Semua Bab รักวุ่นวายของยัยนักเขียน: Bab 31 - Bab 40

สองสัปดาห์ต่อมาวันนี้ก็ถึงเวลาที่หวงลี่หลินจะได้ทำหน้าที่แฟนปลอมๆ ของเฉินเจียวจ้านอีกครั้งหนึ่งเพราะวันนี้นั้นเป็นวันเกิดของเขา และเขาก็รับปากกับครอบครัวเอาไว้แล้วว่าจะพาแฟนสาวที่คบกันมาได้สักพักแล้วไปเปิดตัว เธออดที่จะกังวลไม่ได้ แต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจโทรไปเตี๊ยมกับผู้เป็นพี่สาว“เจเจ้ น้องมีเรื่องอยากคุยด้วย” เสียงหวานดังออกไปทันทีที่อีกฝ่ายรับสาย“ว่าไงลี่จิน มีอะไรด่วนไหม นี่พี่กำลังจะไปซื้อของขวัญให้น้องชายของพี่เจียงข่าน” หวงลี่จินแม้จะงุนงงอยู่ไม่น้อยที่น้องสาวโทรมาหา เพราะปกติจะเป็นเธอที่โทรไปหาก่อนตลอด“พี่รีบไหม แล้วตอนนี้พี่เจียงข่านมารับหรือยัง” หวงลี่หลินเอ่ยถามพี่สาว“ก็ไม่รีบเท่าไหร่ ตอนนี้รอพี่เจียงข่านอยู่ มีอะไรจะคุยกับพี่อย่างนั้นเหรอ” หวงลี่จินอดที่จะสงสัยในน้ำเสียงของน้องสาวที่ดูร้อนรนไม่ได้“คืออย่างนี้นะเจเจ้ คือเย็นนี้น้องอาจจะไปโผล่ที่งานเดียวกับเจเจ้ เจเจ้ช่วยทำเป็นไม่รู้จักน้องด้วยนะ”“อ้าว ทำไมอะ แล้วเรารู้จักใครในงานหรือถึงไป วันนี้เห็นน้องชายของพี่เจียงข่านบอกว่าจะพาแฟนมาแนะนำให้ครอบครัวของเขาได้รู้จักด้วยนะ”หวงลี่จินแสร้งทำเป็นเอ่ยถามน้องสาวออกมา ทั้ง

หลังจากกลับมาจากงานเลี้ยงฉลองวันเกิด หวงลี่หลินก็เอาแต่คิดหนักเรื่องที่ครอบครัวของเฉินเจียวจ้านไม่สอบถามอะไรเกี่ยวกับครอบครัวหรือหน้าที่การงานที่เธอทำเลย มันดูผิดสังเกตไปหมด แต่พอนึกถึงเหตุผล บางทีครอบครัวของว่าที่พี่เขยอาจจะอยากให้ทายาทคนเล็กมีแฟนจนไม่ติดว่าผู้หญิงคนนั้นจะมีหรือจนก็เป็นไปได้“คิดอะไรอยู่ครับ เป็นไง ป๊ากับม๊าของพี่ใจดีใช่ไหม” เสียงของเฉินเจียวจ้านช่วยดึงสติของหญิงสาวที่เอาแต่นั่งนิ่งอยู่ภายในรถคันหรูของเขา“ค่ะ ใจดีจนลี่หลินรู้สึกผิดขึ้นมาเลย” นักเขียนสาวตอบก่อนที่จะยิ้มแหยๆ ออกมา“ถ้ารู้สึกผิดก็มาคบกับพี่จริงๆ เลยสิครับหึๆ” เสียงทุ้มดังอยู่ในลำคอ“ห๊า... อะไรนะคะ”หวงลี่หลินฟังไม่ทัน เหมือนจะได้ยินคำว่าจริงๆ ลงท้าย“ไม่มีอะไรครับ พี่แค่พูดคนเดียว”เฉินเจียวจ้านเลี่ยงที่จะไม่ตอบเป็นประโยคที่เขาเพิ่งจะเอ่ยไป“อืม... พี่เจียงข่านหล่อดีนะคะ แถมยังอัธยาศัยดีอีกด้วย” หวงลี่หลินเอ่ยชมว่าที่พี่เขยออกมาครั้งนี้เรียกได้ว่าเป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับเขา เพราะที่ผ่านมาเวลาที่หวงลี่จินชวน เธอมักจะมีข้ออ้างคอยหลีกเลี่ยงตลอด ดูๆ ไปสองพี่น้องนี่ก็หน้าตาดีกันไปคนละแบบ แต่นิสัยนี่ดูไม

หลังจากคืนนั้น หวงลี่หลินก็ได้แต่งนิยายที่มีฉากอีโรติกได้ผ่านฉลุย ถึงแม้เรื่องราวของเธอกับแฟนปลอมๆ จะไม่ได้เกินเลยไปจนลึกซึ้งถึงขั้นนั้นแต่เธอก็อ่านฉากอย่างว่ามาพอสมควรและพอจะคิดต่อได้ว่าถ้าเขาไม่หยุดจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น เขามีความเป็นสุภาพบุรุษเรื่องนี้เธอยอมรับ และเขาก็เข้ามาปั่นป่วนหัวใจของเธออีกทั้งยังแทรกซึมเข้าไปในใจของเธอทุกทีๆวันนี้สามสาวเพื่อนรักนัดกันมารับประทานอาหารเย็นร่วมกันที่ร้านประจำ นั่นก็คือร้านหม้อไฟ หลังจากรับประทานอาหารเสร็จทั้งสามสาวก็พากันย้ายไปนั่งคุยกันต่อที่ร้านเหล้าเล็กๆ ที่มีดนตรีสดให้ฟัง“เป็นไงบ้างจ๊ะ เยว่หรู พี่อวี่ซินตามใจตลอดเลยนะ แล้วฉันได้ยินข่าวว่าตอนเธอแข่งรถชนะพี่เขาก็หอบช่อดอกไม้ช่อโตมาให้ถึงข้างสนามเลยไม่ใช่หรอ ใจอ่อนให้พี่เขาบ้างยังถามจริง” หวงลี่หลินเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่เป็นคนเดียวที่มีแฟนจริงๆ ในเวลานี้“หึ!! เบื่อ... ไอ้ดีมันก็ดีอยู่หรอก แต่เขามันมือไวใจเร็วนี่สิ ฉันไม่ชอบเลย”เยว่หรูตอบออกมาก่อนที่จะนึกถึงแฟนที่เธอไม่ได้อยากมี เขาเอาอกเอาใจเธอสารพัดก็จริง แต่เขามักจะขอรางวัลเป็นของตอบแทนเสมอ และไอ้รางวัลของเขานี่แหละที่อดที่จะทำให้สาวห้

สี่ปีก่อน“เฮ้!!! แจน ยูอ่านอะไรอยู่ ไอเรียกยูตั้งหลายรอบก็ไม่ตอบ” เพื่อนฝรั่งคนหนึ่งของหนุ่มวัย25ปีเอ่ยถามขึ้นเขาเดินทางจากเมืองเอมาต่างประเทศเพียงลำพังเพื่อศึกษาต่อระดับปริญญาโททางด้านสื่อและเทคโนโลยี เพื่อนำความรู้ที่ได้กลับไปช่วยบิดาและพี่ชายที่อยู่เมืองเอได้พัฒนาบริษัทสื่อสิ่งพิมพ์อันดับหนึ่งของเมืองให้ทันสมัยและล้ำหน้ามากยิ่งขึ้นใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มชาวเอเชียเงยขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาแบบฝรั่งของเพื่อน ก่อนที่จะยื่นแท็บเล็ตเครื่องขนาดกะทัดรัดให้อีกฝ่ายดู“อะไรกันแจน ยูนี่คงชอบนักเขียนคนนี้มากสินะ ไอเห็นยูอ่านอยู่แค่ของคนนี้คนเดียว”“อืม... สนุกดีไอว่าเค้าเขียนออกมาจากใจ ที่สำคัญไออ่านแล้วเหมือนได้ดำดิ่งไปกับบทบาทของตัวละครเลย” เฉินเจียวจ้านตอบเพื่อนต่างชาติพร้อมรอยยิ้ม อีกฝ่ายได้แต่ส่ายใบหน้าหล่อเหลาไปมาอย่างไม่เข้าใจทุกครั้งที่มีการแจ้งเตือนการอัปเดตนิยายของนักเขียนนามปากกานี้เข้ามา ไม่มีครั้งไหนเลยที่เฉินเจียวจ้านจะพลาดไม่เข้าไปอ่านและคอมเมนต์ให้กำลังใจ เขามักจะได้คำขอบคุณจากนักเขียนที่เขาเดาไม่ออกเลยว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายเพราะนักเขียนนั้นมีแค่นามปากกาที่ให้เขาได้รู้จัก

เฉินเจียวจ้านไม่เคยบอกหวงลี่หลินเรื่องที่เขาคือ Jan นักอ่านผู้ลึกลับที่คอยเป็นกำลังให้กับเธอมาเสมอ อีกหนึ่งเดือนสัญญาระหว่างเขากับเธอก็จะจบลงแล้ว แต่เขาก็มีวิธีที่จะยืดสัญญานี้ออกไปโดยที่เธอก็ปฏิเสธไม่ลง“พี่เจียวจ้าน พี่ไม่เห็นต้องเอาใจลี่หลินขนาดนี้เลยก็ได้ค่ะ” แบบนี้ฉันก็ใจอ่อนกับพี่พอดีน่ะสิ แค่นี้ก็หวั่นไหวจะแย่อยู่แล้ว ประโยคหลังนักเขียนสาวไม่ได้พูดออกมา“มันเป็นหน้าที่ของสุภาพบุรุษครับ และพี่ก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วด้วย” เสียงทุ้มบอกหญิงสาวขณะที่กำลังแกะเปลือกกุ้งให้กับเธอ วันนี้สองหนุ่มสาวออกมาดินเนอร์ด้วยกันตามประสาคู่รักกำมะลอขณะที่ทั้งคู่กำลังรับประทานอาหารกันอยู่อย่างสงบนั้น ถิงถิงกับแฟนหนุ่มก็เดินเข้ามาในร้านเพื่อรับประทานอาหารเย็นที่นี่เช่นเดียวกัน ร้านที่ทั้งสองคนมานั่งค่อนข้างมีระดับ และราคาอาหารก็ค่อนข้างที่จะแพงพอสมควร พอถิงถิงเห็นเพื่อนอริก็รีบตรงเข้ามาทักทายโดยบอกให้โจวรุ่ยเผิงแฟนหนุ่มให้ไปนั่งรอที่โต๊ะและสั่งอาหารรอเธอได้เลย ถึงแม้เขาจะไม่เข้าใจว่าแฟนสาวต้องการจะทำอะไรแต่เขาก็ไม่ได้ขัดคอเธอ“อุ๊ย!! ไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่ เอ๊ะ!! รายได้นักเขียนมีปัญญาเข้าร้านหรูๆ แบบน