All Chapters of แด็ดดี้ ที่รัก: Chapter 21 - Chapter 30

ณ โรงแรมหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา ภายในห้องบอลรูมที่ตกแต่งอย่างสวยงามด้วยดอกไม้สีขาวและสีชมพูอ่อน บรรยากาศภายในงานเต็มไปด้วยความโรแมนติกและอบอุ่น แขกผู้เข้าร่วมงานเป็นครอบครัวและเพื่อนสนิทของทั้งสองฝ่าย พิธีกรสาวกล่าวเสียงสดใสต่อ “และตอนนี้ ถึงเวลาที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวของเราจะกล่าวคำปฏิญาณรักต่อกันแล้วค่ะ”กรกันต์และจรัญญายืนต่อหน้ากันที่เวที ทั้งสองคนมองตากันด้วยความรักและความสุขล้นใจ กรกันต์อยู่ในชุดเจ้าบ่าวยิ้มอ่อนโยนและจับมือจรัญญา “จีน่า วันนี้เป็นวันที่พี่กันต์มีความจีน่าไม่ว่าในเวลาที่ดีหรือร้าย” จรัญญายิ้มออกมาด้วยน้ำตาแห่งความสุข “พี่กันต์คะ จีน่าก็สัญญาว่าจะรักและเคียงข้างพี่กันต์ตลอดไป ไม่ว่าจะเจออะไรเราจะผ่านมันไปด้วยกัน จีน่าดีใจที่ได้พบพี่กันต์ และยิ่งกว่านั้น จีน่าดีใจที่ได้เป็นภรรยาของพี่กันต์ค่ะ”เสียงปรบมือดังขึ้นจากแขกในงาน ทั้งสองคนยิ้มกว้างและมองกันด้วยความรักที่ไม่ต้องการคำพูดใด ๆ อีกต่อไป พิธีกรเรียกให้ทั้งคู่จูบกัน และกรกันต์ก้มลงจูบจรัญญาอย่างอ่อนโยน ท่ามกลางเสียงปรบมือและเสียงเชียร์จากแขกที่มาร่วมงานหลังจากจูบเสร็จ ทั้งคู่ก็เดินลงจากเวทีไปตัดเค้กและฉลองกับเพ

“พี่กันต์ อ๊าาาา พี่กันต์ขา จีน่าไม่ไหวแล้ว อูยยย” เสียงจีน่าครางกระเส่า เพราะตอนนี้เธอนอนหงายอยู่บนเตียงด้วยเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน มีกรกันต์นอนคว่ำหน้าอยู่เนินกายสาวของเธอด้วยเนื้อตัวไร้ซึ่งอาภรณ์เหมือนกัน ตอนนี้ความสาวของเธอได้ถูกลิ้นร้อนๆ ของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย นิ้วยาวก็แทงเข้าแทงออกอยู่ในช่องทางรักของเธอที่ตอนนี้ปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมาจากโพรงรักให้กรกันต์ได้ดื่มกิน “จีน่า เป็นไงบ้างครับ เสียวไหม เสียวมากไหม ของจีน่ามันตอดมือพี่จนจะดึงมือออกไม่ได้แล้ว อยากให้พี่กันต์เข้าไปข้างในหนูหรือยังคะ” คนถาม ถามเสร็จไม่รอเอาคำตอบเพราะกำลังหมกมุ่นอยู่กับการดูดเลียน้ำหวานในโพรงรักที่เมียรักขับออกมา “พี่กันต์ พี่กันต์ขา เอาของพี่กันต์เข้ามาในตัวจีน่าเถอะค่ะ จีน่าอยากได้ที่ใหญ่มากกว่ามือ ขอเถอะค่ะ เอาของพี่กันต์เข้ามาในตัวจีน่านะคะ ผัวขา” จรัญญาทั้งออดทั้งอ้อนคำว่า ผัวขา ของคนที่นอนครางอยู่ทำให้กรกันต์ไม่อาจทนได้อีก เขาชอบที่จะให้จีน่าแสดงความต้องการเรื่องบนเตียงอย่างตรงไปตรงมา ชอบให้พูดหยาบคายพูดกันตรงๆ มากกว่าจะมาเขินอายกัน “เมียจ๋า ผัวก็ไม่ไหวแล้วค่ะ เดี๋ยวผั

ค่ำคืนสุดท้ายในฟลอเรนซ์ กิจจาทรพาทิชากรไปทานอาหารค่ำที่ร้านอาหารสุดโรแมนติกที่ตั้งอยู่บนเนินเขา มองเห็นวิวของเมืองฟลอเรนซ์ในยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงไฟระยิบระยับทิชากรมองบรรยากาศด้วยความประทับใจ “นี่เป็นการทานอาหารค่ำที่โรแมนติกที่สุดที่ที่รักเคยมีเลยค่ะ”กิจจาทรส่งยิ้มอบอุ่นไปให้ “คุณกิจอยากให้ทุกช่วงเวลาของที่รักกับคุณกิจเป็นช่วงเวลาที่พิเศษและโรแมนติกที่สุด”พวกเขานั่งทานอาหารใต้แสงเทียนอันนุ่มนวลและบรรยากาศเงียบสงบของร้านอาหารสุดโรแมนติก ทิชากรและกิจจาทรต่างมองตากันด้วยความรู้สึกที่อบอุ่นและลึกซึ้ง กิจจาทรมองเธออย่างประทับใจด้วยความรักที่ไม่เคยลดน้อยลง“หนูรู้ไหมที่รัก ทุกครั้งที่คุณกิจมองหนู คุณกิจรู้สึกเหมือนตกหลุมรักหนูซ้ำอีกครั้ง คุณกิจไม่เคยคิดเลยว่าความรักจะทำให้คนมีความสุขมากขนาดนี้”ทิชากรได้ยินคำพูดของกิจจาทรแล้วรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรง เธอรู้สึกว่ากิจจาทรเป็นคนที่ทำให้ชีวิตของเธอมีความหมายและเต็มไปด้วยความรัก“ที่รักก็รู้สึกเช่นกันค่ะคุณกิจ ทุกวันที่รักตื่นขึ้นมาแล้วรู้สึกขอบคุณที่มีคุณกิจอยู่เคียงข้าง ความรักของคุณกิจทำให้ที่รักรู้สึกว่าที่รักเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโ

เมื่อกลับมาถึงเมืองไทย กิจจาทรและทิชากรก็ยังคงรู้สึกสดชื่นและเต็มไปด้วยพลังจากการฮันนีมูนที่อิตาลีและข่าวดีที่ได้รับ ทั้งสองคนกลับมาทำงานตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือกิจจาทรที่ออกอาการเห่อลูกน้อยในท้องภรรยามาก หลังจากที่กิจจาทรได้รู้ว่าทิชากรกำลังตั้งครรภ์มีลูกน้อยให้แก่เขา กิจจาทรก็เริ่มแสดงอาการเห่อลูกทันทีตั้งแต่อยู่ที่อิตาลี เขาโทรไปบอกข่าวดีนี้กับจรัญญาลูกสาวของเขา เธอดีใจมากที่แด็ดดี้และเพื่อนรักของเธอมีความสุขมีครอบครัวที่สมบูรณ์ และพอกิจจาทรโทรไปบอกข่าวดีนี้กับพ่อกับคุณหญิงแม่ของทิชากรเองกับตัวเองซึ่งทุกคนต่างก็ดีใจที่จะมีเจ้าตัวน้อยมาให้เลี้ยง คนที่จะเป็นตาเป็นยายก็เห่อหลานไม่แพ้คนเป็นพ่อ ตายายทั้งสองคนถึงกับเดินทางไปยังห้างสรรพสินค้าเพื่อเลือกซื้อของใช้สำหรับหลานน้อย คุณหญิงทิพวรรณมองดูท่านกำธรสามีของตัวเองที่ดูตื่นเต้นเหมือนเด็กที่ได้ของเล่นใหม่ เขามองไปทางซ้ายทีขวาที เพื่อที่จะเลือกของที่ดีที่สุดสำหรับหลานน้อย ทั้งเสื้อผ้าเด็ก ของเล่น และอุปกรณ์ต่างๆตอนนี้ซื้อมารอไว้ตั้งแต่ก่อนที่ทั้งทิชากรและกิจจาทรจะกลับมาจากอิตาลีด้วยซ้ำ กิจจาทรเองก็ไม่เคยละเลยหน้าที่ของพ่อที่กำลังจะมีลูกอี

หลังจากที่ทิชากรเริ่มท้องแก่ใกล้คลอดกิจจาทรเลยต้องการให้คุณแม่ท้องแก่อุ้ยอ้ายได้พักอยู่บ้านแทนที่จะตามเขามาที่ทำงาน กิจจาทรมาทำงานคนเดียว “ท่านประธานรับกาแฟไหมคะ”เบญจวรรณเลขาสาวหน้าห้องถามเจ้าของบริษัท เมื่อเห็นชายหนุ่มใบหน้าหล่อที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันหาแม้กระทั่งตัวเธอเอง เบญจวรรณ เป็นสาวสวยถึงแม้อายุจะสามสิบกว่าแต่ยังคงงดงาม มีความมั่นใจและน่าสนใจ เบญวรรณเป็นคนที่มีความทะเยอทะยานและมักจะแสดงความเอาใจใส่เกินพอดีเมื่ออยู่ใกล้กิจจาทร ซึ่งทิชากรเองก็รู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลนี้ แต่เธอก็เชื่อใจสามีว่าจะจัดการกับสถานการณ์ได้อย่างเหมาะสมในช่วงแรก กิจจาทรไม่ค่อยให้ความสนใจในท่าทางของเบญจวรรณมากนัก เพราะเขามุ่งมั่นในการทำงานและห่วงใยทิชากรกับลูกที่กำลังจะเกิด แต่หลังจากนั้นไม่นานพอทิชากรไม่ค่อยได้มาที่บริษัท เบญจวรรณก็เริ่มเข้าหากิจจาทรบ่อยขึ้น ทั้งการแสดงท่าทีสนิทสนมมากเกินความจำเป็น หรือแม้แต่การพยายามให้ความช่วยเหลือในเรื่องส่วนตัว“เอ่อ ขอแค่กาแฟดำแก้วเดียวครับคุณเบญ”“ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ”ช่วงเช้าในห้องทำงานของกิจจาทร เบญจวรรณเข้ามาเสิร์ฟกาแฟพร้อมกับเสนอความช่วยเหลือหลังจากที่เห็นท่า