All Chapters of แด็ดดี้ ที่รัก: Chapter 11 - Chapter 20

หลังจากที่นราธิปเดินจากไป กิจจาทรรู้สึกถึงความโกรธที่คุกรุ่นอยู่ในใจ เขาไม่เคยรู้สึกหึงหวงใครได้มากเท่าทิชากรถึงขนาดนี้มาก่อน เพียงแค่ความคิดที่ว่าทิชากรอาจจะสนใจคนอื่นมากกว่าเขาทำให้เขาเริ่มกลัว กลัวว่าว่าตัวเองอาจจะต้องเสียเธอไป ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเธอแอบปลื้มเขาอยู่ เพียงแต่เขาคิดว่ามันไม่เหมาะมันเหมือนเด็กสาวคนหนึ่งที่แอบปลื้มคนที่ตัวเองสนใจเท่านั้นเองเขาเลยไม่ใส่ใจอะไร แต่พอมีคนที่จะมาทำให้เธอสนใจเพิ่มอีกคนนอกจากเขาแล้วนี่สิ ทำเอาเขาร้อนรนทนไม่ได้ นี่เขาต้องยอมรับแล้วใช่ไหมว่าเขาเองก็สนใจเธอหรืออาจจะรักเธอ รักเพื่อนของลูกสาวคนนี้หรือว่ามันเป็นเพียงแค่ความหวงก้างธรรมดาเขาก็ยังไม่แน่ใจ แต่ถึงอย่างไรเขาตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ยอมให้ความรู้สึกนี้กลายเป็นเพียงความเงียบอีกต่อไป แม้จะยังไม่พร้อมเปิดใจยอมรับทั้งหมด แต่เขารู้ดีว่าถ้าเขาไม่เริ่มแสดงออกให้ชัดเจน ทิชากรก็อาจจะถูกคนอื่นคว้าไปจริงๆ แล้วมันจะสายเกินไปสำหรับเขา เขาจะเป็นไอ้ขี้แพ้ทันที กิจจาทรไม่อาจทนกับความรู้สึกหึงหวงที่ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆได้ ยิ่งบางวันเห็นนราธิปโทรศัพท์มาคุยกับเธอเป็นนานสองนาน บางวันก็คอยส

คืนนั้น หลังจากใช้เวลาคิดทบทวนอยู่สักพัก กิจจาทรตัดสินใจโทรหาจีน่า ลูกสาวคนเดียวของเขา เขารู้ดีว่าต้องพูดเรื่องนี้กับเธอให้ชัดเจน เพราะเขาไม่อยากให้ลูกสาวรู้สึกผิดหวังหรือเสียใจในตัวเขา และไม่อยากให้เพื่อนรักทั้งสองอย่างจีน่าและทิชากรต้องมาบาดหมางกันเพราะเรื่องนี้ กิจจาทรชั่งใจอยู่นานในที่สุดเขาก็ตัดสินใจโทรหาลูกสาวเมื่อปลายสายรับสาย เสียงสดใสของจรัญญาดังขึ้น“สวัสดีค่ะแด็ดดี้ คิดถึงจังเลย แด็ดดี้ไปเที่ยวฝรั่งเศสเป็นไงบ้างคะ อากาศหนาวไหม”กิจจาทรยิ้มเล็กน้อยกับความสดใสของลูกสาว เขากล่าวทักทายและพูดคุยเรื่องทั่วไปก่อนจะเปลี่ยนเข้าสู่ประเด็นที่เขาเป็นกังวล“จีน่า แด็ดดี้มีเรื่องอยากจะบอก เรื่องนี้สำคัญมาก เอ่อ แด็ดดี้ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี แด็ดดี้รู้แต่ว่าเรื่องนี้ต้องบอกกับจีน่า และแด็ดดี้หวังว่าจีน่าจะเข้าใจ เรื่องราวทั้งหมดที่แด็ดดี้จะเล่าและพูดทุกอย่างให้หนูฟังและแด็ดดี้เชื่อว่าลูกโตพอที่จะเข้าใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น”จรัญญาที่ได้ยินน้ำเสียงจริงจังของผู้เป็นพ่อก็เริ่มรู้สึกเป็นห่วง“แด็ดดี้มีอะไรจะบอกกับจีน่าหรือคะ ฟังดูเครียดจัง"กิจจาทรสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพูดออกมาอย่างตรง

เมื่อกำหนดการเดินทางทำงานสิ้นสุดลง ทั้งคู่รู้สึกเสียดายที่ต้องกลับสู่ชีวิตประจำวัน แต่ในใจลึกๆ พวกเขารู้ดีว่าความสัมพันธ์นี้ได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว และพวกเขาพร้อมที่จะเผชิญกับอนาคตด้วยกัน ไม่ว่ามันจะเป็นเช่นไรเมื่อกลับถึงเมืองไทย กิจจาทรเริ่มครุ่นคิดถึงเรื่องที่เขาควรทำให้ถูกต้องตามประเพณี แม้เขาจะเป็นคนที่มั่นใจและมีอำนาจในแวดวงธุรกิจ แต่เมื่อพูดถึงเรื่องความรักและความสัมพันธ์ เขาก็ยังมีความกังวลอยู่ โดยเฉพาะเมื่อต้องเผชิญหน้ากับพ่อแม่ของทิชากร เขากลัวว่าพ่อแม่ของเธอจะไม่ยอมรับผู้ชายที่แก่กว่าเธอถึง 20 กว่าปี แถมยังเป็นพ่อของเพื่อนสนิทของลูกสาวพวกเขาด้วยแต่ถึงอย่างไรก็ตามกิจจาทรได้ตัดสินใจแน่วแน่ที่จะทำทุกอย่างให้ถูกต้องและเป็นการแสดงถึงความรับผิดชอบที่เขาได้กระทำผิดข้ามขั้นไปถึงได้เสียกันแล้ว ก่อนที่จะไปพบผู้หลักผู้ใหญ่ของทิชากร ซึ่งเขารู้ดีว่าท่านกำธรคุณพ่อของคนรักเป็นข้าราชการผู้ใหญ่ที่เป็นที่เคารพและรู้จักของบุคคลทั่วไปและคุณหญิงทิพวรรณผู้เป็นมารดาของทิชากรก็เป็นถึงตระกูลผู้ดีเก่า ดังนั้นท่านประธานหนุ่มได้เตรียมตัวอย่างรอบคอบ เขาพูดคุยและบอกให้ทิชากรได้รับรู้ถึงความกังวลของเข

เมื่อเห็นว่าทิชากรไม่หวั่นไหว โสมประภาจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปที่จรัญญา เธอคิดว่าหากทำให้ลูกสาวของเธอเข้าข้างเธอได้ กิจจาทรก็อาจจะยอมรับเธอกลับมา ความสัมพันธ์ของแม่กับลูกโดยเฉพาะแม่ที่จำเป็นต้องทิ้งลูกน้อยไปอย่างเธอ ลูกสาวที่ไม่เคยได้มีแม่อย่างจีน่าน่าจะยินดีที่จะได้อยู่ฝ่ายเดียวกับเธอผู้เป็นแม่โสมประภาแอบไปหาจรัญญาที่หน้าบริษัทโดยหวังว่าจะใช้ความเป็นแม่ที่แท้จริงมาทำให้ลูกสาวยอมรับเธอ “จีน่า ลูกแม่ จีน่าใช่ไหมลูก” โสมประภาเรียกชื่อจีน่าด้วยน้ำเสียงดีใจระคนจรัญญาที่กำลังเดินเข้ามาในบริษัทถึงกับชะงักงันเมื่ออีกคนเรียกชื่อตัวเอง พร้อมกับประเมินสถานการณ์ เธอก็เห็นหญิงวัยกลางคนแต่ตัวภูมิฐาน หน้าตาละม้ายคล้ายกับเธอมายืนอยู่ใกล้ๆเธอ“ใช่ค่ะ หนูจีน่าเอง ว่าแต่คุณเป็นใครคะ” ใบหน้าสวยของจรัญญาสงสัยทันที“เอ่อ แม่เป็นแม่ของจีน่าเองลูก หนูมีเวลาคุยกับแม่ได้ไหมคะ แม่คิดถึงหนูเหลือเกินลูก” จรัญญาพยักหน้ารับก่อนที่จะโทรออกไปหาท่านประธานบริษัทเพื่อที่จะบอกว่าเธอจะเข้างานช้า“หนูมีเวลาไม่มาก งั้นเราไปคุยกันที่ร้านกาแฟข้างบริษัทได้ไหมคะ” จรัญญาถามคนที่อยากคุยกับเธอก่อนที่เดินนำไปที่ร้านกาแฟที่เธอกับเพื

“คุณกิจขอโทษนะครับที่รักที่ทำให้หนูต้องเจ็บตัว บาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่า คุณกิจใจจะขาดอยู่แล้วทูนหัว ต่อไปคุณกิจจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกแล้ว ฟอดดด คุณกิจแทบอยากจะบ้าตายที่เห็นหนูกับจีน่าโดนมัดไว้” กิจจาทรพูดกับคนในอ้อมกอด หลังจากที่ให้การกับตำรวจเสร็จ เขาก็พาทั้งลูกสาวและภรรยาคนสวยไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลก่อนที่จะพากลับบ้านมา ตอนนี้กิจจาทรเลยได้แต่นอนกอดผู้เป็นภรรยาอยู่บนเตียง ไม่ยอมให้เธอไปไหนเลยตัวเขาก็เฝ้าแต่พูดคำว่าขอโทษ“ที่รักไม่เป็นไรค่ะคุณกิจ แค่ตอนแรกตกใจไม่นึกว่าคุณโสมเขาจะกล้าทำแบบนี้ได้ ที่รักสงสารแต่จีน่านั่นแหละค่ะ กลัวว่าจีน่าจะเสียความรู้สึกและผิดหวัง” ทิชากรบอกกับสามีก่อนที่จะรอบกำมือหนาของเขามาไว้แนบแก้ม“คุณกิจคุยกับจีน่าแล้ว จีน่าโอเคดี คงเพราะไม่ได้ผูกพันอะไรกับโสมประภาและก่อนหน้านี้จีน่าก็เคยแอบตามสืบเรื่องของโสมประภาอยู่ ก็เลยรู้ว่าโสมประภาเป็นคนอย่างไร” กิจจาทรเล่าให้ทิชากรฟังเพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องเป็นกังวลใจ“ว่าแต่หนูหายตกใจหรือยังคะ ขอคุณกิจดูหน่อยใจยังเต้นตึกตักอยู่ไหม ทำไมมันดูบวมๆ” กิจจาทรพูดเสียงกรุ้มกริ่มพร้อมทำหน้าหื่นใส่คนเป็นภรรยา ก่อนที่จะพลิก