Semua Bab รักวุ่นวายของยัยนักเขียน: Bab 41 - Bab 50

เวลาที่ใกล้เข้ามาทำให้สองหนุ่มเริ่มทำคะแนน โดยที่ลู่ตงหานนั้นเริ่มจีบอ้ายฉิงอย่างออกนอกหน้านอกตาโดยมีน้องสาวที่ทำงานอยู่ที่สายการบินคอยช่วย ลู่หลิงหลิงใช้งานมาเป็นข้ออ้างในการดึงตัวอ้ายฉิงไม่ให้ไปทำงานที่อื่น ซึ่งพี่ชายของเธอจะได้มีโอกาสทำคะแนนกับหญิงสาวที่เธอนั้นเต็มอกเต็มใจยอมรับมาเป็นว่าที่พี่สะใภ้แบบไม่มีข้อขัดข้องใดๆ“สวัสดีค่ะ คุณอ้ายฉิง”“สวัสดีค่ะ คุณหลิงหลิง”สองสาวเอ่ยทักทายกันทันทีที่ได้พบหน้า ลู่หลิงหลิงผายมือให้หญิงสาวผู้มาใหม่ได้นั่งลงที่ฝั่งตรงข้ามของเธอ อ้ายฉิงจึงนั่งลงตามที่อีกฝ่ายเชื้อเชิญ“คือทางบริษัทของเราอยากจะว่าจ้างให้คุณอ้ายฉิงช่วยทำการฝึกอบรมบุคลิกภาพของสาวๆ กับหนุ่มๆ ในสายการบินของเราหน่อยน่ะค่ะ ทั้งพนักงานต้อนรับภาคพื้นดินและพนักงานต้อนรับบนเครื่องเลยนะคะ” ลู่หลิงหลิงเริ่มชี้แจงงานทันทีที่อีกฝ่ายนั่งลงตรงข้ามของเธอแล้ว“เอ่อ...ได้สิคะ จะให้ฉันเริ่มงานวันไหนดีคะ” อ้ายฉิงเอ่ยถามขึ้นก่อนที่จะหยิบแท็บเล็ตคู่ใจขึ้นมาเพื่อบันทึกคิวงาน“อืม... เริ่มงานพรุ่งนี้ รวมๆ แล้วก็ประมาณสามเดือนค่ะ”หลิงหลิงเริ่มทำตามแผนที่พี่ชายวางเอาไว้ทันที หลังจากที่อ้ายฉิงได้ฟังกำหนดกา

หลังจากที่กลับมาจากการไปลองชุดเพื่อนเจ้าสาวกับพี่สาวสุดที่รัก หวงลี่หลินก็ขอแยกตัวกลับก่อนทันทีเพราะเธอมีงานที่ต้องทำต่อ วันนี้เธอมีนัดกับบรรณาธิการของสำนักพิมพ์ในเครือของตระกูลเฉิน เป็นเรื่องการตีพิมพ์นิยายของเธอออกมาให้เป็นรูปเล่ม เพราะกระแสตอบรับทางสังคมออนไลน์นั้นดีเยี่ยม มีการเปิดพรีออเดอร์จนยอดจองมีเข้ามาอย่างล้นหลาม“ฮัลโหล... ค่ะ พี่เจียวจ้าน” เสียงหวานกรอกไปในสายขณะที่มือบางข้างหนึ่งก็กำลังเปิดประตูเข้าห้อง‘นี่คงไม่ใช่เพราะเขาหรอกนะ ไม่สิ เขาไม่รู้จักนามปากกาของเธอสักหน่อย’ นักเขียนสาวคิดในใจ“เย็นนี้ว่างไหมครับ พอดีป๊ากับม๊าของพี่ชวนแฟนพี่ให้ไปทานข้าวที่บ้าน” เสียงทุ้มดังมาจากปลายสาย“อ่ะ..เอ่อ มีใครไปบ้างคะ เอ่อ..คือลี่หลินหมายถึงว่ามีคนอื่นนอกจากป๊ากับม๊าพี่หรือเปล่าคะ”เพราะพี่สาวของเธอไม่ได้บอกว่าเย็นนี้มีนัดกับครอบครัวของเจียงข่านว่าที่พี่เขยของเธอ เธอจึงเอ่ยถามเจียวจ้านออกไป“มีแค่ป๊าม๊า พี่แล้วก็น้องลี่หลินครับ วันนี้พี่เจียงข่านไปทานมื้อเย็นที่บ้านของว่าที่พี่สะใภ้ครับ”เฉินเจียวจ้านพอจะเดาได้ เธอคงกังวลถ้าจะต้องเจอพี่สาวแท้ๆ เธอพร้อมๆ กับครอบครัวของเขาบ่อยๆ“อืม..

หลังจากที่นักพัฒนาบุคลิกภาพสาวต้องไปทำงานที่บริษัทการบินของตระกูลลู่ทุกวัน หัวใจของเธอก็ถูกหลอมละลายอย่างช้าๆ จากลู่ตงหาน แฟนหนุ่มกำมะลอของเธอ เขาเทียวรับเทียวส่ง ทำหน้าที่เป็นแฟนกำมะลอที่เหมือนกับว่าเป็นแฟนกันจริงๆ ที่สำคัญเรื่องที่เขาขอเป็นข้อแลกเปลี่ยนตอนตกลงคุยกันเรื่องที่เธอจะให้เขามาเป็นแฟนกำมะลอกันใหม่ๆ ว่าเธอจะเป็นฝ่ายเลี้ยงอาหารและออกค่าใช้จ่ายต่างๆ เวลาที่เธอและเขาต้องไปออกเดตกัน กลับกลายเป็นว่าเธอไม่ได้เสียเงินสักบาท เพราะเขานั้นแย่งเธอจ่ายแทบทุกอย่าง“น้องอ้ายฉิงครับ ถ้าน้องอ้ายฉิงยังไม่มีใคร หรือชอบใคร ช่วยเปิดโอกาสให้พี่ได้ลองศึกษาดูใจกับน้องอ้ายฉิงได้ไหม” ลู่ตงหานเอ่ยออกมาหลังจากรับประทานอาหารมื้อเย็นที่ร้านอาหารสุดหรูแห่งหนึ่งเสร็จ“อ่ะ..เอ่อ...คือ.....”“ถ้าน้องอ้ายฉิงยังไม่พร้อมพี่ก็ไม่บังคับฝืนใจหรอกนะครับ” ชายหนุ่มรีบเอ่ยออกมาเพราะกลัวว่าเธอจะรู้สึกอึดอัด“เปล่าค่ะ คือ...อ้ายฉิงอยากจะบอกพี่ตงหานว่า อ้ายฉิงไม่เคยมีแฟนมาก่อน ไม่เคยคบใคร อ้ายฉิงกลัวว่าพี่ตงหานจะเบื่อและรู้สึกเสียเวลากับอ้ายฉิงน่ะค่ะ”หญิงสาวกล่าวออกมาอย่างเขินๆ หัวใจของเธอหวั่นไหวไปให้เขาตั้งนานแล้ว เ

แววตาหวานหยาดเยิ้มของหญิงสาวร่างระหง หน้าอกสวย รูปร่างเย้ายวนตรงหน้าทำให้เฉินเจียวจ้านหมดความอดทน มือบางที่คว้ามือหนาเอาไว้ราวกับจงใจดึงรั้งไม่ให้เขาก้าวออกจากห้องนี้ไป ริมฝีปากหนาโน้มไปประกบริมฝีปากบางที่เขาสัมผัสมาหลายต่อหลายครั้งแล้วอย่างหมดความยับยั้งชั่งใจ หวงลี่หลินไม่รู้ตัวเลยว่าการที่เธอทำแบบนี้มันคือการราดน้ำมันลงไปบนกองไฟดีๆ นี่เอง“อืม.........น้องลี่หลิน ห้ามพี่สิครับ”เขาผละจูบและจ้องไปที่แววตาของเธอพร้อมกับบอกเพื่อเตือนสติ แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับใดๆ จากคนตัวเล็กข้างหน้านอกจากรอยยิ้มหวานๆ และแววตาที่แสดงออกถึงความปรารถนาที่มีลึกๆภายในใจ มือบางของเธอล้วงเข้าไปใต้เสื้อของเขาพรางลูบไล้ไปมาบนหน้าอกหนั่นแน่น จนชายหนุ่มถอดมันออกเพื่อให้เธอได้สัมผัสซิกซ์แพ็กของเขาได้อย่างเต็มที่วงแขนหนาโอบอุ้มร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวไปวางไว้บนที่นอนนุ่มก่อนที่เขาจะโถมร่างหนาตามลงไปหลังจากปลดเปลื้องกางเกงตัวสุดท้ายออกจากกายแล้ว หวงลี่หลินมองการกระทำของชายหนุ่มด้วยความรู้สึกตื่นเต้น ความเมาทำให้เธออยากลิ้มลองบทรักที่เธอเคยอ่านแต่ในนิยาย เธอไม่รู้ว่าหลังจากนี้เธอและเขาจะเป็นอย่างไรแต่เธอก็พร้อมทำ

เช้าวันใหม่กับการเริ่มต้นสถานะใหม่ระหว่างสองหนุ่มสาว ร่างบางที่เปลือยเปล่านอนกอดก่ายคนที่ผ่านคืนเร่าร้อนด้วยกันมาทั้งคืนเริ่มขยับตัว พลันใบหน้าหวานของนักเขียนสาวก็ขึ้นสีเลือดฝาดเพราะความเขินอาย เธอค่อยๆ ขยับตัวออกจากร่างหนาที่ยังคงเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน หากแต่เพียงขยับได้เพียงเล็กน้อยเธอก็ต้องตัวแข็งทื่อ“จะรีบลุกไปไหนคะ..ที่รัก” ไม่พูดเปล่าเขายังกดจูบลงบนกลุ่มผมของเธออีก“อ่ะ...เอ่อ... คือลี่หลินอยากจะเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ” หญิงสาวแก้ตัว หากใบหน้าหวานก็ยังคงก้มงุดมุดไปที่หน้าอกหนั่นแน่นของชายหนุ่ม“แล้วหลบหน้าพี่ทำไมคะ..หืม...” เฉินเจียวจ้านเอ่ยออกมาเสียงกระเส่าเมื่อหญิงสาวสัมผัสเข้ากับร่างกายที่เปลือยเปล่าของเขาจนเกิดกระแสไฟรักขึ้นมาอีกครั้ง“พ่ะ...พอก่อนนะคะพี่เจียวจ้าน ลี่หลินยังเจ็บไม่หายเลยค่ะ” ประโยคที่หญิงสาวเอ่ยออกมาเรียกเสียงหัวเราะให้ดังออกมาจากริมฝีปากหนาได้เป็นอย่างดี“ไปอาบน้ำกันดีกว่านะคะ วันนี้พี่จะพาออกไปทานมื้อเช้าข้างนอก เอ่อ..ไม่ใช่สิมื้อเที่ยง” เขาบอกเพียงเท่านั้นก่อนที่จะตวัดผ้าห่มออกจากร่างของเขาและเธอ“ว๊าย!!!....... พี่เจียวจ้าน คนบ้า” หญิงสาวร้องอุทานออกมาก่อนที่จ