บททั้งหมดของ รัก(ลับ)นายวิศวะ: บทที่ 41 - บทที่ 50

ด้านอันนาหลังจากที่ร่างบางเดินลงมาจากรถของเจมส์แล้วนั้น อันนาก็เดินเข้ามาภายในร้านด้วยสีหน้าอันบึ้งตึง นี้เขายังไม่ลืมเรื่องนั้นกับฉันอีกหรือไง บ้าที่สุดเมื่อ 5 นาทีที่แล้ว ด้านวิวาห์ที่เดินออกจากห้องครัวมา สายตากับสะดุดเข้ากับรุ่นพี่สาวสวยอย่างอันนาที่ลงมาจาก รถสปอร์ตคันหรูที่ชาตินี้ทั้งชาติเธอคงไม่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของที่จอดอยู่หน้าร้าน"พี่อัน ผู้ชายคนนั้นใครเหรอ" วิวาห์เอ่ยถามรุ่นพี่มาด้วยสีหน้าตื่นเต้น และสายตากับจับจ้องไปยังหนุ่มหล่อเบ้าหน้าฟ้าประทานอย่างเจมส์ที่ยืนแผ่นหลังพิงที่รถสปอร์ตของเขามองมาทางพวกเธอด้านอันนาที่เห็นว่าเจมส์นั้นยังไม่กลับ และยังลงจากรถนั้น ให้ตายเถอะนี้เขายังไม่กลับไปอีกเหรอ"ไม่รู้สิ สงสัยคนบ้าหนะ วาอย่าได้สนใจเลย" อันนาเอ่ยมาอย่างไม่คิดจะสนใจ ร่างสูงที่ยืนมองเธอมาจากด้านนอกของร้าน ร่างบางยังคงจัดโต๊ะ และเตรียมรับลูกค้าต่อ"หูย...คนบ้าที่ไหน จะหล่อและดูดีมากขนาดนี้ เนี้ยหน้าแบบนี้เทพบุตรชัดๆ" วิวาห์รุ่นน้องสาววัยสิบแปดเอ่ยชมความหล่อเหลาของเจมส์มาไม่หยุดปาก"เมื่อกี้ วา เห็นนะ ว่าพี่อันลงมาจากรถคันนั้นด้วย แฟนพี่เหรอพี่อัน เนี้ยอย่าปากแข็งกับน้อง บอกมาเ

วันต่อมา ด้านอันนาหลังจากวันนี้ที่ฉันต้องตื่นแหกขี้ตาเพื่อจะไปเรียนตั้งแต่เช้า เมื่อวานเรื่องที่เจมส์เขาพูดกับฉันที่ร้านพี่เพชรในวันนั้น คำพูดของคนใจร้าย ยังเข้ามาวนเวียนในหัวของฉัน"คงยากหน่อยนะ เพราะเธอดันถูกใจฉันตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเอากัน ยากหน่อยที่ฉันจะปล่อยเธอไป " นั้นคือคำพูดของผู้ชายใจร้ายที่ทำให้ฉันนั้นนอนไม่หลับแทบจะทั้งคืน และเช้านี้มันทำให้ฉันรู้สึกง่วงมากๆอย่างไม่เคยเป็น"ไม่ปล่อยฉัน แบบนี้เขาหมายความว่ายังไง" ยิ่งวันนี้ฉันยังมีเรียนห้องเดียวกับนายนั้น วันนี้จึงทำให้ฉันไม่อยากไปเรียน และไปเจอหน้าคนใจร้ายอย่างเขา อันนาพยายามที่จะสลัดเรื่องของเจมส์นั้นออกจากหัวของเธอ แต่ขณะที่ร่างบางกำลังจะลุกออกจากเตียงนอนไปอาบน้ำและแต่งตัวเพื่อจะไปเรียนนั้นLine หมอ นธีร์อันนาที่เห็นหมอนธีร์ไลน์มาหาเธอตั้งแต่เช้านั้น ใบหน้าสวยถึงกับชะงัก และภาพที่คุณหมอส่งมาให้เธอดูนั้น เป็นภาพของคุณยายที่มีสายระโยงระยางเต็มไปหมด ร่างบางที่เห็นเช่นนั้นใบหน้าสวยถึงกับชะงักเข่าแทบทรุด อันนาพยายามตั้งสติและโทรหาคุณหมอหนุ่มเพื่อถามอาการคุณยายของเธอทันที[ครับ...น้องอัน] เสียงหมอหนุ่มปลายสายเอ่ยทักทายเธอ[ค

ด้านอันนาหลังจากที่เดินออกมาจากเจมส์แล้วนั้นร่างบางก็แวะเข้าห้องน้ำเพื่อเช็ดคราบน้ำตาที่มันไหลเปื้อนแก้มของเธอ เมื่อเห็นว่าทุกอย่างดูเรียบร้อยแล้วนั้นร่างบางก็เดินไปเข้าห้องเรียนปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอด้านเจมส์หลังจากที่เขาสงบสติอารมณ์ได้ซักพักแล้วนั้น เมื่อเห็นว่าใกล้ถึงเวลาเข้าเรียนร่างสูงจึงเดินออกมาแต่ในจังหวะที่เจมส์จะเดินเข้าห้องเรียน กับสะดุดเข้ากับแผ่นหลังบางอันคุ้นตาของอันนาที่เดินเข้าห้องเรียนก่อนหน้าตนด้านอันนาหลังจากที่ฉันเข้ามานั่งในห้องเรียนได้ซักพัก ไม่นานคนใจร้ายก็เดินตามหลังฉันมาติดๆ ฉันเผลอสบตาเข้ากับสายตาคมคู่ดุของคนใจร้ายที่นั่งถัดฉันไปเพียงแค่เก้าอี้สองตัวเท่านั้น แต่มันก็แค่แว่บเดียวเท่านั้น จากนั้นอันนาก็เบนสายตาไปสนใจใบหน้าของเพื่อนเธอแทนใบหน้าของเขา โดยที่สายตาของเจมส์ยังจับจ้องมาที่อันนาโดยมีสองหนุ่มอย่างดีเอ็มและดีเทลที่นั่งข้างๆ กับเจมส์ นั้นมองมาที่อันนาด้วยเช่นกันด้านดีเอ็ม และดีเทลที่เห็นว่าเจมส์นั้นเดินตามหลังอันนามาติดๆ ดีเอ็มที่สังเกตเห็นสีหน้าและแววตาของเจมส์ที่เอาแต่จ้องอันนา ดีเอ็มถึงกับใช้ข้อศอกกระทุ้งเข้าที่แขนของเจมส์"จ้องขนาดนี้ก็

2 วันต่อมา @มหาลัย B ด้านอันนาร่างบางในชุดนักศึกษานั่งอยู่หน้าตึกคณะด้วยสีหน้าอันคิดหนัก หลังจากที่ช่วงเช้าก่อนมาเรียนฉันได้ไปเยี่ยมคุณยายและนี้ผ่านมาจะสามวันแล้วคุณยายของฉันท่านอาการยังไม่ดีขึ้นแพทย์ต้องดูอาการวันต่อวัน ส่วนพี่ธีร์เขาก็บอกอะไรไม่ได้ต้องดูตามอาการเท่านั้น ส่วนค่ารักษาของคุณยายที่ฉันตั้งใจจะไปขอยืมกับทางพี่เพชร แต่เมื่อเช้าสามีของพี่เพชรพึ่งประสบอุบัติเหตุรถชนไป ฉันเองก็เกรงใจไม่อยากจะรบกวนเจ้านาย เพราะเอาจริงฉันเคยรบกวนพี่เพชรไปรอบหนึ่งแล้ว และอีกอย่างฉันพึ่งผ่อนจ่ายพี่เพชรหมดไปเมื่อสองเดือนที่แล้วนี้เอง ยิ่งคิดฉันยิ่งมืดแปดด้าน ฉันจะไปหาตังจากที่ไหนตั้งสามแสน ลำพังบัตรเครดิตที่มีฉันก็วงเงินมีไม่ถึงด้านอันนาเมื่อรู้สึกมืดมนไปหมด ใบหน้าสวยหวานถึงกับฟุบหน้าลงที่โต๊ะ จู่ๆ คำพูดของหมอนธีร์ก็แว่บเข้ามาให้หัวของฉัน"อัน เร็วหน่อยก็ดีนะ นายแพทย์ที่พี่แนะนำเก่งๆ ทั้งนั้น อีกอย่างช่วงนี้คิวผ่าตัดน้อย รีบรักษาคุณยายจะได้ดีขึ้น" นั้นคือคำพูดของหมอนธีร์ที่เอ่ยกับเธอมา แต่เวลานี้ชีวิตฉันมันมืดมนไปหมด ขณะที่อันนากำลังฟุบหน้าครุ่นคิดอะไรอยู่นั้น"เฮ้ย...ยัยอัน " มือของน้ำอิงกระตุ

วันต่อมา ด้านอันนาและวันนี้ก็เป็นอีกวันก่อนที่จะไปเรียนฉันก็แวะมาเยี่ยมคุณยายอย่างเช่นทุกวัน แต่วันนี้เมื่อมาถึงฉันกับไม่เจอคุณยายที่นอนในห้องไอซียู อันนาที่เห็นเช่นนั้นใบหน้าสวยถึงกับซีดเผือกลงทันที ร่างบางที่ยืนตรงหน้าห้องถึงกับเข่าแทบทรุด แต่ขณะที่อันนาจะคิดอะไรไปมากกว่านี้นั้น หมอนธีร์ก็เดินเข้ามา"พี่ธีร์คุณยายของอันละคะ" จากนั้นสายตาขออันนากับเหลือบไปเห็นรถเข็นที่คลุมร่างของใครบางคนออกมา ร่างบางที่เห็นเช่นนั้นอันนาถึงกับโผล่กอดหมอนธีร์ทันที"พี่ธีร์คุณยายของอันท่าน..." อันนาเอ่ยถามหมอนธีร์ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ นธีร์ที่เห็นร่างบางเอาแต่ร้องไห้ถึงกับดึงเข้ามากอดอย่างปลอบใจ"คุณยายไปสบายแล้วใช่ไหมคะ ฮื้อๆ..." ด้านนธีร์ได้ยินเช่นนั้นหมอหนุ่มถึงกับชะงักด้วยความตกใจ"อันนี้อันเอาอะไรมาพูด""อันไปเยี่ยมคุณยายแต่อันไม่เจอคุณยายของอันแล้ว พี่ธีร์" นธีร์ที่ได้ฟังเช่นนั้นถึงกับขมวดคิ้วมาด้วยท่าทีสงสัย"คุณยายท่านออกจากห้องไอซียู แล้วนะอัน ข่าวดีสำหรับอันไม่ใช่เหรอ""ห๊ะ แล้วคนที่ถูกเข็นไปเมื่อกี้ไม่ใช่คุณยายหรอกเหรอคะ""ครับ" ด้านอันนาถึงกับรู้สึกชื่นใจขึ้นมา คนที่เธอคิดไม่ใช่คุณยาย อันนา