All Chapters of รวมเรื่องสั้นสุดสยิว SS2 (NC25+): Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 5 เธอจะไม่มีวันเป็นของใครเช้าวันนี้ลลินยิ้มได้เป็นครั้งแรกในรอบหลายสัปดาห์รุ่นพี่จากอีกแผนกชื่อ “ภัทร์” เดินเข้ามาทัก ประสานงานกับเธอตลอดทั้งวัน ด้วยท่าทีสุภาพใจดี และต่างจากเขาโดยสิ้นเชิงเธอหัวเราะกับคำพูดตลก ๆ ของภัทร์โดยไม่ได้คิดอะไรเลย แต่เธอไม่รู้ว่าอีกคนหนึ่ง เห็นทุกอย่างกรกันต์ยืนกอดอกอยู่ตรงมุมกระจกของห้องผู้บริหาร สายตาคมจับจ้องใบหน้าของเธอผ่านบานกระจกที่มองลงไปยังแผนกฝ่ายด้านล่างเขาเห็นรอยยิ้มของเธอ เห็นแววตาที่สดใส แบบที่เขาไม่เคยได้เห็นเห็นมือของภัทร์ที่เผลอวางลงบนหลังมือเธอ และเห็นเธอไม่ได้ปัดออก“หึ...” เขาหัวเราะในลำคอหลังเลิกงานพนักงานกลับบ้านกันหมด ลลินโดนเรียกเข้าห้องผู้บริหารทันทีที่ประตูปิด เธอก็เจอแววตาที่ไม่เหมือนเดิมกรกันต์เดินเข้ามาใกล้ ไม่พูด ไม่ถาม แต่แววตาสังหารส่งมาราวกับเพชฌฆาตมองนักโทษประหาร จนเธอรู้สึกขาสั่น“มีอะไรคะ” เธอถามเสียงแผ่ว พยายามคุมสีหน้าเขาไม่ตอบ แค่ก้าวเข้ามาใกล้จนเธอต้องถอยหลังชนโต๊ะ“ยิ้มใหญ่เลยนะ กับผู้ชายคนนั้น”เสียงเขาต่ำ ลึกและแฝงด้วยความไม่พอใจ“คุณกรหมายถึงภัทร หนูแค่คุยงานเฉย ๆ ค่ะ” สีหน้าเขากระตุกเล็กน้อยก

ตอนที่ 7 ฉันไม่ยอมเสียเธอไป NC20+++เสียงหัวเราะของผู้ชายคนหนึ่งดังลอดออกมาจากหน้าห้องพักพนักงานกรกันต์ที่บังเอิญเดินผ่านหยุดเท้าเมื่อได้ยินชื่อ “ลลิน” ปะปนอยู่ในบทสนทนาเขาเดินเข้าไปอย่างไร้เสียง แล้วหยุดมองลลินนั่งอยู่ที่โซฟาในมุมพักผ่อนของบริษัท ข้างเธอคือชายหนุ่มคนหนึ่งพนักงานจากฝ่ายไอทีที่เพิ่งเข้ามาทำงาน“กินข้าวเย็นด้วยกันนะลลิน” เสียงของชายคนนั้นฟังดูแนบเนียนแต่แฝงความหมายบางอย่าง“ได้สิ ร้านไหนดี ไม่เอาชาบูนะคะ ช่วงนี้น้ำหนักขึ้น” ลลินหัวเราะเบา ๆกรกันต์รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างบีบแน่นในอก เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ไม่เคยคิดเลยว่าแค่เห็นเธอหัวเราะให้คนอื่น จะรู้สึก "หึง" ได้ขนาดนี้เขาเดินกลับไปที่ห้องอย่างกระฟัดกระเฟียด ไม่พูดไม่จา จนเลขาเงยหน้ามองอย่างตกใจเย็นนั้น ที่ลานจอดรถลลินเดินออกมาเจอกับชายหนุ่มคนเดิมที่รออยู่ กรกันต์ที่เฝ้าดูอยู่ในรถ ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขาก้าวลงจากรถแรง ๆ เดินตรงไปหาเธอทันที“จะไปไหนลลิน” เขาถามเสียงเย็นลลินชะงัก แต่ตอบกลับด้วยสายตาท้าทาย“ไปกินข้าวเย็นค่ะ ตอนนี้เลิกงานแล้วคุณกรกันต์มีอะไรหรือเปล่าคะ”ชายหนุ่มข้าง ๆ ขยับตัวอย่างเก้ ๆ

ตอนที่ 1 ปลอบใจ พุดตานสาวสวยวัยแรกแย้ม เธอพบรักกับชนะพลรุ่นพี่ปีสี่ที่รูปหล่อบ้านรวย และยังดูชอบธอมาก ๆ ทั้งสองคบหากันได้ไม่กี่เดือนเธอก็พลาดท้องขึ้นมา ทำให้ต้องหยุดเรียนกลางคัน พุดตานจึงจำเป็นต้องย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ของเขา เพื่ออุ้มท้องและคลอดลูก“นี้ป๊าพี่ ชื่อหัสวีร์” “สวัสดีค่ะคุณพ่อ” พุดตานยกมือไหว้อย่างนอบน้อม มองชายตรงหน้า เธอจำได้ว่าชนะพลเคยเล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับครอบครัว แม่ของเขาเสียไปเกือบสิบปีแล้ว ส่วนพ่อก็ไม่ได้แต่งงานใหม่แต่ท่านก็ควงผู้หญิงไม่ซ่ำหน้าตอนนั่นเธอนึกสงสัยอยู่ในใจอายุก็เยอะทำไมยังมีผู้หญิงมาติดพันธ์มากมายอาจเป็นเพราะเงินก็ได้ และวันนี้เธอก็พึงจะเข้าใจท่านอายุเกือบจะห้าสิบแล้ว แต่ยังคงความหล่อสมาร์ทออกแนวแด๊ดดี้ดูอบอุ่น ที่สาว ๆ เห็นเป็นต้องหลงใหล ตอนแรกว่าชนะพลหน้าตาดีแล้วพ่อของเขานั้นหล่อกว่าหลายเท่า“เรียกว่าป๊า เหมือนตาพลก็ได้” เสียงทุ้มเอ่ยบอก แล้วมองเธอด้วยสายตาที่อบอุ่น “ค่ะป๊า…” พุดตานก้มหน้าลง เธอไม่กล้าสบตากับเขา สายตาอบอุ่นที่มองเธอมันทำเอาหญิงสาวเหมือนจะหลอมละลายทันทีทันใด หลังจากย้ายเข้ามาอยู่ที่นี้ ชนะพลก็เปลี่ยนไป ไม่สนใจใยดีเธออีกเ

ตอนที่ 3“อ๊ะ ป๊าหยุดทำไมคะ” คิ้วเรียวขมวด เธอรู้สึกเหมือนถูกขัดจังหวะ“ใจเย็น ป๊าจะจัดให้หนูตานถึงใจแน่ ๆ ”รางเล็กของเธอถูกจับให้พลิกคว้ำ มือหนาดึงรั้งสะโพกของเธอขึ้นจนก้นโก้งโค้ง จากนั้นจึงได้เสียบท่อนเนื้อใหญ่เข้าไปจนลึกสุดลำโคน“อ่า ลึกมาก ซี้ด ”“เป็นไงหนูตานชอบท่านี้ไหม”ตับๆ ตับ ๆตับ ๆ“ชอบ ซี้ดด ชอบที่สุดเลย” ใบหน้าสวยเอี่ยวตัวหันมามองพ่อผัวหุ่นล่ำที่กำลังรัวท่อนเนื้อใส่เธออย่างมัวเมา“ซี้ด ซี๊ดดด เสียว เสียวจังเลย”“ป๊าเอามันถึงใจหนูตาน มากกว่าตาพลไหม”“ซี้ดด มันค่ะ ป๊าเอามันกว่าพล อ๊ะ..”“ต่อไปนี้ก็ลืมมันไม่ซะ ป๊าจะทำหน้าที่ผัวแทนมันเองดีไหม”“อ่า ดีค่ะ อืมมม” พุดตานสติหลุดไปแล้ว เขาพูดอะไรเธอก็คล้อยตามไม่มีขัด ความเร่าร้อนของพ่อผัวทำให้เธอเคลิบเคลิ้มกลืนกินสติของเธอ“ซี้ดดด แน่นอะไรแบบนี้ ป๊าจะแตกแล้ว” หัสวีร์รัวท่อนเนื้อถี่ระรัว รูรักของเธอกำลังบีบให้เขาน้ำแตก หญิงสาวเองก็รู้สึกร่างกายวูบวาบและกำลังจะเสร็จ“หนูตาน อ๊ากก”“ป๊า .....อึก ๆ”เมื่อจุดเสียวของทั้งสองถูกกระตุ้นอย่างรุนแรง ร่างใหญ่กดท่อนเนื้อเข้าไปจนลึกสุด ตัวของทั้งสองกระตุกของเหลวสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยใ

ตอนที่ 5“ทำไมป๊าถึงห้าม..หรือว่าป๊า..อย่าบอกนะว่าป๊าก็ชอบพุดตาน” ชนะพลคิ้วขมวด รู้สึกคาดไม่ถึง“นั้นมันเมียผมนะป๊า”“แต่ตอนนี้ไม่ใช่ แกก็บอกอยู่ว่าแกไม่ได้รักหนูตานตั้งแต่แรก ในเมื่อแกไม่เคยรักไม่ดูแลไม่เคยทำหน้าที่สามี ฉันก็จะทำหน้าที่นี้แทนเอง” หัสวีร์เริ่มเสียงแข็ง“แต่..ป๊า” ชนะพลยังคงรู้สึกสับสนนี่มันอะไรกันแล้วต่อไปคนที่เคยเป็นเมียต้งกลายมาเป็นแม่เลี้ยงอย่างนั้นหรือ“ไม่มีแต่ฉันไม่ได้ขอร้องแก ฉันสั่ง แกก็ใช้ชีวิตของแกไปเรายังคงเป็นพ่อลูกกันเหมือนเดิม”ชนะพลยังคงสับสน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ในเมื่อป๊าออกคำสั่งและตัวเขาเองก็ไม่ได้รักเธออยู่แล้ว และไม่เคยทำหน้าที่ที่สมควรทำอย่างที่หัสวีร์กล่าว การปล่อยเธอไปมันก็คงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด...“ป๊าจะไปไหนคะ” หญิงสาวเอ่ยถาม เมื่อจู่ ๆ หัสวีร์ก็สั่งให้คนเก็บของของเธอทั้งหมดแล้วพาเธอขับรถออกไปไหนก็ไม่รู้“ถึงแล้วเดี๋ยวป๊าจะบอก” ร่างใหญ่เอ่ยบอกเธอแค่นั้นจนกระทั่งเขามาจอดรถหน้าบ้านหลังใหญ่และพาเธอเดินเข้ามาในบ้านหลังนั้น“ป๊าซื้อบ้านหลังนี้ให้หนูตานกับมาวิน” เขาเอ่ยแล้วส่งเอกสารให้เธอ“ป๊า...ทำไมถึง”“ป๊าคุยกับชนะพลเราของของเราแล้ว ต่อไปชนะพลจ