ลลิล...
จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ
ฉันที่กำลังสะลึมสะลือเพราะอาการไข้รู้สึกเหมือนมีอะไรมาป้วนเปี้ยนอยู่บริเวณหน้าอก ฉันพยายามที่จะขยับเปลือกตาลืมตาขึ้นมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่ฉันรับรู้ได้ตอนนี้ก็คือเสียงบางอย่างที่อยู่ใกล้มาก
จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ
"อื้ออออ อื้อออออ" ฉันครางออกมาเมื่อตัวเองรู้สึกแปลกๆมันเป็นความรู้สึกที่เหมือนกับครั้งที่โดนคุณคิมหันต์....เอ่อทำรอยบนตัวของฉัน หรือฉันกำลังฝันไปใช่ฉันต้องฝันไปแน่ๆเขาคงไม่ทำอะไรแบบนั้นกับฉันอีกหรอก แต่อีกใจนึงก็แย้งว่ามันไม่ใช่ความฝันเพราะตอนนี้ฉันรู้สึกเจ็บบริเวณหน้าอกเหมือนกับถูกกัด พอฉันลืมตาขึ้นมาฉันก็อุทานชื่อของใครบางด้วยความตกใจ
"คุณคิม!!!" ฉันเรียกชื่อคนที่กำลังดูดยอดอกของฉันอยู่ด้วยน้ำเสียงที่สั่น เขาเงยหน้าขึ้นมาแล้วจ้องหน้าฉัน
"คุณทำอะไรลิล" รู้ทั้งรู้ว่าเขากำลังทำอะไรแต่ฉันก็ยังโง่ถามเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
".........." แต่เขาเงียบไม่ตอบกลับก้มหน้าแล้วดูดเลียหน้าอกฉันต่อก่อนจะพูดออกมาว่า
"กูมีอารมณ์กับมึงได้ไงวะลิลไม่อยากจะเชื่อ" มีอารมณ์งั้นเหรอ หมายความว่ายังไงกัน?? อย่าบอกนะว่าอารมณ์อย่างว่า!!!
"ไหนๆมึงก็แต่งงานกับกูแล้วมึงก็ได้ชื่อว่าเป็นเมียกูเพราะฉะนั้นถ้ากูจะเอากับมึงมึงคงไม่ว่าใช่ไหม" เขาถามเพื่อต้องการคำตอบใช่ไหม
"ไม่ได้ค่ะลิลไม่ยอมคุณจะมาทำแบบนี้กับลิลไม่ได้นะคะ" ฉันปฏิเสธและเริ่มดิ้นรนขัดขืนเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากพันธนาการแต่ฉันสู้แรงเขาไม่ไหวจริงๆคุณคิมจับมือของฉันรวบไว้เหนือศีรษะแล้วก้มลงมากัดหน้าอกของฉันอย่างแรง
"โอ๊ยเจ็บ ลิลเจ็บคุณคิมลิลขอร้องหยุดเถอะนะคะคุณทำแบบนี้ไม่ได้คุณอย่าลืมว่าคุณไม่ได้รักลิล"
"ได้ดิทำไมจะไม่ได้กูเอากับผู้หญิงโดยไม่ต้องรู้สึกรักเพราะแค่เงี่ยนกูก็เอาได้หมดแล่ะ" เขาพูดหน้าตายไม่สนโลกแต่มันเจ็บที่ได้ยิน ความสาวของฉันที่รักษาทะนุถนอมมาตลอดยี่ิบปีกำลังจะถูกเขาพรากมันไปใช่ไหม ถึงตอนนี้ฉันกับเขาจะแต่งงานกันแต่เราไม่ได้รักกันไม่สิเขาไม่ได้รักฉันเขาจะมาทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้
"แต่คุณเกลียดลิลคุณอย่าลืม" ฉันพยายามหาเหตุผลมาให้เขาเลิกทำอะไรแบบนี้แต่....
"เกลียดก็ส่วนเกลียดเงี่ยนก็ส่วนเงี่ยนดิวะเอามาเกี่ยวโยงกันทำไม"
"ทำไมคุณเป็นคนแบบนี้คะ"
"กูก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรมึงไม่รู้เหรอ"
"รู้ค่ะ แต่ตอนนี้ลิลไม่สบายคุณอย่าทำอะไรลิลเลยนะคะ"
"ไม่รู้หรือไงว่าถ้าป่วยแล้วเอากันจะหายเร็วขึ้นเดี๋ยวกูจะฉีกยาให้มึงเองไม่ต้องกลัวหรอก"
"ฉีดยา??"
"ใช่ฉีดยาด้วยกระบอกยาส่วนตัวของกูอันนี้ไง" ว่าแล้วเขาก็จับมือฉันไปจับท่อนเอ็นของเขาฉันรีบชักมือกลับทันที
"ไม่ อื้ออออออ"
จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ เขาก้มใบหน้าลงมาจูบฉันอย่างรุนแรงและเร่าร้อนจนฉันหายใจแทบไม่ทันเขาจูบฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย
และในขณะที่ฉันกำลังขาดใจตายเพราะจูบของเขาเขาก็รั้งกางเกงนอนกับชั้นในของฉันออกโดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวจากนั้นเขาก็ใช้มือข้างนึงลูบไล้ไปทั่วบริเวณน้องสาวของฉันแล้วสอดนิ้วเข้าไปอย่างช้าๆแต่มันเจ็บมากสำหรับฉัน
"อ๊ะ เจ็บค่ะ"
"โคตรแน่นเลยว่ะ ถามหน่อยดิมึงเคยเอากับใครหรือยัง" เขาถามฉันเสียงกระเส่าพร้อมกับก้มใบหน้ามาดูดซอกคอของฉัน
"......." ฉันไม่ตอบเพราะถ้าฉันบอกเขาว่าฉันยังบริสุทธิ์อยู่เขาจะต้องทำมากกว่านี้แน่
"ถามไม่ตอบแบบนี้คงต้องพิสูจน์ถ้ามึงเคยมีผัวมาก่อนกูจะได้หาเป็นข้ออ้างหย่ากับมึงแต่ถ้ามึงบริสุทธิ์กูก็จะเอามึงจนกว่ากูจะเบื่อ" หมายความว่าถึงฉันจะบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์เขาก็ไม่หยุดสินะ
"ลิลเคยมีอะไรกับแฟนมาแล้วค่ะ" ฉันกลั้นใจตอบเผื่อว่าเขาจะหยุด ตอนนี้ทำยังไงก็ได้ให้ฉันรอดพ้นจากคนตรงหน้า จะให้หย่าก็ยอม
"แน่ใจ??"
"นะ แน่ใจค่ะ" ฉันตอบเขาเสี่ยงสั่นด้วยความกลัวว่าเขาจะจับได้ว่าฉันโกหก
"กูไม่เชื่อ ย่าบอกว่ามึงเป็นเด็กดีไม่เคยออกนอกลู่นอกทางแล้วมึจะมีแฟนได้ยังไง มึงโกหกกูใช่ไหมลิล"
"ลิล..คือลิล"
"หึ อึกอักทำไมตอบมาดิหรือต้องให้กูพิสูจน์ตอนนี้ ถ้ามึงบอกความจริงว่าไม่เคยกูก็จะทำเบาๆเพราะครั้งแรกน่าจะเจ็บแต่ถ้าเคยมาแล้วกูจะได้ไม่ออมแรงแต่บอกไว้ก่อนว่าไม่ออมแรงของกูคือมึงลุกจากเตียงไม่ได้เลยนะ ว่าไง" เขาขู่เอาขู่เอาทั้งที่ฉันป่วยอยู่ทำไมเขาใจร้ายกับฉันขนาดนี้
"ลิล...ลิลไม่เคยค่ะ"
"ก็แค่นั้นจะโกหกทำเพื่อ!!"
จากนั้นเขาก็ขยับตัวลุกขึ้นแล้วถอดเสื้อผ้าออกจนหมดฉันมองอย่างตื่นตะลึงกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ฉันรีบหลับตาด้วยความหวาดกลัว
"หลับตาทำไมมองมันดิเพราะเดี๋ยวมันจะเข้าไปอยู่ในตัวมึงแล้ว"
"..........." ฉันไม่มองหรอกบอกตามตรงว่าฉันกลัว
คุณคิมกระชากขาของฉันให้เข้าไปใกล้จากนั้นก็แยกขาของฉันออกจากกัน
สวบ!!! ปึก!!! บางอย่างถูกสอดใส่เข้ามาในร่องรักของฉัน มันเจ็บและแน่นไปหมดจนหายใจไม่ออก
"กรี๊ดดดดดดด" ฉันกรีดร้องลั่นห้องด้วยความเจ็บปวดเหมือนร่างกายจะแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ
"ซี๊ดดดด อ่าาาา แน่นอะไรแบบนี้วะ อื่มมมม กูไม่เคยเอาสดกับใครเลยนะมึงคนแรกลิล"
"ฮึก ฮึก ลิลเจ็บเอามันออกได้ไหมคะคุณคิม" ฉันบอกเขาด้วยน้ำเสียงสะอื้นเพราะฉันเจ็บจนไม่ไหว
"เอาออกได้ไงกูเพิ่งแทงเข้าไปแม่งร่องมึงโคตรฟิตโคตรแน่นเลยว่ะลิล กูชักจะติดใจแล้วว่ะ"
"แต่ลิลเจ็บ ฮืออ ฮือออ"
"มันเจ็บแค่ครั้งแรกเดี๋ยวก็หายเจ็บกูสัญญาจะทำเบาๆเพราะเห็นว่าเป็นครั้งแรกของมึง"
จากนั้นเขาก็เริ่มขยับสะโพกส่วนเชื่อมต่อที่ฝืดเคืองทำให้ฉันเจ็บมากกว่าเดิม
"ฮึก ฮึกเจ็บ ลิลเจ็บ"
คิมหันต์...
คนใต้ร่างร้องไห้เพราะเจ็บ มันไม่เจ็บก็แปลกเพราะของผมมันใหญ่แถมยัยนี่ยังไม่เคยมันก็เลยเจ็บกว่าปกติ แต่จะให้หยุดผมทำไม่ได้อารมณ์กำลังมา ผมไม่คิดว่าอารมณ์ผมจะเตลิดได้ขนาดนี้แค่เจอร่องฟิตๆของสาวบริสุทธิ์ เป็นครั้งแรกที่ผมเอากับผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านมือใครเพราะผมไม่ชอบไม่อยากรับผิดชอบใครผมก็เลยเอาแต่กับผู้หญฺิงที่ผ่านอะไรมาแล้วแต่ผมก็ป้องกันมาตลอดไม่เคยสดกับใครแม้แต่กับแอนนี่ผมก็ไม่เคยสดด้วยสักครั้ง
"คุณคิมอย่าทำอีกเลยนะคะลิลขอร้อง ฮืออ ฮืออออ"
"โทษทีฉันหยุดไม่ได้" ผมบอกไปตามตรงจากนั้นผมก็ค่อยๆขยับสะโพกอย่างช้าๆก้มลงไปดูดหน้าอกเพื่อปลุกอารมณ์คนใต้ร่าง
จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ ผมละเลงลิ้นตวัดเลียหน้าอกคู่โตอย่างย่ามใจ
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ผมหยอกล้อกับยอดอกสีชมพูขบเม้มเบาบ้างหนักบ้างสลับกับดูดเลีย
"อื้ออออ คุณคิม อื้ออออออ ลิลรู้สึกแปลกๆ ฮือออ" ยัยนี่เริ่มมีอารมณ์แล้วครับแค่ฟังเสียงก็รู้ร่องรักตอดท่อนเอ็นผมตุบๆ จากนั้นผมก็เพิ่มความเร็วเพิ่มแรงกระแทกทีละนิด
ปั่ก!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!
แรงกระแทกทำเอาคนใต้ร่างหัวสั่นหัวคลอนหน้าอกเด้งขึ้นเด้งลงจนผมอไม่ได้ที่จะก้มลงไปกิน
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ด้านล่างก็แทกไปด้านบนก็ดูดเลียไป เป็นอะไรที่โคตรดีทุกอย่างดูพอเหมาะพอเจาะลงตัวแม้จะเอากันบนโซฟาแคบๆก็ตาม
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ายยย คุณคิม คุณคิม ฮือออลิลปวดฉี่ ฮืออคุณคิมหยุดก่อน" ยัยนี่กำลังจะเสร็จสินะ และคงจะเป็นครั้งแรกผมจัดการอุ้มยัยนี่ควบขี่เอวแล้วพาเดินมาที่เตียงแต่ระหว่างที่เดินมาผมก็คอยกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปเบาๆจนยัยนี่ครางลั่นห้อง
"กรี๊ดดด ฮือออคุณคิมอย่าทำแบบนี้ลิลจะไม่ไหวแล้ว" ลลิลเอามือโอบรอบคอผมแน่นแล้วกัดลงมาที่ไหล่ผมอย่าแรง เชื่อไหมว่าผมไม่เจ็บเลยนะแต่เสียวมากกว่าหรือผมชอบซาดิสวะ
"อ๊ะ" ผมโยนลลิลลงไปบนเตียงก่อนจะก้าวขาขึ้นมาแล้วจับลลิลให้อยู่ในท่าคลานเข่าก่อนจะสอดใส่ตัวตนเข้าไปทางด้านหลัง
ปึก!!!
"อ่าาาา แน่นชิบหายยย ซี๊ดดดด"
"กรี๊ดดดดด อื้ออออออออ" ลลิลเอาหน้าฟุบกับหมอนแล้วร้องกรี๊ดดดดเมื่อผมสอดใส่เข้าไปสุดลำยัยนี่คงจุกแล่ะโดนท่านี้จุกทุกคน
ปั่ก!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!
ผมกระแทกสะโพกใส่ไม่ยั้งเพราะตอนนี้ผมรู้ว่ายัยนี่อารมณ์กำลังมาเพราะร่องรักดอดผมไม่หยุดผมเอามือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังขาวเนียนที่ยังอุ่นๆเพราะพิษไข้แต่เชื่อดิเจอผมฉีดยาให้แบบนี้พรุ่งนี้ก็หายไข้แล้ว
หลายปีต่อมาคิมหันต์...."พ่อค๊าบ""ครับลูก" ผมตอบลูกชายขณะที่สายตายังคงเพ่งมองออกไปนอกกระจกรถ"ทำไมเราไม่ลงไปหาแม่กันสักทีล่ะค๊าบผมคิดถึงแม่แล้วนะ" ลูกชายนั่งกอดอกทำหน้างอคอหักใส่ผมที่ผมไม่พาแกลงไปหาแม่สักที"นั่นสิค๊าพี่ครีมอยากลงไปหาแม่แล้วค่ะพ่อ""แป๊บนึงนะครับลูกขอพ่อดูอะไรอีกแป๊บนึงก่อนนะ" ผมตอบลูกแต่ตาจ้องไปที่ใต้ตึกคณะบริหาร"ดูอะไรค๊าบผมเห็นพ่อดูอยู่ตั้งนานแล้ว""ถ้าพ่อไม่ลงพี่ครีมกับน้องคินจะลงไปแล้วนะค๊า" ลูกฝาแฝดของผมกำลังกดดันผมอยู่เบาะหลังแต่ผมยังไม่อยากลงไปตอนนี้เพราะอะไรรู้ไหมเพราะผมกำลังจับตาดูเมียของผมที่ตอนนี้มีหนุ่มเข้ามาจีบ ถ้ารู้ว่ามาเรียนแล้วมีคนมาจีบแบบนี้ผมไม่ยอมให้ลิลกลับมาเรียนต่อเป็นอันขาดไม่ใช่เพราะผมไม่อยากให้เรียนนะเพราะการเรียนมันสำคัญแต่ที่ผมไม่อยากให้มาเรียนก็เพราะผมไม่ชอบให้มีคนมาจีบเธอมากกว่าและนี่ก็ไม่ใช่หนแรกด้วยที่ผมเห็นอะไรแบบนี้ คือตั้งแต่ลิลเรียนปีหนึ่งจนถึงตอนนี้ก็ปีสี่แล้วลิลมียังแต่คนมาจีบไม่หยุดหย่อนผมต้องทำยังไงดีถึงตอนนี้ลิลจะเรียนปีสุดท้ายแล้วแต่เธอก็มีแพลนที่อยากจะต่อโทผมต้องหาวิธีให้ลิลหยุดเรียนก่อนอย่าหาว่าผมขัดขวางการศึกษาของเมียเลย
ลลิล....นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขฉันยอมรับว่ามีความสุขมากที่สุดในชีวิต ความสุขที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะได้รับจากเขาความสุขที่ฉันไม่เคยร้องขอแต่เขาทำให้ด้วยใจมันเป็นอะไรที่ดีมากๆเขาดูแลเอาใจใส่ฉันทุกอย่างไม่ยอมให้ฉันทำอะไรเลยเขาบอกว่าฉันลำบากมามากแล้วต่อไปเขาจะไม่ยอมให้ฉันลำบากอีกเขาอยากให้ฉันอยู่อย่างเจ้าหญิงอยู่อย่างสุขสบายตอนนี้เรารู้เพศลูกแล้วนะคะลูกของเราเป็นฝาแฝดชายหญิงอย่างที่เขาเคยบอกไว้และคนที่ดีใจที่สุดก็ไม่ใช่ใครหรอกค่ะเป็นว่าที่คุณพ่อนั่นเองที่เห่อลูกแฝดเอามากๆพอเขามั่นใจเรื่องเพศลูกปุ๊บเขาก็ให้ช่างมาทำการปรับปรุงห้องมารีโนเวทห้องให้ลูกสาวกับลูกชายคนละห้องแล้วก็มีห้องส่วนกลางเอาไว้เลี้ยงร่วมกันตอนที่ลูกยังเล็ก เท่านั้นยังไม่พอเขาได้ไปหาโรงเรียนเตรียมเอาไว้ให้ลูกแล้วด้วยคือเขาวางแผนเอาไว้หมดแล้วส่วนฉันเขาบอกว่าให้ฉันอยู่เฉยๆนั่งๆนอนๆก็พอเรื่องลูกเขาจจะจัดการเองและวันนี้เป็นวันที่ฉันต้องไปเตรียมตัวผ่าคลอดที่โรงพยาบาลเพราะใกล้กำหนดคลอดแล้วในอีกสามวันข้างหน้าซึ่งโรงพยาบาลที่ฉันจะไปคลอดลูกก็คือโรงพยาบาลเดียวกับที่ฉันเคยมารักษาตัวเขาให้เหตุผลว่
ลลิล...."คิดถึงก็บอกคิดถึงจะปากแข็งไปทำไมชีวิตคนเรามันไม่มีอะไรแน่นอนหรอกนะลิล เราไม่รู้หรอกว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคตเพราะฉะนั้นถ้าเรารักใครคิดถึงใครก็ควรบอกไปตรงๆ เพราะบางทีพรุ่งนี้เขาอาจจะไม่อยู่ให้เราได้บอกก็ได้""แล้วพี่อาร์ตเคยรักหรือชอบใครบ้างมั้ยคะ""ชอบอ่ะเคยแต่ถึงขั้นรักน่าจะยังไม่เคยนะ""แล้วผู้หญิงที่พี่ชอบเป็นผู้หญฺิงแบบไหนเหรอคะแล้วพี่ได้บอกเธอมั้ยว่าพี่รู้สึกยังไงกับเธอ""ถ้าหมายถึงคนแรกพี่ไม่ทันได้บอกเพราะเธอคนนั้นมีผัวไปแล้ว" พี่อาร์ตพูดแล้วก็ยิ้มให้ฉัน"เสียใจด้วยนะคะ""ไม่เป็นไรหรอกเพราะตอนนี้พี่มีเป้าหมายใหม่แล้ว55555""เป้าหมายใหม่??คืออะไรคะ""ก็พี่เจอคนที่ถูกใจคนใหม่ที่ชอบแล้วน่ะสิและคนๆนี้ลิลก็รู้จักด้วยนะ""ลิลรู้จักด้วยเหรอคะ""อื้มมมใช่""ถ้าให้ลิลเดาลิลคิดว่าพี่อาร์ตหมายถึงพี่ชมใช่มั้ยคะ""เห้ยเดาถูกรู้ได้ไง""ก็ลิลบังเอิญได้ยินคุณคิมคุยโทรศัพท์กับพี่ไงคะก็เลยเดาเอา""เดาแม่นนะเรา""ว่าแต่พี่อาร์ตชอบพี่ชมจริงๆเหรอคะ""อืมมจริงดิ""แล้วพี่ได้บอกเธอไปหรือยังว่าพี่รู้สึกยังไง""บอกแต่ก็ไม่ได้บอกไปตรงๆหรอก""อ้าวทำไมเป็นแบบนั้นล่ะคะเมื่อกี้พี่อาร์ตยังสอนลิลอยู่เ
คิมหันต์....หลังจากรู้ความจริงเรื่องที่ลิลปิดบังผมผมก็หนีมาอยู่ที่เชียงใหม่โดยไม่บอกใครและนี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วที่ผมมาอยู่ที่นี่อยู่คนเดียววันๆก็เอาแต่นั่งๆนอนๆเหมือนคนไร้อนาคตส่วนอาการเวียนหัวอยากอาเจียนของผมมันก็ยังเป็นอยู่ไม่หายสักทีไม่รู้เป็นอะไรมากหรือเปล่า ผมคิดว่าผมจะไปหาหมอเพื่อตรวจร่างกายเผื่อเป็นโรคอะไรร้ายแรงจะได้รักษาทันแต่พอมาคิดๆดูก็ไม่กล้าไปตรวจเพราะกลัวจะเป็นอย่างที่คิดไว้ ผมกลัวตัวเองจะตายแล้วทิ้งลิลไว้คนเดียว เห้อออผมโคตรคิดถึงลิลเลยไม่เจอหน้าไม่ได้ยินเสียงไม่ได้กอดไม่ได้หอมไม่ได้..เอ่อนั่นแล่ะเหมือนชีวิตของผมขาดอะไรไป วันแรกที่ผมมาที่นี่ลิลโทรหาผมแต่ผมไม่รับสายเธอเพราะผมยังน้อยใจเธออยู่ และนั่นก็เป็นครั้งเดียวที่ลิลโทรมาซึ่งผมก็รออยู่นะว่าลิลจะโทรหาผมอีกไหมเพราะถ้าลิลโทรมาอีกรอบผมก็จะยอมกลับไปแต่โดยดีแต่นี่ลิลกลับเงียบหายไปเธอคงไม่ห่วงผมหรอกมั้งว่าผมหายไปไหนหลายวันเพราะถ้าห่วงคงโทรตามผมแล้ว เห้อออผมไม่รู้จะต้องจัดการความรู้สึกของตัวเองยังไงดี ผมทั้งน้อยใจลิลทั้งคิดถึงลิลอยากกลับไปหาไปเจอหน้าแต่ใจมันยังมีทิฐิอยู่ ผมรู้ว่าผมมันเลวมันชั่วมันไม่ดีถึงทำให้ลิลแกล้งที่จะ
ลลิล...."เมื่อไหร่ลิลจะบอกความจริงกับคุณคิมว่าลิลจำทุกอย่างได้แล้ว พี่รู้นะว่าลิลแกล้งทำเป็นจำคุณคิมไม่ได้อยู่คนเดียว""ลิลมีเหตุผลของลิล""แล้วลิลไม่สงสารคุณคิมเหรอ ถึงพี่จะทำงานอยู่แต่ในไร่แต่พี่ก็รู้ว่าหลังจากที่เกิดเรื่องคุณคิมก็เปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคนตอนนี้คุณคิมเค้าดีกับลิลมากเลยนะ" พี่นะถามฉันซึ่งฉันก็รู้ว่าพี่นะคงจะห่วงความรู้สึกของคณคิมหันต์เพราะถึงยังไงเขาก็เป็นเจ้านาย"ลิลรู้แต่ลิลแค่ยังไม่แน่ใจว่าเค้ารักลิลจริงๆอย่างที่เค้าพูดหรือเปล่า" ถึงคุณคิมหันต์จะบอกรักฉันทุกคืนแต่ฉันก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดีว่าสิ่งที่พูดมันจะจริงเท็จมากน้อยแค่ไหนอย่าหาว่าฉันใจดำหรือใจแข็งเลยนะที่ผ่านมาเขาทำร้ายฉันมาตลอดทั้งคำพูดและการกระทำจู่ๆเขาจะมารักฉันมันเชื่อยากมากจริงๆถ้าไม่มีใครมาเจอแบบที่ฉันเจอคงไม่เข้าใจ ฉันรักเขานะถึงตอนนี้ก็ยังรักแต่ฉันไม่อยากกลับไปเจ็บปวดอีกแล้วฉันกลัวว่าถ้าวันนึงฉันบอกความจริงกับเขาว่าฉันจำเขาได้แล้วเขาจะกลับมาเป็นคุณคิมหันต์คนเดิมคนที่ใจร้ายคนนั้น"แปลว่าลิลจะยังไม่บอก" "ค่ะลิลยังไม่บอกแต่ลิลรู้ว่าคงปิดบังคุณคิมไปตลอดไม่ได้ถ้าถึงเวลาลิลจะบอกเขาเอง""พี่หวังว่าวันนั้นจะมา
ลลิล...ฉันมองหน้าคุณคิมหันต์เพื่อจับผิดว่าที่เขาพูดมามันเรื่องจริงหรือสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อให้ฉันเลิกเศร้าเรื่องลูก"ลิลไม่เชื่อที่พี่พูดใช่ไหม""ค่ะฉันไม่อยากเชื่อ""งั้นพี่มีวิธีพิสูจน์""พิสูจน์ยังไงคะ""ก็ทำแบบนี้ไง""ว๊ายยยย ปล่อยนะ" ฉันร้องด้วยความตกใจที่จู่ๆเขาก็อุ้มฉันในท่าเจ้าสาวแล้วพาขึ้นข้างบน เขาตรงไปยังห้องนอนของเขา"คุณจะพาฉันไปไหน""ก็ไปพิสูจน์ไงว่าที่พี่พูดมันคือเรื่องจริง ตอนนี้ลูกๆของเราอยากกลับมาอยู่ด้วย เราก็ต้องทำให้พวกเค้าได้กลับมาสิหรือลิลไม่คิดถึงลูกไม่อยากให้ลูกกลับมา" "ไม่ใช่อย่งนั้นนะคะแต่ว่า""ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นครับตอนนี้เราต้องรีบทำเวลาไม่อย่างงั้นเด็กๆอาจจะไปเกิดเป็นลูกคนอื่นก็ได้" เขาพูดโน้มน้าวให้ฉันเชื่อในสิ่งที่เขาพูด แต่ฉันก็ไม่ได้เชื่อเขามันเชื่อยากแต่ตอนนี้ฉันไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเขาพาฉันมาถึงห้องนอนของเขาแล้ว เขาวางฉันลงบนเตียงอย่างเบามือก่อนจะเริ่มซุกไซร้ฉันโดยที่ฉันไม่ทันได้เตรียมตัวเตรียมใจ เรื่องลูกฉันยอมรับว่าฉันอยากให้แกกลับมาฉันอยากไถ่โทษที่ฉันเคยทำให้แกจากไปโดยที่ฉันไม่สามารถปกป้องแกได้ถ้าแกกลับมาจริงๆฉันคงจะดีใจมากแต่พ่อของลูกต้องเ