"ฉันรวยมากพอ...ที่จะซื้อเธอ เอาคนอย่างเธอมากระแทกเล่นๆ ได้" ใบหน้าอันหล่อเหลาเอ่ยมาด้วยสีหน้าอันดุดัน "เงินนายอาจจะซื้อคนอื่นได้ แต่...ซื้อคนอย่างฉัน...ไม่ได้" "คำพูดเธอแม่งโครตจะดูแพง เลยวะ..." เจมส์เสมองร่างบางราวกับดูถูกผู้หญิงที่ตนกำลังสนใจ "แต่ที่จริงถูกยิ่งกว่าแจกฟรี..." "เพียะ" อันนาฟาดฝ่ามือเรียวเข้ากับใบหน้าอันหล่อเหลาของเจมส์ด้วยถ้อยคำที่ดูถูกและเหยียดหยาม "เธอ..." เจมส์จ้องอันนามาด้วยสายตาอันดุดัน ยัยนี้กล้าดียังไงมาตบหน้าเขาถึงสองครั้ง
View Moreเจมส์ /ชีวิน ปี 3 คณะวิศวะ
หนุ่มหล่อ เนื้อหอม ที่หมายปองของสาวๆ ขวัญใจไอดอล และเซเลปชื่อดัง เบ้าหน้าฟ้าประทานอีกคนของคณะวิศวะ ทายาทนักธุรกิจตระกูลดังครอบครัวทำธุรกิจนำเข้า และผลิตเครื่องประดับจิว เวลรี่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ร้ายลึก และที่สำคัญเอาแต่ใจ ถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ อยากได้อะไรต้องได้
[เจ้าชู้ไหมไม่รู้ครับ แต่ที่แน่ๆ ไม่เคยคบใครเป็นแฟน เพราะคนอย่างผมถนัดชื้อกินมากกว่าการมีแฟน]
[เกลียดผู้หญิงปากดี แต่ทำไมกับผู้หญิงปากดีอย่างยัยอันนา ผมแม่งโครต...อยากได้]
อันนา คิม ปี 3 คณะบริหาร
ลูกครึ่งไทย เกาหลี สาวสวยระดับตัวท๊อปของคณะบริหาร ความสวยไม่เป็นสองรองใคร สาวสวยแกร่งนอก แต่ข้างในกับเปราะบางยิ่งกว่าอะไร ไม่สนิทกับใครง่ายๆ เพื่อนน้อย เพราะเข้ามาเรียนที่ ม.B ได้นั้นเพียงเพราะเป็นเด็กทุนเรียนดี
[อยากให้ฉันเป็นคนแบบไหน ต้องเอาด้านนั้นมาแลก] ชีวิตนี้มีแค่งานกับเรียน ดิ้นรนทำงานทุกอย่างเพื่อได้เงิน และที่สำคัญฉันไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น ไม่สนใจใคร รวย แล้วไง ก็คนเหมือนกันไหม...
"ฉันรวยมากพอ...ที่จะซื้อเธอ เอาคนอย่างเธอมากระแทกเล่นๆ ได้" ใบหน้าอันหล่อเหลาเอ่ยมาด้วยสีหน้าอันดุดัน
"เงินนายอาจจะซื้อคนอื่นได้ แต่...ซื้อคนอย่างฉัน...ไม่ได้"
"คำพูดเธอแม่งโครตจะดูแพง เลยวะ..." เจมส์เสมองร่างบางราวกับดูถูก
"แต่ที่จริงถูกยิ่งกว่าแจกฟรี..."
"เพียะ" อันนาฟาดฝ่ามือเรียวเข้ากับใบหน้าอันหล่อเหลาของเจมส์ด้วยถ้อยคำที่ดูถูกและเหยียดหยาม
"เธอ..." เจมส์จ้องอันนามาด้วยสายตาอันดุดัน ยัยนี้กล้าดียังไงมาตบหน้าเขาถึงสองครั้ง
"คนที่ปากดีแบบเธอ แม่งต้องโดนฉันกระแทกให้หนัก ถึงจะปล่อยออกไปจากที่นี่ได้" เจมส์ไม่พูดเปล่าพร้อมกับสาวเท้าเข้าหาคนคนตัวเล็กด้วยท่าทีโมโหและโกรธจัด
****************************
"อ้อนวอนฉันสิ เพื่อคืนนี้ฉันจะผ่อนแรงและเปลี่ยนใจอ่อนโยนกับคนปากดีอย่างเธอ" อันนาจ้องมองร่างสูงด้วยสีหน้าอันโกรธจัดอย่างไม่วางตา
"ถ้าไม่ใช่ เพราะฉันจนมุม นายไม่มีวันได้ฉัน..." อันนาตะเบ่งเสียงใส่ร่างสูงอย่างไม่มีท่าทีจะอ่อนข้อให้เลยซักนิด ยิ่งเกลียดไม่ชอบขี้หน้าแต่กับยิ่งเจอ
"จะโดนฉันกระแทกตายอยู่แล้ว เธอแม่งยังปากดีอยู่อีก งั้นคืนนี้ก็โดนฉันกระแทกให้จมเตียง ครั้งหน้าจะได้มาปากดีกับคนอย่างฉันอีก" เจมส์พูดจบร่างสูงก็ระดมจูบคนตรงหน้าเข้าทันที ร่างบางได้แต่ขัดขืนคนใจร้ายอย่างสุดกำลัง แต่นั้นก็ไม่เป็นผลเมื่อคิดผิดไม่หน้าหลงเชื่อเพื่อน
พาเจมส์มาเปิดตัวเป็นพระเอกอย่างเต็มโต ฝากเอ็นดูเจมส์ และอันนา กันด้วยนะคะ
คำเตือน พระเอก หล่อ รวย เลว ร้าย ใครไม่ชอบพระเอกสายนี้ ผ่านไปได้เลยจ้า อ่านแล้วไม่ถูกจริต ไม่ทิ้งคอมเมนท์แย่ๆ ให้กับนักเขียนนะคะ เพื่อเซฟความรู้สึกนักเขียนคะ
เปิดเรื่อง 26/6/2025
หลายชั่วโมงต่อมา ด้านอันนาหลังจากที่ฉันถูกเจมส์คุณพ่อสุดหล่อสามีสุดที่รักเซอร์ไพรส์ขอฉันแต่งงานแล้วนั้น และตอนนี้ฉันก็นั่งอยู่กับพวกเพื่อนๆ ของฉัน และมีจ้าหนูน้อยตัวแสบอย่างจีซัสที่นั่งอยู่บนตัก ส่วนอีกโต๊ะที่ถัดไปก็เป็นกลุ่มเพื่อนๆ ของเจมส์ ที่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่เพื่อนๆ ของเขา แต่มีรุ่นพี่ที่สนิทของเจมส์นั้นมาร่วมแจมด้วย"พวกฉันยินดีกับแกด้วยนะ ในที่สุดแกก็จะได้เป็นเจ้าสาว และยังมีพยานรักตัวน้อยๆ น่ารักรักร่วมเป็นพยานรักด้วย" ลูกพีชเอ่ยกับฉันมา"ฉันก็ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะถูกผู้ชายที่ฉันเกลียดขี้หน้าเขาสุดๆ นั้นจะได้มาเป็นสามี และพ่อของลูกฉัน" อันนาเอ่ยกับทั้งสองสาว"แล้วนี้แกดูฤกษ์ยัง วันไหนอะไรยังไง พวกฉันจะได้เตรียมชุด งานแก่ทั้งทีฉันต้องสวย ต้องเริศคะ" ลูกพีชเอ่ยพร้อมกับยิ้มให้กับพวกฉัน"ถ้าจะขนาดนั้น ก็เป็นเจ้าสาวเองเลยไหม..." ยัยน้ำอิงเอ่ยดักคอยัยลูกพีช"ไม่ขนาดนั้นหรอกแก ยอมแค่เจ้าสาวคนเดียว" ด้านอันนาที่ได้ฟังเพื่อนๆ เอ่ยมาเช่นนั้นใบหน้าสวยหวานถึงกับยิ้มไม่หุบ จากนั้นลูกพีชยื่นมือมาหวังจะอุ้มจีซัสแต่ด้วยลูกชายของเธอนั้นติดเธอและเจมส์เอามากๆ เพื่อนๆ ของเธอเลยจะได้อุ้มเจ้าตัวแสบท
หลายชั่วโมงต่อมา และนี้ก็เป็นค่ำคืนที่แสนพิเศษสำหรับอันนา บ้านไม้สองชั้นถูกเนรมิตเป็นคาเฟ่สำหรับจัดปาร์ตี้วันเกิดในค่ำคืนนี้ โดยมีกลุ่มเพื่อนสนิทของอันนาอย่างสองสาว น้ำอิงและลูกพีชที่มาร่วมแจม และคู่รักรุ่นน้องคนสนิท อย่างโจ้ วิวาห์ ดีเอ็ม ดีเทล ไรรา ออสตินก็ถูกเจมส์นั่นเชิญมาร่วมด้วยเช่นกัน"สุขสันต์วันเกิดนะครับ อันนา ขอให้เธอมีความสุขมากๆ มีลูกสาวให้ไอ้เจมส์มันเร็วๆ นะ" นั้นคือคำอวยพรของดีเอ็มทำเอาใบหน้าสวยของอันนาถึงกับมองแรง"ขอบใจมากนะ ลูกสาวจะมาหัวปีท้ายปีแบบนี้ ม่ามี้อย่างฉันคงไม่ต้องออกไปไหนกันพอดี แค่จีซัสคนเดียวฉันก็หัวหมุ่นจะแย่แล้ว" อันนาเอ่ยกับเพื่อนสนิทของเจมส์พร้อมกับยื่นมือไปรับกล่องของขวัญที่ดีเอ็ม นั่นยื่นให้กับเธอ"กูพยามทุกวันแต่เบบี้เกิร์ลกูก็ยังไม่มาชักที" ด้านเจมส์ที่เอ่ยมาเช่นนั้น ใบหน้าสวยหวานของอันนาถึงกับแดงซ่านขึ้นมาทันที"คนบ้า ใครใช่ให้พูดแบบนี้กันเล่า" อันนาเอียงด้วยสีหน้าอันเขินอาย เพราะในโต๊ะนี้ไม่ได้มีแค่พวกกลุ่มเพื่อนฉัน แต่ยังมีมัมป๊า และก็ป้าพรที่ร่วมโต๊ะกับพวกเราด้วย ด้านมาดามลีนรษาที่ได้ยินบุตรชายเอ่ยมาเช่นนั้นหญิงวัยห้าสิบต้นๆ ถึงกับหลุดยิ้มออ
@คฤหาสน์เจมส์ หลายเดือนต่อมา ด้านอันนาหลังจากที่เจมส์เขาพาฉันไปจดทะเบียนสมรส เราสองคนตกลงที่จะใช้ชีวิตคู่ด้วยกันแล้วนั่น ตอนนี้ฉันและเจมส์ก็ย้ายมาอยู่ที่คฤหาสน์ของเขา เพนท์เฮ้าส์ของเจมส์ที่เคยอยู่ก็ถูกปิดเอาไว้ ส่วนเรื่องเรียนตอนนี้วันไหนที่มีเรียนฉันก็ไปเรียนตามปกติ ส่วนเรื่องท้องนั้นด้วยความที่ฉันเป็นคนตัวเล็กอีกถ้าไม่สังเกตดีๆ ฉันก็แค่เหมือนคนที่อ้วนขึ้นนิดหน่อย เพื่อนๆ ในห้องของฉันนั้นก็ไม่มีใครทราบว่าฉันนั่นท้องส่วนเจมส์หลังจากที่เราใช้ชีวิตคู่ด้วยกันมาเขาดูแลฉันดีมักมาก ไม่ว่าฉันอยากจะทานอะไร ไปไหนกับยัยลูกพีชและยัยน้ำอิงเจมส์ก็ไม่เคยขัด และยังตามรับตามส่งทุกที ทั้งที่เขาเองก็ต้องเรียนและเข้าไปช่วยงานที่บริษัทของป๊าด้วย แต่อีกอย่างในทุกๆ วันเขาจะได้รับคำชมจากมัมและป๊าอยู่เสมอ เขามีภาวะเป็นผู้นำที่สูงมาก และยังต้องดูแลพนักงานในบริษัทอีกเป็นพันๆ คน ที่เขาสามารถเรียนและทำงานควบคู่ไปด้วยได้ ทั้งที่เจมส์เองก็ไม่ได้เรียนสายบริหารมาเลยฉันภูมิใจที่มีสามีเก่ง และดูแลฉันได้ดีมักมาก ส่วนเรื่องลูกของฉันกับเจมส์ตอนนี้รู้เพศแล้วเพราะอีกไม่กี่วันข้างหน้าคุณหมอก็นัดฉันคลอด ลูกของเราเป็นผู้ช
ด้านเจมส์หลังจากที่เจ้าตัวได้คำตอบจากป้าพรว่าอันนานั้นอยู่ที่นี่จริง ไหนมารดาทราบเรื่องของตนและอันนาแล้วนั้น ใบหน้าอันหล่อเหลาที่ห่อเหี่ยวมาสามวันถึงกับหน้าระรื่นขึ้นมา!! ปรึก !! ฝ่ามือหนาเปิดประตูเข้าห้องของตนราวกับจะเชอร์ไพรส์เมีย แต่แล้วกับต้องชะงัดเพราะคนที่นั่งอยู่บนเตียงนอนของตนนั้นไม่ใช่อันนา แต่กับเป็นจีน่า"พี่อัน..." ด้านจีน่าที่กำลังจะแหกปากเรียกอันนาแต่กับโดนพี่ชายสั่งห้าม นิ้วของเจมส์ยกขึ้นมาจู่ปาก"นี่เราจะแหกปากตะโกนทำไม อันนาอยู่ไหน" เสียงเข้มของเจมส์เอ่ยกับจีน่าและเพราะมองไปรอบห้องนั่นไม่เจอเธอ"พี่อันอาบน้ำ หูยเฮียรู้ซะแล้ว งั้นคืนนี้ก็อดเม้าท์เรื่องเฮียกับพี่อันแล้วสิ " จีน่าเอ่ยพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ ให้กับพี่ชาย"กะว่าคืนนี้จีจะขอนอนกับพี่ซะหน่อย""ห้องตัวเองก็มีจะมานอนห้องเฮียทำไม ออกไปได้แล้ว" เมื่อมาถึงเจมส์ก็เอ่ยปากไล่ก้างชิ้นโตที่จะขวางตนทันที"เมาท์เรื่องเฮียงั้นเหรอ นี้เราเอาอะไรใส่ในหัวอันนา อย่างให้รู้เชียวนะ" เจมส์เอ่ยกับจีน่ามาอย่างคลาดโทษ"ไม่บอกหรอก อยากรู้ก็ไปถามพี่อันเอง" จีน่าเอ่ยมาอย่างลอยหน้าลอยตา"อย่าให้รู้นะว่าอันนามาที่นี่เพราะฝีมือเรา" เจมส์เอ
ด้านอันนาเมื่อรู้ว่าคนตรงหน้านั้นคือมารดาและน้องสาวของเจมส์ ร่างบางถึงกับนั่งนิ่งๆ เอาจริงฉันไม่ได้เตรียมตัวหรือเตรียมใจอะไรเลยด้วยซ้ำ สายตาของคนทั้งคู่ที่จับต้องมาที่ฉัน ร่างบางตื่นเต้นถึงกับมือเย็นเฉียบขึ้นมากระทั้นหัน"หนูอันมาอยู่ที่นี่กับเจมส์นานหรือยังจ๊ะ" มาดามลีนเอ่ยถามว่าที่ลูกสะไภ้ด้วยสีหน้าเป็นมิตร เพื่อให้อันนานั่นดูผ่อนคลายลง"ไม่นานคะ" เสียงหวานเอ่ยตอบ"พี่อันนาไม่ต้องกลัวมัมนะคะ มัมของพวกเราใจดีคะ" ด้านจีน่าที่นั่งถัดจากมารดาที่เห็นท่าทีของอันนาถึงกับเอ่ยขึ้นมา"อันต้องขอโทษด้วยนะคะ" แต่ขณะที่มาดามลีนกำลังจะเอ่ยถามอันนาต่อนั่น แต่แล้วสายตากับสะดุดเข้ากับเข็มกัดอันเล็กๆที่ติดไว้บนหน้าท้องของเธอ ซึ่งถ้าคนไม่สังเกตุดีๆ นั้นจะไม่เห็นว่านี้คือสิ่งที่คนท้องใช้ติดกัน"อย่าหาว่ามัมเสียมารยาทเลยนะลูก หนูอันท้องใช่ไหม" มาดามลีนที่เอ่ยถามเช่นนั้นใบหน้าสวยของอันนาถึงกับชะงักและซีดเผือกลงทันทีไม่ใช่แค่อันนาที่ตกใจ ป้าพร จีน่าเองต่างก็ตกใจไม่ต่างกัน อันนาได้แต่พยักหน้าให้กับมารดาของเจมส์ ด้วยท่าทีที่ตื่นเต้น เธอเองรู้สึกกลัวไปหมด กลัวจะโดนตำหนิ"ไม่ต้องกลัวหรือกังวลอะไรนะจ๊ะ ดีซะอีก
หลายวันต่อมา ด้านอันนาและวันนี้ก็เป็นวันสอบวันสุดท้ายที่จะสิ้นสุดปีการศึกษาที่สามของฉัน หลายวันมานี้เจมส์เขาดูแลฉันดีมาก แต่นั้นก็ใช่ว่าจะวางใจได้ วันไหนที่ไม่มีเรียนเขาก็เข้าบริษัท ออกจากเพ้นท์เฮ้าส์ไปตั้งแต่เช้า และกลับมาอีกที่ก็มืด แต่นั้นฉันก็ยังไม่ปักใจเชื่อเขาร้อยเปอร์เซ็นต์ ขณะที่อันนานั่งอ่านหนังสือก่อนที่เข้าห้องสอบนั้น"แก แนวข้อสอบที่ยัยโบ ส่งให้พวกแกได้ดูกันมาป่าว ฉันอ่านและทำความเข้าใจยังไงก็ไม่เข้าหัวฉัน" ยัยน้ำอิงที่นั่งดูดน้ำปั่นอยู่นั้นเอ่ยขึ้นมาถามยัยและยัยลูกพีช"ก็ดูมาบ้างนะ แต่ไม่รู้จะทำได้ป่าว" ฉันเอ่ยกับยัยน้ำอิงไป"งั้นแกช่วยอธิบาย วิธีที่มันลัดกว่าที่ยัยโบส่งให้ได้ไหม ถ้าคะแนนไม่ถึ วิชานี้ฉัน F แน่นอน" ยัยน้ำอิงเอ่ยด้วยสีหน้าเป็นกังวล"ได้สิ แต่ฉันไม่แน่ใจนะว่าเป็นอย่างที่ฉันเข้าใจหรือเปล่า" อันนาเหลือบมองนาฬิกาเหลืออีกครึ่งชั่วโมงที่เธอนั้นพอมีเวลาติวหนังสือให้กับน้ำอิงจากนั้นอันนาก็เริ่มอธิบายทันที ผ่านไปสิบนาที"เค แกฉันเก็ตละ ขอบใจมากนะคะคุณแม่" น้ำอิงเอ่ยพร้อมกับน้ำเสียงออดอ้อนอันนาแต่ขณะที่ตั้งสามสามนั่งติวกันอยู่นั่น ด้านยี่หวาที่กำลังจะเดินผ่านพวกเธอ
Comments