All Chapters of เลขาบนเตียง: Chapter 101 - Chapter 110

งานเลี้ยงในช่วงเย็น มีอาหารมากมายหลายอย่างที่สั่งมาจากร้านอาหารชื่อดัง เครื่องดื่ม ที่เตรียมมาเพิ่มเติม มากพอที่จะเปิดร้านขายได้ บ้านหลังใหญ่เปิดไฟสว่างไปทั่วบริเวณ และสาวๆ ที่ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก็เดินลงมาเสื้อยืดพอดีตัว กับ กางเกงขาสั้น สีชมพูหวาน เพียงเท่านี้ ก็ทำให้คนมอง แทบจะกลืนน้ำลสยลงคอตัวเอง แก้มขาวๆ และกลิ่นกายหอมๆ ที่ได้สัมผัส ทำเอา จิตใจคิดแต่เรื่องแบบนั้น"คิดว่าจะได้เห็นน้องแหวน ใส่สายเดี่ยว แบบเพื่อน "คนที่ชอบแซว เอ่ยออกมา แล้วรั้งตัวแฟนสาว ให้ขึ้นมานั่งบนตัก มือที่จับหน้าท้อง วนไปวนมาอยู่อย่างนั้น และ คนในอ้อมแขน ก็พอใจที่ฝ่ายชายแสดงความเป็นเจ้าของอย่างออกนอกหน้า ทริปนี้ ต่างคนต่างมุ่งหวัง ที่จะกระชับความสัมพันธ์ ให้แนบแน่น"น้องครีม สวยจับใจมาก ถ้าไม่รู้จัก คงจะคิดว่า อายุยี่สิบกว่าแล้ว " คนที่แต่งหน้าแต่งตัว สวยกว่าทุกวัน ยิ้มออกมา ด้วยความพอใจ ที่ได้รับคำชม แล้วขยับไปนั่งข้างๆ ผู้ชายที่ตัวเองสนใจ ยังไง คืนนี้ ต้องมีได้ ต้องมีโดนบทสนทนาเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ไปเรื่อยเปื่อย เครื่องดื่มในมือ จากน้ำอัดลม ถูกเปลี่ยนเป็นเครื่องดื่มที่มีแอลกฮอล์ผสม เจือจาง และคนที่ไม่เคย

ภายในห้อง ที่เปิดไฟสว่างเอาไว้ ไม่มีเสียงอะไรทั้งนั้น ภาพบนเตียงคือ ภาพที่หญิงสาวตัวบางร่างกายเปลือยเปล่า นอนหนุนแขนของฝ่ายชาย ที่กำลังหลับสนิท เกมรัก ที่ดุดัน เร่าร้อน รุนแรง และอ่อนหวาน ในช่วงท้าย ทำให้ คนทั้งสองคน อ่อนเพลีย จนหลับไป อากาศเย็นๆ ที่สัมผัสผิวกาย ทำให้เธอลืมตาตื่นขึ้นมา แล้วมองเขาที่กำลังหลับสนิท เธอจะพูดว่าเขาบังคับใจ ก็พูดไม่ได้เต็มปากเต็มคำ เพราะ สุดท้ายแล้ว เธอก็ยินยอมพร้อมใจ ให้เขาเข้ามาเธอมือที่วางพาดบนหน้าอก แกร่ง ค่อยๆ ขยับออกช้าๆ หวังจะให้เขา ไม่รู้สึกตัว แต่คงจะเป็นไปไม่ได้ เพราะว่า เขาตื่นขึ้นมา พร้อมกับจับร่างกายเปลือยเปล่าของเธอเอาไว้"จะไปไหน ""เข้าห้องน้ำค่ะ "เธอขยับตัวลุก เมื่อเขาปล่อยให้เธอ เป็นอิสระ ผ้าปูที่นอนสีขาว เปื้อนรอยเลือดจางๆ ผสมกับน้ำสีขาวขุ่น ที่ไหลออกมา จากการร่วมกันทำกิจกรรมรอยยิ้มจางๆ ของคนที่นอนอยู่บนเตียง ทำให้เธอ หน้าร้อนผ่าว มองหาผ้าเช็ดตัว แต่ก็ไม่เห็น ทำให้จำใจต้องเดินเข้าไปในห้องน้ำ แบบนั้นรอยจูบที่สะดือ หลายรอย ทำให้เธอต้องปิดหน้าตัวเอง ด้วยความอาย นอกจากเธอจะทำอะไรๆ แบบนั้น เธอยังร้องเรียกชื่อเขา ขอร้องเขา ให้เขา ทำรักกับเธ

" วงแหวน "เขาตะคอกเธอเสียงดัง จนคนงาน ต้องออกมาดู คุณภาคย์ที่แสนสุภาพอ่อนโยน เสียงดังสักนิดก็ไม่มี กับคนงาน กับแม่บ้านก็ไม่เคยกดขี่ข่มเหง แล้วทำไม เพราะอะไร คุณภาคย์ ถึงเป็นแบบนี้"ไม่มีอะไร "คนงานเดินเลี่ยงออกไป แล้วเขาก็ขยับเข้าไปใก้ลเธอ"ไอ้คราวที่แล้ว ที่ได้ไป แลกกับอะไร ลืมไปแล้วเหรอ " เขามอง ร่างกายของเธอ ด้วยสายตาหยาบคาย"เรานอนด้วยกัน ทุกเดือน เดือนหนึ่ง มากกว่า สิบครั้ง วันละสาม วันละสี่ โดยมาตรฐาน ตอนนั้น เธออายุยังน้อย ก็แทบจะต้านทานฉันไม่ไหว เพราะเรื่องบนเตียง ของฉัน มันดีมาก เธอเป็นคนพูดนะ ฉันไม่ได้พูด ฉันจำได้ว่า เธอบอกว่า เธอชอบ เวลาที่ฉัน เข้าไปข้างในตัวเธอ แล้วทำให้เธอ มีความสุข แต่ เวลา5ปี ที่ผ่านไป ฉันก็ไปมีคนโน้น มีคนนี้ มาหลายคน ถ้าเรามาทำด้วยกันอีกครั้ง คราวนี้เธออาจจะไม่ได้เลยสักบาท เพราะมัดจืดชืด ไม่ได้น่าติดใจที่จะเบิ้ลซ้ำอีกครั้ง ""คุณภาคย์ " เสียงของเธอสั่น พยายามกลั้นน้ำตาของตัวเองเอาไว้ มือบางกำแน่น ด้วยความโกรธ แล้วหันหน้าหนีเขาไปอีกทางคำพูดร้ายๆ ของเขา มันทำให้เธอ คิดได้ว่า เขาเกลียดเธอ เขาโกรธเธอมาก เพียงใด"ขอย้ำอีกครั้งนะคะ ตอนนี้ ดิฉันไม่ได้ลำบาก

รถบนถนนที่ติดยาวมาก แทบไม่ขยับ ทำให้คนที่เข้ามาใช้ชีวิตในกรุงเทพ ชั่วคราว ถอนหายใจออกมา เพราะการจราจร และมลภาวะนั่นแหละ ทำให้ภาคย์ ไม่อยากจะกลับมาอยู่ที่นี่ถาวร นาฬิกาหน้ารถ บอกเวลา 17.50 เลิกงาน 16.30 แต่ตอนนี้ ยังไม่ถึงบ้าน คนที่หงุดหงิดมาก ถอนหายใจออกมาเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ภายในรถ ทำให้คนที่ขับรถอยู่กดรับทันที"ครับ ""ภาคย์ แม่กับพ่อ ไปทานข้าวกับพี่เพิร์ล ภาคย์ตามมานะลูก ""เหนื่อยครับ "ลูกชายบอกเท่านี้ แม่ก็ยอมแล้ว"ถ้าเหนื่อย ก็กลับบ้าน ทานอาหารที่เขามาส่งก็แล้วกัน ""ครับแม่ เขามาส่งแล้วใช่ไหม ""มาแล้ว หนูวงแหวนเขามาส่งแล้ว ""โอเคครับ แค่นี้นะครับแม่ "ลูกชายกดวางสาย แล้วยิ้มออกมา กลับบ้านไปกวน คนดีกว่า จะได้หายเบื่อบทสนทนา ที่คุยกับรุ่นพี่ ยังอยู่ในใจ ไม่ลืม ในเมื่อเธอลืมเขาหมดแล้ว ก็ดี จะได้รู้กันไป ว่าเขาจะเจ็บปางตายอีกครั้ง ก็ลองดูร้านอาหารในช่วงเย็น มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการจำนวนมาก พนักงานของเจทาวเวอร์และลูกค้าภายนอกที่จองเอาไว้ทยอยกันเข้ามาใช้บริการจนแน่นร้านนายทหารหนุ่ม ยืนเด่นเป็นจุดสนใจอยู่ที่หน้าร้าน ใบหน้าหล่อเหลาและชุดทำงาน ที่เต็มรูปแบบที่นานๆ ทีจะได้สวมใส่ ท

สามวันมาแล้ว หลังจากได้พบกับวิตา ผู้ชายคนนั้นหายออกไป จากชีวิตของเธอ เมนูอาหารเย็น ยังคงเป็นเธอ ที่รับหน้าที่ ขึ้นไปส่ง เหมือนกับวันแรก แต่บ้านทั้งหลัง เงียบกริบแบบไม่มีใครอยู่ แม่บ้านที่รับอาหาร รับของจากเธอ แล้วกลับไปทำหน้าที่ของตัวเอง ความนิ่งเงียบแบบนี้ มันทำให้เธอกลัว คลื่นใต้น้ำ กำลังปะทุ ในวันที่ ถึงเวลา ความกังวลใจทำให้เธอนอนไม่ค่อยหลับ ความคิดในตอนนี้ ตีกันในหัวยุ่งไปหมด เขาเจอคุณกร พ่อน้องกัปตัน และอาจคิดไปว่า เธอและคุณกร มีควาามสัมพันธ์กัน จึงไม่เข้ามายุ่งกับเธอเอง คนที่รักครอบครัวอย่างเขา จะไม่มีวัน แย่งผู้หญิงของใครแน่นอนแต่ถ้ามองอีกอย่าง ใบหน้าของวิตา คือใบหน้าของเขา ที่เหมือนกันมากเหลือเกิน เขาอาจจะกำลังสงสัย และอาจจะ กำลังวางแผนทำอะไรอยู่ก็ได้ ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งกังวล คนที่ไม่มีใคร ให้ปรึกษาหารือ จึงนอนไม่ค่อยหลับ เรื่องนี้ เธอจะไม่มีวันแพ้อีกแล้ว วิตาเป็นลูกสาวเธอ และจะเป็นแบบนั้น ตลอดชีวิต ภวิตา ไม่มีพ่อได้ แต่ไม่มีแม่ ไม่ได้พี่สาวมองน้องชายที่นั่งหน้าเจื่อน อยู่ที่พื้น แล้วก็อยากจะไปทุบสักสามสี่ที ให้หายโกรธ เรื่องราวบานปลายใหญ่โตถึงเพียงนี้ โอกาสที่จะได้ลูกกลับมา มี