All Chapters of อาถรรพณ์คลิปสมปรารถนา: Chapter 11 - Chapter 20

อิงฟ้าขยับลูกตาไปมาภายใต้เปลือกตาที่ปิดสนิท เนื่องจากแสงสว่างที่แยงเข้ามารบกวนจนเธอไม่อาจหลับต่อไปได้ เธอพยายามหันตัวหนีไปอีกด้านและเอาผ้าห่มคลุมศีรษะจนมิด แต่ว่าเมื่อเวลาผ่านไปก็รู้สึกร้อนขึ้นจนทนไม่ไหวจึงสะบัดถีบผ้าห่มออกก่อนจะโดนแสงแดดจ้ายามสายส่องผ่านหน้าต่างที่สูงจากพื้นจรดเพดานแต่ไม่ได้ปิดม่านกั้นแสงส่องที่แผ่นหลังจนร้อนทนไม่ไหวจนต้องลืมตาตื่นในที่สุด " ร้อนจังวะ เหนียวตัวไปหมด "ความรู้สึกแรกนอกจากความรู้สึกร้อนจนเหงื่อซึมยังมีความเหนียวหนืดมันลื่นแบบแปลก ๆ บนตัวอีก อากาศที่นี่ยามนี้เป็นหน้าหนาว เกรงว่ามันคงไม่ทำให้ร้อนจนเหงื่อไหลซ่กเสื้อผ้าของเธอเป็นแน่ อิงฟ้ามองสำรวจตัวเธอก่อนจะพบว่าเสื้อผ้าและลำตัวเต็มไปด้วยคราบสีเหลืองประหลาดคล้ายน้ำมันหมูที่ออกสีเหลืองข้นคลั่ก เลอะตามตัวและเสื้อผ้า เตียงนอน ผ้าห่มก็ไม่เว้น แถมเลอะเป็นวงกว้าง ราวกับเมื่อคืนมีคนบุกเข้ามากลั่นแกล้งเธอโดยเทน้ำมันเหล่านี้ราดรดตัวเธอเพื่อกลั่นแกล้งอย่างมาดร้าย แต่...ทำไมเธอไม่รู้สึกตัวเลยล่ะ หญิงสาวรีบลุกจากเตียงและวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อส่องดูสภาพตัวเองที่กระจกบนอ่างล่างมือ ก่อนจะผงะและนิ่งงันด้วยความตกใจ

เวลาผ่านมาเกือบสามอาทิตย์ อิงฟ้าเข้าคอร์สดูแลผิวพรรณตามที่ตกลงกับโรงพยาบาล ผลที่ได้น่าพอใจอย่างมาก เธอดูดีและสวยจนออร่าจับ ดูไปไม่ต่างจากไอดอลเกาหลีเท่าไหร่นัก อีกทั้งรูปร่างที่ดี เดินไปทางไหนในเสื้อผ้าที่มีสไตล์ก็กลายเป็นที่จับตามองของคนทั่วไปอิงฟ้าเดินทางออกจากโรงพยาบาลหลังทำคอร์สเสร็จและกลับไปที่พักบ้านเช่าชั่วคราวที่ซอนอาช่วยหาและออกหน้ารับรองค้ำประกันให้ เมื่อมาถึงบ้าน อิงฟ้าก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะใส่เสื้อผ้าและมานอนแผ่หลาบนเตียง กลิ้งไปมาก่อนจะเปิดดูกำหนดการเปิดเทอมของมหาวิทยาลัยที่จะมาถึงในอีกหนึ่งสัปดาห์ เมื่อเธอบินกลับไปถึงก็เป็นวันเปิดเรียนพอดีเธอจะได้เริ่มชีวิตใหม่ เป็นคนใหม่เสียทีนะเสื้อผ้านักศึกษา อิงฟ้าได้โทรไปร้านตัดเสื้อประจำครอบครัวให้ตัดเตรียมไว้ให้และนำไปส่งที่บ้านของเธอโดยให้ขนาดร่างกายใหม่ของเธอไป ตอนแรกคนรับออเดอร์ฟังแล้วไม่เชื่อหู แต่ว่าเธอย้ำว่าต้องการขนาดที่สั่งเท่านั้น แรงเงินสั่งได้ทุกอย่าง เมื่อจัดการเรื่องเสื้อผ้าเรียบร้อย เธอก็ฝากแม่ทำการชำระค่าเทอมและส่งหนังสือมอบตัวแทนเธอ รวมถึงซื้อหนังสือสำหรับเรียนเทอมแรกปีหนึ่งไว้ให้เรียบร้อยตอนนี้เธอแค่รอจบ

รถแท็กซี่ใช้เวลาเกือบชั่วโมงในการขับมาส่งอิงฟ้าที่บ้านพักที่เธอเช่าเอาไว้ เมื่อลงจากรถ เธอก็รีบไขกุญแจเข้าบ้านทันที มือก็สั่นตัวก็สั่นไปด้วยความกลัวจนเผลอทำกุญแจตกพื้น ก่อนจะรีบหยิบขึ้นมาใหม่และสอดกุญแจเข้ารูจนสำเร็จในครั้งที่สี่ เมื่อเข้ามาในบ้านหญิวสาวก็รีบปิดล็อกประตูแน่นหนารวมถึงหน้าต่าง ปิดม่านจนหมด และเดินเปิดไฟรอบบ้านให้สว่างเข้าไว้ อย่างน้อยมีไฟให้แสงสว่างเธอก็อุ่นใจกว่าอยู่ในที่มืด อิงฟ้าหลังจากเปิดไฟหมดทั้งบ้านแล้วก็มานั่งแหมะลงบนโซฟาที่บริเวณห้องนั่งเล่น ก่อนจะค่อย ๆ ลำดับความคิดทบทวนว่าเธอเจออะไรมา พร้อมกับนึกบางอย่างจึงยกแขนที่โดนร่างไหม้ดำเกรียมนั่นจับขึ้นมาดูบนผิวเนื้อขาวผ่องปรากฏรอยมือจากขี้เถ้าสีดำ เธอรีบหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดออกก่อนจะพบว่าภายใต้รอยดำขึ้นรอยแดงเหมือนเวลาผิวหนังโดนของร้อนจัด ๆ จับก็เจ็บจี๊ดทันที จนเธอต้องลุกและรีบเดินไปในครัวเพื่อเอาน้ำแข็งใส่ถุงมาประคบ โดนผีหลอกไม่พอเธอยังบาดเจ็บอีกต่างหาก ทำไมช่วงนี้เธอเหมือนจะดวงตกแบบแปลก ๆ โบราณว่ากันว่าคนดวงตกมักจะเจอผีง่ายอันนี้คงจะจริง อิงฟ้านั่งประคบแขนไปเหม่อลอยไปจนกระทั่งพบว่าน้ำแข็งละลายหมดและเนื้อบริเ

" ปึง ปัง ..... "เสียงอะไรบางอย่างกระแทกประตูไม่หยุดทั้งแรงและหนัก กรอบประตูสะเทือนไหว อิงฟ้าดูเวลาอีกสิบนาทีพระอาทิตย์จะขึ้น เธอต้องทนอีกสิบนาทีเท่านั้นอิงฟ้าขังตัวเองในห้องนอนพร้อมกับเอายันต์และเครื่องรางที่เหลือติดตามผนังและประตูห้องนอนเอาไว้ ส่วนตัวเธอคลานไปบนเตียงหดงอขาคู้ตัว เอาผ้าห่มคลุมทั้งตัวร่างกายสั่นเทา เธอต้องทนฟังเสียงปึงปังต่อเนื่องจนกระทั่งได้ยินเสียงแกร่กและโครม เหมือนว่าประตูหน้าได้ถูกพังเข้ามาแล้ว และเสียงฝีเท้าก็เดินดิ่งตรงมาทางห้องนอนที่เธออยู่ในตอนนี้ประตูห้องนอนคือปราการด่านสุดท้ายของเธอระหว่างเธอและสิ่งน่ากลัวด้านนอก เจ้าสิ่งนั้นเริ่มกระบวนการเดิมในการพังประตูต่อ และแผ่นยันต์รวมถึงเครื่องรางก็พยายามต้านพลังการทำลายล้าง อย่างสุดความสามารถ เธอมองนาฬิกาเหลือเวลาเวลาอีกห้านาที กำแพงและประตูสั่นไหวรุนแรง แผ่นยันต์สีเหลืองทยอยสลายเป็นเถ้าไปทีละน้อย จากใบต่อใบ อิงฟ้ามองนาฬิกาพร้อมภาวนาในใจอย่างสิ้นหวัง ' เร็วเถอะ รีบขึ้นเร็วเถอะ 'เธอแทบอยากจะไปลากพระอาทิตย์ขึ้นเสียเองให้รู้แล้วรู้รอดไป" ตึง ตึง ปึง กราวว.....แคร่ก "เสียงกระแทกผสานเสียงกรอบประตูเริ่มแตกและปูนเ

อิงฟ้ารู้สึกตัวอีกที่ก็เมื่อมีคนมาตบหน้าเบา ๆ เรียกเธอให้ตื่น เสียงอันแสนคุ้นเคยทำให้เธอค่อย ๆ ลืมตาจนพบว่าคนที่มาคือพี่สาวคนสวย...ซอนอา นั่นเอง" เกิดอะไรขึ้น ทำไมบ้านเละเทะแบบนี้ล่ะ "อิงฟ้าทำหน้างงใส่อีกฝ่ายก่อนจะมองไปรอบบ้าน สภาพบ้านของเธอเหมือนมีพายุเข้าของจริง ข้าวของกระจัดกระจายระเนระนาดแต่ว่ารอบโซฟาที่เธอนั่งกลับปลอดภัยเสมือนเธอเป็นตาพายุที่ไม่โดนหางเลขซอนอารีบมาที่นี่เนื่องจากเธอติดต่อเด็กสาวไม่ได้ และด้วยความเป็นห่วงจึงบึ่งรถมายังบ้านพักของเด็กสาวและพบว่าประตูบ้านเปิดออก ในใจคิดว่าแย่แล้ว เธอไม่คิดอะไรรีบวิ่งเข้ามาด้านใน ก่อนจะพบสภาพภายในบ้านที่เละเทะแต่ตัวเด็กสาวปลอดภัยดี แค่หลับเท่านั้น ไม่มีอาการบาดเจ็บทางร่างกายแต่อย่างใดซอนอายิ้มมุมปากออกมาอย่างพึงพอใจ และปรับสีหน้าเป็นตกใจและทำการเขย่าปลุกเด็กสาวที่หลับใหลอยู่เด็กสาวได้สติก็โผเข้าหาซอนอาและร้องไห้โฮ ด้วยความรู้สึกท้วมท้นหลากหลาย เธออยากกลับบ้าน อยากเจอพ่อกับแม่ แต่ว่า ถ้าเธอจากไปวันนี้ ระหว่างอยู่บนเครื่องบินไม่มีอะไรรับประกันชีวิตเธอได้เลย ถ้าเจ้าสิ่งนั้นทำเครื่องบินตกล่ะหรือบังคับให้เธอทำอะไรที่เป็นอันตรายกับตนเอง