แล้วสุดท้ายผมก็ต้องมา มายืนอยู่ที่ขบวนขันหมากของไอ้กราฟที่จังหวัดสุพรรณบุรี แถมยังพ่วงตำแหน่งให้ผมเป็นคนถือร่มให้เจ้าบ่าวอีก นี่ก็กำลังรอฤกษ์แห่ขันหมากกันอยู่ครับ“ไอ้ฟรังซ์มึงถือแทนกูหน่อย” ผมยื่นให้ฟรังซ์ที่ยืนข้างไอ้กราฟ มันมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเดินหล่อถือแค่พานขันหมาก แต่ผมเป็นน้องชายทำไมต้องมาเป็นเบ้กางร่มให้เจ้าบ่าวด้วยวะ“ไม่เอากูไม่ใช่เบ้เหมือนมึง” ไอ้ฟรังซ์ส่ายหน้าปฏิเสธทันที“มึงจะบ่นทำหน้าหงิกหน้างอทำส้นตีนอะไรไอ้ชาวเกาะชาวดอย ถือ ๆ ไปเหอะ” หึ! ก็มึงยืนสบายให้กูถือร่มให้ไงไอ้เหี้ยมึงเลยพูดง่าย“ร่มที่ให้กูถือโคตรพ่อโคตรแม่ใหญ่ ขบวนขันหมากก็โคตรพ่อโคตรแม่ยาว เดินจนไข่เหนียวมึงจะได้แต่งเมียไหมวันนี้”“โธ่ไอ้เหี้ยไปอยู่เกาะอยู่ดอยสามปีไม่ปี้หญิงแต่ไปฝึกฝีปากเหรอวะ” ไอ้กราฟทำหน้าขยาดใส่ผมแล้วก็เดินไปใกล้แม่ ซึ่งก็เป็นอันรู้กันว่ามันต้องการให้ผมหยุดด่าว่ามัน“มึงเจอเขายัง” อยู่ ๆ ไอ้ฟรังซ์ก็ถามผมขึ้น ผมเลยปลายตาไปมองมันนิดหน่อย“ใคร?”“หึ! อย่าแกล้งทำเป็นไม่รู้”“แฟนเก่ามึงน่ะเหรอ?”“ไอ้กันต์” พอผมถามน้ำเสียงเยาะเย้ยไอ้ฟรังซ์ก็หันมามองเอาเรื่อง“หรือยังเป็นแฟนอยู่ กูตกข่าวเหรอวะ?
Terakhir Diperbarui : 2025-06-03
Masuk
