All Chapters of And Then I Kissed Him: Chapter 171 - Chapter 180

Adrian..."It's so vivid..that I thought it was real, that I thought I lost you and the twins forever. I thought--" Niyakap ko ng mahigpit si Cassandra. Nanginginig ang kaniyang katawan. Halatang takot na takot. "Ssshh.. it's not real." hinaplos ko ang kaniyang likod. " Whatever it is, it's nothing but a dream." I said as I pulled out and cup her chin. "Dinalhan kita ng pagkain." I gestured at the food container on the table. "Pasensya ka na kung natagalan ako sa pagbalik. May inaasikaso lang kami ni Toby.' I sigh thinking about Amelia. Pero saka ko na lang sabihin Kay Cassandra, she seems so frightened right now. Umiling si Cassandra, "Wala akong ganang kumain." lumunok ng laway ang aking asawa. Nangangatal ang kaniyang bibig. Binawi ko ang aking kamay mula sa kaniyang panga. "Cassie, baby..tell me what happened and don't be scared, I'm here. It's alright." I stood up and guided her to sit down on the chair. "Wait, akala ko ba ay nasakit pa ang iyong tahi?" I asked.

Sa silid ni Sharon*--"Sharon anak, buntis ka, please...ingatan mo ang anak ninyo ni Adrian." Sabi ni Salve na hinawakan pa ang braso ni Sharon. "Tahan na, huwag ka ng sumigaw, please." mangiyak ngiyak na saway ni Salve. Bumuntong-hininga si Gordon ng sa wari niya ay sinunod ni Sharon ang payo ng ina dahil yumuko ito ay hinimas ang kaniyang tiyan. "My baby.." she rubbed her belly. "Anak.." hinawakan ni Gordon ang kaliwang balikat ni Sharon at malungkot na nagsabi, " Patawarin mo ako anak, please forgive my shortcomings.." Nag -angat ng tingin si Sharon at matalim na tinitigan ang kaniyang ama. Tumigil siya sa paghaplos ng kaniyang tiyan. " No!" winaksi niya ang kamay ni Gordon. "Hindi kita mapapatawad sa ginawa mong panloloko sa aking ina! Hindi kita mapapatawad dahil sa pagtanggap mo kay CASSANDRA! Hindi kita mapapatawad dahil wala Kang ginawa upang bumalik sa akin si Adrian. Hayop ka! Hayop kayong lahat, pagpatayin ko kayong lahat!" she yelled and pulled out a knife fro

Cassandra..."Mommy, why do you walk like a penguin?" Nanlaki ang aking mga mata sa tanong sa akin ni Charlotte. Lumabas ako mula sa banyo at nagulat ako dahil maaga pa naman para pumasok ang kambal sa aming silid. "Ah..--" I was about to answer her ng sa gilid ng aking mata ay nakita ko ang mapaglarong paningin ni Adrian. Ang dahilan kong bakit nahihirapan akong maglakad ngayon. Mahapdi ang pagitan ng aking paa at sa wari ko ay hinampas ng paddle ang aking balakang. Tinitigan ko ng masama si Adrian as if to give him a silent warning. Sige, subukan mo lang tumawa, lagot ka sa akin mamaya-- I was surprised when the id*ot laugh so hard. "Daddy, why are you laughing?" Charlotte pouted. "Sabi ni grandmama, it's bad to laughed at the misfortune of other people. And Mommy is not other people, she's your wife.!" It's my turn to laugh ng makita ko ang reaction ni Adrian. He dropped his mouth as Charlotte, drummed her foot to the carpeted floor and crossed her arms on her

At lunchtime, Cassandra was thinking about the twins. Adrian and Cassandra was supposed to go with the kids to La Union. Pero dahil sa mayroong lunch business meeting si Adrian ay hindi na sila sumama kina Mr and Mrs Razon, kaya tuloy pinagod nila ang kanilang sarili sa s*x. They're killing time waiting for the lunch business meeting, but was later cancelled by the clients . Kung nag cancel lang sana ng maaga ang kliyente, sumama na sana kami ni Adrian sa La Union., Cassandra thought. "What if sumunod tayo doon sa La Union? " Tanong ni Cassandra kay Adrian habang sila ay kumain sa S Palace kung saan naka reserved ang lunch meeting sana nila with clients. Adrian check the time and nodded his head. " Mabuti pa nga para ma check na rin natin ang area." He said. "Thanks goodness.." she said. Hindi siya matatahimik kapag wala ang kambal sa mansion. Kahit pa iniiwan niya ito sa mansion dahil magkasabay sila ni Adrian sa opisina, panatag pa rin ang loob niya dahil safe a

Cassandra's pov "Hindi ka ba makatulog?" Adrian was hugging me from behind. Nakatayo ako sa may bintana at sa ikalawang palapag ng bahay ni Don Martino Aguila ang tinaguriang Grape King ng La Union. Nakatingin ako sa malawak na vineyard na makikita kahit saang direksyon ng bahay ako mapatingin. Ang vintage house ay nasa loob mismo ng 500 hectares land,maging ang winery building ng King's family,isang ekslusibong taniman ng mga grapes upang gawing wine at raisins na produkto. Ang negosyong ito ng King's family ay nagsimula pa noong 1972, the year whom the late President Ferdinand Marcos Sr proclaimed martial law. This house is not only vintage because of the amazing architectural structure but I guess the house has historical message and structure of its own. Sa pagsapit ng dapit-hapon, isang magandang tanawin ang vineyard dahil sa huling busilak ng araw na tumama sa mga ito. Nagmukhang gintong kahel ang anumang bagay na matamaan ng papalubog na araw. "You seems dis