All Chapters of And Then I Kissed Him: Chapter 51 - Chapter 60

"Mas lalo kang mahihirapan kapag patagalin mo pa ang pagpasiya." Bob was leaning on the sofa. He studied Adrian's back, nakatayo ang kaibigang doktor sa glass wall, doon nakatingin sa ground floor ng bar. Randy was sitting beside Bob. "Well, kung ikaw naman sa kalagayan niya, mahihirapan ka ring magdesisyon." crossing his legs, Randy spreads his arms on the sofa.Adrian drank his vodka before he turned around facing his friends. Lumapit siya sa single-seater sofa at umupo sa harapan ng dalawang kaibigang doktor. Huminga siya ng malalim habang nilapag sa coffee table ang wine glass."Is it really hard?"Bob asked. "I thought you fell out of love for Sharon?" "I did.." Adrian slumped on the sofa. "And you fell in love with Cassandra, your wife?" Randy said. "I do..' tumango si Adrian. "Kung ganon pare," Randy refills their glasses. " Aminin mo na ang totoo kay Sharon. Sabihin mo sa kaniya that you fell out of love. Siguro naman maintindihan niya iyon, three years and half

Naiwan sa loob ng opisina ng CEO si Cassandra dahil may dinner business na pupuntahan si Adrian. Nagpaalam ito sa kaniya at sinabihan siya ng asawa na mauna na itong umuwi sa mansion. Lately, sunod-sunod ang mga business meeting ni Adrian na hindi siya kasama. Dati naman isinasama siya ni Adrian bilang kaniyang personal assistant. She brushes the uneasy feeling inside of her. Baka hindi na kailangan ng isang assistant ang sumama pa sa pagkakataong kagaya ngayon. Nagmamadali na inayos ni Cassandra ang mga mahalagang file na gagamitin para sa conference meeting kinabukasan. Mag-isa siyang lalabas ng kumpanya dahil sina Susie at Gladys ay parehong may travel order.Nang masoli na niya sa drawer ang mga files ay kinuha na niya ang kaniyang bag at naghanda na sa paglabas ng biglang bumukas ang pinto ng opisina at pumasok sina Amelia at Leila. Masama kaagad ang kutob ni Cassandra lalo na ng maispatan nito ang ngisi ng dalawang babae. "I'm sorry, but it was past office time, I can

Third Person's POV "What should I do?" maluha-luha kong tanong kina Amelia at Leila. "Sinabi ng huwag kang umiyak dahil hindi ka naman matulungan ng mga luha mo." Lelia said. "Tama si Leila, Sharon- dalawang bagay ang pwede mong gawin. Pwede mong idaan sa santong paspasan o kaya naman ay santong dasalan." Makahulugan na ngumiti si Amelia. "Anong ibig mong sabihin?" Sharon asked. "I mean, you have all the right na bawiin mo si Adrian kay Cassandra dahil ikaw ang girlfriend. Gaya nga ng sabi namin sa iyo, si Cassandra ay nagtatrabaho sa kumpanya nina Adrian bilang kaniyang personal assistant. So, imagine how close that tramp to your boyfriend is. Another thing, nakatira siya sa mansion ng mga Razon." Mapait na balita ni Amelia. I don't understand. Kung dahil sa one night stand nina Adrian at Cassandra kaya ito nagkaroon ng lugar sa kumpanya, why should Adrian let her stay at the mansion kung one night stand lang ang ugnayan nilang dalawa. It doesn't make sense. It was troub

Cassandra's POV "Cassandra.!" "Hey, ouch !aray!" "I'm sorry, I--" Nang makita ako ni Adrian na pumasok sa office ay dagli siyang tumayo kaya nahulog sa kaniyang kandungan ang babaeng walang duda na si Sharon Sandoval. Mabilis din siyang nahawakan ni Adrian sa beywang. "Oh my goodness, it hurts so much mahal--bakit ka naman biglang tumayo." The woman was over dramatic, when I glanced at Adrian, nakita ko ang pamumula ng kaniyang mukha. And when I look into his eyes, he seems apologetic. "Cassandra--" Adrian called me. "I--"Adrian pushed the woman away from him. Dahil hindi pinansin ni Adrian ang babae, tumayo na lamang ito ng tuwid at humarap sa akin. Nagulat ako ng ngumiti siya sa akin. "Hi, I'm Sharon Sandoval, Dr. Adrian's girlfriend. May kailangan ka ba sa CEO?" she asked innocently. "It's almost dark, it's past office hours already, Cassandra? Iyon ba ang pangalan mo?" Hindi napawi ang ngiti niya sa akin. "Hindi ba mahal, Cassandra ang tawag mo sa kaniya?" humawak

AdrianI need to teach this little minx a lesson. Ito na ang panahon para linawin namin ang lahat. Kung hind ko man sinasabi sa kaniya ang tungkol kay Sharon, iyon ay dahil hindi madali para sa akin ang magpasiya lalo na at nakasalalay ang reputasyon ng pamilya namin. She needed to understand and see my point. Hindi ko sinasabi na wala akong pagkukulang, mayroon din akong pagkukulang at humingi na ako ng tawad. It pisses me off that I'm worried about her, that I'm worried that I hurt her feelings when she saw me today with Sharon straddling in my lap, tapos sasabihin lamang niya na okay lang, I don't have to explain. Parang pinapalabas niya na she doesn't care and yet, it's amusing to see her struggling to control her tears. I followed her onto the bedroom, ang silid niya bago ko pa man siya dinala sa aking silid mismo. "It's time for us to talk about, to settle the elephant in the room." Nakita ko ang pagbabago ng kaniyang facial expression.Good. Mukha siyang kina