Semua Bab เสน่หาเลขาของมาเฟีย: Bab 21 - Bab 30

วันต่อมาณิชานั่งจิบชาอยู่ตรงโต๊ะหรูภายในเรือนกระจกที่เธอโปรดปรานเป็นพิเศษ สาวแก่ชอบมานั่งชมนกชมไม้คนเดียวโดยที่เธอจะไม่ให้คนรับใช้ตามเข้ามาด้วยเลยสักครั้ง เธอต้องการความเป็นส่วนตัวและความสงบสาวแก่ใบหน้าเลื่อนลอยนั่งนิ่งมองไปเบื้องหน้าอย่างใช้ความคิด ทุกๆ ครั้งเธอผ่านมันมาได้เพราะน่านฟ้าไม่ได้เอาเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์แบบครั้งนี้ เธอจึงแกล้งปิดหูปิดตาไปได้ แต่ครั้งนี้เธอรู้สึกอึดอัดและลำบากใจเอามากๆในระหว่างที่ณิชากำลังครุ่นคิดอยู่นั่นเอง ประตูเรือนกระจกก็ค่อยๆ เปิดออกมาพร้อมกับร่างบางของหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างถือวิสาสะ ณิชาจึงหันกลับไปมองทันที“เข้ามาทำไม” ณิชาเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตร“น้องก็แค่เข้ามาพูดคุยตามประสาของคนที่มีสามีคนเดียวกันก็แค่นั้นเองค่ะ” ธิดาตอบกลับด้วยท่าทางจีบปากจีบคอ“วันนั้น…ทำไมเธอต้องทำแบบนั้นด้วย” สาวแก่มั่นใจว่าครั้งที่แล้วไม่ได้เป็นอุบัติเหตุแน่นอน เจ้าหล่อนตั้งใจจะทำให้ตัวเองเจ็บตัวเพื่อให้สามีมาต่อว่าเธอ“น้องยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะคุณพี่” สาวรุ่นลูกก้าวเดินมาใกล้ณิชาที่นั่งจิบชาอยู่ “ตอนนี้เธออยู่กับฉันแค่สองคน ไม่ต้องมาทำใสซื่อหรอก” ณิช

วันต่อมาจอมใจสวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนขายาวสีเข้มก้าวเดินเข้ามาภายในบ้านเช่าพร้อมกับจารวี ซึ่งพวกเธอก็เจอกับสุทินที่นอนแผ่หลาอยู่ตรงโซฟาเก่าๆ กลางบ้าน สุทินค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นมานั่งหลังจากที่เขาได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาภายในบ้าน“มาแล้วเหรออีนังตัวดี! กลับมาแล้วก็ดีไปทำอะไรให้กูกินสิ หิวจะตายอยู่แล้ว” ชายแก่พูดขึ้นมา เขามีท่าทางโอนเอนเหมือนยังไม่สร่างเมาสักเท่าไหร่“พี่ทิน ฉันมีเรื่องจะคุยกับพี่” จารวีหยุดอยู่กลางบ้านพลางพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น“อะไร!” สุทินตอบกลับเสียงดังลั่นพลางลุกเดินมาใกล้จารวี ทำให้จอมใจดึงตัวมารดาถอยหลังหนีมา“ต่อไปนี้ฉันจะไม่ทนกับพี่อีกแล้ว” จารวีเอ่ยต่อ“มึงพูดอะไรของมึง”“เราเลิกกันเถอะพี่ ต่อไปนี้ฉันจะไม่ให้พี่อยู่บ้านนี้อีกแล้ว”“พูดอะไรของมึง แล้วกูจะไปอยู่ที่ไหน” สุทินก้าวเดินมาใกล้จารวีมากยิ่งขึ้น จอมใจที่ยืนดูสถานการณ์อยู่ข้างมารดาก็พยายามจะดึงมารดาถอยล้นมาข้างหลัง ไม่ให้เข้าใกล้สุทินมากจนเกินไป“มันเรื่องของพี่ ที่ผ่านมาพี่เอาแต่กินเหล้าเมามาทุกวัน งานการก็ไม่ทำฉันทนไม่ไหวแล้ว”“อีจ๋า!! กูผัวของมึงนะ” สุทินเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ“ผัวที่ทำร้ายทั้งร

ชายหนุ่มฉกจูบลงมาอีกครั้งพร้อมกับนิ้วแกร่งสะกิดยอดจุกสีสวยจนร่างอวบอิ่มสะดุ้งโหยง นักรบทิ้งน้ำหนักตัวทาบทับลงมาบนร่างเล็ก ลิ้นของทั้งสองคนเกี่ยวพันระรัวจนร่างกายพวกเขาเริ่มร้อนระอุ มือหนาบีบเคล้นอกอวบอิ่มอย่างเมามัน ก่อนที่เขาจะเลื่อนต่ำลงมาลูบไล้สีข้างร่างเล็ก มือแกร่งปลดกระดุมกางเกงของหญิงสาวออก เขาล้วงเข้าไปใต้กางเกงยีนขายาวสีเข้มและเคลื่อนต่ำลงมาหยุดอยู่ตรงกลางกายสาวนักรบใช้ปลายนิ้วแหวกกลีบกุหลาบสีสวยแยกออกจากกัน จากนั้นชายหนุ่มก็ใช้ปลายนิ้วร้ายลูบวนติ่งสวาทนุ่มนิ่มอย่างแผ่วเบา ร่างบางลอบกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเมื่อโดนปลุกเร้าอารมณ์จากชายหนุ่มผู้ช่ำชองริมฝีปากหนาผละออกจากเรียวปากเล็กอย่างอ้อยอิ่ง จากนั้นใบหน้าหล่อเข้มก็เคลื่อนไปซุกไซ้ซอกคอขาวเนียน ชายหนุ่มฝังใบหน้าลงกับลำคอระหงพลางสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ จากร่างเล็ก นิ้วแกร่งค่อยๆ แทรกเข้าไปภายในรูเล็กที่เริ่มจะเปียกชื้นจากน้ำหวานสีใส ชายหนุ่มสอดนิ้วเข้าไปเพียงนิ้วเดียวก็รู้สึกถึงความคับแน่นเปียกลื่นภายในกายสาว“อืออ” เสียงหวานครางต่ำในลำคอเมื่อโดนรุกล้ำเข้ามาร่างอวบอิ่มบิดเร้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน เมื่อชายหนุ่มเร่งจังหวะขยับนิ้วเข

ด้านจอมใจร่างอรชรของจอมใจสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวรัดรูปกับกระโปรงทรงเอสั้นนั่งอยู่บนรถหรูคันสีดำเงา โดยมีนักรบที่อยู่ในชุดสูทสีเทาเข้มนั่งอยู่ข้างๆ และภูผาอยู่เบาะหน้าฝั่งคนขับทำหน้าที่เป็นคนขับให้เหมือนอย่างเช่นทุกครั้ง นักรบพาจอมใจไปทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารสุดหรูหราบนตึกสูงจนเสร็จเรียบร้อย ชายหนุ่มก็พาหญิงสาวตรงมายังโรงแรมที่มีเพนท์เฮาส์ของเขาอยู่ชั้นบนสุดทันที“มาที่นี่ทำไมคะ” เสียงหวานของจอมใจเอ่ยถามเมื่อรถคันหรูสีดำเงาจอดสนิทลงตรงลานจอดรถวีไอพี“มาดูคอนโดให้เธอกับแม่ไง” ชายหนุ่มตอบกลับพลางกระชับเสื้อสูทให้เข้าที่เข้าทาง“ที่นี่เหรอคะ” ใช่ เธอหมายถึงที่เดียวกันกับเพนท์เฮาส์ของนักรบเนี่ยนะ“ใช่” “ทำไม…” หญิงสาวยังไม่ทันได้เอ่ยจบประโยค เสียงทุ้มทรงพลังก็เอ่ยขึ้นมาเสียก่อน“เพราะมันสะดวก เราจะได้ไปทำงานพร้อมกัน” พูดจบ ชายหนุ่มเปิดประตูรถลงไปทันที ทำให้จอมใจรีบเปิดประตูรถตามชายหนุ่มลงมาติดๆ พวกเขาเดินเข้าในลิฟต์หรูในเวลาต่อมา จอมใจไม่ได้เอ่ยถามอะไรชายหนุ่มต่อ นักรบเอื้อมมือไปกดลิฟต์ช้าๆ ใช้เวลาไม่นานพวกเขาก็ขึ้นลิฟต์มาจนถึงชั้นล่างต่อจากชั้นบนสุด ซึ่งเป็นชั้นล่างลงมาจากเพนท์เฮาส์ขอ

หลายวันผ่านไป @คฤหาสน์ของนักรบชายหนุ่มร่างกำยำสมบูรณ์แบบสวมสูทสีเทาเข้มยืนอยู่ในสวนของคฤหาสน์ด้วยใบหน้านิ่งเรียบ แต่ทว่าในใจเขากลับรู้สึกเบื่อหน่าย เพราะวันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดของน่านฟ้า ซึ่งนักรบก็ไม่ค่อยลงรอยกับพ่อของตัวเองอยู่แล้วเขาจึงไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่ในวันนี้ร่างอรชรของจอมใจสวมชุดราตรียาวสีเงินเกาะอกสายเดี่ยวยืนอยู่ข้างๆ นักรบ หลังจากวันนั้นมาจอมใจก็ไปทำงานของตัวเองตามปกติ ส่วนนักรบก็ไม่ได้ให้จอมใจเข้าไปนั่งทำงานในห้องของเขา หญิงสาวพอจะดูออกว่านักรบเหมือนมีอะไรในใจแต่เธอก็พยายามไม่คิดมากและทำงานของตัวเองตามปกติ จนกระทั่งวันนี้พวกเขาต้องมางานวันเกิดบิดาของนักรบด้วยกัน แขกเหรื่อมากมายต่างพากันทยอยเข้าเดินเข้ามาในสวนของคฤหาสน์แห่งนี้ เหล่าบรรดาผู้ลากมากดีมีฐานะพากันแต่งองค์ทรงเครื่องมาอย่างเต็มยศเพื่อมางานเลี้ยงวันเกิดของน่านฟ้าที่ถูกจัดขึ้นอย่างหรูหรา“ไงไอ้ลูกชาย” น่านฟ้าสวมชุดทักซิโด้สีดำเดินมากับณิชาที่อยู่ในชุดราตรียาวสีครีมเรียบหรูดูแพง เขาทักทายนักรบด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย“สวัสดีค่ะท่าน สวัสดีค่ะคุณป้า” จอมใจยกมือไหว้พลางเอ่ยทักทายน่านฟ้ากับณิชาอย่าง