All Chapters of เมียใบ้บำเรอรัก: Chapter 31 - Chapter 40

"พี่ไม่เคยบอกรักใคร ไม่เคยคิดที่จะรักใคร ม่านคือคนแรกที่พี่รักนะ" ฉันปล่อยให้เขาพูดในสิ่งที่เขาอยากจะพูดแต่ถามว่าฉันได้ยินแล้วใจอ่อนไหม...ไม่เลยสักนิด ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงดีใจมากทีได้ยินคำพูดเหล่านี้แต่ว่ามันสายเกินไปแล้ว ถ้าฉันไม่อยากเจ็บปวดอีกก็ห้ามใจอ่อนเป็นอันขาด ให้จำในสิ่งที่เขาเคยทำจำให้แม่

ม่านไหม...ยอมรับว่าฉันตกใจที่เห็นเขาเมื่อครู่จนทำอะไรไม่ถูกฉันรู้ว่าเขาน่าจะได้ยินฉันพูดกับลูกเขาถึงมองฉันด้วยสายตาแบบนั้น "ยัยหนูเอ็งไปเรียกพ่อมากินข้าวไป" ยายเดินมาบอกน้องจันทร์เจ้าซึ่งแกก็ฟังรู้เรื่องรีบวิ่งออกไปทันที ฉันแอบเดินตามลูกออกไปจนกระทั่งเห็นเขานั่งก้มหน้าอยู่ที่แคร่หน้าบ้าน"พ่อจ๋า ข

ม่านไหม...ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลกับคุณภานุที่รีบบินมาหลังจากรู้ว่าคุณเจ้าสมุทรประสบอุบัติเหตุ ฉันไม่อยากนึกถึงภาพตอนที่เห็นเขากำลังถูกเข็นเข้าห้องฉุกเฉิน แต่มันติดตาจนฉันไม่อาจข่มตาหลับลงไปได้สภาพเลือดท่วมตัวทำให้ฉันใจแทบขาดตามใบหน้าและแขนขาของเขามีรอยแผลหลายแห่ง ตำรวจสันนิษฐานว่าเขาอาจจะหลับในข

เจ้าสมุทร....หลังจากไอ้นุพาม่านไหมออกไปแล้วยัยคุณหมอนมโตนี่ก็เดินเข้ามาใกล้ชิดถึงขอบเตียงและพยายามก้มๆเงยๆเหมือนอยากพรีเซ้นส์หน้าอกหน้าใจของตัวเองว่าใหญ่ขนาดนี้ คือผมเห็นครั้งแรกผมก็รู้เลยของปลอมที่ผมอึ้งเหมือนตกตะลึงเพราะไม่คิดว่าจะมีหมอที่ไหนแต่งตัวแบบนี้มาตรวจคนไข้ แม่งแต่งตัวแบบนี้ทำตัวแบบนี้มา

"เด็กๆไปนั่งเล่นตรงโน้นก่อนได้มั้ยคะแม่จะช่วยเช็ดตัวให้คุณพ่อ""ได้ค่า""ได้ค๊าบบบ"เจ้าสมุทร...ผมมองม่านไหมจูงมือเด็กๆไปนั่งที่โซฟาที่มีของเล่นแล้วปล่อยให้พวกแกนั่งเล่นกันไป ผมมีความสุขมากที่เห็นลูกเมียคอยดูแลเอาใจใส่ น้องเจ้าขุนยอมเรียกผม ครั้งแรกที่แกเรียกผมถึงกับน้ำตาไหลเพราะคิดว่าลูกคงไม่ยอมเร