State Red Sun ร้ายซ่อนรักฉบับโหด의 모든 챕터: 챕터 41 - 챕터 50

เพิ่งเห็นว่าริกกี้เหงื่อออกมากขนาดไหน ทั้งเนื้อทั้งตัวเขาชื้นแฉะไปหมดทั้งที่อากาศตอนนี้เย็นจนบาดผิวริกกี้ดันฉันลงนอนราบกับเตียงขณะที่แก่นกายร้อนระอุยังสอดค้างอยู่ข้างใน เขาเอาหมอนมาหนุนหลังให้ก่อนคล้องขาฉันขึ้นขนาบเอวแล้วกระหน่ำสะโพกเข้ามาแบบจัดหนักอีกครั้ง“อื้อ....”ฉันครางไม่หยุด มือขยุ้มผ้าปูเต

ริกกี้ผลักฉันใส่ผนังห้องน้ำอย่างรำคาญ หลังกระแทกเจ็บหนึบ ยังไม่ทันตั้งตัวริมฝีปากก็โดนประกบปิด ฉันเบิกตากว้าง ตบตีอกริกกี้อย่างตื่นตระหนกเสียงถูกกลืนหายไปกับจูบที่เฉียบขาดของริกกี้ ริมฝีปากโดนบดกระแทกอย่างรุนแรง จนรู้สึกได้ถึงความบวมเบ่ง ฉันส่งเสียงครางฮือในลำคออย่างทนไม่ไหว ทั้งเจ็บทั้งหายใจไม่ออก

ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นหลังจากอาบน้ำเสร็จ เดินด้วยขาที่สั่นเทาหยิบผ้าขนหนูสีขาวตรงขอบอ่างมาพันตัว เสื้อผ้าชุดเดิมไม่ต้องพูดถึง เปียกน้ำหมดแล้ว ฉันเดินออกจากห้องน้ำ ทุกย่างก้าวเจ็บไปหมด อยากสลบลงบนเตียงเดี๋ยวนี้เลยแต่โทรศัพท์ที่ส่งเสียงร้องไม่หยุดห้ามไม่ให้ฉันทำตามใจฉันมาเก็บกระเป๋าที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้น ร

“เพื่อนแฟน”ฉันละล่ำละลักตอบอย่างร้อนๆ หนาวๆ คิดคำตอบให้เพื่อนไม่ทัน มันก็เลยออกมามั่วๆ แบบนั้นแหละ แต่มาคิดดูอีกที...ผู้ชายที่อยู่กับเพนนีนั่นเป็นแฟนกันหรือเปล่านะ ท่าทางจะรู้จักกับเรซและถ้าเรซรู้จักริกกี้ก็น่าจะรู้จักเหมือนกัน“คะนิ้ง!”“ห๊ะ?”ฉันสะดุ้ง มองหน้ายัยเค้กอย่างตื่นตกใจ จู่ๆ จะพูดเสียงด

“โอ๊ย! ริกกี้....”เขาตามมา!? นึกว่าถูกผู้หญิงที่ชื่อมิกินั่นคว้าตัวเอาไว้ซะอีก ปล่อยนะ! ฉันสะบัดมือเหนียวๆ ราวตีนตุ๊กแกของเขาออก“จะไปไหน”“ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย ปล่อย!”“กลับไปกินข้าว!”“ไม่! ฉันไม่....เจ็บโอ๊ยเบาๆ”หมอนั่นกระชากลากถูฉันกลับไปทางเดิมอย่างรุนแรง ฉันดึงดันขัดขืนอยู่ได้ไม่นานก็แพ้แรง