All Chapters of คุณหนูตัวปลอมขอลาก่อนนะคะ: Chapter 81 - Chapter 90

ทั้งที่ตอนเดินเข้าร้าน กลับมีบางอย่างที่เหมือนเรียกร้องให้เธอเดินเข้ามาในร้าน แต่พอหาหิน ไอ้ความรู้สึกหรืออะไรแปลก ๆ พวกนั้นกลับหายไปหน้าตาเฉย มองไปทางไหนก็มีแต่หิน หินเหมือนกันทุกก้อน เธอไม่ได้เห็นความแตกต่างเหมือนตอนที่เดินเข้ามาในร้านเลยพูดตามตรง ตอนเห็นร้านนี้ครั้งแรก เธอเหมือนเห็นแสงอะไรกะพริบ

ลูกค้าหลายคนเริ่มทยอยเดินออกจากหน้าร้านไป แน่นอนว่าคนที่เสียใจที่สุดย่อมเป็นเจ้าของร้าน เขาหวังว่าลูกค้าจะกลับมาที่ร้านของตนเหมือนเมื่อก่อน แต่สุดท้ายก็โชคร้าย ถูกร้านขาใหญ่ของตลาดแย่งคนออกไปอีกเช่นเคย“ตัดทั้งหมดนี้เลย” เขาเองก็มั่นใจการดูหินเหมือนกัน ถึงจะไม่เคยดูมาก่อน ที่เขากลับมั่นใจในหินทุกลูก

“เอาไว้ค่อยเอาไปให้ตอนเรากลับมาก็ได้ มาเถอะ เดี๋ยวอาหารค่อยกินระหว่างนั่งรถก็ได้” เขาเตรียมตัวไม่นานก็เสร็จ แต่อาหารยังไม่ทันได้กินสักคำ แต่รีบไปก่อนจะดีกว่า ยิ่งสายแดดยิ่งแรง เขาไม่อยากให้เซียนอวี่ตากแดด เห็นเธอชอบบ่นเรื่องแดดแรงอะไรสักอย่าง เขาก็ไม่รู้เรื่องนั้นด้วย แต่รู้แค่ว่าเซียนอวี่ไม่ชอบแดด

“เป็นอะไร ทำไมร้องไห้ล่ะ ใครทำอะไร” หมิงหานที่หาอะไรทำระหว่างวันอยู่หลังบ้านเดินออกมาเห็นเซียนอวี่กำลังยืนนิ่งอยู่กลางแดดก็รีบวิ่งเข้ามาดู พอเห็นว่าใบหน้าของเธอแข็งค้าง ดูเหม่อลอย ทั้งยังมีน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยที่เขาชอบมองนั้นอีกเด็กหนุ่มในวันวานที่กลายเป็นชายหนุ่มผู้แข็งแกร่งทั้งร่างกายและจิ

คนบ้านซ่งแม้จะอึดอัด แต่พวกเขาก็ไม่ได้มีเวลามากพอจะมาเสียเวลายืดเยื้ออยู่ที่นี่ กว่าจะคุยเสร็จ กว่าจะนั่งรถกลับเข้าเมืองอีก กลัวว่าฟ้าจะมืดเสียก่อน ดีหน่อยที่พวกเขาขับรถมากันเอง ไม่อย่างนั้นก็คงจะไม่มีรถเข้าเมืองกันอีก“เซียนอวี่ พวกเราคิดถึงลูกมากนะ แม่ขอโทษจริง ๆ ที่ส่งลูกมาลำบากแบบนี้ แม่รู้ดีว่า