Lahat ng Kabanata ng So Hot หลอมไฟร้ายละลายหัวใจ: Kabanata 31 - Kabanata 40

-23.30 น.-“คุณข้าวยังไม่นอนอีกเหรอคะ”​“เอ่อ...ยังค่ะพี่ขวัญใจ”“จะรับอะไรรึเปล่าคะเดี๋ยวพี่ขวัญใจไปจัดการให้”​“ไม่เป็นไรค่ะข้าวแค่ลงมาดื่มน้ำ พี่ขวัญใจล่ะคะ”“อ๋อพอดีพี่ไม่แน่ใจว่าปิดหน้าต่างห้องครัวรึยังน่ะค่ะเลยออกมาดู แต่ปิดเรียบร้อยแล้วค่ะเดี๋ยวพี่ไปเอาน้ำมาให้นะคะ”​“ไม่เป็นไรค่ะพี่ขวัญใจ ไปพักผ่อนเถอะนะคะข้าวจัดการเองได้” ฉันบอกปัดทำให้พี่ขวัญใจเดินกลับไปพักตามที่ฉันบอก ที่จริงฉันไม่ได้จะลงมาดื่มน้ำหรอกฉันลงมารอเขาต่างหากปกติถ้าไม่มีประชุมหรือพบลูกค้าเขากลับถึงบ้านตั้งแต่หัวค่ำแล้วนะ หรือถ้ามีธุระด่วนเขาก็จะโทรมาบอกฉันก่อนทุกครั้งแต่ครั้งนี้เขาเงียบหายไปเลยทำให้ฉันกังวลด้วยความเป็นห่วงจนนอนไม่หลับ“ไปไหนของเขานะ” ไม่รู้รึไงว่าคนที่บ้านเป็นห่วง อีกอย่างเขาก็ขับรถเองด้วยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นรึเปล่า“แล้วทำไมไม่โทรหาล่ะข้าวแกง” ฉันกังวลใจตั้งนานแต่ทำไมฉันถึงไม่โทรหาเขา เฮ้อ! ข้าวแกงเอ้ยเป็นบ้าอะไรของเธอกันนะตื๊ด ๆๆๆตื๊ด ๆๆๆฉันโทรหาเขาสองรอบก็ติดต่อไม่ได้เลยสักรอบยิ่งทำให้ฉันร้อนใจ ตั้งแต่กลับมาอยู่ที่บ้านเขาไม่เคยเป็นแบบนี้เลยสักครั้ง แถมวันนี้เขาก็เพิ่งโทรมาบอกว่าจะรีบกลับด

“พี่อยากกอดข้าวแต่พี่กอดไม่ไหว”“คะ?”​“พี่อยากกอดข้าวแต่พี่กอดไม่ไหว ข้าวกอดพี่แทนหน่อยได้ไหม”“...”“ไม่เป็นไรครับ พี่คงขอมากไป”“...ไม่ได้ขอมากไปหรอกค่ะ แต่ข้าวกำลังคิดว่า...ถ้าข้าวอยากกอดพี่เอง ข้าวกอดเลยได้ไหม”พอจบคำพูดของฉัน คนป่วยที่นอนเศร้าอยู่บนเตียงก็มองหน้าฉันแล้วยิ้มทีละนิดจนสุดท้ายก็กลายเป็นรอยยิ้มกว้าง“พี่เป็นของข้าว” เขาตอบกลับมา ไม่ต้องรอให้พูดอะไรต่อแล้วล่ะค่ะเพราะฉันโน้มตัวลงไปกอดเขาจนแน่น ซบหน้าลงที่อกเขาแล้วก็ร้องไห้ออกมาเงียบ ๆ ส่วนเขาก็กอดฉันเอาไว้เท่าที่เขาจะกอดไหวเหมือนกัน“ฮึก! ข้าวกลัวพี่แม็คจะไม่ตื่น~”​ ฉันพูดไปร้องไห้ไปเขาก็เลยเอามือมาลูบผมฉันแถมยังแอบจูบที่ผมฉันด้วย“จะไม่ตื่นได้ยังไง ใครจะกล้าปล่อยให้เมียเลี้ยงลูกคนเดียว” พอเขาพูดจบฉันก็เงยหน้าขึ้นสบตากับเขา สีหน้าพี่แม็คดีขึ้นมากแต่หน้าฉันตอนนี้คงเปรอะไปด้วยน้ำตา“ยิ้มอะไรคะ” ฉันถามเขาเพราะเขาเอาแต่มองหน้าฉันแล้วก็ยิ้มไม่ยอมหยุด“ถ้ารู้ว่าโดนยิงแล้วเมียจะกอดพี่น่าจะไปให้คนร้ายมันยิงตั้งนานแล้ว”​ เขาพูดทีเล่นทีจริงแต่ฉันไม่ขำด้วยหรอกนะคะ“...พี่แม็ค”“พี่ล้อเล่นค่ะ ก็พี่ดีใจที่ข้าวกอดพี่ กอดพี่แบบนี้บ่อย

“หลักฐานชัดขนาดนี้ยังจะปฏิเสธอีกเหรอคะ หืม~”“อ๊ะ! พี่แม็ค~”“เคลิ้มแล้วก็ต้องสานต่อนะเมียจ๋าเดี๋ยวพี่ช่วยเอง คนดีของพี่ฝันค้างไว้ถึงไหนพี่จะพาคนดีทำความฝันให้เป็นจริง...หลาย ๆ รอบเลยครับ”ฉันไม่น่าหลับก่อนเขาเลย แล้วก็ดันฝันบ้าอะไรก็ไม่รู้คิดถึงความฝันแล้วอยากจะกรี๊ดดัง ๆ สักครั้ง ฝันได้ยังไงว่ากำลังทำอะไรกับเขาอยู่บนเตียง ในฝันฉันกำลังเป็นคนคุมเกมแถมยังควบคุมเขาด้วยการจัดการกับท่อนเอ็นของเขาจนเขาต้องครางร้องขอชีวิต ฉันฝันหื่นแบบนั้นได้ยังไงนะ ยิ่งตอนนี้ที่พี่แม็คกำลังใช้นิ้วสะกิดร่องรักของฉันที่เปียกเยิ้มก็ยิ่งรู้สึกไม่มีสติ ฉันทำได้แค่เริ่มกอดเขาแน่นขึ้นเรื่อย ๆ“อื้อ~ พี่แม็คคะ~” ฉันลูบไปทั่วหลังของเขาแล้วก็ส่งเสียงครางน่าอายออกมา รู้ว่ามันน่าอายแต่ฉันก็กลั้นมันไม่ไหว“ครับที่รัก” แสงไฟจากโคมไฟหัวเตียงทำให้ฉันเห็นว่าหน้าหล่อ ๆ ของเขากำลังมองฉันด้วยประกายตาลึกซึ้งพร้อมกับรอยยิ้มที่ทั้งอบอุ่นแล้วก็เร่าร้อนจนฉันแทบไม่กล้าสบตาเขาต่อเขามองฉันพร้อมกับกดนิ้วให้สะกิดติ่งสวาทของฉันถี่ขึ้น ยิ่งทำฉันก็ยิ่งเผลอยกเข่าข้างหนึ่งพร้อมกับแยกขาออกจากกันเพื่อเปิดทางให้เขา“อื้อ~”“เสียวไหม” พี่แม็ค

“ห้ามพี่แม็ค? เดี๋ยวนะคะพี่เชน ก่อนจะคุยต่อข้าวขอถามอะไรหน่อย วันนี้พี่เชนไม่ประชุมบอร์ดเหรอคะ พี่แม็คบอกข้าวว่าจะประชุมบอร์ดทั้งวันน่าจะเสร็จค่ำเลยนี่คะ”“ไม่มีการประชุมหรอกข้าว แม็คมันโกหกเพื่อให้ข้าวไม่เข้าไปที่บริษัทด้วย แต่ที่จริงมันจะไปจับคนโกงให้ได้คาหนังคาเขาต่างหาก”​“อะไรนะคะ!” “ครั้งนี้มันเสี่ยงกว่าทุกครั้งนะข้าวแกง พี่พยายามห้ามมันแล้วแต่มันไม่ฟังพี่เลย พี่ว่าข้าวรีบไปกับพี่ก่อนดีกว่า ไปตอนนี้เลยก่อนที่ทุกอย่าง...จะสายเกินไป” “ถ้างั้นข้าวขอโทรหาพี่แม็คก่อนนะคะ” ฉันไม่รู้ว่าจะเชื่อใครดีระหว่างสามีที่บอกว่าประชุมทั้งวันกับพี่ชายที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กที่บอกว่าสามีฉันกำลังจะไปเสี่ยงกับอันตราย วิธีที่ดีที่สุดในเวลานี้คือการโทรหาเขา“พี่โทรหาหลายรอบแล้วแต่ติดต่อไม่ได้ ข้าวลองติดต่ออีกครั้งก็ได้เผื่อจะติดต่อได้แล้ว”“ค่ะ ข้าวขอตัวสักครู่นะคะพี่เชน” ฉันบอกพี่เชนแล้วก็รีบเดินไปหยิบโทรศัพท์มาโทรหาพี่แม็คตื๊ด ๆๆๆตื๊ด ๆๆๆฉันโทรหาพี่แม็คแต่ติดต่อเขาไม่ได้เลยก็เลยลองโทรหาพี่รดาบ้างตื๊ด ๆๆๆตื๊ด ๆๆๆติดต่อพี่แม็คไม่ได้ฉันยังไม่รู้สึกเครียดเท่าติดต่อพี่รดาไม่ได้เลยค่ะเพราะพี่รดา

“มึงรู้ไหมกูโคตรเกลียดพวกมึงเลย ฆ่าคนตายแล้วยังมีที่ยืนในสังคม ทีแรกกูว่าว่ารอแก้แค้นมันตอนโตแต่พ่อมึงดันชิงตายก่อนแล้วบังเอิญกูยังไม่หายแค้นกูเลยมาลงที่มึงไง เผื่อวิญญาณพ่อมึงในนรกจะเห็นว่าลูกมันชีวิตพังเพราะลูกชายของคนที่มันฆ่า!”“ถ้ามึงไม่หยุดพูดถึงพ่อกูด้วยคำพูดเหี้ย ๆ กูจะยิงมึงเหมือนที่มึงกล่าวหาพ่อกู!”“ฮ่า ๆๆ จะยิงกูเหรอ? เอาเลย! เอาสิ! ถ้ามึงฆ่ากูไม่ตาย...กูจะเป็นฝ่ายฆ่าพวกมึงเอง ทั้งมึงแล้วก็เลือดชั่ว ๆ ของมึงในท้องข้าวแกง”...มันตะโกนท้าทายผม แล้วก็ทำในสิ่งที่ผมคาดไม่ถึงเพราะมันคว้าปืนที่ซ่อนไว้แต่ผมมองไม่เห็นออกมาแล้วเล็งไปทางข้าวแกงด้วยแววตาที่โกรธจัด!“อย่าหน้าตัวเมียทำร้ายผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้” ผมโกรธที่เห็นมันจ่อปืนไปทางข้าวแกง ลูกผู้ชายต่อให้ใกล้ตายก็ไม่ควรที่จะทำร้ายร่างกายผู้หญิง ยิ่งเอาปืนมาขู่แบบนี้มันโคตรบรรพบุรุษของสัตว์นรก“ฮ่า ๆๆ อะไรที่ทำแล้วกูทำลายพวกมึงได้กูทำได้ทุกอย่างว่ะ” ผมไม่ได้กลัวแต่ผมโกรธ โกรธที่มันกล้าทำให้เมียผมกลัว! หน้าตาข้าวแกงตอนนี้เธอแสดงออกมาชัดเจนว่าเธอกลัวแล้วก็กลัวมากจนตัวสั่น ไหนจะมือที่กอดหน้าท้องตัวเองแน่นนั่นอีก“แม้แต่ยิงข้าวแกงงั้นเ