All Chapters of Billionaire’s Bride: The Classroom Deal: Chapter 31 - Chapter 38

Hindi agad bumalik sa normal ang lahat matapos ang press conference. Pero may pagbabago—hindi man lubos na kapayapaan, pero tahimik na pagtanggap sa kanilang dalawa. Tulad ng langit pagkatapos ng ulan, hindi man maliwanag agad, pero ramdam mong lilinaw rin.Isang linggo na ang lumipas mula nang ianunsyo ni Zion ang desisyon niyang umatras bilang CEO pagkatapos ng school year. Ang memo na ipinadala niya sa board ay maiksi pero malinaw: gusto niyang bigyan ng daan ang bagong pamunuan, hindi dahil sumusuko siya, kundi dahil oras na para hayaan ang mas malawak na pananaw na umiral sa loob ng paaralan. At higit pa roon, gusto niyang ipagpatuloy ang pagtuturo.Sa isang meeting na tahimik ngunit mabigat, binasa ni Principal Velasquez ang memo sa harap ng board. "He’s resigning… on his own terms," ani Velasquez habang nakakunot ang noo.Walang umimik. May ilan na halatang gulat. Si Mr. Cabanag, halatang hindi makapaniwala. "He’s still young. May vision pa siya. Bakit ngayon pa?""Maybe that’s

Tahimik ang loob ng sasakyan habang binabaybay nila Zion at Allison ang daan papunta sa lumang ancestral house ng mga Almonte. Malayo ito sa lungsod—walang signal, walang press, walang PR team na sasalo sa mga salita nilang posibleng masabi nang hindi inaasahan. Ito ang unang beses na dadalhin ni Zion si Allison doon. Hindi bilang CEO. Hindi bilang asawa sa papel. Kundi bilang taong gustong ipakita ang sarili nang buo."Last time I was here," ani Zion habang hawak ang manibela, "hindi na kami halos nagkikibuan ng ama ko. Noong nalaman niyang hindi ko tatapusin ang law school, nagbago lahat."Nakatingin si Allison sa bintana. "Pero bumalik ka pa rin."“Because this house still feels like unfinished business,” sagot ni Zion.Pagkarating nila sa lumang bahay, sinalubong sila ni Tita Martha, ang matandang tagapag-alaga ng bahay. “Zion,” sabi nito, sabay yakap sa binata. “Nabuhay ka!”Ngumiti si Zion, saka pinakilala si Allison. “Tita Martha, si Allison… asawa ko.”“Alam ko na,” sagot ng m

Mula nang inanunsyo ni Zion ang pagbabalik niya sa pagtuturo at ang nalalapit na pagbitaw bilang CEO, akala ng lahat ay tahimik na ang lahat. Pero sa Northview, ang katahimikan ay bihira at madalas ay bagyo ang kasunod.Isang umaga, habang nasa opisina si Zion, may dumating na abogadong hindi niya kilala.“Mr. Almonte,” bati nito, may bitbit na maletang kulay abuhing may tatak ng isang kilalang firm. “I'm here representing an external stakeholder, may gusto pong ipaabot sa inyo.”Zion blinked. “External stakeholder? Sino?”“I’m afraid I’m not at liberty to disclose the full identity,” sagot ng abogado. “Pero may kaugnayan ito sa family trust.”Napakunot ang noo ni Zion. “Wala na kaming active trust na may stake sa Northview. Not since...”“Since your father’s passing, yes. Pero may residual clause sa original trust. Na-activate lang ngayon dahil may bumalik na tagapagmana.”Nalaglag ang ballpen ni Zion mula sa kamay. Hindi siya agad nakapagsalita.“Is this about... Gabriel?”The lawye

Sa unang tingin, walang nagbago sa Northview.Maayos pa rin ang mga klase. Maingay pa rin ang hallway tuwing lunch break. Nasa tamang oras pa rin ang bell, at si Ma’am Les, tulad ng dati, palaging may baong kape para sa lahat. Pero sa ilalim ng kaayusang ito, may bagay na hindi maipaliwanag. Parang may hanging malamig na hindi naman galing sa aircon.Allison felt it first.Habang papunta siya sa faculty lounge, napansin niyang mas maingat ang mga tao ngayon sa pagsasalita tuwing dumadaan siya. Hindi na ito katulad noong una—na puro tsismis at bulungan. Ito, mas tahimik. Mas mapanukso.“May sinasabi ba sila sa’yo?” tanong niya kay Zion isang gabi habang sabay silang naglalakad pauwi. Hawak nila ang pinamili nilang ulam sa karinderya, pero ramdam niya ang bigat ng tanong.“Wala namang direkta,” sagot ni Zion. “Pero... alam mo namang hindi mo kailangang marinig lahat para maramdaman, ’di ba?”Tumango si Allison. “Gano’n din nararamdaman ko.”Sumilip ang lamig sa hangin. Malapit na ang ul