Lahat ng Kabanata ng จากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ: Kabanata 101 - Kabanata 110

จือเฉินที่เห็นภาพนั้นตกใจเป็นอย่างมากรีบยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาปิดตาไว้ แต่ยังเว้นช่องว่างระหว่างนิ้วไว้ถ้ำมอง"ข้าได้มาแล้ว"นางพูดขึ้นอย่างผู้ชนะเปิดตำราเล่มนั้นอ่าน เหวินไห่พยายามจะแย่งคืนแต่ก็ไม่ทัน ครั้นจะดันตัวนางออกไปโดยใช้แรงกำลังก็เกรงว่านางจะเจ็บตัวเพราะเขา เขาจึงยอมให้นางนั่งทับกลางลำตัวเขาไ

"...ข้าต้องตรวจอีก""พอดีเลย ข้านอนไม่หลับเช่นนั้นข้าไปเป็นเพื่อนท่านก็แล้วกัน ดีหรือไม่""...เอ่อ""ไม่ต้องเกรงใจ ไม่ต้องเกรงใจ"ลู่จิวบอกพลางใช้ฝ่ามือตบกลางหลังเขาเบา ๆ ทำเหมือนมิตรสหายผู้หนึ่ง จือเฉินสะดุ้งน้อย ๆ เพราะตั้งแต่อายุย่างเข้าวัยบุรุษเพศก็ไม่เคยมีสตรีใดกล้าแตะต้องตัวเขา การที่ลู่จิวเข้

"เหลวไหล""ข้าไม่ได้พูดเหลวไหลเจ้าค่ะ ลูกเหวินไห่เคยสั่งโบยแม่บ้านโจวเพราะแม่นางเจียอีมาแล้วเจ้าค่ะ"ฮูหยินใหญ่ไม่เคยทราบเรื่องนี้มาก่อนพอได้ฟังก็พูดไม่ออก ในเรือนนี้หากบ่าวรับใช้ไม่ทำผิดร้ายแรงก็จะเลือกลงโทษด้วยวิธีการอื่นให้หลาบจำ นางหันไปหาแม่บ้านโจวก่อนจะถามไถ่อย่างใคร่รู้"ฮูหยินรองพูดจริงหร

"นั่งฟังก่อนเถิดแม่รอง เรื่องยังไม่กระจ่าง ข้าไม่มีเจตนากดดันให้แม่รองอยู่ต่อแต่ที่ทำก็เพื่อผลประโยชน์ของแม่รองทั้งสิ้น..ของหายจำเป็นจะต้องได้คืนไม่ใช่หรือ ข้าเชื่อว่าอีกไม่นานแม่รองก็จะได้กำไลคืนแล้ว ไม่ต้องลำบากไปรื้อหาที่เรือนรองอีกรอบให้เหนื่อย""...เอ่อ"คนที่ถูกโน้มน้าวให้อยู่ต่อเริ่มอึกอักทำอ

เจียอีแย้มยิ้มอย่างใจดีบอกลู่จิวเสียงอ่อนโยนราวกับว่ากำลังพูดอยู่กับอันฉี "เพราะข้าอยากลดความขมของเปลือกมะนาวลง เวลาเอาไปหมักกับน้ำผึ้งจะได้รสชาติดียิ่งขึ้น""อ้อ อย่างนี้นี่เอง"ลู่จิวทำตามที่เจียอีบอกทุกขั้นตอนจนถูมะนาวเสร็จหมดทุกลูก เมื่อใช้เกลือถูมะนาวเสร็จแล้วเจียอีก็ฝานมะนาวออกเป็นแว่น ๆ นำน้