Lahat ng Kabanata ng State Red Sun ร้ายซ่อนรักฉบับโหด: Kabanata 51 - Kabanata 60

“ไม่ต้อง ฉันขับเอง”“อ้าวเจ๊”ฉันเดินดุ่มๆ ไปยังทางที่ปริ๊นซ์ชี้ให้ดูก่อนหน้านี้ เห็นรถพ่อจอดนิ่งอยู่ในซองที่ขนาบข้างด้วยรถทั้งสองฝั่ง หนำซ้ำยังมีรถอีกสามคันเรียงปิดทางด้านหน้า เว้นช่องว่างพอให้รถเลี้ยวออกได้เอาไว้ประมาณหนึ่ง คือทางแคบมากแต่มันไม่ทำให้ฉันหวั่นไหวสักนิด เปิดประตูขึ้นรถก่อนที่ปริ๊นซ์จ

“ระริกกี้ อื้อ....อย่า” ริกกี้ผละริมฝีปากร้อนแรงออกก้มลงซุกไซ้ที่ซอกคอ ความหวามหวิวแผ่ลามไปทั่วร่าง ฉันเอียงคอหลบปลายลิ้นของริกกี้อย่างรู้สึกปั่นป่วน เกิดอาการต่อต้านขึ้นมาทันที ภาพที่เขาทำแบบเดียวกันกับยัยขี้มูกแทรกซ้อนเข้ามาในหัว “หยุดนะ!” พลั่ก “โอ๊

เอี๊ยด! รถแฉลบเข้าข้างทางกะทันหัน “จอดทำไม!” “ทำเลเหมาะ” “ทำเลอะไรของนาย” ฉันมองหน้าริกกี้อย่างไม่เข้าใจก่อนกวาดตาออกไปมองนอกรถด้วยความรู้สึกไม่ค่อยจะดีนัก แถวนี้ไม่มีทั้งเสาไฟและตึกรามบ้านช่อง ทั้งมืดทั้งเงียบ จะมีก็แต่แสงไฟกับเสียงรถที่วิ

ความเป็นจริงมันช่าง.... ฉันเกยทับอยู่บนตัวริกกี้ หน้าแนบกับแผ่นอกกว้างหอบหายใจระรวย หน้าอกริกกี้เองก็กระเพื่อมขึ้นลงอย่างเหน็ดเหนื่อยไม่แพ้กัน เสื้อที่เขาสวมเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เสียงเครื่องยนต์ดังฮือเบาๆ ย้ำเตือนว่าเวลายังคงเดินอยู่หลังจากเสร็จกิจที่ถูกยัดเยียดให้ทำสติสตางค์ก็เริ่มกลั

“คะ!? พ่อจะไปเองเหรอ” “ใช่น่ะสิ ตกใจอะไร” “อะเอ่อ....”ฉันมองหน้าพ่อเลิ่กลั่ก ใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ยิ่งกว่าได้ฟังเรื่องเล่าสยองขวัญซะอีก“นะนิ้งเอาไปเองดีกว่าค่ะ” “อ้าวทำไม?” “ก็นิ้งเป็นคนเอาไปซ่อม ถ้ารถมีปัญหานิ้งก็ต้องเป็นคนกลับไปไม่อย่างงั้นพวกช่างก็จะ