเอายังไงต่อครับ" กวินถาม ทำให้เพลิงพ่นลมหายใจออกมาหนักๆอย่างคิดไม่ตก"โลกนี้มันไม่ได้สวยงามเหมือนเมื่อก่อนแล้ว..มึงคิดว่าสังคมสมัยนี้เหมาะที่จะมีลูกรึไง..สังคมทุกวันนี้มันย่ำแย่ลงทุกวันกูไม่อยากให้ลูกออกมาเผชิญกับสิ่งแวดล้อมแบบนี้" เพลิงกล่าวเสียงเรียบก่อนจะหยิบบุหรี่ราคาแพงบนโต๊ะขึ้นมาจุดไฟดูดควันบุหรี่เข้าปอดเฮือกใหญ่โดยมีสายตาเอือมระอาของน้องสาวจ้องมองตลอดเวลา"ก็รู้อย่างนี้แล้วทำไมไม่ใส่ถุง? ตัวเองเผอเรอมักง่ายเอง" ยูมิสวดพี่ชายยับ "หนูว่าประโยคที่ว่า..ไม่อยากให้ลูกออกมาเผชิญกับสิ่งแวดล้อมแบบนี้..หนูคิดว่าสิ่งแวดล้อมที่เราอยู่ทุกวันนี้ไม่มีผลอะไรกับลูกของพี่ใหญ่ที่จะเกิดมาเลยนะ..ครอบครัวของเรารวยล้นฟ้าจะซื้อประเทศทั้งประเทศก็ยังได้เราไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินสักหน่อย..อีกอย่างพี่ใหญ่ก็ไม่ได้เลี้ยงลูกเองมีหนูมีแม่น้ำขิงกับย่าพราวคอยช่วยเลี้ยงหรือจะจ้างพี่เลี้ยงมาช่วยเ

บทที่ 62"ฉันขอโทษที่ทำเลวกับเธอ" คำขอโทษของเพลิงทำให้นามิหยุดฝีเท้าแล้วยืนฟังโดยที่ยังยืนหันหลังให้เพลิงเหมือนเดิม "เธอบอกว่าเธอให้อภัย แต่เธอก็ยังคงเฉยชา เธอไม่เหมือนเดิม เวลาเพียงแค่ไม่กี่วันทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ เธอไม่เหมือนนามิที่ฉันเคยรู้จัก เธอเข้มแข็งขึ้นใจแข็งจนฉันตกใจ""เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน และคุณเป็นคนทำให้หนูต้องเป็นแบบนี้" นามิกล่าวจบจึงก้าวเท้าเล็กเดินตรงไปที่โรงแรมทันทีโดยที่ปล่อยให้เพลิงนั่งคุกเข่าอยู่ที่เดิม"ให้เกียรติ..กลับมาเป็นผู้หญิงของฉันอีกครั้งได้ไหม" เพลิงกล่าวขึ้นมาอีกครั้งทำให้นามิหยุดเดิน "ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันรู้สึกยังไงกับเธอ..ฉันรักเธอ" เพลิงกล่าวสารภาพรักออกไปตรงๆแต่ทว่านามิกลับนิ่งเงียบใบหน้าเฉยชาเหมือนเคยไม่ได้อินกับคำว่ารักที่ออกมาจากปากของเขา "ขอโทษที่หนูกลับไปเป็นผู้หญิงของคุณไม่ได้อีกแล้ว" นามิกล่าวทิ้งท้ายอย่างเย็นชาก่อนจะก้าวเท้าเดิน"ช่วยอยู่ฟังที่ฉันจะพูดก่อนได้ไหม" เพลิงกล่าวขอร้องทำให้นามิหยุดเดินยืนหันหลังฟังในสิ่งที่เขาจะกล่าว"เธอคงมองว่าคำว่ารักที่ออกมาจากปากของฉันเพียงเพราะแค่อยากจะได้เธอกลับไปอยู่ด้วยในฐานะ นางบำเรอของฉ

บทที่ 64"เบบี๋..กลับมาอยู่กับเฮียเหมือนเดิมได้ไหมครับ" เพลิงกล่าวอย่างเว้าวอนพลางซบใบหน้าแนบกับบ่าเล็ก มีเพียงแค่นามิที่ได้รับความอ่อนโยนจากเขาและเขาเองก็ไม่เคยคิดที่จะอ่อนโยนกับใครนอกจากนามิเพียงคนเดียวที่ได้รับสิทธิ์นั้น"ถ้ากลับไปเพลิงจะโมโหร้ายอีกไหม""ไม่ครับ" เพลิงตอบอย่างหนักแน่นพลางหอมแก้มนวลฟอดใหญ่ "ถ้าเฮียทำร้ายหนูอีก หนูเอาค้อนมาทุบเฮียได้เลย""ทุบได้ด้วยเหรอคะ ทำร้ายหนูแล้วจะให้หนูเอาคืนด้วยการใช้ค้อนทุบ คิดว่าแค่นี้มันจะชดใช้ได้เหรอคะ""ไม่ได้.." เพลิงทำหน้าสลดพลางซุกใบหน้าเข้าหาซอกคอระหงอย่างออดอ้อนทำราวกับตัวเองเป็นแมวน้อยไร้เดียงสาอย่างไรอย่างนั้น"แล้วจะพูดทำไมคะ?" นามิตอกกลับเสียงเข้มพลางขยับไหล่หนี"เฮียขอโทษ..เฮียให้สัญญาว่าต่อจากนี้ไปเฮียจะไม่ทำร้ายร่างกายและจิตใจหนูอีก..หนูให้โอกาสเฮียได้แก้ตัวได้ไหม?""..." วาจาที่หนักแน่นของเพลิงทำให้นามิหลุบตาลงนิ่งเงียบอย่างใช้ความคิด"ทำไมเงียบ น้ำลายบูดแบบนี้ หนูไม่เชื่อเฮียเหรอ""ไม่ใช่ไม่เชื่อค่ะ แต่เชื่อแค่ครึ่งหนึ่ง" นามิตอบโดยที่ยังคงหลุบตามองพื้นทรายเหมือนเดิม"แล้วอีกครึ่งหนึ่งล่ะ""ก็ไม่เชื่อไงคะ""ทำยังไงดีนามิน้อ

บทที่ 66"ไอ้ปาสคาลปล่อยฉันนะ!" ยูมิดิ้นอย่างหนักกำปั้นเล็กทุบตีศีรษะของปาสคาลไม่ยั้งแรงสองเท้าเล็กดิ้นรัวๆ "ถ้าพี่ชายฉัน รู้แกตายแน่!" ยูมิขู่เสียงเกรี้ยวกราดก่อนจะขบเม้มกัดเข้าที่ใบหูของปาสคาสอย่างแรง"โอ๊ย!แสบนักใช่ไหม" ปาสคาลเผลออุทานออกมาด้วยความเจ็บจี๊ดที่ใบหู ยูมิที่เห็นท่าว่าปาสคาลกำลังเสียหลักจึงข้ามมาขี่หลังของปาสคาลอย่างรวดเร็วก่อนจะใช้เขี้ยวเล็กกัดเข้าที่ใบหูของปาสคาสอีกครั้ง จนเลือดสีสดไหลซิบออกมาจากบริเวณที่เธอกัด ความใจกล้าและซุกซนของยูมิเล่นทำเอาเหล่าบรรดาบอดี้การ์ดของปาสคาลที่ยืนคุ้มกันอยู่นับสิบคนต่างอึ้งทึ่งไปตามๆกัน"ถ้าไม่ปล่อยฉัน แกตายแน่!" ยูมิยังคงใช้กำปั้นเล็กทุบตีศีรษะของปาสคาลอย่างต่อเนื่องความว่องไวฉบับนักฆ่าเด็กฝึกหัดของเธอเล่นทำเอาปาสคาสมึนศีรษะไปชั่วขณะ แต่ทว่าแม้จะรู้สึกเจ็บที่ถูกยูมิทุบตีปาสคาลก็ไม่ยอมปล่อยมือออกจากข้อมือของเธอเด็ดขาด"มานี่" ปาสคาลจับยูมิข้ามศีรษะมาอยู่ในอ้อมกอดด้านหน้าก่อนจะอุ้มกระเตงเธอเดินตรงไปที่รถลีมูซีนคันหรูของเขาที่จอดรออยู่ด้านหลังของโรงละคร "ฤทธิ์เยอะนักใช่ไหม" ปาสคาสโยนยูมิเข้าไปข้างในรถก่อนจะกระโจนเข้าใส่เธอคล้ายสิงโตกระโจ

บทที่ 68"ช่วงนี้เธอเอาแต่ใจจังเลยนะ" เพลิงกล่าวอย่างไม่คิดมากอะไรกับความเอาแต่ใจของเธอ ด้วยเข้าใจดีว่า คงจะเป็นผลจากฮอร์โมนตั้งครรภ์ของเธอ มือหนาลูบก้นคนตัวเล็กเบาๆกล่อมให้เธอนอนหลับ "แต่ฉันก็รักเธออยู่ดี" จมูกโด่งหอมขมับบางฟอดใหญ่ก่อนจะกอดกระชับเธอแน่นขึ้นแล้วหลับตาลงนอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน @หลายวันต่อมา@ชิงช้าสวรรค์ ลอนดอนอายวงล้อชิงช้ายักษ์บนแม่น้ำเทมส์ในกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ@ค่ำคืนวันที่ 31 ธันวาคม 2021"ห้าทุ่มแล้ว ชิงช้าสวรรค์ปิดนานแล้ว เพลิงจะพาหนูมาที่นี่ทำไม" นามิกล่าวคล้ายไม่พอใจที่เพลิงพาเธอมาที่นี่ช้าไปสองชั่วโมง เลยเวลาเปิดให้บริการ ทำให้เธอเข้าไปนั่งภายในชิงช้าสวรรค์ไม่ได้ในตอนนี้ ก่อนจะหันไปจ้องมองวงล้อชิงช้ายักษ์ตรงหน้าของเธออย่างอาลัยอาวรณ์"เฮียไม่เห็นว่ามันจะปิด" เพลิงกล่าวพลางระบายยิ้มบางๆให้เด็กสาวอย่างอ่อนโยน "อยากลองขึ้นชิงช้าสวรรค์ดูไหม?" ไม่พูดเปล่าเพลิงเดินจูงมือนามิตรงไปที่ชิงช้าสวรรค์ในทันทีโดยที่ไม่รอให้เธอได้ถามหรือปฏิเสธสายลมยามค่ำคืนในบรรยากาศสุดแสนโรแมนติกพร้อมชมวิวทิวทัศน์ทั่วกรุงลอนดอนแบบกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา จากจุดที่สูงที่สุดในอังกฤ