All Chapters of A night with the Ruthless Mr. Andreev: Chapter 41 - Chapter 50

SHE’S SPEECHLESS.After that conversation they had, agad na umalis si Cydine na hindi man lang siya nililingong muli. Kumunot ang kanyang noo.Is it just her or did his ears turned red?Baka naman namamalik-mata lang siya?Binitiwan na niya ang neckline ng suot na damit at humugot ng malalim na hininga. Nilibot niya na lang ang tingin sa buong paligid at pansing sobrang dull ng paligid. Kakaunti lang ang mga gamit na animo’y mahilig sa minimalist ang binata.Malaki ang bahay, but not that big. Enough lang para sa apat na miyembro ng pamilya. Nilapitan niya ang isang counter na napupuno ng mga picture frames. Isa-isa niyang tinignan ang mga ‘yon at nakitang puro litrato lang ito ng mga bansa.No pictures of him. What a weird guy.“Miss Delancy?”Wala sa sarili niyang nilingon ang may-ari ng tinig na ‘yon at nakita ang isang ginang. Mukhang na sa mid-fifties na ito. Mayroon itong ngiti sa labi at mapapansin sa kanyang aura na friendly ito. Lumapit ito sa kanya.“Are you Miss Delancy?” ta

HER PHONE KEPT RINGING ngunit hindi niya ito sinasagot. She’s focused. Kung may iba pang term bukod sa focus, hindi na niya alam kung ano. Right now, she wanted this to get done as soon as possible.She already spent more than two weeks. Contacting different agencies, different companies that will provide them the materials and the people who are going to build this project, and lastly, allocating the budget. Hindi niya naman plano ito. Wala rin siyang pakialam kung mapapatayo ito o hindi. Ngunit ito ang inatas ni Cydine sa kanya.“Food delivery!”Saka pa lamang siya nag-angat ng tingin. Hinubad niya ang suot niyang anti-radiation glasses sa mesa at humugot ng malalim na hininga. Napahilot siya sa kanyang sintido at sinagot ang delivery rider.“Come in!” she chanted.Agad namang nagbukas ng pinto ang delivery rider at maingat na nilapag ang pagkain sa mesa. Hindi siya ang umu-order ng pagkain. It’s still Cydine. Hindi niya alam kung caring lang ba ito o sadyang ito lang ang paraang ala

SHE ROLLED THE windows open. Hindi siya mapakali. It’s been weeks since she was ignoring her father, at mukhang in-game naman ang kanyang daddy sa kanyang laro. Hindi niya tuloy alam kung paano niya pagagalawin ang kanyang plano.How is he going to make this work if her father is being distant to her?She opened the sunroof and increased her speed. Sobrang bilis ng kanyang pagpapatakbo at parang mabubuwag na ang kanyang buhok mula sa pagkakatali. Hindi masyadong traffic dahil alas dyes na ng gabi. Five sana ang kanilang out ngunit nagwala pa si Pauline sa kanyang office at nagkaroon pa ng meeting.The road is almost empty. At ‘yon ang gusto niya. Mas lalong bumilis ang takbo ng kanyang sasakyan. Sa sobrang bilis ay agad din siyang nakarating sa bahay ng kanyag mommy. She pulled inside the garage and stepped out of the car.Sobrang tahimik ng bahay. Mukhang tulog na ang mga bata. Speaking of the kids, na-miss niyang bigla ang mga ito. Paano ba naman kasi, kahit sa bahay ay hindi niya p

“WHY DID YOU hand her such important file, Cyd?”Yan ang bungad na tanong sa kanya ng kanyang kaibigan pagpasok niya pa lang ng VIP room nila rito sa club. Hindi siya umimik. Diretso siyang umupo sa single couch at nagsalin ng alak sa kanyang baso.He’s not in the mood to talk right now. Hindi niya alam kung ano na naman ang problemang hinahanap ang kanyang company roon sa Abu Dhabi. He just sent his butler to settle everything there.“Walang alam si Delancy kung paano tumatakbo ang kompanya,” wika nito.“Don’t you trust your own daughter?” Binalingan niya ito ng tingin matapos itong tanungin. “You asked me to mentor her and now you’re asking why I handed her that?”“Your role is only to mentor her,” wika nito. “Hindi ang pakialaman ang nalalapit na launching ng project ng kompanya.”Minsan ay gusto na rin niyang sapakin ito, e. Ngunit pinipigilan niya lang ang sarili dahil hindi pa dumarating ang oras an tinotopak siya. And when time comes na mapupuno na siya rito, hindi lang kamao an

AISLE SEAT ang kanyang pwesto. At kung nagkataon nga naman, wala pa siyang katabi. Everyone is side-eyeing her, maybe thinking her connection made it possible for her to fly without anyone sitting beside her.Sinuot niya ang kanyang dalang headphones at pinikit ang kanyang mga mata. Wala siyang balak umusog palapit sa window’s seat dahil baka may biglang sumakay at maupo roon. Saka na siya lilipat kung nakalipad na ang eroplano.After the confirmation a while ago, alam na niyang wala na siyang pag-asa. Dahil ni minsan daw ay hindi uma-attend si Cydine ng team building. Okay lang din naman. At least wala siyang ibang poproblemahin kundi mga team activities na gagawin sa team building.This is the very first time na sumali siya sa mga ganito. Hindi kasi siya sumasali sa team building activity ng kanilang company noon sa Sicily. She’d rather stay home and play with her babies than join any company events. And besides, nagsawa na rin siyang makipag-socialize sa mga tao. Kaya’t ito ang una