All Chapters of Paghihiganti ng Dating Asawa ng Isang Bilyonaryo: Chapter 71 - Chapter 80

Matapos ang mahabang araw ng pagtatrabaho, napagpasyahan ni Nico na dumaan muna sa bahay ng kaniyang ina, si Maria. Ang maliit na bahay ay laging tila tahimik, kahit pa madalas itong napupuno ng mga payo at pangungunsinti na hindi niya laging inaasahan. Nakaupo si Maria sa sala at nagbabasa ng magasin nang pumasok si Nico. Isang tingin pa lang sa anak ay agad niyang napansin na may mabigat itong dinadala. “Bakit gusot na gusot ang mukha mo?” tanong niya habang isinasara ang magasin at inilapag iyon sa mesa. Bumuntong-hininga si Nico at umupo sa sopa sa tapat ng ina. “Pagod ako, Ma. Hindi pagod sa trabaho, kundi pagod na sa ugali ni Celine.” Kumunot ang noo ni Maria, sinusuri ang kahulugan ng mga sinabi ng anak. “Ano na naman ang ginawa niya ngayon?” Itinaas ni Nico ang kaniyang paningin, puno ng pagkadismaya ang mga mata. “Hindi na niya ako nirerespeto, Ma. Alam kong kasunduan lang ang kasal na ito, pero pakiramdam ko, para bang wala akong halaga. At ngayon, lumalapit pa siya sa

Maingat na inayos ni Nico ang hapag-kainan. Espesyal ang hapunan ngayong gabi—mga pagkaing siya mismo ang nagluto. Habang hinihiwa ang huling gulay para sa salad, sumulyap siya kay Celine na nakaupo sa sala, abala sa kanyang cellphone. Nasa tabi nito si Calvin, masiglang gumuguhit sa kanyang sketchbook.“Celine, handa na ang hapunan,” malumanay na tawag ni Nico.Sandaling tumingin si Celine, bahagyang tinaasan siya ng kilay. “Hindi pa ako gutom.”Hindi sumuko si Nico. Alam niyang ang lamig ni Celine ay tila malaking pader na kailangan niyang unti-unting basagin. “Kung nagugutom si Calvin, ayaw mo ba siyang samahan kumain?”Agad na napaangat ng ulo si Calvin nang marinig ang pangalan niya. “Mommy, gutom na ako! Kain na tayo!” masiglang wika nito habang hinihila ang kamay ng ina.Napabuntong-hininga si Celine, sumuko sa pakiusap ng anak. “Sige,” sagot niya sa huli, at tumayo.Sa hapag-kainan, mabilis na umupo si Calvin sa kanyang silya at agad na kumain nang masigla. Umupo si Celine sa

Nasa loob ng kotse si Nico, marahang tumutuktok ang mga daliri niya sa manibela habang nakatanaw sa malayo. Hindi niya maiwasang titigan sina Celine at Bryan na nag-uusap sa labas ng gusali. Mukha silang seryoso, ngunit paminsan-minsan, bahagyang napapatawa si Bryan at marahang hinahawakan ang braso ni Celine. Alam niyang tungkol sa trabaho lamang iyon, pero hindi pa rin niya maiwasang mabigatan ang dibdib.Muling sumagi sa isip niya ang mga sinabi ni Elissa. “Huwag kang magpaka-mahina, Nico. May karapatan kang igalang.” Ngunit ngayon, nagdududa siya kung mas mabuting hayaan na lamang niyang tuluyang lumayo si Celine.“Ano pa bang saysay ng paghawak kung wala na siyang pakialam?” mahina niyang bulong sa sarili. Ramdam niya ang paninikip ng dibdib. Mabigat man sa kalooban, pinaandar niya ang makina at nagpasya na umalis nang hindi na hinintay si Celine.Nang matapos ang usapan nina Celine at Bryan, napatingin si Celine sa relo niya. Nagtaka siya, sapagkat palaging nasa oras si Nico par

Gabing iyon, dumating sina Nico at Calvin sa mansyon. Agad na tumakbo si Calvin papasok at dumiretso sa kanyang silid, habang si Nico naman ay nanatiling nakatayo sa terasa, nakatingala sa madilim na kalangitan—kasabay ng bigat na bumabalot sa kanyang dibdib.“Siguradong kasama pa rin ni Celine si Bryan,” mahinang bulong ni Nico. Malalim siyang bumuntong-hininga, pilit pinapakalma ang magulong isip.Samantala, sa ibang lugar, kakalabas lamang nina Celine at Bryan mula sa gusali matapos ang kanilang pagpupulong. Sabay silang lumabas, at nag-alok si Bryan na ihatid si Celine pauwi.“Makakauwi ako mag-isa, Bryan,” magaan ngunit mariing pagtanggi ni Celine habang binubuksan ang pinto ng kanyang sasakyan.Ngunit bago pa siya makapasok, mahigpit na may pumigil sa kanyang braso. Nagulat si Celine at agad na lumingon.“Elissa?”Nakatayo si Elissa sa kanyang harapan, bakas sa mukha ang matinding emosyon. “Hindi ko na kayang manahimik habang nakikita ko ’to, Celine. Sa tingin mo ba, karapat-dap

Lumabas si Nico mula sa gusali ng kanyang opisina na mabigat ang mga hakbang. Sa labas, natanaw niya si Elissa na kumakaway mula sa likod ng manibela. Kagaya ng dati, bakas ang kasiglahan sa mukha nito.“Halika na, Nico! Huwag mong sabihing nagbago ang isip mo,” masiglang sabi ni Elissa habang ibinababa ang bintana ng sasakyan.Bahagyang ngumiti si Nico, pilit inaalis ang hindi komportableng pakiramdam na bumabalot sa kanya. “Hindi, sasama ako,” tugon niya habang sumasakay sa loob.Habang nasa biyahe, masiglang nagkuwento si Elissa—tungkol sa kanyang trabaho, sa plano niyang magbakasyon sa ibang bansa, at paminsan-minsan ay tungkol kay Nico. Ngunit nakikinig lang si Nico, paminsan-minsan ay napapangiti o tumatango.“Ngayon dapat talaga magpahinga ka, Nico. Walang usapang pang-domestic, ha?” biro ni Elissa sabay sulyap sa kanya.“Sige, boss,” natatawang tugon ni Nico.Hindi nagtagal, dumating sila sa isang kilalang restoran. Hindi na pinansin ni Nico ang pangalan ng lugar; basta sumuno