All Chapters of And Then I Kissed Him: Chapter 41 - Chapter 50

Cassandra...I am not a social butterfly kagaya nina Susie at Gladys. Kahit sino sa dalawa ang makakasama ni Adrian sa charity ball, tiyak na magkasundo sila. Pero ako, I know this is not a good idea for me to go with him . Lalo na pagkatapos ng encounter ko kay Amelia at Leila. Gusto kong itanong kay Adrian ang tungkol kay Sharon. Gusto kong itanong sa kaniya ang tungkol kay Amelia at Leila. Pero nagdadalang-isip ako dahil malinaw naman kasi ang mga larawan na ipinakita ni Amelia. Ebidensya na magpapatunay na totoo ang sinasabi ng bruhang si Amelia. Mayroon ngang itinatago na sekreto si Adrian sa akin, at ang mahirap ay hindi ko siya kayang sumbatan since we had a deal. Magkahalong kaba at lungkot ang aking nadarama habang inaayos ko na ang aking sarili. We have thirty minutes left before heading to the ball. "What If I do something stupid?" I asked myself as I put the last dab of blush on. I drink the glass of vodka on the side table of my drawer. Binigay ito kanina ni

We just got home. Cassandra drank a little too much. It was past midnight, pero may trabaho kami kinabukasan. Maliban pa doon, kailangan ko ng iuwi si Cassandra dahil halata na ang kaniyang kalasingan. Unlike the first time we met, tahimik lang naman si Cassandra sa ball, pero napansin kong parang iiyak na siya. "Lets get you home, sa bahay na ako nagpapaliwanag. " Pero ng makarating na kami sa bahay ay mabilis niya akong sinumbatan. "Bakit hinayaan mo akong malasing?" sumbat niya ng makapasok na kami sa silid. Lumapit ako sa medical cabinet at kumuha ng painkillers at tubig. Hmm, she has the nerve to ask me about drinking so much champagne. Ni hindi ko na siya nagawang pigilan dahil naintindihan ko na may kasalanan din ako. I was wrong to hide about Sharon. Hindi ko kasi inisip na magkaroon ng kulay ang pagsasama namin na nangyari lang dahil sa kontrata. I thought it was best not to mention Sharon dahil magdidiborsyo rin naman kami pagkataoos ng dalawang taon. And most

Cassandra...Masakit ang ulo ko ng ako ay magising kinabukasan. I opened and closed my eyes, nakiramdam muna ako sa aking sarili bago tuluyang binuksan ang aking mata. I was in our bedroom. Kinapa ko ang aking katabi, ngunit wala na akong mahawakan, maliban sa unan. Nilingon ko sa aking tabi si Adrian, he's nowhere to be found. Bigla akong bumangon ng mapadako ang tingin ko sa wall clock at malaman na alas nuebe na pala ng umaga. Shades! "Aray!" napasinghap ako ng lalong sumakit ang ulo ko na para akong nahihilo dahil bumalikwas ako ng bangon. "Adrian--" I called out. Of course walang sumagot. Alas nuebe na ng umaga malaman na nandoon na iyon sa kumpanya. Muli kong hinawakan ang aking ulo at hinilot ang aking sintido. Nakita ko pa ang painkillers at baso ng tubig sa side table. Yeah, Adrian was trying to calm my nerves last night but we ended up kissing and eventually he confessed about Sharon. "God.." umiling na lamang ako ng maalala ko ang aking pag-iyak. Why the hell

"It's confirmed, Miss Amelia, hindi lang nagtatrabaho si Miss Cassandra Sayson sa Razon group of companies kundi doon pa siya nakatira sa mansion ng mga Razon.," excited na balita ng stalker ni Amelia. "Hindi mo ba narinig ang instructions ko sa iyo?!" bulyaw ni Amelia. "Ang sabi ko alamin mo ang tunay na kaugnayan ni Cassandra Kay Dr. Adrian. Alam ko na nakitra siya sa mansion ng mga Razon,alam ko na nagtrabaho siya sa kumpanya ng mga Razon! My god! What I'm asking is for you to find out kung anong kaugnayan nila sa Isat-isa--" "Goodness Amelia, anong proof pa ba ang hinahanap mo? Look at that video? Hindi ba malinaw na may relasyon sila? And that's something you already knew! Ano pa bang kailanagan mo?" "Video lang naman iyan noong nagdaang charity ball--" "Exactly, there is no one-- I repeat, there is no other woman na dinala si Dr Adrian Razon sa charity ball maliban Kay Sharon Sandoval. Walang ibang plus one Iyan except his girlfriend. But now, ang plus one ny

Adrian's POV Two weeks had passed after Sharon recovered from a comatose state. Surprisingly, she remembered me and everyone else with no difficulty. Kadalasan kasi kapag naging comatose ang isang tao ng mahabang panahon like three years and half, hindi ito basta basta makabalik sa normal. It's unlikely that the patient would return to normal after such a long period of comatose. Maaring nahirapan pa ang pasyente na maalala ang mga tao sa kaniyang paligid. Maging ang atensyon nila ay mahirap din kilalanin at nahirapan silang mag process ng information. Mahirap din para sa kanila ang agad na makagalaw. There will be loss of coordination. In short, limitado pa rin ang galaw ng pasyente dahil maninibago pa sila sa mahabang coma na dinanas. At mahirap silang pakisamahan dahil sa mood swings ng pasyente, matagal silang natutulog kaya ang kanilang mental coordination ay hindi stable. Naging stagnant ang kanilang communication skills at maaring makaapekto sa kanilang ugali a