Semua Bab Wala Kasing KATULAD: Bab 1 - Bab 10

“Nakalabas na ako sa wakas,” bulalas ni James Alvarez habang pilit na nilalanghap ang sariwang hangin. Sa likod niya ay Horington Prison, kung saan siya nakakulong sa nakalipas na tatlong taon. Ngayon ang araw na pinalaya siya. "Hmm, iniisip ko kung kumusta ang mga magulang ko." Bitbit ang punit na canvas bag sa likod, si James ay nagmamadaling umuwi. Sa nakalipas na tatlong taon, hindi siya binisita ng kanyang mga magulang. Kaya naman nag-aalala siya sa mga ito. Habang pauwi, nakatingin pa rin si James sa suot niyang singsing na kulay bronze. May nakaukit na parang buhay na dragon. Sa tuktok ng ulo ng dragon ay isang espesyal na simbolo.Ang singsing ay ibinigay sa kanya ni Diego, isang kaibigan mula sa bilangguan. Si Diego ay isang kakaibang tao. Siya ay patuloy na nagdadrama tungkol sa kung paano siya ang pinuno ng Dragon Sect at alam ang lahat, kabilang ang astrolohiya, heograpiya, medisina, at marami pa. Hindi lang iyon, inangkin pa niya na kaya niyang ibalik ang isang tao mula s

“Mom, okay ka lang ba?” Nag-aalalang tanong ni James pagkaalis ni Baldy at ng iba pa. "Wala na ang mga lalaking iyon." "Bakit kailangan mong lumabas at saktan siya!" saway niya. "Mabilis na kunin ang pera sa sahig. Ito ang maingat nating naipon sa lahat ng oras na ito." Nakayuko sa lupa, ibinalik ni James sa pouch ang mga notes at maluwag na sukli. "Nay, ako na po ang magiging breadwinner sa unahan, habang kayo ni Tatay ay makapagpahinga. Ang mga mata niyo naman po, mag-iisip po ako ng paraan para magamot sila."Nang matapos niyang kunin ang pera, ibinalik niya kay Hannah ang pouch. “Natutuwa akong marinig na sinabi mo iyan,” sagot ni Hannah, bago muling umiyak. "Ngayong bumalik ka, sa wakas ay napanatag na ang isipan ko. Kung hindi dahil sa pag-aalala ko sayo, matagal na akong patay." Hindi maiwasang mapaluha ang mga mata ni James nang makita ang pagmumukha ng kanyang ina. Bang! Hindi na niya napigilan ang kanyang emosyon, hinampas niya ang kanyang kamao sa mesa. basag! Nabasag agad

Pagdating ni James sa entrance, hinarang ng convoy ng nobyo ang labasan. Bumaba mula sa isang magandang pinalamutian na kotse ang isang binata na nakasuot ng suit at leather na sapatos, na may hawak na isang palumpon ng mga bulaklak. Ang lalaking iyon ay si Larry. Nang makita niya si James, saglit siyang natigilan. Nang mabawi niya ang kanyang katinuan, napahagulgol siya ng malakas. "Nakalimutan ko na ngayon ang araw na makalaya ka sa kulungan. Napakagandang pagkakataon. Gusto mo bang dumalo sa kasal namin ni Olivia?"Binigyan ni Larry si James ng mapanuksong tingin na may bahid ng kalokohan. Ang ginawa lang ni James ay sinamaan ng tingin si Larry. Pagkatapos noon ay tumabi na siya para umalis, dahil ayaw niyang mag-aksaya ng oras sa pakikipag-usap sa isang ganoon. “Huwag kang pumunta!” Sa hindi inaasahang pagkakataon, hinarangan ni Larry si James. “Dahil ba hindi mo kayang bumili ng regalo?Huwag kang mag-alala, wala kang kailangang kunin sa amin. Sa halip, maaari mong makuha ang mga

"Anong basura ang ibubuga mo? Hindi ka kailangan dito. Lumabas ka!" Tumahol si Jasmine, dahil nag-aalala siyang baka magambala si James sa paggamot. "Fine. Ikaw ang nagpaalam sa akin na umalis. Maghihintay ako sa corridor. Wala pang limang minuto, nasa labas ka na at nakikiusap na bumalik ako." Nang matapos siya, binuksan ni James ang pinto at lumabas. Pagkaalis niya, walang nag-abala sa kanya. Samantala, maingat na ipinagpatuloy ni Jordan ang acupuncture treatment ni William.Maya-maya, basang-basa na siya ng pawis. Matapos maipasok ang huling karayom, unti-unting namulat si William at iminulat ang kanyang mga mata. "Tatay! Gising ang tatay ko, Dr. Watson. Gising siya. Napakaganda nito!" Masayang sigaw ni Jasmine habang tumutulo ang mga luha sa kanyang mga mata. Kanina lang, nag-aalala siya na hinding-hindi niya gagawin iyon. Nang makita ni Jordan na gising na si William, siya rin ay nakahinga ng maluwag. Pagkatapos ng lahat, halos wala siyang kumpiyansa na pumasok. Sa kasamaang pala

"Mr. Alvarez, just let me know what you need. Hangga't kaya kong tuparin, hindi ako tatanggi," mabilis na deklara ni William. Sa sandaling iyon, nagtanong si Jasmine, "Mr. Alvarez, ano ang kailangan mo ng calligraphy brush at cinnabar rosary?" Pagkatapos ng lahat, ang parehong mga item ay mukhang hindi kinakailangan para sa medikal na paggamot, at malawak din ang mga ito. "Jasmine, may mga dahilan si Mr. Alvarez para isulat ang mga iyon. Hindi mo siya dapat kinuwestyon!" Pinayuhan siya ni William na may masamang tingin. “Ayos lang.” Napangiti si James. "Ginagamit din ang mga ito para sa mga panggagamot, gayunpaman, hindi ito basta ordinaryong brush at rosaryo.Kailangang mapuno sila ng espirituwalidad para makapagtrabaho sila.” "Napuno ng espirituwalidad?" Natulala sina Jasmine at William, dahil wala silang ideya kung ano ang ibig sabihin ni James Nang makita niya kung gaano sila nalilito, ipinaliwanag ni James, “Lahat ng bagay sa mundong ito ay mabubuhay at mamamatay, at lahat ng ito