"ฉันรวยมากพอ...ที่จะซื้อเธอ เอาคนอย่างเธอมากระแทกเล่นๆ ได้" ใบหน้าอันหล่อเหลาเอ่ยมาด้วยสีหน้าอันดุดัน "เงินนายอาจจะซื้อคนอื่นได้ แต่...ซื้อคนอย่างฉัน...ไม่ได้" "คำพูดเธอแม่งโครตจะดูแพง เลยวะ..." เจมส์เสมองร่างบางราวกับดูถูกผู้หญิงที่ตนกำลังสนใจ "แต่ที่จริงถูกยิ่งกว่าแจกฟรี..." "เพียะ" อันนาฟาดฝ่ามือเรียวเข้ากับใบหน้าอันหล่อเหลาของเจมส์ด้วยถ้อยคำที่ดูถูกและเหยียดหยาม "เธอ..." เจมส์จ้องอันนามาด้วยสายตาอันดุดัน ยัยนี้กล้าดียังไงมาตบหน้าเขาถึงสองครั้ง
View Moreเจมส์ /ชีวิน ปี 3 คณะวิศวะ
หนุ่มหล่อ เนื้อหอม ที่หมายปองของสาวๆ ขวัญใจไอดอล และเซเลปชื่อดัง เบ้าหน้าฟ้าประทานอีกคนของคณะวิศวะ ทายาทนักธุรกิจตระกูลดังครอบครัวทำธุรกิจนำเข้า และผลิตเครื่องประดับจิว เวลรี่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ร้ายลึก และที่สำคัญเอาแต่ใจ ถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ อยากได้อะไรต้องได้
[เจ้าชู้ไหมไม่รู้ครับ แต่ที่แน่ๆ ไม่เคยคบใครเป็นแฟน เพราะคนอย่างผมถนัดชื้อกินมากกว่าการมีแฟน]
[เกลียดผู้หญิงปากดี แต่ทำไมกับผู้หญิงปากดีอย่างยัยอันนา ผมแม่งโครต...อยากได้]
อันนา คิม ปี 3 คณะบริหาร
ลูกครึ่งไทย เกาหลี สาวสวยระดับตัวท๊อปของคณะบริหาร ความสวยไม่เป็นสองรองใคร สาวสวยแกร่งนอก แต่ข้างในกับเปราะบางยิ่งกว่าอะไร ไม่สนิทกับใครง่ายๆ เพื่อนน้อย เพราะเข้ามาเรียนที่ ม.B ได้นั้นเพียงเพราะเป็นเด็กทุนเรียนดี
[อยากให้ฉันเป็นคนแบบไหน ต้องเอาด้านนั้นมาแลก] ชีวิตนี้มีแค่งานกับเรียน ดิ้นรนทำงานทุกอย่างเพื่อได้เงิน และที่สำคัญฉันไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น ไม่สนใจใคร รวย แล้วไง ก็คนเหมือนกันไหม...
"ฉันรวยมากพอ...ที่จะซื้อเธอ เอาคนอย่างเธอมากระแทกเล่นๆ ได้" ใบหน้าอันหล่อเหลาเอ่ยมาด้วยสีหน้าอันดุดัน
"เงินนายอาจจะซื้อคนอื่นได้ แต่...ซื้อคนอย่างฉัน...ไม่ได้"
"คำพูดเธอแม่งโครตจะดูแพง เลยวะ..." เจมส์เสมองร่างบางราวกับดูถูก
"แต่ที่จริงถูกยิ่งกว่าแจกฟรี..."
"เพียะ" อันนาฟาดฝ่ามือเรียวเข้ากับใบหน้าอันหล่อเหลาของเจมส์ด้วยถ้อยคำที่ดูถูกและเหยียดหยาม
"เธอ..." เจมส์จ้องอันนามาด้วยสายตาอันดุดัน ยัยนี้กล้าดียังไงมาตบหน้าเขาถึงสองครั้ง
"คนที่ปากดีแบบเธอ แม่งต้องโดนฉันกระแทกให้หนัก ถึงจะปล่อยออกไปจากที่นี่ได้" เจมส์ไม่พูดเปล่าพร้อมกับสาวเท้าเข้าหาคนคนตัวเล็กด้วยท่าทีโมโหและโกรธจัด
****************************
"อ้อนวอนฉันสิ เพื่อคืนนี้ฉันจะผ่อนแรงและเปลี่ยนใจอ่อนโยนกับคนปากดีอย่างเธอ" อันนาจ้องมองร่างสูงด้วยสีหน้าอันโกรธจัดอย่างไม่วางตา
"ถ้าไม่ใช่ เพราะฉันจนมุม นายไม่มีวันได้ฉัน..." อันนาตะเบ่งเสียงใส่ร่างสูงอย่างไม่มีท่าทีจะอ่อนข้อให้เลยซักนิด ยิ่งเกลียดไม่ชอบขี้หน้าแต่กับยิ่งเจอ
"จะโดนฉันกระแทกตายอยู่แล้ว เธอแม่งยังปากดีอยู่อีก งั้นคืนนี้ก็โดนฉันกระแทกให้จมเตียง ครั้งหน้าจะได้มาปากดีกับคนอย่างฉันอีก" เจมส์พูดจบร่างสูงก็ระดมจูบคนตรงหน้าเข้าทันที ร่างบางได้แต่ขัดขืนคนใจร้ายอย่างสุดกำลัง แต่นั้นก็ไม่เป็นผลเมื่อคิดผิดไม่หน้าหลงเชื่อเพื่อน
พาเจมส์มาเปิดตัวเป็นพระเอกอย่างเต็มโต ฝากเอ็นดูเจมส์ และอันนา กันด้วยนะคะ
คำเตือน พระเอก หล่อ รวย เลว ร้าย ใครไม่ชอบพระเอกสายนี้ ผ่านไปได้เลยจ้า อ่านแล้วไม่ถูกจริต ไม่ทิ้งคอมเมนท์แย่ๆ ให้กับนักเขียนนะคะ เพื่อเซฟความรู้สึกนักเขียนคะ
เปิดเรื่อง 26/6/2525
@คฤหาสน์ดีเอ็ม ร่างสูงของเจมส์ในชุดกางเกงยีนสีซีดและเสื้อยืดแบรนด์เนมราคาหลักหมื่น มือเรียวหยิบบรั่นดีดื่มไปพรางๆ ในบริเวณริมสระน้ำพร้อมกับกลุ่มเพื่อนสนิท รุ่นพี่และรุ่นน้องอีกหลายคนที่นั่งรวมกลุ่มกัน ซึ่งวันนี้เป็นงานปาร์ตี้วันคล้ายวันเกิดของดีเอ็ม ที่ถูกจัดขึ้นภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ วันเกิดลูกชายนักธุรกิจชื่อดังทั้งทีก็จัดเต็มไปเลย เพราะเรื่องความรวยดีเอ็มก็รวยไม่แพ้ทั้งสองหนุ่มอย่างเจมส์และดีเทลเหมือนกัน ซึ่งทุกปีเพื่อนผมจะจัดที่โรงแรม แต่ปีนี้เจ้าของงานอยากจะเปลี่ยนแนว เป็นปาร์ตี้ที่ริมสระวายน้ำ ริมสวนในบ้านอะไรประมาณนั้น ผมว่าแบบนี้ก็ไม่เลวนะครับ แต่ขณะที่พวกผมนั่งดื่มและชนแก้วกันอยู่นั้น จู่ๆ เสียงรุ่นพี่สุดที่รักของผมก็ดังขึ้นมา"ไอ้เชี่ย เจมส์ ไหนมึงแม่งโม้พวกกูนักหนา ว่ามีสาวๆ มาร่วมแจมด้วย ไหนละครับตั้งแต่กูเดินเข้ามายังไม่เจอสาวๆ ที่มึงพรีเซ้นต์เลย กูเจอก็แต่แม่บ้านมึงนี้แหละ ที่เดินเต็มบ้านกันไปหมด" เสียงของพี่ริว รุ่นพี่คนสนิทของพวกผมเอ่ยถามกับเจ้าของงานมา ที่งานนี้ไอ้ดีเอ็มมันบอกว่ามีสาวๆ สวยๆ ระดับตัวท็อปๆ นั้นมาร่วมแจมในปาร์ตี้คืนนี้ด้วย"แหม ลูกพี่ใจเย็นๆ สิครับพึ่งจะท
ด้านอันนา ร่างบางเดินออกจากเจมส์ด้วยความโมโห แต่แล้วกับต้องชะงักเมื่อเจอสองหนุ่มอย่างดีเอ็มและดีเทลที่ยืนอยู่หน้าประตู อันนายกมือขึ้นมาปิดปากของเธอที่ยังคงมีคราบน้ำลายของเจมส์นั้นติดอยู่ และเลือกที่จะเดินผ่านหน้าทั้งสองหนุ่มนั้นออกไปด้านดีเอ็มและดีเทลที่เห็นว่าเจมส์นั้นหายเข้ามาในห้องไปนานหลายนาที ทั้งสองหนุ่มถึงกับมองตามแต่ก็ไม่คิดว่าเจมส์นั้นจะรังแกผู้หญิงเช่นนั้น อันนาเดินมือปิดปากเสื้อนักศึกษายับยู่ยี่ออกไปขนาดนั้นคงไม่ต้องบอกว่าก่อนหน้านี้นั้นเกิดอะไรขึ้นด้านเจมส์หลังจากที่โดนอันนาตบเข้าหน้าอย่างเต็มๆ นั้น ให้ตายเถอะยัยนี้มือหนักชิบ เกิดมาในชีวิตนี้ เขายังไม่เคยโดนใครตบเลยซักครั้งเดียว มือหนายกขึ้นมาจับเข้าที่มุมปากด้วยท่าทีทั้งโกรธและโมโหให้กับคนที่เดินหนีตนไปอ่า...ให้ตายเถอะยัยนี้ตบหน้าเขาถึงกับเลือดซึม อย่าให้เจอเถอะ จะจับกดให้ต้องร้องขอชีวิต เก่งมาจากไหนถึงได้กล้ามาตบเขาถึงกับหน้าแหก"เชี่ย...ตัวเล็กนิดเดียว แต่แม่งมือหนักชิบหาย" เจมส์สบถออกมาอย่างหัวเสียสุดๆ อยากจะตามไปเอาเรื่องยัยอันนาตัวแสบ แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว เมื่อดีเอ็มและดีเทลนั้นเดินเข้ามาเสียก่อน"หึ...! สมควร ไหมล
เจมส์พาอันนาเดินเข้ามาในห้อง โดยไม่ได้สนใจสายตาของคนที่อยู่บริเวณนั้นเลยซักนิดเดียวด้านอันนาหลังจากที่ร่างบางนั้นโดนคนใจร้ายอย่างเจมส์ลากเข้ามาในห้องแล้วนั้น!! ปัง !! เสียงประตูถูกปิดลงด้วยน้ำมือของเจมส์ ด้านอันนาที่เห็นเช่นนั้นร่างบางถึงกับชะงักด้วยท่าทีตกใจ"นาย..." อันนาเสมองใบหน้าของเจมส์ด้วยท่าทีไม่พอใจ ที่เจมส์นั้นถือวิสะเข้าถึงเนื้อถึงตัวเธอ และอีกอย่างเธอและเขาไม่ได้สนิทกันมากขณะที่เขาจะมาจับมือถือแขนเธอเช่นนั้น อันนาจ้องมองคนตรงหน้าพร้อมกับสะบัดแขนนั้นหลุดออกจากการรัดกุมของเจมส์ แต่การกระทำของอันนานั้นกับทำให้เจมส์รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ใบหน้าอันหล่อหล่อผุดรอยยิ้มอันร้ายการขึ้นมาพร้อมสาวเท้าเข้าหาคนตัวเล็กที่จ้องมองเขาอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ"หึ...ทำไมจับนิดจับหน่อยไม่ได้หรือไง มากกว่าจับ จูบกับเธอฉันก็ทำมาแล้ว" เสียงข้มของเจมส์เอ่ยออกมาอย่างไม่น่าฟัง ร่างบางได้ยินเช่นนั้นถึงกับรู้สึกจี๊ดขึ้นมาในอก อันนาเสมองใบหน้าของเจมส์ด้วยท่าทีรังเกียจสุดๆ ที่เขานั้นเอาแต่พูดจาดูถูกและคอยแต่จะหาเรื่องเธอ"นายหยุดพูดจาบ้าๆ แบบนี้กับฉันซะทีเถอะ และเอามือฉันคืนมา" อันนาจ้อง
@มหาลัยB วันต่อมา ด้านอันนาเอาจริงเมื่อคืน ตลอดทั้งคืนฉันแทบจะข่มตานอนไม่หลับ ฉันรู้สึกกังวลและเป็นห่วงมือถือของฉันมา กร่างบางที่นั่งรอเพื่อนที่ม้าหินอ่อน บริเวณใต้ต้นไม้ที่หน้าคณะ ถึงกับมืดแปดด้าน ฉันจะไปตามเอามือถือของฉันคืนจากนายนั้นได้ยังไงกัน อันนาที่นั่งอยู่นั้นนั่งถึงกับฟุบหน้าลงกับโต๊ะ จากนั้นไม่นานก็มีเสียงฝีเท้าของใครบางคนนั้นเดินเข้ามาหาเธอ"อัน ยัยอัน" เสียงเรียกชื่อของฉันที่ดังมาจากด้านหลัง ร่างบางที่ฟุบหน้าอยู่นั้นถึงกับเสมองใบหน้าของคนที่เดินเข้ามา"ว่าไงแก""เสียงหล่อนหน้าเหมือนคนนอนไม่เต็มอิ่ม นี้อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนแกเลิกงานดึก ว่าแล้วไงฉันเคยทายผิดที่ไหน เอ้า...นี้ฉันซื้อขนมมาฝากแก" ลูกพีชเอ่ยพร้อมกับยื่นถุงขนมโดนัทของโปรอันนามาให้กับเพื่อน"ขอบใจแกมาก เมื่อวานฉันไม่ได้ไปทำงานหรอก" อันนาเอ่ยกับเพื่อนของเธอไป ด้วยสีหน้างัวเงียเพราะตอนนี้นั้นรู้สึกง่วงนอนเอามากๆ แต่นั้นกับทำเอาลูกพีชนั้นถึงกับขมวดคิ้วมาด้วยท่าทีสงสัย"มีเรื่องไรหรือเปล่า หน้าแกตอนนี้สภาพดูไม่ได้เลย เหมือนคนไม่นอนมาทั้งคืน" ลูกพีชยังคงเอ่ยในสิ่งที่เห็น เพราะใบหน้าสวยของอันนานั้นไม่ได้แต่งแต้มเครื่องสำ
จูบที่ดุเดือดซึ่งต่างจากอารมณ์เมื่อครู่อย่างเห็นได้ชัด ให้ตายเถอะ เขาจูบฉันอย่างรุ่นแรงและหนักหน่าวมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งอันนาดิ้นขัดขืนมากเท่าไหร่ คนเจ้าอารมณ์อย่างเจมส์นั้นกับยิ่งระดมจูบหนักมากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ฟันคมขบเข้าที่ริมฝีปากบางของคนตัวเล็กถึงกับเลือดซึม!! ตึก ตึก !! มือเรียวบางทุบเข้าที่อกแกร่งของคนตัวโต เพื่อให้เจมส์นั้นถอนจูบออกจากเธอ แต่คนที่กำลังหลงไหลและมัวเมากับรสจูบนั้นใช่ว่าจะคิดสนใจ จูบที่หนักหน่วงแบบกระชากวิญญาณที่คนใจร้ายกำลังมอบให้กับฉัน ร่างบางถึงกับตัวแข็งทื้อ จูบที่แสนจะดิบเถื่อนอย่างที่ไม่เคยได้รับจากใคร อันนารู้สึกได้ถึงกลิ่นคราวเลือดที่ติดในปากของฉันจางๆ ให้ตายเถอะเพียงแค่ฉันทำน้ำหล่นใส่ ทำไมเขาถึงได้ใจร้ายใจดำทำกับฉันถึงเพียงนี้ ยิ่งอันนาต่อต้านมากเท่าไหร่ เจมส์กับยิ่งเพิ่มรสชาติจูบรุนแรงมากขึ้น นี้จูบหรือเขากัดปากฉันเริ่มแสบที่บริเวรริมฝีปากจนจะรับมันไม่ไหวแล้วนะแต่การที่อันนาดิ้นและขัดขืนนั้นกับยิ่งทำให้เจมส์นั้นรู้สึกสะใจด้านอันนาฉันอยากจะร้องไห้ออกมาเสียตรงนี้ใครก็ได้ช่วยฉันที เมื่อคิดว่าเธอไม่มีทางที่จะหยุดซาตานร้ายอย่างเจมส์ได้นั้น อันนาจึงเลือกที่จะ
ด้านอันนาร่างบางถึงกับชะงักกับความหล่อและมีเสน่ห์ของคนตรงหน้า แต่นั้นจู่ๆ กับรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ของคนใจร้ายที่รดต้นคอของเธอ เมื่อได้สติอันนาพยายามดิ้นให้ตนหลุดจากพันธะการของเจมส์แต่ร่างสูงกับยิ่งล็อคแขนของเธอเอาไว้ติดกับผนังห้อง อันนาสบตาเข้ากับคนตรงหน้าด้วยท่าทีไม่พอใจ"นี้ ปล่อยนะ ฉัน...บอกนายแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจ ฉันโดนเพื่อนชนจริงๆ" ฝ่ามือหนาของอันนาถูกคนคนตัวโตล็อคแขนเอาไว้แน่น ร่างบางพยายามที่จะผลักและขัดขืนเขา แต่เจมส์นั้นกับรู้ทัน ร่างสูงล็อคมแขนของเธอเอาไว้แน่น จนร่างบางนั้นรู้สึกถึงแรงบีบของเขาอันนาสบตาเข้ากับคนตรงหน้ายิ่งบอกให้ปล่อย เจมส์ยิ่งเข้าใกล้มากยิ่งขึ้น นี้เขาเป็นบ้าอะไร ก็บอกไปแล้วไง ว่าฉันไม่ได้ตั้งใจ ให้ตายเถอะ ทำไมเขาถึงได้เข้าใกล้ฉันมากขนาดนี้ ใกล้จนตัวเขาและฉันนั้นแนบชิดกันหน้าอกของฉัน ตัวเขานั้นเสียดสีไปมา ซึ่งเป็นท่าที่อันตรายสำหรับผู้หญิงอย่างฉันมาก กลิ่มน้ำหอมจางๆ ของคนตรงหน้าลอยฟุ้งมาเตะจมูก เจมส์ สบตาคมสบตากับเจ้าของใบหน้าสวยอย่างที่ไม่คิดจะปล่อย"ถ้าอยากได้คืน ก็อ้อนวอนฉันสิ หรือไม่ก็...จูบฉัน" เสียงทุ่มเอ่ยหลุดออกจากปากหยักหนาของเจมส์ ทำเอาร่างบางท
Comments