All Chapters of Wala Kasing KATULAD: Chapter 161 - Chapter 170

"Mr. Alvarez, it's an honor to have you here. You have no idea how excited I am about this meeting. Please, have a seat." Sa gulat ni James, hinila ni Raymond ang upuan sa opisina at inalok ito sa kanya. Ang sigla ni Raymond ay nalito kay James. Bakit ba sobrang over-the-top siya sa mga pagbati niya? Ang ginawa ko lang ay yayain si Gabriel na pumasok kanina para makilala siya! "Mr.Green, kilala mo ba ako?" blankong tanong ni James. "Oo naman! Nasa banquet din ako ni Mr.Grange. Nananatiling sariwa sa isip ko ang katapangan mo. Pinilit ni Steven Fisher na magpaulan sa parada ni Mr.Grange, pero pinalipad mo siya ng isang sipa." Naninikip ang puso ni Raymond sa pananabik habang inaalala ang mga nangyari sa handaan. Noong araw na iyon, pinangunahan ni Steven ang mga lalaki mula sa Crimson Dragon Gang sa piging ni Walter, na tinatakot ang mga bisita nang walang katapusan. Pagkatapos ng lahat, ang karaniwang mga negosyante ay hindi karaniwang nakikipag-away sa pisikal. Pagk

Tumangkad si Jeffrey at tumakbo palabas ng opisina ni Raymond, Bumalik siya sa opisina niya na masama ang loob. Nang si Hilda ay naghihintay pa rin sa kanya, isang tusong kaisipan ang sumagi sa kanyang isipan. Ang galit na galit na ekspresyon ni Jeffrey, gayunpaman, ay natakot sa talino ni Hilda. Lumapit ito sa kanya at tinanong, "Napag-isipan mo na ba ang proposal ko? Sinasabi ko sayo, basta pumayag ka sa kahilingan ko, I swear that we'll sign a deal with your company." Sinasamantala ni Jeffrey ang kanyang kaalaman sa sitwasyon, dahil alam niyang nakuha ng Sentiment Chemical Limited ang deal. Pagmamakaawa ni Hilda, "Jeffrey, p-pwede ka bang humingi ng iba sa halip?" Panunuya, sumagot si Jeffrey, "Iba pa ang itanong? May ideya ka ba kung magkano ang halaga ng kontratang iyon? Magagawa mong lumangoy sa komisyon na natamo mula sa pagkuha ng ganoong kontrata. Makakabili ka pa nga ng bahay gamit ang pera na iyon! Hindi makatwiran para sa iyo na magpalipas ng gabi sa akin kapal

Nang marinig iyon ni Maria, halos mapatalon siya sa tuwa. Excited na tanong niya, "Talaga? Mukhang hindi naman ganoon ka-inutil si James." "Hmph! Sa tingin ko ay umaasa lang siya sa mga pundasyong itinayo natin dati," Napangisi si Zayne, sa pag-aakalang hindi karapat-dapat si James sa papuri. "Yeah. Kung hindi natin pinaghirapan noon pa, hindi sana ganoon kadaling napirmahan ni James ang kontrata," pagsang-ayon ni Maria habang tumango. "Sige. Ipapasa ko ang kontrata kay Mr.Jennings. Siguradong gagantihan niya ako. Baka ilipat pa niya ako sa procurement department!" With that, masayang pumunta si Zayne sa opisina ng general manager sa kontrata. Dahil sa sobrang saya, pumasok siya ng hindi man lang kumakatok. Sakto namang nasa kalagitnaan ng tawag si Xavier. Nang mapansin niyang may pumasok bigla, diretso niyang in-end ang tawag. Malungkot ang ekspresyon ni Xavier nang makita si Zayne. Dahil alam niyang nasangkot siya sa gulo, nanginginig si Zayne sa takot. Itinaas n

"KUNG nabaliw siya pagkatapos bumisita sa sementeryo, malamang na sinapian siya ng multo. Hindi ito malaking problema," mahinahong sabi ni James. "Kung mapapagaling mo siya, ipapaalam ko sa aking kaibigan na dalhin ang kanyang asawa sa iyo ngayon din." Masayang inilabas ni Walter ang kanyang telepono at naghanda para tumawag. Gayunpaman, itinaas ni James ang kanyang kamay at pinigilan si Walter. Sinabi niya, "Hindi kami nagmamadali, Mr.Grange. Mas magandang makita siya sa gabi. Maaari mo bang ibigay sa akin ang kanilang address? Bibisitahin ko sila nang personal pagkatapos ng trabaho." "Salamat, Mr. Alvarez." Nagpasalamat si Walter ng husto sa kanya "Isang simpleng kilos lang. Pinipigilan din kita sa pagtatanong sa iyo na hanapin ang spiritual brush para sa akin," nakangiting sabi ni James. "Since you're helping each other, you don't have to stand on ceremonies. Lumalamig na ang pagkain." Naputol ang pag-uusap ni William. Kung hindi, pareho silang patuloy na nagpapalitan

Nang makita ni James si Xavier na nakatutok sa kanya ang baril na iyon, isang mapanuksong ngiti ang naglaro sa kanyang mga labi. Nang makitang hindi natakot si James, galit na galit na umungol si Xavier, "Talagang babarilin ko! Sa sandaling hatakin ko ang gatilyo, nakahiga ka kaagad sa isang pool ng dugo." "Shoot, then. Nanginginig na ang kamay mo kaya malamang hindi ka maka-target ng maayos, di ba? Bakit hindi ako lumapit para mas madali mong puntirya?" Lumapit pa si James kay Xavier para makalapit ito sa baril. Namula sa galit si Xavier nang makita ang reaksyon ni James. "James, papatol talaga ako. Kung aalis ka sa Horington ngayon, baka iligtas ko pa ang buhay mo. Kung hindi, papatayin kita." Pulang-pula ang mukha ni Xavier. Siya ay hindi kailanman pumatay ng sinuman, lalo na ang pagbaril ng isang tao gamit ang baril. Naipon niya ang baril na ito pagkatapos bilhin ang mga indibidwal na bahagi. Noong nasa ibang bansa siya, hilig niya ang mga baril. Pagkatapos bumalik sa sari