Semua Bab สัญญารักร้ายนายเจ้าชู้ : Bab 11 - Bab 20

วาตะ.....เขามีนัดกำลังจะออกไปเที่ยวกับหญิงสาวคนนึงเธอเคยไปเรียนซัมเมอร์ที่อเมริกา ไม่ได้เจอกันนานคงต้องรื้อฟื้นกันหน่อย เธอชื่อพลอยดูเหมือนตอนนี้จะเป็นเน็ตไอดอลด้วยนะ หุ่นงี้โคตรแซบเพราะเขาเคยลองมาแล้วไง ผู้ชายอย่างเขาถ้าจะหาผู้หญิงมาคบมาควง หุ่น หน้า นมต้องป๊ะ จะเสริมมารึเปล่าอันนั้นเขาไม่แคร์เพราะแค่เอา แค่วัน ไนท์สแตนด์ จบก็แยกย้ายทางใครทางมัน ผู้หญิงที่เคยผ่านมือเขามาแต่ละคนต้องเกรดพรีเมี่ยมไม่ใช่อ้วนตุ๊ต๊ะเหมือนยัยเนย หึ เขาโคตรดีใจที่ยัยนั่นไม่อยากจะหมั้นกับเขาแล้ว เขาไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนี้ แต่ก็ดีแล้วล่ะเขาขับรถมารับพลอยที่คอนโด เธอชวนเขาขึ้นไปรอบนห้องบอกว่ายังอาบน้ำไม่เสร็จ เขาเลยต้องจำใจขึ้นไปรอข้างบนแต่มีเหรอที่เขาจะแค่มานั่งรอ มันต้องมีค่าเสียเวลานิดหน่อยป่าววะ และเหมือนเขาจะรู้ว่าเจ้าลูกชายของเขาจะได้ใช้งานเขาเลยแวะร้านสะดวกซื้อ เพื่อซื้อถุงยางไซส์พิเศษ พนักงานมองหน้าแบบเขินๆเขายิ้มให้ก่อนจะจ่ายเงินและหยิบถุงยางใส่กระเป๋ากางเกงยีนส์แล้วเดินขึ้นรถในห้องของพลอย...."อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อื้อออ วาตะ คุณยังเร่าร้อนแล้วก็รุนแรงเหมือนเดิมเลยนะคะ อ๊ะ อ๊ะ พลอยจุกไปหมดแล้วนะ อื้ออออ"

วาตะ...."น้องเนยเป็นเด็กน่ารักนะ มองโลกในแง่ดี พี่คงไม่มีวาสนาได้น้องเนยไปเป็นลูกสะใภ้" พ่อพูดจบก็หันหน้ามาทางผมทันทีทำให้ทุกคนต้องมองตาม"มึงอย่าโลภมากไอ้นาย กูยกน้องเค้กให้ลูกมึงไปคนนึงละ เหลือน้องเนยไว้ให้ดูแลกูกับตาหวานยามแก่ยามเฒาบ้างสิวะ" อาคีย์พูดดีครับผมอยากยกนิ้วให้เลย"อาการหวงลูกนี่เป็นมาตั้งแต่หนุ่มยันแก่เลยนะไอ้คีย์""แน่นอนดิลูกกูๆเลี้ยงมากะมือ"แล้วทำไมเขาต้องมานั่งฟังเรื่องยัยนี่ด้วยวะเนี้ย...เขาขอตัวออกไปสูดอากาศข้างนอกเพราะบ้านหลังนี้อยู่นอกเมืองอากาศยามเย็นแบบนี้ดีโคตรๆ เขาเดินเล่นแล้วก็มานั่งอยู่ตรงท่าน้ำ มันทำให้เขาคิดถึงช่วงเวลานึงเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก"ฮืออพี่วาตะ พี่วาตะไม่ไปได้มั้ยคะ น้องเนยไม่อยากให้พี่วาตะไปไหน ฮืออออ นะคะ""พี่ไปไม่นานหรอกน้องเนย พี่สัญญาพี่จะกลับมาหาน้องเนย""ฮือออ จริงๆนะคะพี่วาตะไม่ได้หลอกน้องเนยใช่ไหมคะ""พี่เคยหลอกน้องเนยเหรอ""ไม่ค่ะ พี่วาตะไม่เคยหลอกน้องเนย แต่น้องเนยกลัวว่าพี่วาตะจะลืมน้องเนยฮืออออ""งั้นเรามาเกี่ยวก้อยสัญญากัน""ทำยังไงคะ""เราเอานิ้วมาคล้องกันไว้แบบนี้ พี่สัญญาว่าพี่จะกลับมาหาน้องเนย ถ้าน้องเนยโตขึ้นน้องเนยต้องม

น้องเนย..."พูดเล่นอีกแล้วใช่ไหมออกัส""พูดจริง""ออ...ออกัสนายเป็นไรเมาเค้กสตรอเบอรี่หรือไง" เราแกล้งพูดติดตลกเพราะตอนนี้เราเริ่มรู้สึกอึดอัดขึ้นมาเมื่อเห็นสายตาที่ออกัสจ้องมาที่เราแบบนี้มันเป็นสายตาที่เราคุ้นชินมาตลอดแต่มาวันนี้เราเพิ่งรู้ว่ามันหมายความว่าอะไร"เนย เธอจะโกรธมั้ยถ้าเราบอกว่าเราชอบเธอ ชอบมานานแล้ว""เฮ้ยยยย บ้าน่า นายจะมาชอบเราได้ไง เราไม่ได้สวยเลยนะดูสิหน้าตาแบบนี้รูปร่างแบบนี้คนหล่อๆแบบนายจะมาชอบได้ไง""ก็มันชอบไปแล้วมั้ยล่ะ ชอบที่เธอเป็นแบบนี้ไง""แต่เราไม่ได้คิดอะไรกับนายเลยนะออกัส นายก็รู้ว่าเราชอบใครอยู่""แต่เขาไม่ได้ชอบเธอไม่ใช่เหรอ""อะ เอ่ออ อื้มมมก็ใช่ไง แต่ถึงเขาไม่ได้ชอบเราแต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องมาชอบนายนี่นา""ตอนนี้ไม่ได้ชอบแต่อนาคตก็ไม่แน่ป่าววะ เราลองมาคบกันดูมั้ย""นายไม่อายเหรอที่มีแฟนอ้วนเป็นหมูแบบนี้""อายทำไม ทำไมต้องอาย อ้วนแล้วไม่ใช่คนเหรอ" เราพูดไรไม่ออกเลยค่ะ แล้วเราต้องทำไงดี"ว่าไงตกลงจะลองคบกันดูไหม""เอ่อออ คือเรายังไม่พร้อมที่จะเปลี่ยนสถานะกับนาย นายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลยนะออกัส ถ้าเป็นไปได้เราอยากเป็นเพื่อนกับนายตลอดไปนะออ

น้องเนย.....แบตหมด?? เห้ออออ แล้วเราจะทำไงดีล่ะ เราเก็บมือถือเข้ากระเป๋าก่อนจะเดินไปหาพี่วาตะใกล้ๆ จนผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ มองมาที่เราด้วยความสงสัย"มีอะไรคะน้อง""มีไรยัยหมูอ้วน" ดูพี่วาตะจะมึนๆ แล้วนะคะเพราะตั้งแต่มาถึงเห็นดื่มเอาดื่มเอาไม่รู้กี่แก้วต่อกี่แก้ว"พี่วาตะน้องเนยอยากกลับบ้าน" แต่ดูเหมือนคำพูดของเราจะไม่ได้รับความสนใจจากพี่วาตะเลย เพราะเอาแต่คลอเคลียตรงซอกคอผู้หญิงคนที่ชื่อนีน่าที่กำลังนั่งตักพร้อมกับโอบกอดกันอยู่"น้องคะ น้องไม่เห็นเหรอว่าพวกพี่กำลังสนุกกันอยู่ ถ้าอยากกลับก็กลับไปก่อนก็ได้นะ" เพื่อนของนีน่าหันมาพูดกับเรา"กลับเองไม่ได้หรอกค่ะ พี่วาตะต้องไปส่งเพราะพี่วาตะพาน้องเนยมาที่นี่""ตัวโตยังกะช้างทำไมจะกลับเองไม่ได้ยะ อายุกี่ขวบละ เข้าผับได้แต่กลับเองไม่ได้"เราไม่อยากสนใจคำพูดของคนอื่นเราสนใจแค่คนที่พาเรามา"หรือไม่มีเงินค่าแท็กซี่ อ่ะพี่ให้แล้วพอถึงบ้านก็อาบน้ำกินนมนอนซะนะคะคุณน้อง"พอผู้หญิงคนนี้พูดจบคนอื่นๆ ก็พากันหัวเราะใส่เรา ทำเหมือนเราเป็นตัวตลก เราชักจะโมโหแล้วนะทำไมผู้หญิงพวกนี้ถึงมารุมว่าเราด้วย"พี่วาตะ ลุกขึ้นไปส่งน้องเนยเดี๋ยวนี้เลย" เราเดินแทรกเ

วาตะ.......เสียงยัยเนยนี่หว่า เขาคิดว่าเธอกลับไปแล้วซะอีก แต่ทำไมเสียงยัยนี่ฟังดูรนๆ แปลกๆ เขารีบผลักนีน่าออกก่อนจะรีบเปิดประตูออกไป พอเปิดประตูออกมาเขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นเนยนั่งกอดอกตัวเองอยู่ที่พื้นห้องน้ำ ตอนนี้อาการเมาของเขาถึงกับหายไปเลย เนื้อตัวของยัยนี่แดงไปหมดเหมือนไปโดนอะไรมา เขาดึงแขนให้ลุกขึ้นยืนแต่พอแตะไปที่แขนก็รู้สึกถึงความร้อน ไม่สบายงั้นเหรอ แต่ไม่น่าใช่เพราะตอนมาด้วยกันเธอก็ยังปกติดี เธอเงยหน้ามองเขาใบหน้าเธอเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา"พี่วาตะ ชะ ช่วยด้วย ช่วยน้องเนยด้วยค่ะ ฮืออออ""เป็นอะไรของเธอวะ ทำไมตัวร้อนขนาดนี้" เขาดึงเธอให้ลุกขึ้นยืน"พี่วาตะ น้องเนยร้อน ช่วยด้วยค่ะ ฮืออออ"เขายังไม่รู้ว่ายัยนี่ไปเป็นอะไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆ เขาต้องพาออกไปจากที่นี่ก่อนเพราะตอนนี้มีแต่คนมายืนมุงดูเขากับยัยนี่อยู่เต็มหน้าห้องน้ำ หนึ่งในนั้นก็มีไอ้อาร์ทที่เขาเพิ่งมีเรื่องกับมันวันก่อนเพราะมันมาจีบนีน่าแต่นีน่าไม่สนใจมัน ตอนนี้มันกำลังยิ้มเยาะเขาอยู่ สายตามันมองมาที่ยัยเนย เขาพยุงเนยออกมาจากห้องน้ำและต้องเดินผ่านมันซึ่งเขาก็ไม่ได้สนใจจนมันพูดออกมานั่นแล่ะ"หึ คืนนี้มึงคงต้องเสียน้ำเ