ตอนที่ 4 กลัวใจตัวเองเขาเพียงบดสะโพกเข้าหาเธอในจังหวะเชื่องช้า เนิบนาบ และหนักแน่น จนร่างเธอสั่นระริกไปทั้งตัว“อึดอัดเหรอ” เขากระซิบเสียงต่ำ ใกล้จนปลายจมูกแตะใบหูเธอเบา ๆ“ก็เธอไม่พูดนี่ลลิน… แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธออยากได้มันแค่ไหน”เธอกัดริมฝีปากแน่น กลั้นเสียงครางที่แทบจะหลุดออกมา มืออีกข้างเอื้อมไปดันอกเขาเหมือนจะผลัก...แต่ปลายนิ้วกลับสั่นและเกร็งจนหมดแรงเขายิ้ม มุมปากยกขึ้นช้า ๆ อย่างผู้ควบคุมเกม“เด็กดี… ถ้ายังไม่พูด ฉันก็จะปล่อยให้เธอเปียกอยู่แบบนี้จนหมดวัน”เสียงเขาต่ำจนแทบไม่ใช่เสียงพูด แต่เป็นคำสั่งที่ฝังลึกลงไปในใจเธอลลินแทบหายใจไม่ออก ความร้อนในช่องท้องเหมือนจะปะทุ เธออยากให้เขา “ทำ” แต่ก็ยังไม่กล้าพูดตรง ๆเขารู้… และยิ่ง สนุกกับการทรมานเธอด้วยการรอคอยปลายนิ้วเขากรีดลากผ่านกลางเนินเนื้อที่ฉ่ำแฉะ เสียงเปียกชื้นดังขึ้นเบา ๆ ทำให้หน้าเธอแดงซ่านจนถึงหู“ไม่พูดงั้นฉันจะหยุดแล้วนะ”เขาขยับตัวถอยออกแต่ทันทีที่ปลายสะโพกเขาเลื่อนห่าง ลลินก็ร้องออกมาเสียงแผ่ว“...อย่า...”เสียงเธอสั่นจนแทบฟังไม่ได้ศัพท์กรกันต์หยุดนิ่ง หันกลับมามองเธอรอยยิ้มบนใบหน้าเขาคือสิ่งที่บอกว่าตอนน
Terakhir Diperbarui : 2025-06-14 Baca selengkapnya