All Chapters of I love you, Sister: Chapter 131 - Chapter 140

-Bianca-“Don’t worry about that black Van. Mga bodyguard natin ‘yan.” sabi ni daddy Von, at nakahinga ako nang maluwag. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa lahat ng mga narinig ko na sinabi niya tungkol kay Julio at Alison. “Itinimbre ko na din sa mga pulis na bantayan ang lahat ng airport dito sa Pilipinas at baka makapuslit si Julio. We also need to make sure that your sister is safe in Cebu. Magpadala ka doon ng bodyguard niya.”Napakademonyo talaga ng pamilya ni Julio! Hindi pa nga tapos sa amin, pero heto na naman siya at pinupuntirya ang pamilya ni Vaughn. Hindi na ako magtataka kung totoong inutusan nito si Alison kaya nito nagawang lokohin ang kapatid ko at akitin naman si Vaughn, ang asawa pa mismo ng kapatid niyang si Beatrice.Ayoko din munang sumama kay Vaughn sa bahay niya dahil gusto kong makausap sina mommy at daddy tungkol dito. I need to make sure na ligtas kaming lahat at magtalaga din ng mga bodyguard sa bahay at sa company.“Yes, dad. Pero pwede ka

-Bianca-Sa paghagis ng lalaki ng cellphone ko sa sahig, nabitawan niya ang isang paa ko at agad kong sinamantala ang pagkakataon na iyon. Buong lakas kong sinipa ang kanyang sikmura.“Aaahh!” Napa-ungol siya sa sakit at nanlaki ang mga mata bago tuluyang mawalan ng balanse at bumulusok pababa sa hagdan, at habang pinapanood ko siyang bumagsak sa sahig ay nanginginig ang katawan ko sa takot at kaba. Nanlalambot ang mga tuhod ko at hindi ako makatayo mula sa pagkakaupo ko sa hagdan.Nilakasan ko ang loob ko. Nang makita kong tumayo ulit ang lalaki ay pinilit kong tumayo at muling tumakbo paakyat habang nagsisigaw pa rin kahit na wala na halos lumabas na boses mula sa akin. “Mommy! Daddy! Where are you?”Pero napahinto ako nang biglang tumunog ang doorbell. Pagharap ko sa lalaki ay bigla itong bumunot ng baril at itinutok sa akin. “Huwag kang maingay!” sigaw niya at pumuwesto sa likod ng pinto. “Diyan ka lang, huwag kang gagalaw diyan kung ayaw mong pasabugin ko ang bungo mo!”Para akon

-Vaughn-Nasa loob ng operating room si daddy, habang ako naman ay naiwan dito sa labas kasama si Lito na tahimik lang na nakaupo at nakayuko sa isang sulok. Wala kaming magawa kundi maghintay kasabay ng sari-saring emosyon na aking nararamdaman. Balisa, kinakabahan, at halos mabaliw sa bawat segundong dumadaan.Parang isang malupit na biro ng tadhana ang nangyayari, sapagkat ganito rin ang naging sitwasyon namin nitong mga nakaraang araw. Ang kaibahan nga lang, ako ang nakahiga noon sa malamig na mesa ng hospital, at si Daddy ang nasa labas, naghihintay at nag-aalala para sa akin. Ngayon, nagpalit kami ng papel, at ang bigat ng sandaling ito ay tila dinudurog ang aking puso.Ganito pala ang pakiramdam ng nandito sa labas. Parang binibiyak ang puso ko sa gitna ng sakit na hindi ko maipaliwanag. Para akong binabalutan ng malamig na dilim, habang ang takot ay dahan-dahang gumagapang sa bawat himaymay ng pagkatao ko. Sobrang bigat at sobrang sakit, na para bang bawat tibok ng puso ko’y

-Vaughn-“Bro, what happened?” tanong ni Josh paglapit sa akin. Kumunot ang noo ko. Pareho silang nakaback-pack ni Sofia. What the hell is happening with these two?Kumalas mula sa pagkakayakap ang kapatid ko sa akin at tumayo sa tabi ko para makausap ko ngn maayos si Josh.“Naaksidente ka sa motor? Paano nangyari ‘yun eh sobrang ingat mong mag-drive.” he added. “Kilala mo ba ang may gawa nito? Nahuli na ba? Gusto mo resbakan natin?”“Josh, stop. It’s a long story.” sabi ko at saka nilingon si Bianca na nanonood lang sa amin.“Ate.” niyakap ni Josh ang ate niya. “Kumusta kayo? Kumusta sina mommy at daddy?” Hindi naman nagsalita si Bianca, kaya ramdam ng dalawa na may hindi magandang nangyayari. “What’s happening? Care to explain?”Imbes sagutin ang mga tanong niya, binanatan ko ng isa ding tanong. “Magkasama ba kayong dumating?” At nagkatinginan sila, bago sabay na umiling. Medyo nakahinga ako ng maluwag. Akala ko may nangyayaring hindi maganda sa dalawang ito nang hindi ko nalalaman.

-Vaughn-“What your daddy mean is, may importanteng lakad si grandpa Von.” biglang saklolo ni Sofia at saka pinahid nito ang luha ni Justin sa mga mata. “Babawi naman daw siya sa’yo pagbalik niya. Huwag ka nang umiyak, Justin.”“Really? He just went out of the country, not gone as in… dead?” Justin asked innocently, his wide eyes searching for an answer. Tinignan ko si Sofia na naniningkit ang mga mata. Why did she have to lie to my son? Mas magiging komplikado ang lahat, at mahihirapan na kaming mag-explain sa kanya kapag hindi niya nakitang bumalik ang lolo niya.“Yes, baby.” sabi ni Sofia at saka hinila sa kamay si Justin. “I think it’s time for you to go to bed. Magpapahinga na si daddy. Pagod siya at saka masakit na ang paa.”After hearing Sofia said those words, parang biglang hinanap ng katawan ko ang malambot na kama. Dito na muna kami magpapalipas ng gabi, at bukas ay uuwi na kami sa bahay para icelebrate ang birthday ni Justin. It was supposed to be a grand celebration. B