Lahat ng Kabanata ng รักวุ่นวายของยัยนักเขียน: Kabanata 21 - Kabanata 30

หญิงสาวที่มีใบหน้าสวยโดดเด่นกำลังนั่งทำหน้ายุ่งจดจ้องอยู่กับอีเมลของบรรณาธิการที่ถูกส่งเข้ามาเมื่อตอนเช้าของวันนี้ ว่าต้องการให้เธอลองเขียนแนวอีโรติกเพิ่มไปจากพล็อตเรื่องเดิมๆ ที่เคยเขียนจนคนอ่านเริ่มที่จะเบื่อแล้ว นิยายรักที่เธอเขียนออกแนวไม่วาบหวามและหวือหวา เน้นให้ผู้อ่านจินตนาการกันไปเองเสียมากกว่า ไม่มีการบรรยายฉากบนเตียงแบบที่เป็นที่นิยมแบบนักเขียนคนอื่น“เฮ้อ!! อะไรกันเนี่ย แค่จูบยังไม่เคยเลย จะไปบรรยายฉากเลิฟซีนให้เห็นภาพได้ยังไงกัน เอ๊ะ!! หรือว่าจะเปิดดูในเว็บไซด์ดีนะ”หวงลี่หลินเอ่ยออกมาอย่างอ่อนใจ คนขาดประสบการณ์แบบเธอเขียนเรื่องราวความรักให้ออกมาฮิตฮอตติดลมบนได้แบบนี้ก็ว่ายากแล้ว นี่จะให้มาเขียนเรื่องรักแบบวาบหวามอีก‘โอ๊ย อยากจะเอาหน้าผากกระแทกแป้นพิมพ์’ นักเขียนสาวคิดในใจก่อนที่นิ้วเรียวจะกดลงบนแป้นพิมพ์ พิมพ์ข้อความตอบบรรณาธิการในแพลตฟอร์มออนไลน์ที่เธอลงนิยายอยู่ไป‘ค่ะบก. โหยวหว่อ จะจัดการให้ แต่ขอบอกไว้ก่อนเลยนะคะ ว่าโหยวหว่อไม่มีประสบการณ์เรื่องบนเตียง อาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย’‘โหยวหว่อ’ คือนามปากกาของเธอที่มีเพียงเพื่อนสนิททั้งสองเท่านั้นที่รู้ ขนาดครอบครัวเธอยังไม

หลังจากนั่งคิดและจินตนาการอยู่สักพัก นักเขียนคนสวยก็หันไปกดแป้นพิมพ์จนเสียงดังสนั่นไปทั่วทั้งห้องนอน ใบหน้าหวานปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย จนเวลาล่วงเลยไปเกือบสามชั่วโมง ร่างบางจึงได้บิดกายไปมาก่อนที่เธอจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวเก่ง พร้อมทั้งละสายตาคู่สวยที่มีแว่นตาสีใสปกป้องดวงตาเอาไว้จากแสงที่ส่องมาผ่านหน้าจอ“อืมมม...... หิวจัง”เสียงหวานเอ่ยออกมา ก่อนที่จะเดินตรงไปที่ห้องครัว มือบางหยิบเอาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมาหนึ่งซอง พร้อมทั้งตั้งหม้อใส่น้ำเปล่าลงไป แล้วเปิดแก๊สเพื่อต้มน้ำรอ ร่างบางหันรีหันขวางหยิบผักสดในตู้เย็นและเนื้อสัตว์มาหั่นอย่างคล่องแคล่ว เพราะออกมาอยู่ข้างนอกตั้งแต่สมัยเรียนจึงทำให้หวงลี่หลิน คุณหนูทายาทอันดับที่สองของตระกูลหวงอย่างเธอนั้นทำอาหารเป็นผ่านไปไม่ถึงยี่สิบนาที ชามบะหมี่ที่มีหน้าตาน่าทานก็ถูกวางลงบนโต๊ะอาหาร โต๊ะประจำของนักเขียนสาว แต่ขณะที่กำลังจะตักเอาบะหมี่ในถ้วยเข้าปาก สมาร์ทโฟนเครื่องเล็กของเธอก็แผดเสียงร้องจนคนที่กำลังหิวจนตาลายไม่อาจละเลยได้ ร่างระหงจึงผุดยืนขึ้นแล้วตรงไปหยิบมาก่อนที่มันจะส่งเสียงน่ารำคาญไปมากกว่านี้“ฮัลโหลว่าไง... เอาไงดีฉันรีบทำงานส่งน่ะ

หนุ่มสาวทั้งสามคู่ยังคงนั่งพูดคุยกันเรื่องทั่วๆ ไป โดยที่ไม่ได้สนใจสายตาหลายๆ คู่ที่มองมาอย่างอิจฉาเลยด้วยซ้ำ หวงลี่หลินนั้นหลังจากที่โดนเพื่อนๆ เอ่ยแซวก็เอาแต่หลุบตามองมือและชวนเพื่อนสาวคุยเปลี่ยนเรื่อง หากแต่คืนนี้นั้นเธอก็คิดบุคลิกของพระเอกในนิยายของเธอออกแล้ว“ยัยลี่หลิน นี่สรุปบก.ให้เธอลองเขียนแนวอีโรติกจริงๆ อะ” เยว่หรูกระซิบถามหลังจากแฟนของเธอเดินออกจากโต๊ะไปทักทายลูกค้าที่มาใหม่“อืม...อย่าเสียงดังเดี๋ยวคนอื่นได้ยิน โดยเฉพาะคนข้างๆ ฉัน กลับห้องเดี๋ยวจะเล่าให้ฟังว่าเพราะอะไร”หวงลี่หลินรีบปรามเพื่อนรักเพราะเฉินเจียวจ้านนั้นเป็นรองประธานบริษัทที่เธอเซ็นสัญญาลงนิยายออนไลน์อยู่ ถ้าเขารู้ว่าเธอเอาเขาไปเป็นต้นแบบพระเอกในนิยายของเธอ เธอกลัวว่าเขาจะโกรธเอา เยว่หรูเหลือบไปมองหนุ่มหล่อสุดเซอร์ที่นั่งกระดกวิสกี้เข้าปากอย่างไม่สนใจคนรอบข้างก็พยักหน้าขึ้นลงอย่างเข้าใจ“พี่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ”เฉินเจียวจ้านหันมาบอกแฟนในนามพอหญิงสาวพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาตเขาจึงลุกขึ้นและเดินตรงไปที่ห้องน้ำของแขกวีวีไอพี ตอนนี้ที่โต๊ะจึงเหลือเพียงสามสาวกับอีกหนึ่งหนุ่มที่ยังคงชวนอ้ายฉิงคุยตั้งแต่ที่มาถึง

หวงลี่หลินเดินกลับมาที่โต๊ะราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนที่จะถอนลมหายใจออกมาเบาๆ เมื่อเห็นว่าเขาที่เธอเพิ่งจะขโมยจูบไปเมื่อสักครู่ไม่ได้เดินตามเธอออกมา“เป็นไง สบายใจขึ้นยัง เห้ย!! แล้วทำไมหน้าแดงขนาดนั้น นี่เธอเมามากเลยหรอยัยลี่หลิน” เยว่หรูเอ่ยถามก่อนที่จะทักขึ้นเมื่อสังเกตใบหน้าสวยของเพื่อนสาวที่บัดนี้แดงราวกับตูดลิง“ป่ะ..ป่าว พี่ตงหานคะ ขอลี่หลินลองอย่างอื่นที่ไม่ใช่พั้นซ์ได้ไหม” นักเขียนสาวตอบเพื่อนก่อนที่จะหันไปคุยกับพี่ชายเพื่อนของเพื่อนสนิท“ลองดื่มเบียร์สดดูไหมล่ะ”หญิงสาวพยักหน้ารัวๆ เจ้าของร้านสุดหล่อจึงสั่งบริกรให้จัดมาให้เธอทันที เขาเข้าใจว่าเธอเครียดและโดนผู้หญิงสองคนนั้นดูถูก โดยไม่ได้คิดว่าเธอนั้นไปทำความผิดอะไรไว้เฉินเจียวจ้านหายไปสักครู่เพื่อให้เธอได้ผ่อนคลายความเขินอายลง แต่พอกลับมาที่โต๊ะก็ต้องพบกับร่างระหงที่กำลังโยกย้ายร่างงามไปมาอยู่ท่ามกลางสองสาว และหนุ่มๆ ที่รายล้อมหากแต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้พวกเธอด้วยรู้ดีว่าเธอนั่งอยู่กับใคร“หายไปนานเลยนะไอ้เจียวจ้าน ดูแฟนกำมะลอของนายสิ ดื่มเบียร์สดไปสามแก้วกลายเป็นแม่เสือสาวไปซะแล้วฮ่าๆๆๆ” เยว่อวี่ซินเอ่ยขึ้นก่อนที่จะ

เช้าวันใหม่ ร่างบางที่นอนฟุบหลับอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์บนโต๊ะทำงานตัวเก่งก็เริ่มที่จะรู้สึกตัว หวงลี่หลินยืดตัวขึ้นก่อนที่จะบิดกายไล่ความขี้เกียจไปมา ร่างระหงลุกขึ้นยืนก่อนที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำและทำธุระส่วนตัวในตอนเช้า เธอใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานเกือบชั่วโมง ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนค่อยๆ ย้อนเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ ยามที่เธอนอนแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำ“อร๊าย!!! เมื่อคืนฉันทำอะไรลงไปบ้างเนี่ย” เสียงหวานอุทานออกมาก่อนที่ร่างระหงจะมุดลงไปในน้ำและผุดขึ้นมาร่างกายเปลือยเปล่าที่สวยงามและสมบูรณ์ไปทุกสัดส่วนลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำในเวลาต่อมา ก่อนที่เธอจะทำธุระส่วนตัวแล้วรีบออกไปหาอะไรทาน เพราะท้องเริ่มส่งเสียงร้องประท้วงเนื่องจากเมื่อคืนเธอไม่ได้ทานอะไรเลยนอกจากดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ติ๊ง....ติ๊ง....ติ๊ง.....เสียงข้อความที่ดังมาจากสมาร์ทโฟนเครื่องเล็กของตนทำให้ร่างบางในชุดเสื้อยืดตัวโคล่งกับกางเกงขาสั้นต้องเดินเข้าไปหยิบขึ้นมาดู พอเห็นชื่อว่าใครเป็นผู้ส่งข้อความเข้ามา ใบหน้าหวานก็ขึ้นสีเพราะความขัดเขินกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเจียวจ้าน : สวัสดีครับ ตื่นหรือยังเอ่ยเจียวจ้า